夙素今天起得很早，经过昨晚一番思量，她决定，对付墨渊这样冷漠的人，热情

夙素今天起得很早，经过昨晚一番思量，她决定，对付墨渊这样冷漠的人，热情是最好的办法，只有跟他走得近了，才有机会知道更多他的秘密。所以当墨渊从内室走出来的时候，迎接他的，是夙姑娘脸上比阳光还灿烂的笑容，“早啊！”

墨渊淡淡地看了她一眼，回道：“早。”

这时，厉阳手里端着两碗粥走进了，夙素决定，还是先填饱肚子再说。回头盯着厉阳，一脸讨好地问道：“你叫什么名字？我总不能叫你喂吧。”

“厉阳。”

“厉阳，早。”

看她笑得一脸阳光，厉阳眉头皱了皱眉，没理她，把粥端到墨渊面前。

墨渊还是昨天那身打扮，修长的手拿着勺子，轻轻搅动着粥，一股米香瞬间弥漫在屋内。

“好香啊！”夙素一屁股坐在墨渊的身边，厉阳冷到掉冰渣的声音在夙素耳边响起，“你最好知道自己的身份。”

夙素眼睛盯着粥，嘴里搭着话，“我什么身份？侍卫？”

厉阳只看了她一眼，夙素尴尬的摸摸鼻子，好吧，有他在确实不需要她做侍卫，轻咳一声，夙素想了想，“小厮？”

想起昨晚厉阳一开口就让她叫主人，夙素又起鸡皮疙瘩了，“不是……奴隶吧？”

厉阳一副算你识相的表情，夙素很想回他一个白眼，不过人在屋檐下，不得不低头，摸了摸空了一天一夜的肚子，夙素嘀咕道：“就算是奴隶，也不至于不让吃饭吧。”

一只骨节分明，修长白皙的手端着一碗粥递到自己面前，夙素眼前一亮，立刻接过，“谢谢。”

粥香醇软糯，温热可口，小半碗下肚，夙素终于有心情闲聊了。

“你叫什么名字？”

“墨渊。”

“你会放我回家吗？”

“我离开的时候会放你走的。”

“真的？”夙素没想到他会这么说，那淡漠的语气并不像承诺，但夙素感觉得到，他没有说谎。墨渊一直没说，夙素肯定，他一定是需要自己为她做什么事情。扬起一抹没心没肺似的笑，夙素拍拍自己的胸口，说道：“那真的谢谢了，你有什么吩咐尽管说，为了能早日回家，我一定尽力去完成的！”

“你就跟在我身边好了。”

“哦。”与墨渊这样随意的一问一答，夙素忽然发现，这人和她想象中的好像并不一样，她以为墨渊是个不愿与人接近的人，如一口枯井，冷心冷情，对任何人任何事都漠然以对。但是现在看来，似乎有点不对，他的冷，他浑身那淡如水的气质，好像是天生的，并没有所谓需要打破的坚冰，只是性情使然，这样的人，是真正不好接近的。昨晚上想了一夜的应对之法，似乎又泡汤了。

“吃饱了就走吧。”

留下一句话，墨渊便起身出门了，一点也不在乎她会不会跟上来。

夙素叹了口气，很舍不得的放下碗。

风暴过后的天气极好，天空中万里无云，一片蔚蓝，远处那片郁郁葱葱的密林里传来像是号子般响亮的吼声，像在合力干着什么。林子外，能看到四五个人一组，从密林里扛出一个人双手都合抱不完的大树干，一根根整齐地堆放在海滩上。

他们伐这么多木头干嘛？

墨渊走得并不快，但夙素这一通东张西望下来，他已经走出很远。蔚蓝的天际下，那墨色的身影缓步向前，悠然走在晨风里，若不是身边不时走过一两个提着刀的海盗，这宁静的画面都要让夙素忘了自己还在海盗窝呢。夙素看向身后，厉阳并没有跟着出来，抓了抓头上的帽子，夙素小跑追了上去。

这条路并不是昨天自己走过那条，只走了一会，夙素便看到了一座比桑暖那医舍更大的木屋，屋外守着四个高大的男子。

走近木屋，夙素就听到屋内传来嘈杂的人声，墨渊推门而入的那一刻，声音立刻停了下来。

“墨少主来了。”易当家爽朗的声音打起了招呼。

少主？夙素跟着跨进来的脚步顿了一下，墨渊是江湖中人？

屋子挺大，却已经挤满了人，房间正中央，摆着一个长方形的桌子，两边各有三四张红木椅子，昨天坐在溶洞中间的几人，除了那个她看不上的年轻小子，几乎都到齐了。长方桌上用沙土、小木片和一些小草摆出一个海岛的模样，虽然堆得很粗糙，但也看得出，是比地图更为形象的展示地形地貌的沙盘，这种东西，夙家很多，只是没想到这海盗窝里竟也有。

