“醒了？”封谨伸手把人揽进自己怀中，“已经下了好一会儿了。” 

    “醒了？”封谨伸手把人揽进自己怀中，“已经下了好一会儿了。”

    “瞧着会下几个时辰，”庄络胭往皇帝怀中拱了拱，“这下就好了，过不了多久就该要插秧了，这场雨落下，田里的水便够用了。”

    “今年不是大旱之年，老百姓的村落里大多都有蓄水池，倒不至于缺水。”封谨笑道，“不过有了这么一场雨，倒是免了给田中放水这一道工序了。”

    “皇上比妾知晓得多，妾闹笑话了，”庄络胭装作不自在的干咳一声，手指无意识的在皇帝腰腹间轻戳，“妾也只是道听途说来着。”

    “你有这份心便是难得，”封谨低笑出声，抓住在腰腹间乱动的手，“爱妃睡不着，朕也睡不着，不如……”

    雷雨交加的夜里，有些事情做起来倒带着特别的风情。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " ตื่นแล้วเหรอ " จดหมายขอดึงคนดึงเข้าไปในอ้อมแขนตัวเอง " ได้สักพัก " ฮ่า     " จ้องจะจ้วงสองสามชั่วโมง " เครือข่าย胭จักรพรรดิแขนโค้งไปโค้ง " นี้ดีและอีกไม่นานก็จะปลูกข้าวได้ฝนตกน้ำในเขตจะพอ " ฮ่า     " ปีนี้ไม่ได้ในปีที่แห้งแล้งผู้คนส่วนใหญ่ของหมู่บ้านมีอ่างเก็บน้ำแต่ไม่ขาดน้ำ " จดหมายขอหัวเราะ " แต่แล้วฝนก็ให้อภัยให้ทานากะน้ำขั้นตอนนี้ . " ฮ่า     " จักรพรรดิเมียน้อยเมียน้อยรู้กว่ามากตลกแล้ว " จวงเครือข่าย胭ทำเป็นอึดอัดไอเสียงนิ้วสติในจักรพรรดิเอวหน้าท้องระหว่างแสงแทง " เมียน้อยก็แค่คำบอกเล่ามาด้วย " ฮ่า     " คุณมีจิตใจที่หายากคือ " จดหมายขอต่ำหัวเราะคว้าที่เอวหน้าท้องห้องแตะมือ " รักเฟยไม่นอนผมยังไม่นอนดีกว่า . . . " ฮ่า    ฟ้าคะนองตอนกลางคืนบางเรื่องทำย้อนกลับพิเศษสไตล์