训 清 李文炤俭,美德也,而流俗顾薄之.贫者见富者而羡之,富者见尤富羡

训 清 李文炤
俭,美德也,而流俗顾薄之.
贫者见富者而羡之,富者见尤富羡之.一饭十金,一衣百金,一室千金,奈何不至贫且匮也？每见闾阎之中,其父兄古朴质实,足以自给,而其子弟羞向者之为鄙陋,尽举其规模而变之,於是累世之藏,尽废於一人之手.况乎用之奢者,取之不得不贪,算及锱铢,欲深溪壑;其究也,谄求诈骗,寡廉鲜耻,无所不至;则何若量入为出,享恒足之利乎？
且吾所谓俭者,岂必一切捐之？养生送死之具,吉凶庆吊之需,人道之所不能废,称情以施焉,庶乎其不至於固耳.

节俭是一种美好的德行，而一般世俗的人却忽视它。
穷人见到富人便羡慕他，富人见到更富有的人，也羡慕他。吃一餐饭要十金，做一件衣服要百金，造一栋房子要千金，这样怎能不弄到贫穷而感到财用不足呢？每次见到乡里之中，某些子弟们的父兄正直实在，家用充足，而那些子弟却以为祖先父兄的行径太过于吝啬，见识短浅，便以此为耻辱，而改变自己的行为，全然抛弃了父兄的行为典范。于是累积了好几代的财产，全被他一人浪费光了。况且，用钱奢侈的人，求取财务便不得不贪心，常常和别人为了小小的利益斤斤计较，欲望深得好似山谷，从没有满足的时候。到最后，谄媚、欺诈，毫无廉耻的事情，没一件做不出来的。哪里比得上衡量收入再计算支出，享受永远自给自足的利益呢?
而且我说的「节俭」，难道一定要把一切的礼貌都抛弃吗？生活和死后的器用，吉凶庆吊的费用，是人生中不能免除的，都应该要斟酌情理去使用财物。这样才不至于固执吝啬。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซุนหลี่ชิงจ้าว
เจี้ยน, คุณธรรมและกำหนดเองที่แพร่หลาย Gu บาง.
น่าสงสารเห็นและอิจฉาที่อุดมไปด้วยอุดมไปด้วยเห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งอิจฉาที่อุดมไปด้วย. อาหารสิบทองคำหนึ่งร้อยเสื้อผ้าทองลูกสาวของสตูดิโอกระนั้นและไม่ให้คนยากจน กุยยัง? ทุกคนเห็น Lu Yan บรรพบุรุษของพวกเขาที่มีคุณภาพแปลกตาจริงพอที่จะพึ่งตัวเองในขณะที่เด็กของพวกเขาความอัปยศให้กับผู้ที่มันตื้นไม่ให้ขนาดและเปลี่ยนมันเพื่อให้อายุการใช้งานของการครอบครองทุกความพยายามของเราอยู่ในมือของคนคนหนึ่ง. เงื่อนไขฟุ่มเฟือยเกือบใช้มัน ที่ต้องใช้เวลาโลภนับและ Zi บาทต้องการ Deep Creek ห้วย; การศึกษาของพวกเขายังอี๋ที่กำลังมองหาการทุจริตไร้ยางอายไม่มีอะไรที่จะ; สิ่งที่ถ้าคุณอาศัยอยู่ในวิธีการของเราลีเฮงเกือบจะเพียงพอที่จะสนุกกับมันได้หรือไม่
และฉันเรียกว่าคนที่ประหยัดไม่ได้ทั้งหมดจะบริจาคมันได้หรือไม่ สุขภาพของตายจะเป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีของการเฉลิมฉลองที่แขวนมนุษย์ไม่สามารถใช้เวลากล่าวว่าสถานการณ์ใน Shi Yan, Shu เกือบหูแข็งมันไม่. ตระหนี่เป็นคุณธรรมที่สวยงามและคนฆราวาสทั่วไปได้ไม่สนใจมัน คนยากจนเขาเห็นอิจฉาเขาเห็นคนร่ำรวยอุดมไปด้วย แต่ยังอิจฉาเขา อาหารจะเป็นสิบทองเสื้อผ้าที่จะทำร้อยทองสร้างบ้านจะเป็นลูกสาวดังนั้นวิธีการที่เราสามารถได้รู้สึกไม่เพียงพอการคลังกับคนยากจนได้รับมันได้หรือไม่ ทุกครั้งที่ผมเห็นหมู่บ้านในหมู่ลูกหลานของบรรพบุรุษของบางเที่ยงตรงจริงๆพอที่บ้าน แต่พวกเขาเป็นบรรพบุรุษของพวกเด็ก ๆ และบรรพบุรุษทำหน้าที่ตระหนี่เกินไปประสบการณ์สายตาสั้นแล้วนี้เป็นความอัปยศ แต่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาที่ถูกทิ้งร้างอย่างสมบูรณ์ พฤติกรรมของพ่อและพี่ชายของรูปแบบ ดังนั้นหลายชั่วของทรัพย์สินที่สะสมได้สูญเสียคนที่เขาสว่าง