“易当家。”墨渊的回应依旧冷淡，易当家看起来很是习惯，看到夙素跟着，竟还与她打起招呼来，“小子，你也来了。”

夙素站在墨渊身后，大方的咧嘴一笑，“易当家的早上好！您叫我小树就好了。”看到坐在最后那抹嫣紫色倩影，夙素朝她挥挥手，笑道：“阿暖，早上好。”

桑暖回以一笑，轻轻点头回道：“早。”夙素发现，她叫这一声阿暖，除了桑暖和墨渊外，其他人的脸色都很奇怪。

还没等她细细分析，那个与海盗头子长得最像却满身戾气的男人便不耐烦的说道：“人都齐了就开始吧。”看那霸气的不可一世的样子，颇有几分少当家的气势。

“墨少主之前说要找两百个壮丁，现在人数已经够了，不知什么时候开始动手。”接话的是一个二十出头的男子，他就站在那少当家身后，看着应该和自己差不多身份，却丝毫不像个跟班。他身形修长，长得也很俊，脸上虽然没有笑，却莫名给人一种阳光正直的感觉。

这人又是谁？

不知道是不是知道墨渊的习性，这一大群人，唯有墨渊桌前摆了茶，墨渊端起茶杯，轻抿了一口，才开口回道：“三日后。”

“三日？”墨渊不紧不慢的样子似乎惹怒了那位少当家的，“环岛的浓雾在下个月十五就会全数散尽，不尽快准备，十五之前完不成怎么办？！”

木屋挺大，这吼声在屋里回响，夙素都觉得耳膜微痛，或许时间真的紧急，那位易当家的脸色也不太好。

夙素斜睨了身边的墨渊一眼，那不动如山的从容的样子，看得她都要叹一声佩服。“三日后子时，夜潮将急退五十丈，那时才能找到阵眼的正确位置。”

阵眼？夙素眸光闪了闪，墨渊还会奇门术数？江湖中人，又精通奇门术数，穹岳境内似乎就只有林氏山庄和荣家堡了，没有姓墨的，是墨渊家太过神秘所以她没听说过，还是他不是穹岳人？夙素静静地站在墨渊身后，一副毫无存在感的样子，耳朵却竖得直直的。

“如此一来，时间可能真的来不及，唤狼岛北面全是暗礁，想要从哪里登岛，非常危险，就算上了岛，穿过岛后面那片林子，也要五六日，我想没人会选择北面登岛，既然时间不够，不如北面就暂时你布阵了……”

“砰！”

桑暖的声音舒缓而温和，听起来很舒服，可惜被突如其来的拍桌声生生打断，夙素稍稍抬眼，就看到那少当家手握成拳，砸得旁边的桌子咿呀作响，盯着桑暖的眼里满是憎恶与鄙吝，声音较之刚才更响，“燎越水师闻名天下，北面虽然多礁石，也不代表他们就不能从那里攻入岛上来，易桑暖，你反对在北面布阵，是想故意留一个缺口给敌人吧，我看你就是恨不得唤狼岛早日被攻破！”

