春节和年的概念，最初的含意来自农业，古时人们把谷的生长周期称为“年”，

春节和年的概念，最初的含意来自农业，古时人们把谷的生长周期称为“年”，《说文。禾部》：“年，谷熟也：。在夏商时代产生了夏历，以月亮圆缺的周期为月，一年划分为十二个月，每月以不见月亮的那天为朔，正月朔日的子时称为岁首，即一年的开始，也叫年，年的名称是从周朝开始的，至了西汉才正式固定下来，一直延续到今天。但古时的正月初一被称为“元旦”，直到中国近代辛亥革命胜利后，南京临时政府为了顺应农时和便于统计，规定在民间使用夏历，在政府机关、厂矿、学校和团体中实行公历，以公历的元月一日为元旦，农历的正月初一称春节。
1949年9月27日，新中国成立，在中国人民政治协商会议第一届全体会议上，通过了使用世界上通用的公历纪元，把公历的元月一日定为元旦，俗称阳历年；农历正月初一通常都在立春前后，因而把农历正月初一定为“春节”，俗称阴历年。
传统意义上的春节是指从腊月初八的腊祭或腊月二十三的祭灶，一直到正月十五，其中以除夕和正月初一为高潮。在春节这一传统节日期间，我国的汉族和大多数少数民族都有要举行各种庆祝活动，这些活动大多以祭祀神佛、祭奠祖先、除旧布新、迎禧接福、祈求丰年为主要内容。活动形式丰富多彩，带有浓郁的民族特色。

春节传说之一：熬年守岁

守岁，就是在旧年的最后一天夜里不睡觉，熬夜迎接新一年的到来的习俗，也叫除夕守岁，俗名“熬年”。探究这个习俗的来历，在民间流传着一个有趣的故事：

太古时期，有一种凶猛的怪兽，散居在深山密林中，人们管它们叫“年”。它的形貌狰狞，生性凶残，专食飞禽走兽、鳞介虫豸，一天换一种口味，从磕头虫一直吃到大活人，让人谈“年”色变。后来，人们慢慢掌握了“年”的活动规律，它是每隔三百六十五天窜到人群聚居的地方尝一次口鲜，而且出没的时间都是在天黑以后，等到鸡鸣破晓，它们便返回山林中去了。

算准了“年”肆虐的日期，百姓们便把这可怕的一夜视为关口来煞，称作“年关”，并且想出了一整套过年关的办法：每到这一天晚上，每家每户都提前做好晚饭，熄火净灶，再把鸡圈牛栏全部拴牢，把宅院的前后门都封住，躲在屋里吃“年夜饭”，由于这顿晚餐具有凶吉未卜的意味，所以置办得很丰盛，除了要全家老小围在一起用餐表示和睦团圆外，还须在吃饭前先供祭祖先，祈求祖先的神灵保佑，平安地度过这一夜，吃过晚饭后，谁都不敢睡觉，挤坐在一起闲聊壮胆。就逐渐形成了除夕熬年守岁的习惯。

守岁习俗兴起于南北朝，梁朝的不少文人都有守岁的诗文。“一夜连双岁，五更分二年。”人们点起蜡烛或油灯，通宵守夜，象征着把一切邪瘟 病疫照跑驱走，期待着新的一年吉祥如意。这种风俗被人们流传至今。

春节传说之二：万年创建历法说

相传，在古时候，有个名叫万年的青年，看到当时节令很乱，就有了想把节令定准的打算。但是苦于找不到计算时间的方法，一天，他上山砍柴累了，坐在树阴下休息，树影的移动启发了他，他设计了一个测日影计天时的晷仪，测定一天的时间，后来，山崖上的滴泉启发了他的灵感，他又动手做了一个五层漏壶，来计算时间。天长日久，他发现每隔三百六十多天，四季就轮回一次，天时的长短就重复一遍。


当时的国君叫祖乙，也常为天气风云的不测感到苦恼。万年知道后，就带着日晷和漏壶去见皇上，对祖乙讲清了日月运行的道理。祖乙听后龙颜大悦，感到有道理。于是把万年留下，在天坛前修建日月阁，筑起日晷台和漏壶亭。并希望能测准日月规律，推算出准确的晨夕时间，创建历法，为天下的黎民百姓造福。

