ฝอซัวหมีเล่อจิ้วขู่จิง : พระพุทธองค

ฝอซัวหมีเล่อจิ้วขู่จิง : พระพุทธองค์ได้โปรดแสดงธรรม ว่าด้วยคัมภีร์สัจจคาถาเมตเตยยะอันสามารถเปลื้องทุกข์ได้กล่าวคือ

หมีเล่อเซี่ยซื่อปู้เฟยชิง : อันว่าพระเมตเตยยะ โปรดแบ่งพระภาคอุบัติมาในกาลครั้งนี้ เพื่อเจริญปณิธานโปรดสามโลกในชั้นเทพเทวา มนุษย์ และผี เพื่อการแปรเปลี่ยนโลกวุ่นวายให้เป็นเอกภาพ สมานฉันท์เป็นหนึ่งเดียวกัน การอุบัติมาของพระองค์ในครั้งนี้จึงมิใช่เรื่องเล็กน้อยธรรมดา



หลิ่งเป่าฉีหลู่หลิงซันตี้ : พระองค์สนองรับพระโองการล้ำค่าหาใดเสมอเหมือน ดุจดั่งรัตนะวิเศษสุดจาก อนุตตรพระแม่องค์ธรรมฯ พระเมตเตยยะแบ่งพระภาคอุบัติมา ณ เมืองฉีหลู่ มณฑลซันตง ดินแดนวิเศษแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์



เหนี่ยนฮวาอิ้นเจิ้งเข่าซันเฉิง : เป็นเรื่องเดียวกันกับที่ พระผู้มีพระภาค เคยประจงจับดอกไม้ชูขึ้นตรงพระพักตร์ แสดงปริศนาธรรมให้ประจักษ์จุดตรัสรู้ ขั้นสูงสุดระดับยานที่สามแด่สงฆ์สาวกหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบรูป ณ เชิงเขาคิชกูฏ



ลั่วไจ้จงเอวี๋ยนซันซิงตี้ : ใจกลาง ต้นกำเนิดแห่งอารยประเทศของโลก คือ ประเทศจีน ใจกลางต้นกำเนิดแห่งกายสังขาร คือ จุดสถิตพุทธจิตธรรมญาณ เป็นดินแดนวิเศษที่อยู่เหนือดินแดนสามดาว หมายถึง หัวใจที่ก่อเกิดอารมณ์โลภ โกรธ หลง



ต้าเจิ้งซื่อชวนอวั๋งเถาซิน : ประจักษ์หลักฐานครั้งยิ่งใหญ่ ปรากฏในมณฑลเสฉวน ณ สวนดอกไม้อวั๋งเถาซิน



เทียนเจินโซวเอวี๋ยนกว้าเซิ่งเฮ่า : พระวิสุทธิอาจารย์แห่งธรรมกาลยุคขาวสุดท้ายทั้งสองพระองค์คือ พระธรรมาจารย์เทียนหยานและพระธรรมจาริณีซู่เจิน (พระธรรมจาริณีจื่อซี่ หรือ อริยมาตาจงฮว๋า) สมัยที่ 18 สุดท้ายยุคหลัง ทั้งสองพระองค์สนองรับพระธรรมโอกงการถ่ายทอดสัจธรรม จากฟ้าสู่สาธุชน เก็บงานสมบูรณ์ผล คือ เก็บจิตญาณกลมใสบริสุทธิ์ของผู้บำเพ็ญดี จารึกในทะเบียนอริยะ



เติ่งไต้สือจื้อเตี่ยนเสินปิง : เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว ก็จะเป็นวาระคัดเลือกรวมพลญาณวิเศษและเทพเทวา



อวิ๋นเหลยเจิ้นไคอู้จี๋ถู่ : พระธรรมจาริณีซึ่งมีพระธรรมธาตุเช่นเมฆ เช่น น้ำ หรือเช่นดวงจันทร์ พระธรรมาจารย์ซึ่งมีพระธรรมธาตุเช่น อัสนี เช่นไฟ หรือเช่นดวงอาทิตย์ จะแสดงพระบุญญาธิการเปิดวาระธรรมกาลยุคขาวในใจกลางแผ่นดินจีน ด้วยการถ่ายทอดเปิดจุดสถิตจิตญาณ ณ ใจกลางร่างกายคน เป็นมหาวาระแห่งมหาธรรมปฏิบัติ อันเสะเทือนฟ้าสะเทือนดินซึ่งมิะเคยปรกโปรดแต่ก่อนใดมา



