这个高台的下面一定藏着什么特别的东西，也或者是有着另外的一个空间。不过

这个高台的下面一定藏着什么特别的东西，也或者是有着另外的一个空间。不过如茉莉所说，以他的实力想要将这个高台破开，是根本不可能的事。

云澈找了一圈周围，也并没有找到类似机关开关的东西，只有作罢，重新走上石梯。

石梯很长，云澈走了很久，才堪堪走了一半。

“你……是……谁…………”

云澈的脚步猝然停止，迅转头看向四周：“谁？是谁在说话！？”

“啊……云哥哥，你怎么了？”安静伏在他怀中的凤雪児被他吓了一大跳，有些惶然的问道。

云澈目光扫视四周，心神更是凝于双耳之上，他低声道：“雪児，你刚才有没有听到什么声音？”

“刚才？”凤雪児迷茫的摇头。

刚才，云澈分明听到了一个无比轻渺的声音，那个声音很微弱，似乎是一个女子的声音，又格外的飘渺，让他完全分不清声音是从哪个方向传来，又或者……会不会是错觉？

“茉莉，刚才那个声音，你有没有听到。”云澈凝眉问道。

“完全没有。”茉莉回答：“你听到了什么？”

“……”连茉莉都没有听到，这让云澈都不得不怀疑自己刚才是不是出现了幻听。他收敛心神，安静的站在原地，目光扫视周围许久，却是再也没有听到任何的声音。

云澈继续抬起脚步，向石梯的上方走去，许久之后，终于来到了这个古堡的第二层。

青黑的墙壁、青黑的地板和顶板，一切都和第一层别无二致。云澈没有再继续向上，径直走到一个打开的石门之前。

石门之后，意外的却是一个工整简洁，类似庭院的地方。里面有石桌、石凳，还有着一个个同样青黑色，大部分已经破损的瓦罐。庭院之后，是七八个规则分布的房间，云澈走了进去，站在其中一个房间的石门前，试探着用手一推。

顿时，石门的右侧，一个只有巴掌大小的小型玄阵闪烁而现，随着玄阵的转动，石门缓慢的自动打开。

“这里的门，应该都是设下了这种玄阵，用来方便开启和封锁。不过，这些小型玄阵的玄力已经是非常微弱，连你都可以轻易毁掉。但能从上古时期存在到现在，已经是极其难得了。设下这些玄阵的人的实力，都绝非寻常。”茉莉认真的道。

“这里看上去，倒像是用来居住的地方。”云澈走进石室之中，里面摆放着一张石桌，两个石凳，一个类似柜子的石架，还有一张足够宽大的石床。其他房间的布置应该也大致如此。这个古堡如此庞大，如果是用来住人的话，估计整个苍风国的人全部到来都能住的下。

云澈转过身，现在石门的后方，有一个小型玄阵在轻微的闪烁，时隐时现。它的位置，和云澈推门时显现的玄阵位置相同，应该是同一个玄阵，只是在里面看的到，在外面只有碰触石门时才能看到。

“你用玄力触动这个玄阵试试。”茉莉忽然道。

云澈依言伸出手掌，将一股不强不弱的玄气打向玄阵，顿时一声轰隆，原本打开的石门以极快的度猛然闭合。

“果然如此。”茉莉说道：“在里面触动这个玄阵，可以将石门完全锁死，变得只能从里面打开，而无法从外面打开。倒是很适合用来自守。上古时期，各种妖魔兽怪横行，这种基本的自守手段应该是很普遍，但，如果被人从外面把玄阵破坏，反倒是把自己都封死在了里面。”

“雪児，我们休息一会儿吧。”

云澈走到那个石床旁，然后依墙坐下，精神松弛之下，疲惫的感觉如洪水般袭来。他并没有松开凤雪児，而是换了个资格，依然将她抱在怀中……他完全可以从天毒珠中拿出被褥铺在石床上，然后让凤雪児躺上去，不敢显然他不舍得。因为就这么拥抱着雪公主的感觉，足以让任何男人迷恋到不愿放手。

“你……是……谁……”

刚刚坐下身的云澈全身轻微一个激灵，头也一下子抬起，如果说第一次还有可能是错觉或幻听，那这一次，云澈绝不认为那会是错觉！刚才那个声音，他听的清清楚楚……是和之前一模一样的声音。