นอกจากนี้คนที่มีเงินฟุ่มเฟือยพวกเขามีการนัดหยุดความโลภทางการเงินมักจะเพื่อประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ และคนอื่น ๆ หมกมุ่นปรารถนาได้รับรางวัลเช่นหุบเขาจากเวลาที่ไม่เป็นไปตาม ในท้ายที่สุดพูดจาหลอกลวงสิ่งที่ไร้ยางอายอย่างเต็มที่ไม่ให้มา ที่วัดเทียบเคียงของรายได้และค่าใช้จ่ายในการคำนวณแล้วเพลิดเพลินไปกับนิรันดร์ประโยชน์ของตนเอง? และผมพูดว่า "ประหยัด" เรามักจะใช้เวลาทั้งหมดของความสุภาพอยู่เบื้องหลังฉัน? สองสำหรับชีวิตและความตายที่ดีและไม่ดีฉลองค่าธรรมเนียมแขวนไม่ได้รับการยกเว้นชีวิตควรต้องการที่จะใช้ดุลยพินิจข้าวของที่เหมาะสม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ปากแข็งตระหนี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซุนชิง李文炤เนอะประหยัดคุณธรรมและในปัจจุบันบางนี่กูเห็นคนรวยคนจนและอิจฉาของคนรวยรวยอิจฉาที่เห็นโดยเฉพาะของอาหาร 10 ทองร้อยทองเป็นเสื้อผ้าห้องลูกสาวแต่ไม่ถึงยากจนและขาดด้วยเหรอ เห็นในแต่ละลู่หยานยีซังมาท่านพ่อและพี่ชายของความเรียบง่ายคุณภาพจริงพอที่จะเลี้ยงตัวเองและลูกของอายให้เป็นสถุลเท่าที่ยกขนาดเปลี่ยนแปลงในความทรงจำของทิเบตเท่าที่เศษในคนที่มือสภาพใช้ฟุ่มเฟือย . . ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ต้องคำนวณ锱铢โลภและต้องการลึก溪壑ของมันยังขอศึกษาที่จะฉ้อโกงหลอกและรวมก็何若量เข้าออกคงที่สำหรับเพลิดเพลินกับประโยชน์ของเท้าฉัน * และฉันเรียกว่าประหยัดผู้จะบริจาคหรือทั้งหมดของ ของ养生送死มีสิริมงคลชิงต้องแขวนของมนุษยธรรมที่ไม่เสียเรียกว่าความรักเพื่อใช้ยันระหว่างซู่มันสำหรับของแข็งหูฮ่าๆประหยัดเป็นคุณธรรมที่ดีแต่โดยทั่วไปคนทางโลกก็ไม่สนใจมัน อิอิเห็นแล้วอิจฉาคนรวยคนจนคนรวยเห็นเขารวยกว่าคนยังอิจฉาเขา กินมื้อ 10 ทองจะทำเสื้อไป 100 ทองสร้างบ้านให้ลูกสาวทำไมไม่หายากจนและรู้สึกไม่เพียงพอเงินด้วยล่ะ ทุกครั้งที่ผมเห็นหมู่บ้านในบางเด็กที่พ่อและพี่ชายตรงก็เพียงพอในครัวเรือนและผู้ที่พวกเขาคิดว่าการกระทำของบรรพบุรุษลูกหลานบรรพบุรุษขี้เหนียวสั้นลึกเกินไปและก็ใช้เป็นอายและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขาทั้งหมดทิ้งแบบอย่างของบรรพบุรุษแล้วสะสมหลายรุ่นทรัพย์สินทั้งหมดถูกเขาคนหนึ่งเสียหมด และใช้เงินฟุ่มเฟือยการเงินจะต้องแสวงหาความโลภมักจะเล็กและคนอื่นเพื่อผลประโยชน์มากกว่าความปรารถนาลึกมากเหมือนหุบเขาไม่เคยพอใจเมื่อ ในที่สุดการฉ้อโกงและไม่มีความละอายในสิ่งที่ไม่ได้ทำออกมา ที่ไหนดีกว่าวัดแล้วคำนวณรายได้ค่าใช้จ่ายและเพลิดเพลินกับผลประโยชน์ของตนเองเสมอล่ะเนอะและฉันพูด " ประหยัด " มันต้องมีมารยาททุกอย่างทิ้งเหรอ ชีวิตและความตายของเครื่องใช้แขวนหรือชิงค่าใช้จ่ายในชีวิตคือไม่ปล่อยและทุกคนควรไปใช้พิจารณาเหตุผลข้าวของ ดังนั้นไม่เพียงแต่ดื้อขี้เหนียว *