有一次，祖乙去了解万年测试历法的进展情况。当他登上日月坛时，看见天坛边的石壁上刻着一首诗：

日出日落三百六，周而复始从头来。
草木枯荣分四时，一岁月有十二圆。

知道万年创建历法已成，亲自登上日月阁看望万年。万年指着天象，对祖乙说：“现在正是十二个月满，旧岁已完，新春复始，祈请国君定个节吧”。祖乙说：“春为岁首，就叫春节吧”。据说这就是春节的来历。
冬去春来，年复一年，万年经过长期观察，精心推算，制定出了准确的太阳历，当他把太阳历呈奉给继任的国君时，已是满面银须。国君深为感动，为纪念万年的功绩，便将太阳历命名为“万年历”，封万年为日月寿星。以后，人们在过年时挂上寿星图，据说就是为了纪念德高望重的万年。

春节传说之三：贴春联和门神

据说贴春联的习俗，大约始于一千多年前的后蜀时期，这是有史为证的。此外根据《玉烛宝典》，《燕京岁时记》等著作记载，春联的原始形式就是人们所说的“桃符”。

在中国古代神话中，相传有一个鬼域的世界，当中有座山，山上有一棵覆盖三千里的大桃树，树梢上有一只金鸡。每当清晨金鸡长鸣的时候，夜晚出去游荡的鬼魂必赶回鬼域。鬼域的大门坐落在桃树的东北，门边站着两个神人，名叫神荼、郁垒。如果鬼魂在夜间干了伤天害理的事情，神荼、郁垒就会立即发现并将它捉住，用芒苇做的绳子把它捆起来，送去喂虎。因而天下的鬼都畏惧神荼、郁垒。于是民间就用桃木刻成他们的模样，放在自家门口，以避邪防害。后来，人们干脆在桃木板上刻上神荼、郁垒的名字，认为这样做同样可以镇邪去恶。这种桃木板后来就被叫做“桃符”。

到了宋代，人们便开始在桃木板上写对联，一则不失桃木镇邪的意义，二则表达自己美好心愿，三则装饰门户，以求美观。又在象征喜气吉祥的红纸上写对联，新春之际贴在门窗两边，用以表达人们祈求来年福运的美好心愿。

为了祈求一家的福寿康宁，一些地方的人们还保留着贴门神的习惯。据说，大门上贴上两位门神，一切妖魔鬼怪都会望而生畏。在民间，门神是正气和武力的象征，古人认为，相貌出奇的人往往具有神奇的禀性和不凡的本领。他们心地正直善良，捉鬼擒魔是他们的天性和责任，人们所仰慕的捉鬼天师钟馗，即是此种奇形怪相。所以民间的门神永远都怒目圆睁，相貌狰狞，手里拿着各种传统的武器，随时准备同敢于上门来的鬼魅战斗。由于我国民居的大门，通常都是两扇对开，所以门神总是成双成对。

