997.第997章 【我是好美好美的红蔷薇！】 现场。 主持人董杉杉的

997.第997章 【我是好美好美的红蔷薇！】

现场。

主持人董杉杉的声音：“让我有请下一位歌者——小丑！”

掌声稀稀拉拉。

小丑出场了，可却显得很孤独。

陈光叹气，“这时候上场，是最坏的时候。”

王追书点头，“前面两人已经把气氛榨干了！”

AMY问：“你们觉得谁是歌王？”

张霞琢磨道：“花瓣雨胜面大。”

陈忆东不同意，“就论上一首歌，肯定是向日葵拿歌王！”

张霞道：“花瓣雨有几个音的处理，真的很棒。”

“向日葵的高音，谁比得了？”陈忆东说道。

嘉宾意见不一，都争论起来，却没有人再提小丑。

观众的心思也都没在这里。

刚刚出场两人表演的都是快歌，都是高音，激-情的歌曲，是很能点燃气氛的，所以无数观众的情绪还停留在之前呢。

“哎呀，向日葵唱的太劲爆了！”

“我还是喜欢我家花瓣雨啊！”

“哈哈，什么时候成你家的了？”

“反正，我已经是花瓣雨的铁杆粉丝了！”

“你知道她是谁啊？”

“不知道啊，所以我好奇啊！”

“咦，小丑出场了？”

“他嗓子不行了，第一轮的歌王争夺，他其实就是陪衬。”

“他晋级，就是侥幸赢的。”

“嗯，歌王肯定肯定是花瓣雨或者向日葵。”

“那必须啊，这还用问？”

“呵呵，这俩人名字都带花啊？”

“看是这两朵花哪一朵技高一筹吧！”

灯光突然暗了！

观众和嘉宾这才反应过来，下一首歌已经要开始了，然后回过神来的他们才错愕的发现，台上已经没有乐队老师了！

乐队呢？

人呢？

众人突然看到，小丑竟然坐在了一架钢琴前。

啊？

自弹自唱？

大家都愣了！

陈光张霞等人也是一惊！

小丑之前是个什么状态，他们已经亲眼见过了，他们都知道，这不是装出来的，他是真的重病在身，能站着都已经很勉强了，可是为什么？已经到了这种地步，他还要自己弹琴？钢琴可不是电子琴，需要手指的力度，这是很耗费体力的一件事！你已经没希望竞争第一轮的歌王了，你为什么啊？你图什么啊？

没有人明白！

观众也无法理解！

你已经拼命一首歌了！这第二首，你还要拼？

嘉宾和观众甚至栏目组的人都清楚一件事，能上这个舞台的人，不可能是名气太小的，至少也是很多人都知道的明星，能混到这个地步的人，不太可能缺舞台，你就算今天撂挑子了，也不至于没有舞台可以上啊，你他妈这是拿命拼啊！你为什么啊！

然而，没有人知道。

小丑面具下的这个人，除了这里，真的已经没有别的舞台了！

封-杀！

雪藏！

新闻压制！

同行排挤！

没有工作！

旧伤复发！

重感冒！

这是他最糟糕的时候，也是他最脆弱的时候！

没人欣赏！

沦为陪衬！

钢琴声响起。

流水般的声音洒满全场。

嘉宾愣了！

观众愣了！

琴声中带着悲伤，那种悲伤，让全场都安静了！

灯光飘在了他的身上。

所有人的目光都落在他的身上。

张烨忘我地谈着钢琴，行云流水的旋律一个一个地弹出来，每一个音符都带着他的悲哀。他本应该是世间最美的一道景色，他本应是世上最漂亮的一朵《红蔷薇》，但现在，他却只能戴上一张面具，遮住他的一切，在这个没人欣赏他的地方，用沙哑的声音，唱一首或许只有他才能懂的歌！

“这年代，季节快，许多花儿开。”

“风徘徊，云发呆，美景关在大门外。”

“等谁摘，不自在，慢慢才明白。”

“花已开，没人来，其实根本不奇怪。”

台下的韩琦呆住了，“老师！”

