ซินในเรียงความของเธอกล่าวว่า " ถ้าชีวิตนี้สวยงามและฉันก็ขอร้องชีวิตหลังความตายชีวิตนี้ถ้าไม่ดีผมก็ไม่เกิด . . . . . . .
ในวัยเด็กที่ผมมักจะได้รับการวิจารณ์ที่รุนแรงและมีบุตรคือพ่อดุและแม้แต่อยู่ในบ้านเพื่อนบ้านที่เห็นผมถูกลงโทษจะไม่สามารถดูได้ว่ามีพ่อที่ตามใจน้องชายฉันเย็นชากับผม
ในผู้ใหญ่ที่พ่อแม่ของเขาถูกเลิกจ้างพ่อไม่ได้ทำงานแม่ให้ลักลอบเข้าไปในฝรั่งเศสในฝรั่งเศสที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กในครอบครัวจีนที่เป็นเงื่อนไขที่ได้คะแนนดีแต่ก็ตกมาที่ฉัน เพราะเหตุผลที่ฉันรักที่ฉันต้องบ้าไปแล้วไปยังโรงพยาบาลจิตเวชของโรงพยาบาลอยู่ 1 เดือนครึ่ง ผมสิ้นหวังกับชีวิตและไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเดินมองผู้คนที่ออกจากตาและตั้งใจว่า " บ้า " คำ 3 คำที่ผมตายหัวใจได้ ในบ้านทุกวันกินและนอน วันหนึ่งญาติของฉันเรียกฉันไปทำงานพ่อฉันบอกว่าฉันต้องไปและฉันมีปัญหา . ผมบ้าตอนตกจากรถยนต์และไปโรงพยาบาลอยู่ครึ่งเดือนในโรงพยาบาลและจากสนามกลับเข้าไปในบ้าน ครั้งที่สองของโรคนี้และฉันได้ในโรงพยาบาลประสาทอยู่โรงพยาบาล 1 เดือนครึ่ง หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วผมก็คิดว่าชีวิตตัวเองต้องทำยังไง ? ? ? ? ? ? ?
ผมยังเอาผู้ใหญ่ที่ผ่านการสอบภาควิชาภาษาอังกฤษ , อ่านภาษาอังกฤษได้ 2 ปี 4 วง 6 , แม่เอาเงินมาคืนหนังสือที่ตัวเองอ่าน ปีนั้นผมเพิ่งอายุ 24 เรียนจบมีปริญญาวิทยาลัย , ตัวเองมีงานทำ มีงานก็อาจจะตกหลุมรัก ดังนั้นฉันบอกเค้าทุกอย่างทุกความรักที่ฉันป่วยนะไม่ใช่กลัวปิดมือถือเพราะกลัวคนที่หายตัวไปไม่มีใครพบ บางครั้งมีสำหรับดีของคุณเองและดูไม่ขึ้น
ดูทั้งหมด 30 และทำงานได้เปลี่ยน N แฟนจะพูด N มีเวลาทำงานกับบริษัทประกัน ,เดียวเจอลูกค้ากับเขาหลังจากท้องได้แต่งงานกันและคิดว่ามีความสุข ใครรู้ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นในวันที่ฉันแต่งงานบ้าใบหน้าของเขาในงานแต่งงาน , เดอ , เอาเด็กออก , และฉันหย่าแล้ว ดังนั้นผมจึงนำส่งโรงพยาบาลประสาท
หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วฉันยังเป็นบวกและการหางานและพร้อมที่จะอ่านหนังสือเรียนกฎหมาย ใครรู้ก็ส่งหนังสืออ่านเพิ่มเติมโดยโรงพยาบาลจะไปรวมอยู่ในโรงพยาบาลในโรงพยาบาล 4 ครั้ง
ผมยังไม่ได้ให้พระเจ้ามองที่ผมเป็นญาติของบริษัทเมื่อคัดลอก ผมจะไม่มีโอกาสได้ยินว่าเธอสงสารฉันและดูแลฉันฉันก็จะมา
การแปล กรุณารอสักครู่..