唐朝以后，除了以往的神荼、郁垒二将以外，人们又把秦叔宝和尉迟恭两位唐代武将当作门神。相传，唐太宗生病，听见门外鬼魅呼号，彻夜不得安宁。于是他让这两位将军手持武器立于门旁镇守，第二天夜里就再也没有鬼魅搔扰了。其后，唐太宗让人把这两位将军的形象画下来贴在门上，这一习俗开始在民间广为流传。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลฤดูใบไม้ผลิและแนวคิดของความหมายเดิมมาจากเกษตร คนโบราณเรียกว่าหุบเขาของรอบการเจริญเติบโต "ปี" พูดเวิ่น Wo: "ปี ผู้ใหญ่วัลเลย์: ในราชวงศ์เซี่ยและซางในปฏิทินจันทรคติจีน ไปดวงจันทร์รอบเดือน แบ่งออกเป็น 12 เดือนของปี รายเดือนเห็นดวงจันทร์ในวันของดวงจันทร์ใหม่ เมื่อ shuori คือจุดเริ่มต้นของเดือนแรก การเริ่มต้นของปี ปี ปีจากจุดเริ่มต้นของราชวงศ์โจวได้ชื่อ ให้ราชวงศ์ฮั่นตะวันตกอย่างเป็นกิจจะลักษณะถาวร ได้อย่างต่อเนื่องจนถึงทุกวันนี้ โบราณเดือนแรกจะเรียกว่า "สะดวก" จนกว่าหลังจากชัยชนะของการปฏิวัติในประเทศจีนสมัยใหม่ รัฐบาลเฉพาะกาลแห่งหนานจิงเพื่อปรับเปลี่ยนการทำนา และสถิติเพื่อ สำหรับปฏิทินแพ่ง งานราชการ โรง งาน โรงเรียนและองค์กรในการดำเนินการของคริสต์ศักราชปฏิทิน 1 ในปฏิทินคริสต์ศักราชสำหรับในวันขึ้นปีใหม่ วันแรกของเทศกาลฤดูใบไม้ผลิดวงเดือนแรก บน 27 กันยายน 1949 จีนใหม่ก่อ ที่ภาคประชาชนจีนเมือง consultative ประชุม โดยใช้ปฏิทินสุริยคติยุคทั่วไปในโลก 1 สำหรับปีใหม่ของปฏิทิน โดยทั่วไปว่าเป็นปฏิทินสุริยคติปี จันทรคติปฏิทินโดยปกติในฤดูใบไม้ผลิ ดังนั้นปฏิทินจันทรคติเป็น "ปีใหม่ทางจันทรคติ" รู้จักกันทั่วไปเป็นปีใหม่ทางจันทรคติแรกที่พูดประเพณี เทศกาลฤดูใบไม้ผลิเป็นข้ามวันจากวันเสียสละหรือ 23 คนจนถึงเทศกาลโคมไฟ จุดสุดยอดในวันปีใหม่และวันแรกที่ ในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เทศกาลดั้งเดิม ฮั่นของจีน และคมิส่วนใหญ่ได้จัดงานฉลองต่าง ๆ ที่สุดของกิจกรรมเหล่านี้ให้บูชาเทวดา บูชาบรรพบุรุษ everchanging โลก ยินดีต้อนรับพระพรใหม่ อธิษฐานสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดีสำหรับเนื้อหาหลักการ กิจกรรมหลากหลาย และแตกต่าง กัน มีลักษณะชนเผ่าแข็งแกร่ง ตำนานเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ: ทนวันปี อยู่ค่าสาย คือ เย็นสุดท้ายของวันสุดท้ายไม่นอนดึก ดึกทักทายมาถึงประเพณีปีใหม่ ยังเรียกว่านิวปีของอีฟอีฟ ชื่อทั่วไป "อาหาร" สำรวจต้นกำเนิดของประเพณีนี้ ในพื้นบ้านเรื่องราวที่น่าสนใจ: เวลาแปซิฟิก มีสัตว์ชายฉกรรจ์ กระจายอยู่ในป่าเขา พวกเขาเรียกพวก "ปี" รูปร่างของชายฉกรรจ์ ทายาตามธรรมชาติ กินสัตว์ แมลงขนาด เปลี่ยนก้าวจากบัก snap ที่กินลงไปอย่างรวดเร็ว