音乐总监白远飞张大嘴。

张霞愕然！

AMY只觉得浑身的鸡皮疙瘩一下子都起来了！

这……

张烨闭上眼，静静唱着：

“夜里我就随着风雨摇摇摆。”

“见到日头我就会哭出眼泪来。”

“我是好美好美的红蔷薇。”

“不枉春天来一回。”

“绽放到天黑，惹得路人醉。”

“平淡看待自己枯萎。”

红蔷薇？

一朵即将枯萎、很美很美的红蔷薇？

陈光激动地站起来了！

张霞站起来了！

AMY和所有嘉宾都汗毛竖起地站起来了！

这……

这歌……

张烨闭着眼，边弹边唱：

“我是好美好美的红蔷薇。”

“可恨老天不作美。”

“被摘去花蕾。”

“被剥去花蕊。”

“可悲送人作玫瑰。”

摘去花蕾？

剥去花蕊？

可悲送人做玫瑰？

韩琦呆呆地看着台上，眼泪不知什么时候已经流了一脸，她伸手去擦眼泪，可却发现，竟然怎么也擦不完！

无数观众痴痴地看着舞台，他们只觉得自己的心脏被人狠狠地扎了一下！

钢琴前的身影很悲伤，很孤独。

可是，他睁开眼睛，却在淡淡的笑，他的声音还是那么粗糙、沙哑，甚至这一次，他连高音都已经没力气也没嗓子唱上去了，可是，这就是现在的张烨，被砍断手、斩断脚、封住嘴，这就是现在的他！

“地是床，天是被，流星是眼泪。”

“有时醒，有时醉，大雁飞一个来回。”

“又是喜，又是悲，春光不明媚。”

“不后悔，不拖累，美梦凋零似流水。”

“情愿是片颜色，把世界点缀。”

“不愿叹息人间的是和非。”

“我是好美好美的红蔷薇。”

“不枉春天来一回。”

“绽放到天黑，惹得路人醉。”

“平淡看待自己枯萎。”

绽放到天黑？

哪怕没人欣赏？

哪怕无人来摘？

哪怕即将枯萎？

听到这里，张霞眼圈已经红了。

为什么在笑？

为什么已经这样了，你还在微笑？

突然间，琴声一顿！

钢琴前的男子没有力气了，他弹钢琴的手再也无法弹出太多复杂的音节，变得越来越迟钝，他只能将旋律简化，用最简单的几个音节为自己伴奏！

“我是好美、好美、好美、好美、好美的红蔷薇。”

“可恨老天不作美。”

“被摘去花蕾。”

“被剥去花蕊。”

“可悲送人作玫瑰。”