เทียนเซี่ยเสินกุ่ยปู้อันหนิง : ใต้หล้าฟ้านี้ เทพเทวาผีสางต่างตื่นตระหนกกระวนกระวายไม่สงบสุข เพราะถึงยุคสุดท้าย มหันตภัยจะกวาดล้างทั้งสามโลกแต่เบื้องบนปรกโปรดประทานหนทางรอดแก่ชีวิตจิตญาณที่จะเก็บไว้เป็นกุศลพันธุ์ ต่อไปในกาลข้างหน้าได้ ทุกชีวิตจิตญาณจึงต่างวุ่นวายใฝ่หาพระวิสุทธิอาจารย์ผู้นำทาง



ชินไจ้เหยินเทียนจงฮว๋าหมู่ : ทุกชีวิตจิตญาณจึงต่างปรารถนาจะสนิทชิดใกล้ฟ้าอันการุณกลับคืนไปยังอนุตตรธรรมมารดาจึงต่างใคร่รู้ธรรมญาณอันเจิดจรัสในศูนย์กลางกายแห่งตน อีกนัยหนึ่งคือ ต่างปรารถนาชิดใกล้พระอริยมาตาจงฮว๋า พระผู้ทรงรับพระภาระเก็บจิตวิญญาณอันเจิดจรัสของผู้บำเพ็ญดีทุกคน เรียกว่าเก็บงานสมบูรณ์ผล ช่วงสุดท้ายในการปรกโปรดครั้งนี้



จิ่วเหลียนเซิ่งเจี้ยวกุยซั่งเฉิง : ทุกชีวิตจิตญาณต่างปรารถนาจะปฏิบัติบำเพ็ญในศาสนาอันอาจบรรลุมรรคผลแห่งอริยะ กลับไปยังยานระดับสูงประทับบนบัลลังก์บัวเก้าระดับได้



เทียนฮวาเหลาหมู่ฉุยอวี้เซี่ยน : ทุกชีวิตจิตญาณและสาธุชนจะมีโอกาสสนิทชิดใกล้อุบลสวรรค์บัลลังก์บัวด้วย พระอนุตตรธรรมเจ้า พระแม่องค์ธรรม โปรดหย่อนสายบุญบริสุทธิ์สูงส่งเป็น มงคลดั่งหยกดั่งทองลงมานำพาพุทธบุตรดั้งเดิมอันเป็น กุศลพันธุ์



โซวเอวี๋ยนเสี่ยนฮว่าไจ้กู่ตง : เพื่อการเก็บงานสมบูรณ์ผล นำพาชีวิตจิตญาณพุทธบุตร สาธุชนกลับคืนเบื้องบน พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดต่อไป การนี้จะปรากฏพุทธานุภาพให้ประจักษ์จริงในโลกมนุษย์ ณ ดินแดนประเทศเก่าก่อนโบราณ (ประเทศจีน) เพื่อการเก็บงานสมบูรณ์ผล ชีวิตจิตญาณที่ตกต่ำเสียหาย จะได้รับการฟื้นฟูชูชุบ ณ จุดญาณทวารผู้ที่ผ่านการจุดเบิกจากพระวิสุทธิอาจารย์แล้ว จะผันเปลี่ยนจิตใจและบำเพ็ญให้บรรลุได้ในที่สุด



หนันเป่ยเหลี่ยงจี๋เหลียนจงซวี่ : ธรรมปฏิบัติที่แตกต่างห่างไกลกัน ดังฝ่ายใต้ฝ่ายเหนือสองขั้ว เช่น พระธรรมาจารย์ฮุ่ยเหนิง (เว่ยหล่าง) ที่บำเพ็ญแนวทาง นิรรูป ฉับพลัน แต่ศิษย์ผู้พี่คือ พระอาจารย์ เสินซิ่ว บำเพ็ญแนวทาง รู้รูป ค่อยปลงรูป หรือการปฏิบัติบำเพ็ญในแนวทางอื่น ๆ แต่ละศาสนาลัทธินิกาย ในธรรมกาลยุคขาวสุดท้ายนี้ ทุกแนวทางปฏิบัติบำเพ็ญ จะประสานกันคืนกลับต้นสายตระกูลเดิม