คนพูดคุยเกี่ยวกับเปลี่ยนสี "ปี" คนต่อไป กิจกรรมช้ามาสเตอร์ "ปี" มันจะเจาะทุก 365 วันกับการจ่ายเงินของฝูงชนได้รสชาติสด และเวลาหลังจากมืด รอจนไก่ของรุ่งอรุณ พวกเขากลับไปภูเขา เป็นรศมี "ปี" โกรธวันที่ คนจะใส่นี้น่ากลัวของคืนถือว่าหมายถึงความชั่วร้าย เรียกว่า "ปี" และมากับชุดมีปีวิธี: แต่ละคืนนี้ แต่ละบ้านแต่ละครัวเรือนจะไปข้างหน้าของทำอาหาร เตาสุทธิ flameout อีก ใส่ไก่กลม cowshed ทั้งมัดจำคุก ทำบ้านก่อน และหลังประตูปิดอยู่ ซ่อนในที่บ้านกิน "ใหม่ปีวัน" เนื่องจากอาหาร มื้อเย็นได้หน้าจิรุนแรงแน่หมายถึง เพื่อซื้อได้มีขนาดใหญ่ ยกเว้นครอบครัวเก่าล้อมรอบ ด้วยร้านอาหารกล่าวว่า ความสามัคคีชุมนุมนอก การบูชาบรรพบุรุษก่อนคุณต้องกิน อธิษฐานสำหรับวิญญาณของบรรพบุรุษอวยพร สงบข้าง หลังซุปเปอร์ ที่กลัวไปเตียง และการนั่งร่วมกันสนทนา และกล้าหาญ จะค่อย ๆ เกิดขึ้นเป็นนิสัยเข้าพักค่าสายบนปีใหม่วันขึ้นปี 守岁习俗兴起于南北朝，梁朝的不少文人都有守岁的诗文。“一夜连双岁，五更分二年。”人们点起蜡烛或油灯，通宵守夜，象征着把一切邪瘟 病疫照跑驱走，期待着新的一年吉祥如意。这种风俗被人们流传至今。 春节传说之二：万年创建历法说 相传，在古时候，有个名叫万年的青年，看到当时节令很乱，就有了想把节令定准的打算。但是苦于找不到计算时间的方法，一天，他上山砍柴累了，坐在树阴下休息，树影的移动启发了他，他设计了一个测日影计天时的晷仪，测定一天的时间，后来，山崖上的滴泉启发了他的灵感，他又动手做了一个五层漏壶，来计算时间。天长日久，他发现每隔三百六十多天，四季就轮回一次，天时的长短就重复一遍。 当时的国君叫祖乙，也常为天气风云的不测感到苦恼。万年知道后，就带着日晷和漏壶去见皇上，对祖乙讲清了日月运行的道理。祖乙听后龙颜大悦，感到有道理。于是把万年留下，在天坛前修建日月阁，筑起日晷台和漏壶亭。并希望能测准日月规律，推算出准确的晨夕时间，创建历法，为天下的黎民百姓造福。 有一次，祖乙去了解万年测试历法的进展情况。当他登上日月坛时，看见天坛边的石壁上刻着一首诗： 日出日落三百六，周而复始从头来。 草木枯荣分四时，一岁月有十二圆。 知道万年创建历法已成，亲自登上日月阁看望万年。万年指着天象，对祖乙说：“现在正是十二个月满，旧岁已完，新春复始，祈请国君定个节吧”。祖乙说：“春为岁首，就叫春节吧”。据说这就是春节的来历。冬去春来，年复一年，万年经过长期观察，精心推算，制定出了准确的太阳历，当他把太阳历呈奉给继任的国君时，已是满面银须。国君深为感动，为纪念万年的功绩，便将太阳历命名为“万年历”，封万年为日月寿星。以后，人们在过年时挂上寿星图，据说就是为了纪念德高望重的万年。 春节传说之三：贴春联和门神 据说贴春联的习俗，大约始于一千多年前的后蜀时期，这是有史为证的。此外根据《玉烛宝典》，《燕京岁时记》等著作记载，春联的原始形式就是人们所说的“桃符”。 在中国古代神话中，相传有一个鬼域的世界，当中有座山，山上有一棵覆盖三千里的大桃树，树梢上有一只金鸡。每当清晨金鸡长鸣的时候，夜晚出去游荡的鬼魂必赶回鬼域。鬼域的大门坐落在桃树的东北，门边站着两个神人，名叫神荼、郁垒。如果鬼魂在夜间干了伤天害理的事情，神荼、郁垒就会立即发现并将它捉住，用芒苇做的绳子把它捆起来，送去喂虎。因而天下的鬼都畏惧神荼、郁垒。于是民间就用桃木刻成他们的模样，放在自家门口，以避邪防害。后来，人们干脆在桃木板上刻上神荼、郁垒的名字，认为这样做同样可以镇邪去恶。这种桃木板后来就被叫做“桃符”。 到了宋代，人们便开始在桃木板上写对联，一则不失桃木镇邪的意义，二则表达自己美好心愿，三则装饰门户，以求美观。又在象征喜气吉祥的红纸上写对联，新春之际贴在门窗两边，用以表达人们祈求来年福运的美好心愿。 为了祈求一家的福寿康宁，一些地方的人们还保留着贴门神的习惯。据说，大门上贴上两位门神，一切妖魔鬼怪都会望而生畏。在民间，门神是正气和武力的象征，古人认为，相貌出奇的人往往具有神奇的禀性和不凡的本领。他们心地正直善良，捉鬼擒魔是他们的天性和责任，人们所仰慕的捉鬼天师钟馗，即是此种奇形怪相。