没有高音，但那嗓子里沙哑的悲伤，却一刀一刀扎在人心里！

韩琦哭了！

小吕哭了！

很多人都哭了！

现场很多观众这一刻都爆发了！

全场起立！

全场沸腾！

陪衬？

不！

不！

你才是主角！

你才是今天那朵最美的花！！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

997. บทหมายเลข 997 "กุหลาบสีแดงของฉันคือสวยมาก 】 ฉากนี้ สัมภาษณ์ เสียงตุงชานฉาน: "ให้ฉันโทรหาเพลงต่อไป - ตัวตลก ” เสียงปรบมือก็ไม่เพียงพอ ปรากฏตัวตลก แต่ดูเหมือนเหงามาก ถอนหายใจเฉินกวง "เล่นเป็นร้ายครั้ง ” เลยต้องวัง "ก่อนที่ทั้งสองได้รับบรรยากาศแห้งบิด ” เอมี่ถาม "ที่คุณคิดว่า เป็นกษัตริย์หรือไม่ ” จางเซี่ยขบคิด: "กลีบฝนชนะใหญ่ ” เฉิน Yidong ไม่เห็นด้วย "ในเพลงสุดท้าย ทานตะวันแน่นอนคิง ” จางเซี่ย: "กลีบฝนตกไม่กี่คอร์ด ดีจริง ๆ ” "ดอกทานตะวันของแหลม ผู้ชนะ "Yidong เฉินกล่าวว่า ท่านไม่เห็นด้วย ยืนยัน ไม่ตลกพูดถึงหนึ่ง หัวใจของผู้ชมไม่ได้ที่นี่ เล่นแค่สองนิทรรศการเพลงเร็ว สูง และความเครียดความรักเพลง คือสามารถจุดชนวนบรรยากาศ จำนวนมากก่อนของฝูงชนยังอยู่ใน " Ah ทานตะวันสิงห์อย่างน่าตื่นเต้น ” "ผมชอบผมฝนกลีบ ” "ฮา ฮา เมื่อบ้านของคุณ ” "อย่างไรก็ตาม ผมแฟนคลับของกลีบที่ฝนตก ” "คุณรู้ที่เธอเป็น ” ฉัน ดังนั้นฉันอยากรู้ ” "ดี ตุ๊ยนัด ” "เขามีอาการเจ็บคอจะตาย พระมหากษัตริย์ในการแข่งขันรอบแรก เขาเป็นฟอยล์ ” "โปรโมชั่นของเขา ก็โชคดีที่ชนะ ” "ดี คิงต้องแน่นอนจะฝนหรือกลีบดอกทานตะวัน ” "โอ้ ที่ต้องเป็น คุณต้องการ ” “呵呵，这俩人名字都带花啊？” “看是这两朵花哪一朵技高一筹吧！” 灯光突然暗了！ 观众和嘉宾这才反应过来，下一首歌已经要开始了，然后回过神来的他们才错愕的发现，台上已经没有乐队老师了！ 乐队呢？ 人呢？ 众人突然看到，小丑竟然坐在了一架钢琴前。 啊？ 自弹自唱？ 大家都愣了！ 陈光张霞等人也是一惊！ 小丑之前是个什么状态，他们已经亲眼见过了，他们都知道，这不是装出来的，他是真的重病在身，能站着都已经很勉强了，可是为什么？已经到了这种地步，他还要自己弹琴？钢琴可不是电子琴，需要手指的力度，这是很耗费体力的一件事！你已经没希望竞争第一轮的歌王了，你为什么啊？你图什么啊？ 没有人明白！ 观众也无法理解！ 你已经拼命一首歌了！这第二首，你还要拼？ 嘉宾和观众甚至栏目组的人都清楚一件事，能上这个舞台的人，不可能是名气太小的，至少也是很多人都知道的明星，能混到这个地步的人，不太可能缺舞台，你就算今天撂挑子了，也不至于没有舞台可以上啊，你他妈这是拿命拼啊！你为什么啊！ 然而，没有人知道。 小丑面具下的这个人，除了这里，真的已经没有别的舞台了！ 封-杀！ 雪藏！ 新闻压制！ 同行排挤！ 没有工作！ 旧伤复发！ 重感冒！ 这是他最糟糕的时候，也是他最脆弱的时候！ 没人欣赏！ 沦为陪衬！ 钢琴声响起。 流水般的声音洒满全场。 嘉宾愣了！ 观众愣了！ 琴声中带着悲伤，那种悲伤，让全场都安静了！ 灯光飘在了他的身上。 所有人的目光都落在他的身上。 