易桑暖？桑暖姓易，她……是海盗头子的女儿？！不可能吧……

等等，她刚才还听到“燎越”，是燎越国么？夙素的心沉了下来，之前不管是被抓入海盗窝，还是心心念念想揭秘墨渊身份，对她来说，都是因为这是第一次独自外出就遇上这样诡异而奇妙的事，让她好奇又兴奋，觉得是一次不错的历练，但是若牵扯到燎越国，那就大大不同了。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูซูลุกขึ้นต้นวันนี้หลังจากคืนที่ผ่านมาบางคนคิดว่าเธอตัดสินใจที่จะจัดการกับคนเช่นหมึกเย็นลึกความกระตือรือร้นเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพียงแค่ไปใกล้ชิดและมีโอกาสกับเขาทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความลับของเขา . ดังนั้นเมื่อหมึกลึกที่จะออกมาจากห้องเมื่อทักทายเขาเป็นใบหน้าของสาวซูกว่าดวงอาทิตย์ยังคงยิ้ม "ต้น ah!" หมึกลึกเบา ๆ มองมาที่เธอและตอบ :. "ต้น" นี้ เมื่อมือของหลี่หยางถือสองชามโจ๊กเข้าไปในซูซูตัดสินใจที่จะเติมเต็มกระเพาะอาหารหรือพูดครั้งแรก หลี่กลับไปจ้องมองไปที่ดวงอาทิตย์กรุณามองและถามว่า "ชื่อของคุณคือสิ่งที่ฉันไม่สามารถบอกคุณอาหารมัน ?. " "หลี่. ยาง" "หลี่หยางต้น." เห็นรอยยิ้มของเธอต้องเผชิญกับดวงอาทิตย์หลี่หยาง เขาขมวดคิ้วขมวดไม่ได้ดูแลเธอจบลงในหน้าของหมึกโจ๊กลึก หมึกหยวนหรือเมื่อวานนี้ว่าการแต่งกายมือเรียวถือช้อนเบา ๆ ลงไปผัดโจ๊ก, การหลั่งไหลของเค้กข้าวทันทีเต็มบ้าน "อาธูป!" ซูซูนั่งข้างหมึกลึกหลี่หยางเย็นเพื่อเสียงออกนักเก็ตในหูซูซู "คุณควรที่จะรู้จักตัวตนของพวกเขา." ซูซูจ้องมองโจ๊ก พาดปากของเขาว่า 'ฉันสิ่งที่กำลังการผลิต? ยาม? "หลี่หยางมองเธอซูซูอายMomobizai ดีมีเขาไม่จำเป็นต้องคุ้มกันเธอ Qingke เร็ว ๆ นี้ซูซูต้องการ ความคิดที่ว่า "คนรับใช้" หลี่หยางจำคืนที่ผ่านมาด้วยการเปิดให้เธอเรียกเจ้าของซูซูซื่อขนลุก "ไม่ ...... ทาสใช่มั้ย?" นับหลี่หยางการแสดงออกที่เหมาะสมของคุณซูซูมัน ต้องการที่จะกลับไปเขาหยิ่งยโส แต่คนที่อยู่ภายใต้ชายคาบ้านต้องน้อมสัมผัสอากาศวันและคืนในกระเพาะอาหาร, ซูซูพึมพำ :. "แม้ทาสไม่ได้หมายความว่าจะไม่กินมัน" ร่วมกันที่ชัดเจน มือเรียวขาวถือชามส่งในด้านหน้าของตัวเองเป็นซูซูส่องเข้ามาทันที "ขอบคุณ." โจ๊ก Ruannuo กลมกล่อมอบอุ่นและแสนอร่อย, อ่างล้างมือชามขนาดเล็กซูซูที่สุดอารมณ์พูดคุย "คุณชื่ออะไร?" "หมึกลึก." "คุณจะให้ฉันไปที่บ้าน?" "เมื่อผมออกจะช่วยให้คุณไป." "จริงเหรอ?" ซูซูไม่คิดว่าเขาจะบอกว่าไม่แยแสว่า เสียงไม่ได้เป็นสัญญา แต่ซูซูรู้สึกว่าเขาไม่ได้โกหก หมึกหยวนยังไม่ได้ระบุซูซูแน่ใจว่าเขาจะต้องทำอะไรบางอย่างสำหรับความต้องการของเธอเอง ยกเช่นสัมผัสหัวเราะใจร้ายที่ซูซูตบหน้าอกของเขาและพูดว่า: "ที่จริงขอบคุณแม้จะมีสิ่งที่คุณได้บอกว่าเพื่อที่จะสามารถที่จะกลับบ้านเร็วผมจะพยายามให้เสร็จสมบูรณ์" " คุณเพียงแค่ตามฉันดี. "" โอ้. "หมึกลึกสบายคำถามและคำตอบซูซูก็พบว่าคนที่ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นเดียวกับที่เธอคิดว่าเธอคิดว่ามันเป็นหมึกลังเลและลึกคนที่ใกล้ชิดกับคนเช่นเดียวแห้งภาวะหัวใจเย็นเย็นอะไรให้ใครไม่แยแสไปทางขวา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าบิตผิดและความหนาวเย็นของเขาเขาถูกปกคลุมในน้ำที่อารมณ์ Danru ดูเหมือนว่าจะเกิดและมีความจำเป็นที่จะทำลายน้ำแข็งที่เรียกว่าไม่มี แต่ธรรมชาติสั่งเช่นคนที่อยู่ใกล้ที่ไม่ดีอย่างแท้จริง คืนที่ผ่านมากับการตอบสนองของกฎหมายที่ต้องการคืนดูเหมือนว่าการสูญเสีย "ใช่ฉันไป." ออกจากคำหมึกลึกที่พวกเขาลุกขึ้นออกไปไม่สนใจว่าเธอจะทำตาม ซูซูถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจที่จะใส่ลงในชาม สภาพอากาศที่ดีเยี่ยมหลังจากที่พายุเมฆบนท้องฟ้าสีฟ้าแพทช์ที่ห่างไกลของป่าเขียวชอุ่มมาเหมือนเสียงคำรามดังสวดมนต์เหมือนเช่นในการทำสิ่งที่มีผลบังคับใช้ วูดส์นอกคุณจะเห็นสี่หรือห้าคู่จากป่าเพื่อดำเนินการมือทั้งสองล้อมรอบหนึ่งจบลำต้นใหญ่รากซ้อนบนชายหาด ทำไมพวกเขามีการตัดไม้มาก? หมึกลึกไม่ได้ไปอย่างรวดเร็ว แต่ซูซูตงมองไปรอบนี้ลงเขาได้ออกมาไกลมาก ภายใต้ท้องฟ้าสีฟ้ารูปหมึกที่ข้างหน้าอย่างช้าๆสบายเดินในสายลมตอนเช้าหากมีการผ่านรอบเวลาผ่านไปหนึ่งหรือสองโจรสลัดแบกมีดนี้ภาพอันเงียบสงบต้องปล่อยให้ซูซูลืมว่าเขายังคง รังโจรสลัดยัง ซูซูเห็นอยู่ด้านหลังหลี่หยางและไม่ได้ปฏิบัติตามมันมีรอยขีดข่วนหมวกซูซูวิ่งให้ทัน เมื่อวานนี้ผมเดินลงถนนชิ้นนี้ไม่ได้หายไปเพียง แต่ในขณะที่ซูซูเห็นบ้าน Bussang อบอุ่นที่แพทย์กระท่อมขนาดใหญ่นอกเฝ้าสี่คนสูง เข้าหากระท่อมซูซูได้ยินเสียงดังมาจากภายในบ้าน, หมึกลึกเข้าไปในห้องในขณะที่เสียงหยุดทันที "ลอร์ดเม็กซิกันเล็ก ๆ น้อย ๆ มา." ยี่หัวเสียงเล่นแสนอร่อยอวยพร ลอร์ดน้อย? ซูซูก้าวที่จะปฏิบัติตามรอยเท้าหยุดชั่วคราวหมึกลึกเป็นเวทีของมนุษย์? บ้านหลังใหญ่ แต่มันก็เต็มไปด้วยผู้คนกลางห้องซึ่งยืนตารางสี่เหลี่ยมแต่ละด้านสามสิบสี่เก้าอี้ไม้มะฮอกกานีนั่งถ้ำเมื่อวานนี้ในช่วงกลางของคนไม่กี่คนยกเว้นว่าเธออยู่ในถังขยะเด็กหนุ่ม เกือบทั้งหมดในการเข้าร่วม ตารางสี่เหลี่ยมด้วยทรายเศษไม้และบางหญ้าเล็ก ๆ ใส่ในลักษณะของเกาะแม้ว่าซ้อนหยาบ แต่ยังดูเป็นมากกว่าแผนที่จะแสดงให้เห็นภาพของภูมิประเทศของตารางทรายชนิดของสิ่งนี้ซูบ้าน หลายคน แต่จริง ๆ แล้วไม่ได้คาดหวังรังโจรสลัดนี้มี "ง่ายมุ่งหน้าไป." หมึกตอบสนองลึกยังคงเย็นโทได้อย่างง่ายดายดูคุ้นเคยมากที่จะได้เห็นซูซูตามไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเรียกการเล่นของเธอ "เด็กคุณมา." ซูซูหยวนหมึกยืน เบื้องหลังรอยยิ้มใจดี "Yi ตอนเช้าที่ดีของคุณมุ่งหน้าไปยังต้นไม้เช่นฉัน !. " ชื่อสุดท้ายที่เห็นนั่งอยู่ในเงาสีม่วงยันซูซูโบกมือให้เธอยิ้มและกล่าวว่า "อบอุ่นดีตอนเช้า . "Sang อบอุ่นกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มพยักหน้าเบา ๆ และตอบว่า" ต้น "การค้นพบซูซูเธอเรียกมันว่าเสียงอบอุ่น A, นอกเหนือไปจากความอบอุ่นหมึก Sang หยวนใบหน้าของบุคคลอื่นเป็นที่แปลกมาก ก่อนที่เธอจะวิเคราะห์อย่างรอบคอบว่าเด็กโจรสลัดดูมากที่สุดเหมือนคนที่เขาถูกปกคลุมด้วยความอดทนเป็นศัตรูกล่าวว่า :. "คนทุกคนที่นี่จะเริ่มต้น." ดูลักษณะอันยิ่งใหญ่เหนือค่อนข้าง โมเมนตัมค่อนข้างน้อยมุ่งหน้าไปยัง "กล่าวว่าต้นแบบเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่เม็กซิโกมองหาสองร้อยคนหนุ่มและตอนนี้มีจำนวนมากพอที่ไม่ทราบว่าเมื่อเริ่มต้นมือ." คำตอบนั้นเป็นคนที่อยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ ของเขาเขายืนอยู่ข้างหลังโทเล็ก ๆ น้อย ๆ ควรจะมองที่ เกือบเอกลักษณ์ของตัวเอง แต่เขาไม่ชอบรถ เรียวร่างกายของเขาดูหล่อมาก แต่ใบหน้าของเขาไม่ได้หัวเราะ แต่ให้ความรู้สึกลึกลับของแสงแดดตรง ชายคนนี้คือใคร? ผมไม่ทราบว่ารู้นิสัยของหมึกลึกนี้กลุ่มใหญ่ของคนเพียงใส่โต๊ะน้ำชาหมึกลึกหมึกลึก Duanqichabei ที่สว่างจิบก่อนที่จะเปิดตอบ :. "สามวันต่อมา" "สามวัน? "วิธีหมึกลึกค่อยๆดูเหมือนโกรธมุ่งหน้าไปยังคนส่วนน้อย" หมอกรอบเกาะจะถูกลบออกอย่างเต็มที่ในสิบห้าเดือนถัดไปยังไม่พร้อมให้เร็วที่สุดก่อนที่สิบห้าเสร็จสิ้นวิธีการทำ ?! "ชาเล่ต์ติ่งที่ยิ่งใหญ่นี้เสียงคำรามก้องอยู่ในบ้านแก้วหูซูซูรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยอาจจะเป็นเวลาที่เป็นจริงอย่างเร่งด่วนที่มุ่งหน้าไปได้อย่างง่ายดายใบหน้าของเขาไม่ได้ดีมาก ซูซู Xieni ด้านข้างของหมึกหนึ่งลึกที่ไม่ได้ย้ายไปดูสงบเป็นของภูเขาจะเห็นเธอชื่นชมถอนหายใจทุก "สามวันต่อมาในเวลาเที่ยงคืนคืนน้ำจะ Jitui ห้าฟุตแล้วที่จะหาตำแหน่งที่ถูกต้องของสายตาด้านหน้า." ตาหน้า? ซูซู Mouguang flickered ตำนานเม็กซิกันจะสะกดลึก? เวทีมนุษย์ แต่ยังมีความเชี่ยวชาญในจำนวนของผู้ป่วยชายดินแดน Qiong ยูดูเหมือนว่าเพียงวิลล่าและร่องเจียเป่าหลินและไม่ได้ชื่อหมึกหมึกบ้านลึกลับลึกเกินไปเพื่อให้เธอได้ยินหรือว่าเขาไม่ได้เป็นคนที่โดมยู ? ซูซูยืนเงียบ ๆ อยู่เบื้องหลังหมึกลึกมีความรู้สึกทางคู่ของหู แต่แนวตั้งและแนวตรง "วิธีนี้เวลาอาจจะสายเกินไปโทรหมาป่าเหนือของเกาะที่เต็มไปด้วยหินจากที่ที่คุณต้องการไปยังดินแดนบนเกาะเป็นสิ่งที่อันตรายมากแม้บนเกาะผ่านแพทช์ของป่าด้านหลังเกาะ แต่ยังห้าหรือหกวันที่ผมคิดว่า ไม่มีใครจะเลือกทางทิศเหนือเชื่อมโยงไปถึงตั้งแต่เวลาไม่เพียงพอในขณะที่ทางตอนเหนือรบชั่วคราวคุณ ...... "" แบง! "Sang เสียงอบอุ่นผ่อนคลายและอ่อนโยนมันฟังดูสบายมาก แต่ถูกขัดจังหวะด้วยชีวิต Paizhuo ฉับพลันและเสียง ซูซูมองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณเห็นว่าเจ้านายเล็ก ๆ น้อย ๆ ลงไปในมือกำปั้นยับเยินตารางต่อไปกับเสียงพูดพล่ามจ้องมองที่ตาอบอุ่นและหยาบคายหม่อนที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังเพียงดังกว่าเสียง "เหลียวยู กองทัพเรือโลกที่รู้จักกันแม้ว่าแนวปะการังจำนวนมากทางตอนเหนือก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่ได้มาจากที่นั่นบุกเกาะง่าย Sang อบอุ่นที่คุณมีต่อผู้เล่นตัวจริงทางทิศเหนือก็คือการจงใจปล่อยให้ช่องว่างกับศัตรูและฉันเห็นคุณกำลังกังวลที่จะเรียก เกาะหมาป่าถูกทำลายเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้! "ยี่Sang อบอุ่น? นามสกุล Yi Sang อบอุ่น ...... เธอเป็นลูกสาวเด็กโจรสลัด? ! สิทธิที่จะไม่ ...... และอื่น ๆ เธอก็ได้ยินเสียง "เผาผลาญมากขึ้น" เหลียวยูมันคืออะไร? หัวใจของซูซูจมลงไม่ว่าจะถูกจับได้ก่อนที่จะรังโจรสลัดหรือต้องการดูแลอย่างล้ำลึกลับหมึกตัวตนลึกสำหรับเธอเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ออกมาเพียงอย่างเดียวที่จะพบสิ่งต่างๆที่แปลกและที่ยอดเยี่ยม ให้อยากรู้อยากเห็นและความตื่นเต้นของเธอคิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดี แต่ถ้าประเทศที่เกี่ยวข้องกับการเผาไหม้ก็จะแตกต่างกันอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูร์ ( วันนี้ตื่นแต่เช้าหลังจากเมื่อคืนเขาคิดกับเธอได้ตัดสินใจที่จะจัดการกับหมึกเวียงนี้คนไม่แยแสความกระตือรือร้นเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำเพียงเดินตามเขาอย่างใกล้ชิดและมีโอกาสที่จะรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความลับของเขา ดังนั้นเมื่อหมึกเวียงจากห้องเมื่อผมเดินออกมาต้อนรับเขาเป็นผู้หญิงที่อายุมากกว่าแสงแดดบนใบหน้ายังมีรอยยิ้มที่สดใส " ต้น ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

โมยอนมองเธออย่างแผ่วเบาและตอบกลับไปว่า " ต้น . . . . . . .

แล้ว厉阳ถือข้าวต้มสองชามเดินเข้าไปแล้วว ) ก็ตัดสินใจหรือเติมท้องของเขาอีกครั้ง 厉阳หันกลับไปจ้องหน้าแข้งและถามว่า " เจ้าชื่ออะไร ? ? ? ? ? ? ? ผมจะไม่เรียกคุณว่า " เฮ้ . . . . . . .

" " " " " " 厉阳 " . . . . . .

" " " " " " 厉阳เร็ว . . . . . . .

เธอยิ้มหน้าดวงอาทิตย์厉阳มุ่ยมุ่ยไม่ได้จัดการเธอให้ปลายด้านหน้าเวียงข้าวต้มหมึก

เมื่อวานเวียงหรือหมึกก็แต่งตัวถือช้อนมือเรียวยาวค่อยๆกวนข้าวโจ๊ก , หุ้นกระจายในบ้านทันที

" " " " " " น่ารักจัง " ซูร์โรโมยอนนั่งข้างๆ厉阳น้ำแข็งเย็นเพื่อปิดเสียงในหูพุฒนิน " คุณน่าจะรู้จักตัวตนของพวกเขา . . . . . . .

ที่มานจ้องข้าวต้มปากนั่ง . " ผม ID อะไร ? ? ? ? ? ? ? ' " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

厉阳เพียงชายตามองเธอพุฒนินอายรู้สึกว่าจมูกดี , มีเขาในยามที่ไม่ต้องการเธอทำ ,ล้างคอ , พุฒนินคิดว่า " เด็ก " ?

จำได้ว่าเมื่อคืน厉阳เริ่มทำให้เธอชื่ออาจารย์พุฒนินก็ขนลุกแล้ว " . . . . . . . . . . . . . . ทาส ?

厉阳คู่ของนับคุณเป็นอย่างดีอยากกลับไปดูที่มานเขาเป็นตาแต่คนใต้หลังคาต้องก้มจับเวลา 1 วัน 1 คืน ( ท้องก่อนพูดว่า " ถ้าเป็นทาสยังไม่ได้ให้กิน . . . . . . .

เป็นเพียงข้อต่อชัดเจนเรียวมือขาวถือชามข้าวต้มให้กับเธอและพุฒนินตาเขาทันที " ขอบคุณ " . . . . . . โจ๊กอร่อย

อุ่นนุ่มเหนียวอร่อยกินครึ่งชามข้าว ,สมัยก่อนก็มีพูดคุยกันได้อารมณ์โร

" นายชื่ออะไร ? "

" หมึกเวียง . . . . . . .

" " " " " " คุณจะให้ผมกลับบ้านได้รึยัง ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

" " " " " " เมื่อฉันไปปล่อยคุณไป . . . . . . .

" จริงๆนะ ? " สมัยก่อน ( ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดอย่างนั้นมันก็ไม่มีเสียงไม่เหมือนในสัญญาแต่ที่มานรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้โกหก เวียงเก่าหมึกไม่เคยกล่าวว่าองค์ประกอบบางอย่างที่เขาจะต้องทำในสิ่งที่ตัวเองเป็นเธอ สัมผัสของหัวใจเหมือนยกินหัวเราะก่อนตบที่หน้าอกของเขาและกล่าวว่า : " มันเป็นการขอบคุณแล้วคุณมีอะไรจะสั่งแม้จะบอกว่าเพื่อที่จะได้กลับบ้านแล้วผมจะทำให้ดีที่สุดที่จะทำ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

" คุณจะมาอยู่ข้างๆผมแล้ว . . . . . . .