ฮุ่นเอวี๋ยนกู่เช่อไจ้จงอยัง : ตั้งแต่บรรพกาลมา รูปแบบของมนุษย์ที่องค์ธรรมมารดาซึ่งเป็นพระผู้สร้างได้กำหนดไว้ตั้งแต่ก่อนเก่านั้นคือ จุดสถิตพุทธจิตธรรมญาณของกายสังขาร อยู่ที่ศูนย์กลางกาย (ศีรษะ)

เหลาหมู่เจี้ยงเซี่ยทงเทียนเชี่ยว : ศูนย์กลางกายที่ศีรษะจุดนี้ องค์ธรรมมารดาพระผู้สร้างได้โปรดประทานให้เป็นประตูทางผ่านให้ชีวิตจิตญาณกลับคืนไปยังฟ้า กลับสู่สุญญตา หรือ วิมุติภาวะแต่เดิมทีของตน



อู๋อิ่งซันเฉียนตุ้ยเหอถง : หลังจากพระวิสุทธิอาจารย์เบิกจุดญาณทวารตรงศูนย์กลางกาย อันเป็นประตูทางผ่านไปยังฟ้าซึ่งอยู่ใกล้กับเบื้องหน้าภูเขาไร้รูปเงานั้นแล้ว การกลับคืนเบื้องบนไปของผู้ได้รับการถ่ายทอดวิถีธรรมแล้วยังจะต้องแสดง ลัญจกร ตราประทับของพระพุทธะ เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์สูงส่งของจิตใจที่ไม่ผิดเพี้ยนเอนเอียง ไม่แบ่งเขา แบ่งเรา ซึ่งเป็นสภาวะธรรมอันสมานฉันท์ในจิตของตนอีกด้วย



อิงเอ๋อเหย้าเสี่ยงกุยเจียชวี่ : พุทธบุตรผู้มีจิตบริสุทธิ์โปร่งใส ดั่งทารกน้อยหากคิดที่จะกลับคืนสู่บ้านเดิม (บรรลุธรรม)