张烨忘我地谈着钢琴，行云流水的旋律一个一个地弹出来，每一个音符都带着他的悲哀。他本应该是世间最美的一道景色，他本应是世上最漂亮的一朵《红蔷薇》，但现在，他却只能戴上一张面具，遮住他的一切，在这个没人欣赏他的地方，用沙哑的声音，唱一首或许只有他才能懂的歌！ “这年代，季节快，许多花儿开。” “风徘徊，云发呆，美景关在大门外。” “等谁摘，不自在，慢慢才明白。” “花已开，没人来，其实根本不奇怪。” 台下的韩琦呆住了，“老师！” 音乐总监白远飞张大嘴。 张霞愕然！ AMY只觉得浑身的鸡皮疙瘩一下子都起来了！ 这…… 张烨闭上眼，静静唱着： “夜里我就随着风雨摇摇摆。” “见到日头我就会哭出眼泪来。” “我是好美好美的红蔷薇。” “不枉春天来一回。” “绽放到天黑，惹得路人醉。” “平淡看待自己枯萎。” กุหลาบแดง ดอกไม้กำลังตาย ดอกกุหลาบสีแดงสวยงามสวยงาม เฉินกวงลุกขึ้นยืนในเมือง จางเซียะยืน คุณนิดและทุกท่านผมลุกขึ้นยืนขึ้น นี่...... เพลงนี้...... จางเย่ปิดตาของเขา และร้องขณะเล่น: "ผมกุหลาบสีแดงสวยมาก ” "การแสดงความเกลียดชังพระเจ้าในวันนั้น ” "ดึงตา ” "ปล้นความลุ่มหลง ” "เศร้าให้ดอกกุหลาบ ” เลือกตา ดอกไม้แถบ เศร้ามีคนให้ดอกกุหลาบ Hanqi มอง blankly น้ำตาบางครั้งใบหน้าสตรีมแล้ว เธอเอื้อมไปเช็ดน้ำตาสามารถพบได้ วิธีอาจเช็ดไม่ออก ฝูงชนที่รอในขั้น พวกเขาเพียงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเป็นจำนวนที่/กี่อย่างไร้ความปราณี รูปเปียโนคือเศร้ามาก เหงามาก อย่างไรก็ตาม เขาเปิดตาของเขา แต่ในรอยยิ้มเมตตา เสียงของเขายังคงเป็นหยาบดังนั้น หลายคน แม้แต่ครั้งเดียว แม้เขาไม่มีความแข็งแรงและไม่มีเสียงแหลมเสียงร้องขึ้น แต่นี่คือตอนนี้จางเย่ ตัดออก ตัดขา ปาก เขา "ไปที่เตียง ก็ ดาวตกคือ น้ำตา ” "บางครั้งตื่น ห่านป่า เมาบางครั้งบินมา ” "ความสุข ความเศร้าโศก ฤดูใบไม้ผลิไม่ได้สดใส ” "ไม่เสียใจ ไม่ให้ลากฝันจางหายไปเหมือนกับน้ำ ” "ค่อนข้างจะเป็นสี เครื่องประดับของโลก ” " Unwilling การ sighs ของมนุษย์ และไม่ใช่- ” "ผมกุหลาบสีแดงสวยมาก ” "ไม่มีสปริงเวลา ” "บานจนมืด ทำให้คนเมา ” "ธรรมดาเขาเหี่ยว ” 绽放到天黑？ 哪怕没人欣赏？ 哪怕无人来摘？ 哪怕即将枯萎？ 听到这里，张霞眼圈已经红了。 为什么在笑？ 为什么已经这样了，你还在微笑？ 突然间，琴声一顿！ 钢琴前的男子没有力气了，他弹钢琴的手再也无法弹出太多复杂的音节，变得越来越迟钝，他只能将旋律简化，用最简单的几个音节为自己伴奏！ “我是好美、好美、好美、好美、好美的红蔷薇。” “可恨老天不作美。” “被摘去花蕾。” “被剥去花蕊。” “可悲送人作玫瑰。” 没有高音，但那嗓子里沙哑的悲伤，却一刀一刀扎在人心里！ 韩琦哭了！ 小吕哭了！ 很多人都哭了！ 现场很多观众这一刻都爆发了！ 全场起立！ 全场沸腾！ 陪衬？ 不！ 不！ 你才是主角！ 你才是今天那朵最美的花！！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