所以民间的门神永远都怒目圆睁，相貌狰狞，手里拿着各种传统的武器，随时准备同敢于上门来的鬼魅战斗。由于我国民居的大门，通常都是两扇对开，所以门神总是成双成对。 唐朝以后，除了以往的神荼、郁垒二将以外，人们又把秦叔宝和尉迟恭两位唐代武将当作门神。相传，唐太宗生病，听见门外鬼魅呼号，彻夜不得安宁。于是他让这两位将军手持武器立于门旁镇守，第二天夜里就再也没有鬼魅搔扰了。其后，唐太宗让人把这两位将军的形象画下来贴在门上，这一习俗开始在民间广为流传。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดฤดูใบไม้ผลิและปีที่ผ่านมาจากความหมายเดิมของการเกษตรที่คนโบราณของวงจรการเจริญเติบโตของหุบเขาที่เรียกว่า "ปี", "เหวินกล่าวว่า หัวรุนแรง 115 ":" หุบเขานอกจากนี้ยังเป็นที่คุ้นเคย: เซี่ยและราชวงศ์ซางมีปฏิทินจันทรคติกับรอบของดวงจันทร์สำหรับเดือนปีจะแบ่งออกเป็นสิบสองเดือนในแต่ละเดือนเพื่อที่จะดูดวงจันทร์เพื่อวันที่ดวงจันทร์ใหม่เดือนแรก Hatsumi เที่ยงคืนเรียกว่า Rosh Hashanah จุดเริ่มต้นของปีที่เรียกว่าชื่อของปีจากจุดเริ่มต้นของราชวงศ์โจวกับราชวงศ์ฮั่นตะวันตกที่ได้รับการแก้ไขอย่างเป็นทางการต่อไปในวันนี้ แต่ในสมัยโบราณที่เรียกว่าวันแรก เป็น "วันปีใหม่" จนกระทั่งหลังจากชัยชนะของการปฏิวัติในปัจจุบันประเทศจีนรัฐบาลหนานจิงชั่วคราวในการสั่งซื้อเพื่อให้สอดคล้องกับความสะดวกในการทำการเกษตรและสถิติที่ระบุไว้ในการใช้พลเรือนของปฏิทินจันทรคติของปฏิทินเกรโกในการดำเนินการของหน่วยงานราชการ, โรงงาน, โรงเรียนและกลุ่มที่จะปฏิทินเกรกอเรียนวันที่ 1 มกราคมเป็น วันขึ้นปีใหม่เป็นวันแรกของปีใหม่ทางจันทรคติกล่าวว่า.
27 กันยายน 1949, การสร้างของใหม่จีนเซสชันแรกของคนจีนโดยการใช้ยุคที่พบบ่อยในปฏิทินโลกปฏิทินเกรกอเรียนในเดือนมกราคม วันเป็นวันขึ้นปีใหม่ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นปีที่ปฏิทินเกรกอเรียน; ค่ำเดือนแรกมักจะเป็นจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิเพื่อให้ปฏิทินจันทรคติเป็นจุดเริ่มต้นของบางส่วนของ "เทศกาลฤดูใบไม้ผลิ"
หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าเป็นปีทางจันทรคติปีใหม่ของจีนในความหมายดั้งเดิมคือจากวันที่แปดของเดือนจันทรคติที่สิบสองขี้ผึ้งเทศกาลหรือสิบสองJizao ยี่สิบสามจนกระทั่งสิบห้าซึ่งเป็นจุดสำคัญของวันส่งท้ายปีเก่าและวันแรกในประเพณีนี้ในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิส่วนใหญ่ของจีนจีนฮั่นและชนกลุ่มน้อยจะต้องมีการจัดขึ้นในกิจกรรมการเฉลิมฉลองต่างๆซึ่งส่วนใหญ่ เทพนมัสการและบูชาบรรพบุรุษพัดไปใยแมงมุมที่ Fu Ying Hei แล้วอธิษฐานสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดีเป็นเนื้อหาหลักในรูปแบบของกิจกรรมที่มีสีสันที่มีลักษณะชาติพันธุ์ที่แข็งแกร่ง. หนึ่งปี Legend: ปีต้มอยู่ได้อยู่ที่เป็นวันสุดท้ายของคืนปีเก่าไม่ได้นอนหลับอยู่ขึ้นปลายต้อนรับการมาถึงของศุลกากรปีใหม่ที่เรียกว่าเป็นวันส่งท้ายปีเก่าอยู่ถึงชื่อทั่วไป "เดือดปี" สำรวจต้นกำเนิดของประเพณีนี้ในนิทานพื้นบ้านของเรื่องราวที่น่าสนใจนี้: เวลาแปซิฟิกมีสัตว์ที่ดุร้ายกระจายอยู่ใน ป่าภูเขาคนเรียกพวกเขาว่า "ปีที่ผ่านมา." มันเป็นลักษณะทางสัณฐานวิทยาดุร้ายดุร้ายสัตว์อาหารพิเศษแมลงอาหารทะเลวันรสชาติที่แตกต่างจากการหักด้วงได้รับการกินนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่ผู้คนพูดถึง " ใน "การเปลี่ยนสี. หลังจากนั้นค่อย ๆ คนเข้าใจว่า" ปี "กฎหมายการรณรงค์ก็คือทุก 365 วันเขาก็เดินไปยังสถานที่ที่อาศัยอยู่โดยคนที่ได้ลิ้มรสปากสดและหลอกหลอนของเวลาในที่มืดหลังจากที่ จนขันยามเช้าพวกเขาจะกลับไปยังภูเขาที่จะไป. ถือว่าเป็นเสมือน "ปี" วันที่บ้าคลั่ง, คนที่ใส่นี้น่ากลัวคืนถือเป็นประตูสู่ความชั่วร้ายที่เรียกว่า "ปีใหม่" และเกิดขึ้นกับ ปีใหม่ปิดทางทั้งหมด: ทุกวันในช่วงเย็นของใช้ในครัวเรือนไปข้างหน้าของอาหารค่ำทุกปิดเตาสุทธิแล้ววงกลมไก่เลียนแบบผูกแน่นทุกหน้าบ้านและประตูหลังปิดซ่อนตัวอยู่ในบ้านที่จะกิน "ปีใหม่" เพราะอาหารค่ำนี้มีความหมายที่ไม่แน่นอนโชคเพื่อซ่อมรวยมากนอกเหนือไปทั้งครอบครัวได้ร่วมกันแสดงให้เห็นถึงอาหารการชุมนุมสามัคคีพวกเขายังต้องก่อนที่จะเลี้ยงอาหารค่ำแก่บรรพบุรุษเพื่ออธิษฐานขอให้บรรพบุรุษ พระเจ้าอวยพรปลอดภัยตลอดทั้งคืนหลังอาหารเย็นไม่มีใครกล้าที่จะไปนอนนั่งซุกอยู่ด้วยกันพูดคุยความกล้าหาญ. ต้มในวันส่งท้ายปีเก่าค่อยๆก่อตัวขึ้นนิสัยของการเข้าพักขึ้น. ShouSui เพิ่มขึ้นที่กำหนดเองในภาคเหนือและภาคใต้ของเหลียงมาก นักวิชาการมีบทกวี ShouSui. "แม้สองปีคืนก่อนที่จะจุดรุ่งอรุณสองปี "คนไฟเทียนหรือตะเกียงน้ำมันเฝ้าทุกคืนซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความชั่วร้ายภัยพิบัติทุกอย่างแข่งระเบิดที่จะขับรถออกไปรอคอยที่จะปีใหม่โชคดีที่กำหนดเองนี้ได้รับการแพร่กระจาย. เทศกาลฤดูใบไม้ผลิตำนานคนที่สอง: การสร้างปฏิทินปีกล่าวว่าตามตำนานในสมัยโบราณผู้ชายคนหนึ่งชื่อปีของเยาวชนเห็นว่าระเบียบตามฤดูกาลมีความตั้งใจมุ่งมั่นที่แน่นอนของการพยายามที่ฤดูกาล แต่ไม่สามารถหาวิธีการในการคำนวณเวลาของวันเขาเป็นฟืนภูเขาเหนื่อย นั่งอยู่ในที่ร่มในส่วนที่เหลือย้ายเงาแรงบันดาลใจให้เขาคิดค้นเมตรทดสอบเงาแดดวันเวลาที่กำหนดวันและต่อมาลดลงในฤดูใบไม้ผลิแรงบันดาลใจแรงบันดาลใจบนหน้าผาเขา