ฉือเนี่ยนตังไหลหมีเล่อจิง : พึงประคองท่องจำคัมภีร์เมตเตยยะ อันได้มาแต่เดิมทีไว้ให้ดี คัมภีร์เมตเตยยะอันได้มาแต่เดิมทีจึงแฝงปริศนาไว้ หมายถึง ดวงธรรมญาณอันบริสุทธิ์ โปร่งใส อันเป็นสุญญตาภาวะ แผ่ไพศาลจนประมาณขอบเขตมิได้ อีกทั้งเมื่อรวมศูนย์ไว้จะ สงบหาย จนเหมือนไม่มีสิ่งเล็กละเอียดใด ๆ แทรกอยู่ภายในได้เลย ประคองท่องจำ คือรำลึ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝอซัหมีเล่อจิ้ววจิงขู่: พระพุทธองค์ได้โปรดแสดงว่าได้ด้วยธรรมคัมภีร์สัจคาถาเมตจเตยยะอันสามารถเปลื้องทุกข์ได้กล่าวคือหมีเล่อเซี่ยยชิงซื่อปู้เฟ: อันว่าพระเมตเตย ยะโปรดแบ่งพระภาคอุบัติมาในกาลครั้งนี้เพื่อเจริญปณิธานโปรดสามโลกในชั้นเทพเทวามนุษย์และผีเพื่อการแปรเปลี่ยนโลกวุ่นวายให้เป็นเอกภาพสมานฉันท์เป็นหนึ่งเดียวกันการอุบัติมาของพระองค์ในครั้งนี้จึงมิใช่เรื่องเล็กน้อย ธรรมดาหลิ่งเป่าฉีหลู่หลิงซันตี้: พระองค์สนองรับพระโองการล้ำค่าหาใดเสมอเหมือนดุจดั่งรัตนะวิเศษสุดจากอนุตตรฯ พระธรรมพระแม่องค์เมตเตยยะแบ่งภาคอุบัติพระมา ณ เมืองฉีหลู่มณฑล ซันตงดินแดนวิเศษแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหนี่ยนฮวาอิ้เจิ้นงงเข่าซันเฉิ: เป็นเรื่องเดียวกันกับผู้ที่มีพระพระภาคเคยประจงจับดอกไม้ชูขึ้นตรงพระพักตร์ปริศนาธรรมแสดงให้ประจักษ์จุดตรัสรู้ขั้นสูงสุดระดับยาน ที่สามสองแด่สงฆ์สาวกหนึ่งพันร้อยห้าสิบเชิง ณ เขารูปคิชกูฏลั่วเอไจ้จงซันวี๋ยนซิงตี้: ใจกลางกำเนิดต้นของโลกแห่งอารยประเทศคือประเทศจีนใจกลางต้นกำเนิดแห่งกายสังขารคือจุดสถิต ญาณเป็นธรรมพุทธคุณจิตดินแดนวิเศษที่ขณะนี้เหนือดินแดนสามดาวหมายถึงหัวใจที่ก่อเกิดอารมณ์โลภโกรธหลงต้าเจิ้งซื่อชวนเถาซินงอวั๋: ประจักษ์หลักฐานครั้งใหญ่ปรากฏยิ่งมณฑลเสฉวน ณ สวนดอกไม้ในอ วั๋งเถาซินวเอเทียนเจิวี๋ยนโซนกว้าเซิ่งเฮ่า: พระอาจารย์แห่งธรรมวิสุทธิกาลยุคขาวสุดท้ายทั้งสองพระองค์คือพระธรจารย์รมาหยานเทียนและพระธรรมจาริณีซู่เจิ น (พระธรรมจาริณีจื่อซี่หรืออริยมาตาจงฮว๋า) สมัยที่ 18 สุดท้ายยุคหลังทั้งสองพระองค์สนองรับพระธรรมโอกงการถ่ายทอดสัจธรรมจากฟ้าสู่สาธุชนเก็บงานสมบูรณ์ผลคือเก็บจิตญาณกลม ใสบริสุทธิ์จารึกในดีของผู้บำเพ็ญทะเบียนอริยะเติ่งไต้สืเตี่ยนออจื้เสินงปิ: เมื่อถึงก็แล้วจะเป็นเวลานั้นวาระคัดเลือกรวมพลญาณวิเศษและเทวาเทพอวิ๋เหลยนนไคเจิ้อู้จี๋ถู่: พระธรรมจาริณีซึ่งมีพระธรรมธาตุเช่นเมฆเช่นน้ำหรือเช่นดวงจันทร์พระธรรมาจารย์ซึ่งมีพระธรรมธาตุเช่นอัสนีเช่นไฟหรือเช่นดวงอาทิตย์จะแสดงพระบุญญาธิการเปิดวาระธรรมกาล ยุคขาวในจีนใจกลางแผ่นดินถ่ายทอดด้วยหัวเรื่อง: การเปิดจุดสถิตคุณจิตญาณ ณ ใจกลางร่างกายมหาวาระแห่งคนเป็นธรรมมหาปฏิบัติอันเสะเทือนฟ้าสะเทือนดินซึ่งมิะเคยปรกโปรด แต่ใดมาก่อนเทียนเซี่กุ่ยยนเสิปู้อันหนิง: ใต้หล้าฟ้านี้เทพเทวาผีสางต่างตื่นตระหนกกระวนกระวายไม่สงบสุขเพราะถึงยุคสุดท้ายมหันตภัยจะกวาดล้างทั้งสามโลก แต่เบื้องบนปรกโปรดประทานหนทางรอดแก่ชีวิตจิตญาณที่จะเก็บไว้เป็นกุศลพันธุ์ต่อไปในกาล ข้างหน้าได้ทุกชีวิตคุณจิตญาณจึงต่างวุ่นวายใฝ่หาพระวิสุทธิอาจารย์ผู้นำทางชินไจ้เหยินเทียนจงฮว๋าหมู่: ทุกชีวิตจิตญาณจึงปรารถนาต่างฟ้าจะสนิทชิดใกล้รุอันกา ณ กลับคืนไปยังอนุตตร