" . . . . . . . . และหมึกเวียงนี้สุ่มถามตอบก่อน ) และก็พบว่าชายผู้นี้อาจจะไม่เหมือนในจินตนาการของเธอเหมือนที่เธอไม่อยากจะคิดว่าหมึกเวียงเป็นใกล้ชิดกับผู้อื่นเช่นคนที่ดี冷情เย็นชาและไม่แยแสกับใครเรื่องอะไรกับ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีอะไรที่เย็นซีดๆของเขาและเขาเปียกน้ำก็จะเกิดไม่เรียกว่าต้องทำลายน้ำแข็งเพียงแค่มันมีคนอย่างนี้จริงๆไม่ได้ใกล้ชิด เมื่อคืนคิด 1 คืนจากการตอบสนองของวิธีการที่ดูเหมือนจะล้มเหลวอีกครั้ง

" กินไป . . . . . . .

เหลือแต่คำเวียง , หมึกก็ลุกขึ้นและออกไปแล้วและก็ไม่สนใจว่าเธอจะไม่ตามฉัน

ที่มานถอนหายใจก็ไม่ใส่ลงชาม

หลังจากพายุสภาพอากาศที่ดีในท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆในท้องฟ้าที่ห่างไกลและป่าเขียวชอุ่มมาท่องเสียงดังเหมือนเสียงคำรามเหมือนทำงานเพื่อทำงานอะไร ไม้ภายนอกจะเห็นสี่หรือห้าคนหนึ่งในกลุ่มป่าแบกจากคนที่ไม่เสร็จมือทั้งสองข้างมีขนาดลำต้นของต้นไม้ใหญ่หนึ่งของรากซ้อนบนชายหาด

พวกตัดไม้มากมายอะไรนะ ? ? ? ? ?

หมึกเวียงไปไม่เร็วแต่ต้นธาตุที่ผ่านๆมาเขาจะได้เดินออกไปไกลมากใต้ท้องฟ้าสีฟ้าที่หมึกรูปไปข้างหน้าช้าๆต้วมเตี้ยมเดินในตอนเช้าและในบางครั้งถ้าไม่ได้หนึ่งหรือสองข้างเดินถือดาบโจรสลัดที่เงียบสงบนี้จะทำให้องค์ประกอบภาพก่อนลืมเองยังถ้ำโจรสลัด ? ที่มานไปมองข้างหลัง , 厉阳ไม่ได้ออกมาจับหมวกบนหัวพุฒนินวิ่งไล่ตามมัน ถนนเส้นนี้ไม่ใช่

เมื่อวานผมเดินไปตามถนนจะเดินไปสักครู่ก็เห็นต้นผักเมืองฮิลเลอร์กว่าที่แพทย์ให้อุ่นกว่าข้างนอกกระท่อมเฝ้าสี่ผู้ชายตัวสูง

ใกล้กระท่อมเก่าๆ ( ที่ออกมาจากบ้านเพื่อจะได้ยินเสียงของฝูงชนของผู้คนที่ผ่านเข้ามาในประตูของหมึกเวียงขณะนั้นเสียงหยุดทันที

" หมึกน้อยมาของพระเจ้า . . . . . . . ง่ายต่อการเล่น " เสียงทักทายสดใส

ท่านลอร์ดน้อย ? ? ? ? ? ? ? ซูร์ ( ข้ามเข้ามาเดินตามหยุดหมึกเวียงในเวทีการเมืองเป็นคน ? ? ? ? ? ? ?

ห้องที่ค่อนข้างใหญ่แต่ก็เต็มไปด้วยผู้คนและตรงกลางห้องวางเป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมข้างละสามหรือสี่เก้าอี้ไม้มะฮอกกานีเมื่อวานนั่งอยู่ในถ้ำกลางหลายๆคนนอกเหนือจากนั้นเธอไม่ได้ชอบเด็กเกือบทุกคนที่นี่ โต๊ะสี่เหลี่ยมเล็กบางทราย , เศษไม้และใบหญ้าที่ใส่ไว้ในลักษณะของเกาะซึ่งเป็นเกาะแม้ว่ากองค่อนข้างหยาบแต่มันดูเป็นภาพที่มากขึ้นกว่าแผนที่แสดงลักษณะภูมิประเทศของทรายมันซูร์บ้านมาก ,แค่ไม่คิดว่ามันอยู่ในรังก็โจรสลัด

" ง่าย " . . . . . . . การตอบสนองของหมึกเวียงยังคงความง่ายดูแล้วมันเป็นนิสัยและดูแก่ ) ก็ยังตามไปเล่นกับเธอทักมาว่า " ลูกคุณก็มา . . . . . . .

ที่มานยืนอยู่ข้างหลังหมึกเวียงใจดียิ้มง่าย " " อรุณสวัสดิ์ ! ! ! ! ! ! ! คุณสามารถโทรหาฉันได้ " " " " " " " ต้นไม้ . . . . . . . สุดท้ายแล้ว . . เห็นนั่งเช็ดสีม่วงเงานสืบสานต่อเธอโบกมือยิ้มและกล่าวว่า " สวัสดี " อบอุ่น " . . . . . .

ใบหม่อนกลับอบอุ่นด้วยรอยยิ้มและพยักหน้าตอบก่อน " . . . . . . . ที่มาที่ไป ) พบว่าเสียงที่เป็นเสียงอบอุ่นที่เธอชื่อโอซังอุ่นเวียงนอกจากหมึกอื่นๆที่ใบหน้าของคนมันแปลก

แต่ก่อนที่เธอกับการวิเคราะห์ระมัดระวังของหัวหน้าโจรสลัดที่หน้าตาเหมือนผู้ชายมากที่สุดแต่ด้วยความโกรธจึงกล่าวอย่างหงุดหงิด " ทุกคนที่นี่เริ่มกันเถอะ . . . . . . . ดูที่ก้าวร้าวกว่าที่ดูค่อนข้างน้อยเมื่อโมเมนตัม

" หมึกลอร์ดน้อยกล่าวก่อนที่จะหาจำนวน 200 คนและตอนนี้พอเริ่มที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ . . . . . . . ตอบเป็นผู้ชายอายุราวๆ 20 ต้นๆเขากำลังยืนอยู่ที่ข้างหลังมันน้อยเมื่อเห็นควรและตัวเองเกือบจะรู้สึกเหมือนตนกำลัง เขาผอมหน้าตาก็สวยมากบนใบหน้าแม้ว่าจะไม่ได้ยิ้มแต่อธิบายให้คนเป็นเพียงความรู้สึกของแสงแดด

มันเป็นใคร ? ? ? ? ? ? ?

ไม่รู้ว่ารู้พฤติกรรมของหมึกที่เวียงนี้เป็นฝูงใหญ่ที่วางอยู่ที่โต๊ะแต่หมึกหมึกเวียงเวียงยกชาจิบชาเบาๆก่อนที่เขาจะตอบว่า " 3 วัน " . . . . . .

" 3 วัน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หมึกเวียงอย่างต่อเนื่องที่ดูเหมือนโกรธสามีน้อย " หมอกเกาะในเดือนถัดไปจะไม่เต็ม 15 ออกโดยเร็วที่สุดเพื่อเตรียมความพร้อมก่อน 15 ไม่เสร็จทำไงดี ? ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

บ้านไม้ใหญ่ในบ้านมันคำรามก้องก่อนจะรู้สึกเจ็บปวดแก้วหู ( บางทีอาจจะถึงเวลาแล้วที่ง่ายจริงๆที่สำคัญใบหน้าของสามีไม่ค่อยดี

ที่มานไปด้านข้างๆของหมึกเวียงเหลือบไม่ย้ายภูเขาดูสะดวกสบายดูเธอจะถอนหายใจเสียงชื่นชม " 3 วัน 1 คืน 50 เมตรน้ำจะรีบกลับเมื่อเพื่อหาตำแหน่งที่ถูกต้องของตาเรย์ . . . . . . .

ตาเรย์ ? ? ? ? ? ? ? ซูร์ ( 眸光กระพริบหมึกเวียงจะมองไม่เห็นตัวเลขผู้ป่วย ? ? ? ? ? ? ? ในเวทีการเมืองของประชาชนและมีเทคนิคพิเศษจำนวนภายในโดม Yue ดูเหมือนว่าเพียงหลินวิลล่าและปีกบ้านป้อมและไม่มีนามสกุลหมึกเป็นหมึกเวียงบ้านลึกลับเกินไปเธอจึงไม่ได้ยินหรือเขาไม่ได้岳人โดม ? ? ? ? ? ? ? ที่มานยืนอยู่ข้างหลังหมึกเวียงคู่ไม่มีความรู้สึกเหมือนจะตรงแต่หูแนวตั้ง

" " " " " " ดังนั้นเวลาจริงอาจจะสายเกินไปที่จะเรียกหมาป่าทางเหนือของเกาะเป็นแนวปะการังที่สมบูรณ์และต้องการจากเกาะที่อันตรายมาก