997 997 บท [ผมดีสีแดงสวยดีเพิ่มขึ้น! }

เว็บไซต์

เป็นเจ้าภาพเสียงดง Shanshan: "โปรดให้ฉันมีนักร้องต่อไป - ตัวตลก!"

เสียงปรบมือเบาบาง

ปรากฏตัวตลกและมันก็ดูเหมือนจะโดดเดี่ยวมาก

. "เล่นเวลานี้ที่เลวร้ายที่สุดครั้ง" เฉินถอนหายใจ

วังหนังสือไล่ล่าพยักหน้า "! บรรยากาศในด้านหน้าของทั้งสองได้รับการระบายน้ำ"

เอมี่ถาม: "คุณคิดว่าใครเป็นกษัตริย์"

เซี่ยขบคิดกล่าวว่า: . "หัวหิน Banyu ชนะใบหน้าใหญ่"

เฉิน Yidong ไม่เห็นด้วย! "เพียงแค่ในเพลงสุดท้ายแน่นอนใช้ดอกทานตะวันกษัตริย์"

เซี่ยกล่าวว่า "มีห้องอาบน้ำฝักบัวกลีบจัดการเสียงหลายที่ดีจริงๆ."

"ทานตะวันเสียงแหลม ที่กว่ามี? "เฉินกล่าวว่า Yidong

ผู้เข้าพักที่ไม่เห็นด้วยที่จะเถียงกับไม่มีใครพูดถึงตัวตลก

นอกจากนี้ยังไม่ได้ใจผู้ชมที่นี่

การแสดงทั้งสองเป็นเพียงการเล่นเพลงได้อย่างรวดเร็วจะเสียงแหลมช็อต - เพลงรักคือสามารถที่จะจุดชนวนบรรยากาศเพื่อให้อารมณ์ของผู้ชมจำนวนมากยังคงอยู่ก่อนที่มันจะ

"โอ้ดอกทานตะวันที่ดีที่สุดของโลกร้องเพลงเกินไป!"

"ฉันยังคงรักที่อาบน้ำและครอบครัวของฉันกลีบ ah!"

"ฮ่า ๆสิ่งที่เป็นเวลาเข้าไปในบ้านของคุณ?"

"ยังไงก็ตามผมเป็นแฟนของห้องอาบน้ำฝักบัวกลีบมา!" "ทำ

คุณรู้ว่า เธอเป็นใคร? ""

ผมไม่ทราบว่าอาดังนั้นฉันอาอยากรู้อยากเห็น ""

เฮ้ปรากฏตัวตลก? ""

เสียงเขาจะตายรอบแรกของการแข่งขันสำหรับนักร้องเขาเป็นจริงฟอยล์. ""

เขาตัดเป็น โชคดีที่จะชนะ. ""

อากษัตริย์แน่นอนแน่นอนอาบน้ำของกลีบดอกหรือดอกทานตะวัน. ""

ที่ต้อง ah, คุณต้องถาม? ""

โอ้เหล่านี้ทั้งสองชื่อที่มีอาดอกไม้? ""

ลักษณะนี้เป็นสองดอก ที่หนึ่งออกมาด้านบนของมัน! "

ทันใดนั้นไฟก็มืด!

ผู้ชมและแขกผู้มีการตอบสนองนี้มาเพลงถัดไปมีการเริ่มต้นและพวกเขาก็หายเพียง แต่ผลการวิจัยตะลึงเวทีไม่มีครูวง!

ที่รัดแล้ว?

คน?

ทุกคนจู่ ๆ ก็ดูตลกว่านั่งอยู่ที่เปียโนก่อน

แอมป์?

สิงห์?

ทุกคนแข็ง!

เฉินเซี่ยซึ่งเป็นที่ประหลาดใจ!

ก่อนที่จะเป็นตัวตลกเป็นสิ่งที่สถานะที่พวกเขาได้เห็นและพวกเขาทุกคนรู้ว่านี้ไม่ได้เป็นของปลอมเขาป่วยจริงๆและได้รับสามารถที่จะยืนมากอย่างไม่เต็มใจ แต่ทำไม? มันได้มาถึงจุดที่เขาจะมีตัวเองในการเล่นเปียโน? แป้นพิมพ์เปียโนไม่จำเป็นต้องมีความแข็งแรงนิ้วก็จะมากสิ่งที่มีอยู่จริง! คุณมีความปรารถนาที่จะแข่งขันในรอบแรกของพระมหากษัตริย์ไม่มีเหตุผลที่คุณจะ ah? คุณแมทำอะไร ah?

ไม่มีใครเข้าใจ!

ผู้ชมไม่สามารถเข้าใจ!

คุณได้พยายามเพลง! นี่คือเพลงที่สองคุณจะต้องต่อสู้?