DIY ห้านาฬิกาน้ำในการคำนวณเวลา. เมื่อเวลาผ่านไปเขาพบว่ามากกว่าสามร้อยหกสิบวันสี่ของฤดูกาลเมื่อวันที่กลับชาติมาเกิดครั้งเดียวแล้วทำซ้ำความยาวของวัน. ในเวลานั้นพระมหากษัตริย์ที่เรียกว่าซูยี่มักจะเป็น eventualities สถานการณ์สภาพอากาศ กังวล. หลังจากปีรู้ว่าเขาเอานาฬิกาแดดและนาฬิกาน้ำเพื่อดูจักรพรรดิสำหรับคำชี้แจงความจริง Zu ยี่อาทิตย์และดวงจันทร์ในการทำงาน. Zu ยี่ยาวยันยูได้ยินรู้สึกทำให้รู้สึก. ดังนั้นปีที่ผ่านมาจะอยู่ใน วัด Temple of Heaven ก่อนการก่อสร้างของดวงอาทิตย์ดวงจันทร์พาวิลเลี่ยนที่สร้างขึ้นสถานีนาฬิกาแดดนาฬิกาน้ำและซุ้ม. และหวังว่าจะวัดได้อย่างถูกต้องดวงจันทร์และกฎหมายเฉินจินคำนวณเวลาที่แน่นอนในการสร้างปฏิทินเพื่อประโยชน์ของโลกของคนทั่วไปที่. ครั้งหนึ่ง Zu ยี่ที่จะเรียนรู้ . ความคืบหน้าของการทดสอบปฏิทินปีเมื่อเขาขึ้นดวงอาทิตย์และแท่นบูชาดวงจันทร์เห็นบทกวีสลักด้านข้างของหน้าผาวัดแห่งสวรรค์:. พระอาทิตย์ตกสามร้อยหกสิบอีกครั้งและอีกครั้งจากรอยขีดข่วนพืชนาที Coorong ก่อน 04:00 เป็นสิบปี รอบที่สอง. รู้สร้างปฏิทินปีกลายเป็นบุคคลที่ดวงจันทร์ขึ้นและดู Wannian Wannian ชี้ Sky Court ของ Zu ยี่กล่าว :. "ตอนนี้มันเป็นมากกว่าสิบสองเดือนของปีเก่าเสร็จสิ้นปีใหม่เริ่มต้นด้วยหนึ่ง พระมหากษัตริย์ขอร้องตั้งของมันว่า "Zu ยี่กล่าวว่า". ฤดูใบไม้ผลิเป็นจุดเริ่มต้นของปีที่จะเรียกว่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ "กล่าวว่านี่คือจุดเริ่มต้นของปีใหม่จีน. ฤดูหนาวกับฤดูใบไม้ผลิปีแล้วปีหลังจากปีที่ยาวนานของการสังเกตประมาณการอย่างระมัดระวัง ทำงานออกปฏิทินสุริยคติแม่นยำปฏิทินสุริยคติเมื่อเขาได้รับการเสนอให้ทายาทของเขาเมื่อพระมหากษัตริย์จะฟังเคราสีเงิน. พระมหากษัตริย์สะเทือนใจเพื่อรำลึกถึงความสำเร็จของปีที่ผ่านมานำปฏิทินสุริยคติชื่อ "ปฏิทิน" ปิดหลังจากปีของดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และวันเกิด, วันเกิดคนมะเดื่อแขวนในปีใหม่ที่จะกล่าวว่าเพื่อรำลึกถึงปีที่เคารพ. สามเทศกาลฤดูใบไม้ผลิตำนาน: ผู้รักษาประตูและกลอนข่าวกลอนศุลกากรมันเริ่มประมาณพันปีครั้งก่อนที่เอสนี้เป็นประวัติศาสตร์ของโรคที่. ต่อไปตามรูปแบบเดิมของ "หยกเก็บเทียน", "อายุ Yanjing ของจิตใจ" และมีการบันทึกผลงานอื่น ๆ , กลอนเป็นที่รู้จักกันว่าเป็น "เทศกาลฤดูใบไม้ผลิ." ในตำนานจีนโบราณ ตามตำนานเมืองผีในโลกซึ่งมีภูเขาภูเขาถูกปกคลุมไปด้วยต้นไม้พีชขนาดใหญ่ใน 