“你是谁？是谁在和我说话？”云澈精神凝起，大声喊道。这个太古玄舟之中忽然出现的参天古堡，一个茉莉确信着绝无生灵存在的上古遗留之地，怎么会有女子的声音？

“你又听到了声音？”茉莉惊异的问道。

茉莉既然这么问，自然也说明这次的声音她依然没有听到。也就表示……只有云澈自己才能听到那个声音，那个声音，也仅仅是传递给云澈一人。

云澈又安静了许久，都没有再听到那个声音，他沉眉道：“这个古堡之中，一定有人！只不过距离我应该非常远，但她能知道我的存在。”

“如果不是你的错觉，那么只有可能是残魂。”茉莉缓缓的道。

“残魂？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แพลตฟอร์มนี้ต้องถูกซ่อนอยู่ด้านล่างสิ่งใดพิเศษ หรือมีช่องว่างอื่น อย่างไรก็ตาม เป็นมอลลี่พูดว่า ต้องการทำให้หยุดสูงโปรไฟล์นี้ มีความแข็งแรงของเขา เพียงแค่ออกจากคำถามนี้ Che ยุนวงกลมรอบไม่พบสิ่งที่ต้องเปลี่ยน เพียงลืมเกี่ยวกับมัน กลับบนบันไดหิน บันไดหินเป็นเวลานานมาก Che ยุนซ้ายเป็นเวลานาน มีประมาณครึ่งทาง "คุณ...... คือ...... 谁…………” Che ยุนหยุดทันที อย่างรวดเร็วหันไปดูรอบ ๆ: "ใคร" ที่มีการพูดคุย ” "อา...... พี่ชาย เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรือไม่ "ความเงียบอยู่กับ Feng Xue เอ้อ เขาก็กระโดดออกจากผิวของเขา เมี่ยนสิงถาม ยุน Che คร่าว ๆ รอบ เขาตั้งเหนือหู เขากระซิบ, " Xue เอ้อ ไม่ได้คุณได้ยินบางสิ่งบางอย่าง ” "ตอนนี้ "Feng Xue เอ้อ สับสน สั่นศีรษะของเขา นาย Yun Che ได้ยินเสียงของหางแสงชัดเจน เสียงที่มีความอ่อนแอ ปรากฏเป็น ผู้หญิงของเสียง ไม่มาก ดังนั้นเขาไม่สามารถบอกทิศทางที่เสียงมา จากมา หรือ...... จะเป็นภาพลวงตาหรือไม่ " Molly เพียงเสียง คุณได้ยิน "คิ้วถามยุน Chening "ไม่เป็นเลย "Molly ตอบ บ้างได้ยิน ” '...' แม้แต่มะลิไม่ได้ยิน ที่ Che ยุนไม่ต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวเองได้ยินเกิดขึ้น วิญญาณของบรรจบกัน จะสามารถยืนอยู่ในสถานที่เดียวกัน อย่างรวดเร็วรอบนาน แต่ไม่เคยได้ยินเสียง Che ยุนอย่างต่อเนื่องเพื่อยกก้าว ไปที่ด้านบนของบันไดหิน หลังเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ มาถึงชั้น 2 ของปราสาท ชิงชิงดำพื้น ผนังสีดำ และหลังคา และทุกอย่าง และเช่นเดียวกับชั้นแรก Che ยุนไม่ขึ้น ไปตรงเปิดก่อนประตูหิน หลังประตูหิน ซึ่งเป็นราคาและง่าย เช่นการ์เด้นเพลส มีหินโต๊ะ ม้านั่งหิน มีสีดำ และส่วนใหญ่มีการแตกหม้อ หลังสวน มีเจ็ด หรือแปดห้อง Che ยุนไปใน ยืนในห้องประตูหิน และพยายามที่จะผลักดัน ด้วยมือของเธอ ทันใดนั้น ขวา shimen ดำกระพริบเล็ก และเฉพาะปาล์ม ขนาด พร้อมกับการหมุนของดวงตาสีดำค่อย ๆ เปิดโดยอัตโนมัติ "นี่ ควรตั้งสีดำ และการเปิดปิด อย่างไรก็ตาม นี้ Xuan Xuan เล็กได้แล้วอ่อนแอมาก คุณสามารถแบ่งได้อย่างง่ายดาย แต่จากโบราณถึงปัจจุบัน มีน้อยมาก ตั้งค่านี้ความแรงของ RUF ฮยอน ไม่ผิดปกติ "มะลิถนนรุนแรง "ดูที่นี่ seemed ที่พำนัก "ยุน Che ในห้องหิน เต็มไป ด้วยหินเหมือนตู้เสื้อผ้า โต๊ะหิน ม้านั่งหินที่สอง มีเตียงหินขนาดใหญ่เพียงพอ ห้องอื่น ๆ ควรจะคล้ายกัน ปราสาทเป็นใหญ่ดังนั้น ถ้าคุณใช้ในการใช้ชีวิต ประมาณลมสีฟ้าทั้งหมดภายใต้คนที่มาอาศัยอยู่ในประเทศ ยุน Che ถูก คนตอนหลัง มีการกระพริบแสงสีดำเล็ก ไป ในสถานที่ และยุนยุน Che ผลักเปิดประตูเมื่ออาร์เรย์จากสถานที่เดียวกัน มันควรจะ มีสีดำ เพียงภายใน เพียงสัมผัสบนเมื่ออยู่นอกผู้ชายดู “你用玄力触动这个玄阵试试。”茉莉忽然道。 云澈依言伸出手掌，将一股不强不弱的玄气打向玄阵，顿时一声轰隆，原本打开的石门以极快的度猛然闭合。 “果然如此。”茉莉说道：“在里面触动这个玄阵，可以将石门完全锁死，变得只能从里面打开，而无法从外面打开。倒是很适合用来自守。上古时期，各种妖魔兽怪横行，这种基本的自守手段应该是很普遍，但，如果被人从外面把玄阵破坏，反倒是把自己都封死在了里面。” “雪児，我们休息一会儿吧。” 云澈走到那个石床旁，然后依墙坐下，精神松弛之下，疲惫的感觉如洪水般袭来。他并没有松开凤雪児，而是换了个资格，依然将她抱在怀中……他完全可以从天毒珠中拿出被褥铺在石床上，然后让凤雪児躺上去，不敢显然他不舍得。因为就这么拥抱着雪公主的感觉，足以让任何男人迷恋到不愿放手。 “你……是……谁……” 刚刚坐下身的云澈全身轻微一个激灵，头也一下子抬起，如果说第一次还有可能是错觉或幻听，那这一次，云澈绝不认为那会是错觉！刚才那个声音，他听的清清楚楚……是和之前一模一样的声音。 “你是谁？是谁在和我说话？”云澈精神凝起，大声喊道。这个太古玄舟之中忽然出现的参天古堡，一个茉莉确信着绝无生灵存在的上古遗留之地，怎么会有女子的声音？ "คุณได้ยินเสียง "Molly ถามประหลาดใจ มะลิขอ ยังแสดงว่า เธอยังมีไม่ได้ยินเสียงของธรรมชาติ หมายถึง...... Che ยุนเท่านั้นได้ยินเสียงที่ เครื่องเสียง เฉพาะกับ Che ยุนคน ยุน Che ถูกเงียบนาน ไม่ได้ยินเสียง คิ้วของเขา: "ปราสาทเก่า ต้องมีใครบางคน เท่า นี้ก็มีมาก แต่เธอรู้ว่า ฉันมีอยู่ ” "ชอบ ภาพลวงตาของคุณเท่านั้นเหลือวิญญาณได้ "จัสมินเดินช้าถนน "ชีวิตที่เหลืออยู่หรือไม่ ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวทีนี้มันต้องมีอะไรพิเศษหรือมีอีกมิติหนึ่ง แต่ถ้ามะลิกล่าวว่าแพลตฟอร์มนี้ด้วยพลังของเขาจะต้องการที่จะแบ่งว่ามันเป็นไปไม่ได้ฮีชอลที่กำลังมองหาแหวนเมฆรอบๆยังไม่ได้เจออะไรที่คล้ายกับอวัยวะเปลี่ยนเป็นเพียงบางสิ่งที่ตกกลับบนบันไดบันไดหินยาวมากยุนชอลเดินมานานแล้วและเพิ่งมาได้ครึ่งทางสแกนดิเน" คุณ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ใคร . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ยุนซอลก็หยุดฝีเท้าหันไปมองไปรอบๆอย่างรวดเร็ว " ใคร ? ? ? ? ? ? ? มันเป็นใคร ? ใครพูด ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?" อ่า . . . . . . . . . . . . . . เมฆ " " " " " " " พี่เกิดอะไรขึ้น ? ? ? ? ? ? ? เงียบลงในอ้อมแขนของเขา児ฟินิกซ์หิมะที่ถูกเขาตกใจและหวาดกลัวบางอย่าง .ยุนซอลมองไปรอบๆกายที่ใช้กับหูข้างต้นเขากระซิบว่า " หิมะ児เมื่อกี้คุณได้ยินเสียงอะไร ? "" เมื่อกี้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หงส์หิมะ児สับสนศีรษะตอนนี้ยุนชอลได้ยินเป็นเสียงที่เบาบางมากและเสียงนั้นอ่อนแอมากและดูเหมือนจะเป็นเสียงผู้หญิงและบางเป็นพิเศษเพื่อให้เขาอย่างไม่รู้ว่าเสียงมาจากไหนมาหรือ . . . . . . . . . . . . . . จะเป็นภาพลวงตา ? ? ? ? ? ? ?" มะลิตอนนี้เสียงที่เธอได้ยิน . . . . . . . ถาม云澈凝คิ้ว" ไม่มี . . . . . . . มะลิตอบ : " คุณได้ยินอะไรงั้นเหรอ ? " " " " " " "" " " " " " . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " แม้จาไม่ได้ยินเสียงที่ทำให้ฮีชอลต้องเมฆเกิดสงสัยตัวเองแค่หูแว่ว เขาบรรจบใจเงียบยืนมองรอบๆมานานแต่ไม่เคยได้ยินเสียงอะไรยุนซอลยังคงยกเท้าไปด้านบนของบันไดหินไปในที่สุดก็มาถึงชั้น 2 ของปราสาทเก่าสีดำ , สีดำพื้นผนังและหลังคาและชั้น 1 เหมือนเดิมทุกอย่าง ไม่มีเมฆชัดขึ้นอีกครั้งและเดินตรงไปที่ประตูก่อนจะเปิดหลังจากเช็กอุบัติเหตุที่เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สะอาดเรียบร้อยคล้ายลาน ข้างในมีโต๊ะและม้านั่งหินมีสีดำเป็นหนึ่งในเดียวกันที่ได้รับความเสียหายส่วนใหญ่หม้อหม้อ หลังสนามมีเจ็ดหรือแปดของการกระจายปกติห้องยุนชอลเดินเข้ามายืนอยู่หน้าประตูของห้องหนึ่งและพยายามใช้มือข้างหนึ่งผลักจู่ๆประตูด้านขวามีเพียงตบแฟลชขนาดเล็กขนาดอาร์เรย์และตอนนี้ฮยอนกับฮยอนของเมทริกซ์หมุนประตูค่อยๆเปิดโดยอัตโนมัติ" ประตูนี้จะถูกตั้งไว้ที่ฮุนเรย์เพื่อความสะดวกในการเปิดและปิด แต่ฮุนฮุนเรย์ขนาดเล็กเหล่านี้ได้เป็นพลังที่อ่อนแอมากแม้คุณจะสามารถทำลาย แต่สามารถมีตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้ก็เป็นสิ่งหายาก . การตั้งค่าเหล่านี้ฮุนเรย์แรงคนแรงผิดปกติ " " " " " " " ไม่มี . . . . . . . จัสมินจริงจัง "" มันดูเป็นเหมือนสถานที่ที่ใช้อยู่ . . . . . . . ฮีชอลเดินเข้ามาในถ้ำในเมฆที่พวกเขาวางที่โต๊ะหินสองหินเป็นชั้นคล้ายตู้ที่ใหญ่พอและอีกหนึ่งเตียง จะจัดเป็นห้องๆเดียวกัน ปราสาทนี้ใหญ่มากถ้าใช้อยู่ในคำพูดของคนทั้งประเทศประมาณเขียวมาลมทั้งหมดจะอยู่ภายใต้ตอนนี้ยุนชอลหันไปด้านหลังของประตูหินเล็กๆมีฮุนเรย์เล็กน้อยในกระพริบริบหรี่ มันอยู่ในตำแหน่งที่ , และเมฆที่ฮีชอลผลักประตูที่ปรากฏในตำแหน่งเดียวกันเมื่อฮุนเรย์ก็เป็นหนึ่งในนั้นฮุนเรย์ก็เห็นถึงข้างนอกจะเห็นเพียงสัมผัสเมื่อตัดขวาง" คุณจะใช้พลังนี้ฮุนฮุนเรย์ลองสัมผัส . . . . . . . จู่ๆทางมะลิเมฆตามเสียงเปิดมือของฮีชอลจะเป็นหุ้นที่ไม่แข็งแรงไม่อ่อนเล่นกับฮุนฮุนไอเรย์ก็เป็นเสียงโครมครามของประตูถูกเปิดอย่างองศาการปิด" แล้ว . . . . . . . จัสมินกล่าวว่า : " ในนี้อาจจะสัมผัสกับฮุนเรย์อย่างล็อคประตูก็เปิดได้จากด้านในเท่านั้นและไม่สามารถเปิดจากข้างนอก มันเหมาะสำหรับตัวเอง ในสมัยโบราณทุกชนิดของสัตว์ประหลาดยักษ์อาละวาดนี้พื้นฐานตัวเองเป็นวิธีการทั่วไปมากแต่ถ้าถูกทำลายจากภายนอกเพื่อให้ฮุนเรย์แทนมันก็ปิดตัวเองตายในนั้น . . . . . . ." หิมะ児เราพักสักครู่ . . . . . . .ยุนซอลไปตามผนังหินด้านข้างของเตียงแล้วนั่งลงและผ่อนคลายจิตใจที่เหนื่อยล้ามาท่วม เขายังไม่คลาย児ฟินิกซ์หิมะแต่เปลี่ยนมาเป็นคุณสมบัติที่ยังคงอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน . . . . . . . . . . . . . . เขาสามารถเอาพิษจากวันในเตียงในร้านลูกปัดหินบนเตียงแล้วให้หงส์หิมะ児อยู่ขึ้นไปที่เห็นได้ชัดว่าเขาลังเลไม่กล้า เพราะมันรู้สึกเหมือนกอดหิมะที่จะทำให้ผู้ชายหลงใหลที่จะปล่อย" คุณ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ใคร . . . . . . . . . . . . . .แค่นั่งอยู่ในส่วนล่างของร่างกายร่างกายของฮีชอลเล็กน้อยเมฆให้ชีวิตใหม่และหัวก็ยกว่าเป็นครั้งแรกและอาจเป็นภาพลวงตาหรือหูแว่วแล้วคราวนี้ยุนชอลจะไม่คิดว่านั่นจะเป็นภาพลวงตา ! ! ! ! ! ! ! นั่นคือเสียงที่เขาฟังให้ชัดเจน . . . . . . . . . . . . . . และก่อนที่เสียงจะเหมือนกัน" นายเป็นใคร ? ? ? ? ? ? ? ผู้ที่พูดกับผม " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ยุนซอลร้องประสานวิญญาณ , นี้ฮยอนก็ปรากฏขึ้นในเรือปราสาทสูงตระหง่านเป็นมะลิว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตโบราณที่เหลืออยู่ในแผ่นดินจะได้มีเสียงผู้หญิง ? ? ? ? ? ? ?" คุณจะได้ยินเสียง ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " จัสมินถามด้วยความประหลาดใจจัสมินถามแบบนั้นเพราะธรรมชาติยังแสดงให้เห็นว่าเธอยังคงไม่ได้ยินเสียงนี้ มันหมายถึงว่า . . . . . . . . . . . . . . แต่เมฆฮีชอลเองจะได้ยินเสียงนั้นเสียงนั้นก็เป็นเพียงคนหนึ่งที่ส่งยุนชอลยุนซอลที่เงียบมานานก็ไม่เคยได้ยินเสียงนั้นเขาก็เขียนคิ้วของปราสาทนี้ใน " ต้องมีคน ! ! ! ! ! ! ! ไม่เพียง