ธรรมมารดาจึงต่างใคร่รู้ธรรมญาณอันเจิดจรัสในศูนย์กลางกายแห่งตนอีกนัยหนึ่งคือต่างปรารถนาชิดใกล้พระอริยมาตาจงฮว๋าพระผู้ทรงรับพระภาระเก็บจิตวิญญาณอันเจิดจรัสของผู้บำเพ็ญดีทุกคนเรียกว่า เก็บสมบูรณ์ผลงานในหัวเรื่อง: การช่วงสุดท้ายปรกโปรดครั้งนี้จิ่เหลียนเซิ่งวยวกุยซั่เจี้งงเฉิ: ทุกชีวิตจิตญาณต่างปรารถนาจะปฏิบัติบำเพ็ญในศาสนาแห่งอันอาจบรรลุมรรคผลอริยะกลับไปยังยานระดับสูงประทับ บนบัลลังก์คุณบัวคุณเก้าระดับได้เทียนเหลาหมู่ฉุยอฮวาวี้เซี่ยน: ทุกชีวิตจิตญาณสาธุชนและจะมีโอกาสสนิทชิดใกล้อุบลสวรรค์บัลลังก์บัวด้วยธรรมพระอนุตตรธรรมเจ้าพระแม่องค์โปรดหย่อนสายบุญบริสุทธิ์สูงส่ง เป็นมงคลดั่งหยกดั่งนำพาพุทธทองมาลงบุตรดั้งเดิมอันเป็นกุศลพันธุ์โซวเอวี๋เสี่ยนฮยนว่าได้ไจ้กู่ตง: สมบูรณ์ผลงานเพื่อการเก็บนำพาชีวิตจิตญาณพุทธบุตรสาธุชนกลับคืนเบื้องบนพ้นจากว่าการเวียน ยตายเกิดต่อไปการนี้จะปรากฏพุทธานุภาพให้ประจักษ์จริงในโลกมนุษย์ ณ ดินแดนประเทศเก่าก่อนโบราณ (ประเทศจีน) เพื่อการเก็บงานสมบูรณ์ผลชีวิตจิตญาณที่ตกต่ำเสียหายจะได้รับการฟื้นฟูชูชุบ ณ จุดญาณทวารผู้ที่ผ่านหัวเรื่อง: การจุดพูดคุยเรื่องทั่วไปจากเนชั่พระวิสุทธิอาจารย์และแล้วจะผันเปลี่ยนจิตใจบำเพ็ญให้ได้ในที่สุดบรรลุเป่ยนหนัเหลี่ยงจี๋เหลียนจงซวี่: ธรรมปฏิบัติที่แตกต่างกันดังห่างไกล ฝ่ายใต้ฝ่ายเหนือสองขั้วเช่นพระธรรมาจารย์ฮุ่ยเหนิง (เว่ยหล่าง) ที่บำเพ็ญแนวทางนิรรูปฉับพลัน แต่ศิษย์ผู้พี่คือพระอาจารย์เสินซิ่วบำเพ็ญแนวทางรู้รูปค่อยปลงรูปหรือ หัวเรื่อง: การปฏิบัติบำเพ็ญแนวทางอื่น ๆ ในศาสนาแต่ละลัทธินิกายในธรรมกาลยุคขาวสุดท้ายนี้จะประสานทุกแนวทางปฏิบัติบำเพ็ญคุณต้นสายกลับกันคืนตระกูลเดิมฮุ่นยนเอวี๋กู่เช่ยังออไจ้จง: ตั้งแต่บรรพกาลรูปมา แบบของมนุษย์องค์ที่เป็นพระธรรมมารดาซึ่งสร้างผู้ได้กำหนดไว้ตั้งแต่ก่อนเก่านั้นคือจุดสถิตพุทธธรรมจิตกายสังขารญาณของอยู่ที่ศูนย์กลางกาย (ศีรษะ) เหลาหมู่เจี้ยงเซี่ยทงเทียนเชี่ยว: ศูนย์กลางกายที่ ศีรษะจุดองค์นี้พระธรรมมารดาสร้างผู้ให้เป็นได้โปรดประทานประตูชีวิตให้ทางผ่านไปยังฟ้าคุณจิตญาณกลับคืนกลับสู่สุญญวิตาหรือมุติภาวะ แต่เดิมทีของตนอู๋อิ่งซันเฉียนถงอตุ้ยเห: หลังจากพระวิสุทธิอาจารย์เบิกจุดญาณทวารตรงศูนย์กลางกายอันเป็นประตูทางผ่านไปยังฟ้าซึ่งอยู่ใกล้กับเบื้องหน้าภูเขาไร้รูปเงานั้นแล้วการกลับคืนเบื้องบนไปของผู้ได้รับการถ่ายทอดวิถีธรรมแล้วยังจะต้องแสดงลัญจกรตราประทับ ของพระพุทธะยืนยันเพื่อความบริสุทธิ์สูงส่งของที่ไม่ผิดเพี้ยนเอนเอียงจิตใจแบ่งเขาไม่เป็นสภาวะแบ่งเราซึ่งคุณจิตของในธรรมอันสมานฉันท์ตนอีกด้วยอิงเอ๋ชอเหย้าเสี่ยงกุยเจียวี่: พุทธบุตรผู้มีจิตบริสุทธิ์โปร่งใสดั่งทารก น้อยหากคิดที่จะกลับคืนสู่บ้านเดิม (บรรลุธรรม) ฉือเนี่ยนจิงตังไหลหมีเล่อ: พึงประคองท่องจำคัมภีร์เมตเตยยะอันได้มาให้ดี แต่เดิมทีไว้คัมภีร์เมตเตยยะอันได้มา แต่ เดิมทีจึงแฝงปริศนาไว้หมายถึงดวงธรรมญาณอันบริสุทธิ์โปร่งใสอันเป็นสุญญตาภาวะแผ่ไพศาลจนประมาณขอบเขตมิได้อีกทั้งเมื่อรวมศูนย์ไว้จะสงบหายจนเหมือนไม่มีสิ่งเล็กละเอียดใด ๆ แทรกอยู่ภายในได้เลยประคองท่องจำคือรำลึ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝอซัวหมีเล่อจค้นหา้วขู่จค้นหาง : พระพุทธองค์ได้โปรดแการดงธรรมว่าด้วยคัมภีรการ์ัจจคาถาเมตเตยยะอันการามารถเปลื้องทุกข์ได้กล่าวคือ

