“宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的

“宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的第一天被称作“马哈宋干日”，标志着过去一年的结束。下来的一天被称作“望闹”，节日最后一天也就是四月十五日被称作“望泰龙宋”，标志着新的一年的来临。许多在城里工作的外乡人都返回故里去欢庆新年。因此，像曼谷这样的城市在节日期间会显得格外冷清。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สงกรานต์" เป็นของไทยดั้งเดิมใหม่ปี ทุกปีมาที่ 13 เมษายน กินเวลาสามวัน ในครั้งแรก เรียกว่าวันเทศกาล "วันมหาสงกรานต์" เพื่อทำเครื่องหมายสิ้นสุดของปีผ่านมา ลงวันที่เรียกว่า "หวัง" วันสุดท้ายของเทศกาลในวันที่ 15 เมษายนเรียกว่า "ยาวเพลง วังใต้" เครื่องรุ่งอรุณของปีใหม่ ชาวต่างชาติจำนวนมากทำงานในเมืองกลับบ้านไปฉลองปีใหม่ ดังนั้น เมืองเช่นกรุงเทพมหานครในช่วงฤดูวันหยุดน่าจะ เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สงกรานต์" คือวันขึ้นปีใหม่ตามประเพณีไทยทุกปีวันที่ 13 เมษายนใกล้เข้ามาซึ่งกินเวลาเป็นเวลาสามวัน วันแรกของเทศกาลที่เรียกว่า "วันมหาสงกรานต์" จุดสิ้นสุดของปีที่ผ่านมา วันที่ลงเรียกว่า "ดูยุ่ง" ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของงานคือ 15 เมษายนเรียกว่า "ความหวังกรงเล็บเพลง" เครื่องหมายการถือกำเนิดของปีใหม่ คนแปลกหน้าหลายคนกำลังทำงานอยู่ในเมืองเพื่อเฉลิมฉลองการกลับมาที่บ้านปีใหม่ ดังนั้นเมืองเช่นกรุงเทพฯในช่วงเทศกาลจะเงียบเป็นพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สงกรานต์ " เป็นปีใหม่ของไทยแบบดั้งเดิมในแต่ละปีของวันที่ 13 เมษายนมาเป็นเวลา 3 วัน วันแรกของเทศกาลที่ถูกเรียกว่า " มหา宋干วัน " นับเป็นช่วงปลายปี ลงวันที่ถูกเรียกว่า " มองปัญหา " ในวันสุดท้ายของเทศกาลจะถูกเรียกว่า " วันที่ 15 เมษายนมองไทโรนซอง " เป็นสัญลักษณ์ของการมาถึงของปีใหม่ ทำงานในเมืองหลายๆคนก็กลับไปบ้านไปฉลองปีใหม่ ดังนั้นเช่นกรุงเทพฯจะกลายเป็นเมืองร้างโดยเฉพาะในช่วงเทศกาล