แขกผู้เข้าพักและชมได้คอลัมน์กลุ่มของผู้คนสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคนสามารถจะอยู่ในขั้นตอนนี้ไม่สามารถเป็นที่รู้จักมีขนาดเล็กเกินไปหรืออย่างน้อยผู้คนจำนวนมากมีความตระหนักในดาวคลุกจุดนี้ผู้คนมีโอกาสน้อยที่จะขาด ขั้นตอนแม้ว่าคุณจะปฏิเสธที่จะทำงานในวันนี้และไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่สามารถเวทีอาคุณจะใช้ชีวิตว่าแม่ของเขาต่อสู้ ah! ทำไมคุณ ah!

แต่ไม่มีใครรู้ว่า

ชายภายใต้หน้ากากของตัวตลกยกเว้นที่เวทีจริงๆมีใคร!

ซีล - ฆ่า!

แช่แข็ง!

ปราบปรามข่าว!

ยกเว้น Peer!

มันไม่ได้ทำงาน!

ได้รับบาดเจ็บได้รับการสนับสนุน!

เย็น!

มันเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของเขา แต่ยังมีเวลาที่เปราะบางที่สุดของเขา!

ไม่มีใครดู!

กลายเป็นฟอยล์!

เปียโนฟัง

ไหลผู้ชมกระดำกระด่างเสียง

ผู้เข้าพักตะลึง!

ผู้ชมตะลึง!

เสียงเปียโนกับเศร้าชนิดของเศร้าเพื่อให้ผู้ชมเป็นคนเงียบ!

ไฟที่ลอยอยู่ในร่างกายของเขา

ดวงตาทั้งหมดลงบนเขา

จางเยเสียสละพูดเปียโนท่วงทำนองที่สง่างามปรากฏขึ้นหนึ่งโดยหนึ่งทุกโน้ตด้วยความทุกข์ของเขา เขาควรจะเป็นหนึ่งของทิวทัศน์ที่สวยที่สุดในโลกที่เขาควรจะเป็นหนึ่งของ "ดอกกุหลาบสีแดง" ที่สวยที่สุดในโลก แต่ตอนนี้เขาสามารถใส่ได้เฉพาะบนหน้ากากเขาครอบคลุมทุกอย่างในนี้ไม่มีใครอยู่เฝ้าดูเขา วางด้วยเสียงแหบร้องเพลงอาจจะเพียง แต่เขาสามารถเข้าใจเพลง!

"ในปีนี้ฤดูกาลได้อย่างรวดเร็วดอกไม้มากเปิด."

"เดินลมเมฆงุนงง, ความงามออกนอกประตู."

"ใคร, ฯลฯ รับอึดอัดและช้ามาเข้าใจ."

"ดอกไม้ได้เปิดไม่มีใครมา ในความเป็นจริงไม่น่าแปลกใจ. "

ผู้ชมฮันฉีตะลึง" ครู "

ผู้อำนวยการเพลง Baiyuan เฟปากใหญ่

เซี่ยตะลึง!

AMY เพียงแค่รู้สึกขนลุกขึ้นทั้งหมดในครั้งเดียว!

นี้ ......

ตาจางเยปิดเงียบ ๆ ร้องเพลง:

". กับลมและฝนในเวลากลางคืนผมสั่นแกว่งของเขา"

"ผมเห็นดวงอาทิตย์จะร้องไห้ ... น้ำตามา".

"ผมรู้สึกดีสีแดงสวยดีเพิ่มขึ้น."

" ฤดูใบไม้ผลิเป็นผลตอบแทนที่คุ้มค่า. ""

บานเข้าไปในความมืดผู้คนเมา. ""

ธรรมดาดูตัวเองเหี่ยวเฉา. "

ดอกกุหลาบสีแดง?

หนึ่งคือเรื่องเกี่ยวกับการเหี่ยวเฉา, สีแดงสวยงามที่สวยงามเพิ่มขึ้น?

เฉินพล่านยืนขึ้น!

เซี่ยลุกขึ้นยืน!

ขน AMY ชันและแขกทุกคนจะต้องยืนขึ้น!

นี้ ......

เพลงนี้ ......

ตาจางเยปิดการเล่นและร้องเพลง:

". ฉันเป็นดีสีแดงสวยดีเพิ่มขึ้น"

"แสดงความเกลียดชังพระเจ้าไม่ให้ความร่วมมือ".

"แตกหน่อถูกนำออก."

ที่ "ริดอกไม้".

" เศร้าห่างดอกกุหลาบ. "

ถอนตา?

ตัดดอกไม้?

น่าเศร้าที่ทุกคนจะทำดอกกุหลาบ?

ฮันฉีจ้องมองที่โต๊ะไม่ทราบว่าเมื่อน้ำตาสตรีมมิ่งใบหน้ามือของเธอที่จะเช็ดน้ำตาที่สามารถพบได้แม้วิธีที่สามารถถูเสร็จ!

ผู้ชมจำนวนมากเดินทางไปดูเวทีพวกเขาเพียงแค่รู้สึกว่าหัวใจของเขาอย่างรุนแรงทิ่ม!

รูปเปียโนเป็นเรื่องน่าเศร้ามากเหงามาก

แต่เขาเปิดตาของเขา แต่ในรอยยิ้มจาง ๆ เสียงของเขาเป็นหยาบดังนั้นแหบแม้เวลานี้เขาไม่ได้มีความแข็งแรงให้กับการร้องเพลงเสียงแหลมที่ไม่มีไม่ได้ขึ้นไป แต่ตอนนี้มันจางเจ้าเป็น ตัดมือและเท้าตัดออกปิดผนึกปากซึ่งตอนนี้เขาอยู่!

"เพื่อเป็นเตียงในวันนี้คือน้ำตาดาวตก."

"บางครั้งตื่นขึ้นมาบางครั้งเมาห่านป่าใหญ่กลับมา." "เป็น

ความสุข แต่ยังเศร้าในฤดูใบไม้ผลิจะไม่สวยงาม."

"ไม่เสียใจลากไม่มีความฝันที่กำลังจะตาย เหมือนน้ำ. ""

ยินดีที่จะหั่นสีดารดาษโลก. ""

ถอนหายใจไม่เต็มใจและไม่เป็นมนุษย์. "

" ฉันดีสีแดงสวยดีเพิ่มขึ้น. ""

ฤดูใบไม้ผลิเป็นผลตอบแทนที่คุ้มค่า. ""

บานจนมืด , ผู้คนเมา. "

" ธรรมดาดูตัวเองเหี่ยวเฉา. "

บานจนมืด?

ซึ่ง Pa Moren ชื่นชม?

แม้ว่าจะไม่มีใครที่จะเลือก?

ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเหี่ยวเฉา?

ได้ยินอย่างนี้แล้วตาจางเซี่ยเป็นสีแดงแล้ว

หัวเราะทำไม?

ทำไมเกิดขึ้นคุณจะยังคงยิ้ม?

ทันใดนั้นเสียงของอาหารของเปียโน!

คนที่เปียโนไม่มีความแรงของมือของเขาไม่ได้เล่นเปียโนป๊อปพยางค์ที่ซับซ้อนมากเกินไปกลายเป็นมากขึ้นและน่าเบื่อมากขึ้นเขาเท่านั้นที่สามารถลดความซับซ้อนของเพลงกับพยางค์ที่ง่ายที่สุดที่มาพร้อมกับตัวเอง!

"ผมสวยมากสวยมากสวยมากสวยมาก, สีแดงสวยงามมากเพิ่มขึ้น."

"ความเกลียดชังพระเจ้าไม่ให้ความร่วมมือ."

"ถูกนำออกตา."

ที่ "ริดอกไม้."

"เศร้าห่างดอกกุหลาบ."

ไม่มีเสียงแหลม แต่เสียงของเขาแหบความโศกเศร้า แต่มีดมีดติดอยู่ในหัวใจของมนุษย์!

ฮันฉีร้องไห้!

Xiao Lu ร้องไห้!

หลายคนร้องไห้!

ผู้ชมจำนวนมากอาศัยอยู่ในขณะนี้โพล่งออกมา!

ผู้ชมลุกขึ้นยืน!

เดือดทั้งหมด!

ฟอยล์?

ไม่ได้!

ไม่ได้!

คุณเป็นตัวเอก!

คุณดอกไม้ที่สวยที่สุด TIS วันนี้! !