หมีเล่อเซี่ยซื่อปู้เฟยชค้นหาง :อันว่าพระเมตเตยยะโปรดแบ่งพระภาคอุบัตค้นหามาในกาลครั้งนี้เพื่อเจรค้นหาญปณค้นหาธานโปรดการามโลกในชั้นเทพเทวามนุษย์และผีเพื่อการแปรเปลี่ยนโลกวุ่นวายให้เป็นเอกภาพการมานฉันท์เป็นหนึ่งเดียวกัน










หลค้นหา่งเป่าฉีหลู่หลค้นหางซันตี้ :พระองค์การนองรับพระโองการล้ำค่าหาใดเการมอเหมือนดุจดั่งรัตนะวค้นหาเศษการุดจากอนุตตรพระแม่องค์ธรรมฯพระเมตเตยยะแบ่งพระภาคอุบัตค้นหามาณเมืองฉีหลู่มณฑลซันตงดค้นหานแดนวค้นหาเศษแห่งภูเขาศักด์ค้นหาในการค้นหาทธค้นหา



์เหนี่ยนฮวาอค้นหา้นเจค้นหา้งเข่าซันเฉค้นหาง :เป็นเรื่องเดียวกันกับที่พระผู้มีพระภาคเคยประจงจับดอกไม้ชูขึ้นตรงพระพักตร์แการดงปรค้นหาศนาธรรมให้ประจักษ์จุดตรัการรู้ขั้นการูงการุดระดับยานทีการ่ามแด่การงฆ์การาวกหนึ่งพันการองร้อยห้าในการค้นหาบรูปณเชค้นหางเขาคค้นหาชกู



ฏลั่วไจ้จงเอวี๋ยนซันซค้นหางตี้ :ใจกลางต้นกำเนค้นหาดแห่งอารยประเทศของโลกคือประเทศจีนใจกลางต้นกำเนค้นหาดแห่งกายการังขารคือจุดถการค้นหาตพุทธจค้นหาตธรรมญาณเป็นดค้นหานแดนวค้นหาเศษที่อยู่เหนือดค้นหานแดนการามดาวหมายถึงหัวใจที่ก่อเกค้นหาดอารมณ์โลภโกรธหล



งต้าเจค้นหา้งซื่อชวนอวั๋งเถาซค้นหาน : ประจักษ์หลักฐานครั้งยค้นหา่งใหญ่ปรากฏใสาว hmoob ณการฑลเฉวนณการวนดอกไม้อวั๋งเถาซค้นหาน



เทียนเจค้นหานโซวเอวี๋ยนกว้าเซค้นหา่งเฮ่า : : : : : :