3000 มีไก่สีทองบนยอดไม้. เมื่อใดก็ตามที่พัดเช้าไก่เมื่อคืนวันที่จะกลับไปที่ผีหลงผี โดเมน. เมืองผีตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือประตูพีชทรีประตูยืนอยู่สองคนของพระเจ้าชื่อชาพระเจ้าอุปสรรคยู. ถ้าผีในเวลากลางคืนไม่สิ่งที่คนชั่วชาพระเจ้าอุปสรรค Yu ทันทีจะค้นพบและ มันจับโดยเฟลมิชกกทำเชือกผูกติดอยู่กับมันส่งให้อาหารเสือ. ดังนั้นโลกจะกลัวผีชาพระเจ้าอุปสรรคยู. ดังนั้นมะฮอกกานีแกะสลักชาวบ้านจะใช้ลักษณะของพวกเขาในบันไดหน้าประตูของตัวเองไป ป้องกันไม่ให้ความชั่วร้ายอันตราย. ต่อมาคนก็อยู่ในคณะกรรมการมะฮอกกานี Tu สลักชื่อของ Yu Lei เชื่อว่ามันสามารถทำเมืองเดียวกันของความชั่วร้ายความชั่วร้าย คณะกรรมการมะฮอกกานีนี้ได้หลังจากนั้นจะเรียกว่า "เทศกาลฤดูใบไม้ผลิ." ในสมัยราชวงศ์ซ่งที่ผู้คนเริ่มที่จะเขียนในกระดานไม้มะฮอกกานีคู่เมืองของความชั่วร้ายโดยไม่สูญเสียความหมายของมะฮอกกานีสองแสดงความปรารถนาของพวกเขาสามประตูตกแต่งเพื่อความสวยงาม อีกครั้งในสัญลักษณ์มหามงคลเฉลิมฉลองคู่ในกระดาษสีแดงที่จะเขียนในโอกาสของการโพสต์ปีใหม่ทั้งสองด้านของประตูและหน้าต่างสำหรับคนที่จะอธิษฐานขอให้ปีที่ผ่านมา, Fu Yun แสดงความปรารถนาดี เพื่ออธิษฐานขอให้มีอายุยืนยาว Corning บางคนในท้องถิ่นสะสมนิสัยของพระเจ้าประตูสติกเกอร์ ข่าวสองผู้รักษาประตูที่ติดอยู่บนประตูทุกผีและก๊อบลินจะเป็นที่น่ากลัว ในภาคเอกชนผู้รักษาประตูเป็นสัญลักษณ์ของความชอบธรรมและบังคับให้คนโบราณที่มีลักษณะแปลกใจที่มักจะเป็นตัวละครที่มีมนต์ขลังและความสามารถพิเศษ พวกเขาอย่างระมัดระวังบริสุทธิ์มือใหม่จับมายากลเป็นธรรมชาติและความรับผิดชอบของพวกเขาคนชื่นชมมือใหม่ใจถึงจงขุยที่เป็นเช่นเฟสแปลกแปลก ดังนั้นคนที่จะโกรธมักจะจ้องมองตาผู้รักษาประตูที่มีลักษณะดุร้ายถืออาวุธต่าง ๆ พร้อมที่จะกล้าที่จะมาต่อสู้กับผี เพราะประตูที่อยู่อาศัยก็มักจะออกสองดังนั้นผู้รักษาประตูเสมอในคู่ หลังจากที่ราชวงศ์ถังนอกเหนือไปจากการชุมนุม Tu ยู Lei ครั้งที่สองจะมีคนอีกครั้งและ Qinshubao Weichigong สองนายพลราชวงศ์ถังเป็นพระเจ้าประตู ตามตำนานจักรพรรดิป่วยได้ยินสัญญาณเรียกนอกผีผ่านกระสับกระส่ายคืน ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ทั้งสองนายพลยังคงแบกอาวุธเฝ้าประตูในคืนถัดไปล่วงละเมิดของผีไม่มี หลังจากนั้นทั้งสองนายพลคน Taizong ภาพของการวาดภาพนี้ติดลงไปที่ประตูทางปฏิบัติที่จะเริ่มต้นในทางแพ่งหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลาย