我长大了(10分) 小的时候想长大，于是盼着早些进入中学，早些成为大人

我长大了(10分)
小的时候想长大，于是盼着早些进入中学，早些成为大人。
终于考进了心目中理想的中学。带着一份喜悦对父母说：“爸、妈，我长大了，我进中学了。”父母一脸笑意：“不，孩子，成为中学生并不代表你成为大人。”
于是，我继续等着“长大”的到来。
在脸上发现了第一颗青春痘，带着一份期盼对父母说：“爸、妈，我长大了，我有青春痘了。”父母一脸笑意：“不，孩子，青春痘并不证明你长大。”
渐渐，“长大”在繁忙的学业中被淡忘了。
后来，搬了家。家与车站有一段很长的路，于是邻家的孩子总是用自己的自行车捎我一段。
那是一个阴雨蒙蒙的清晨．雾气很重，路上很滑。一不小心，邻家孩子的自行车撞倒了人，
我被重重地摔在地上。没有等我反应过来，邻家的孩子已扶起自行车逃之夭夭。我终于意识到发生了什么事，这样的事还是走了为好，但是，当我要起步时，却发现被撞的是位瘦小的老太。
许多人围了过来。我有些惭愧，于是，我低着头帮老太太拾起散落在地上的菜。突然在人群中我竟发现了父亲那深邃的目光。我开始害怕，今天闯这样的祸，回去会怎样呢?
我把老太太送回家，才发现她的儿女并不孝。老太太丝毫没有责备我的意思，她只是说她很寂寞。于是，我说，我会常常去看她。
我并不想敷衍她，我决定这么做。
然而，我不知道如何面对父母。
小心翼翼地回到家，准备先做“乖宝宝”，然后再坦白交代，想来会少些责骂。
晚饭桌上，气氛并不如想像的恶劣，而且桌上也多了几样我爱吃的小菜。
饭时，我小心地边吃边看着父亲。父亲很和蔼，不时夹菜给我。我等待着父亲的训斥，而父亲却只是询问了老婆婆的情况，嘱咐我一定要多陪陪老婆婆。
依然记得那天父母在睡前语重心长地对我说的话：“孩子，你懂得了什么叫责任。”我终于感觉到父母承认了我的长大；我也终于明白，长大并不像考上中学那么容易，也不像长青春痘那么简单。长大，意味着承担责任。
的确，并不是所有长大的人都能够承担责任的；然而，能够承担责任的人却一定是长大了。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมโตขึ้น (10 คะแนน) หนุ่มสาวที่ต้องการเติบโต ดังนั้น มองไปข้างหน้าจะเป็นช่วงมัธยม ผู้ใหญ่ สุดท้าย ได้เป็นของโรงเรียนมัธยมต้น มีความสุขสำหรับผู้ปกครอง: "พ่อและ Mommy เมื่อผมโตขึ้น ฉันป้อนโรงเรียน "พ่อแม่หน้ายิ้ม: " ไม่ เด็ก เป็นโรงเรียนมัธยมไม่ได้หมายความ คุณผู้ใหญ่ ” ดังนั้น ฉันจะรอต่อไป "เติบโต" มา พบ Zit แรกในหน้า ด้วยความหวังเพื่อพ่อแม่และพูด: "พ่อและ Mommy เมื่อผมโตขึ้น มี Zits "พ่อแม่หน้ายิ้ม: " ไม่มี เด็ก สิวไม่ได้พิสูจน์ว่า คุณกำลังเติบโตขึ้น ” น้อย โดยน้อย "เติบโต" เลือนในโรงเรียนว่าง หลัง ย้ายบ้าน และสถานีมีลักษณะยาวมาก เด็กพื้นที่ใกล้เคียงใช้จักรยานของเขาให้ฉันเสมอในขณะ ก็เช้า drizzly หมอกหนัก ถนนจะลื่นมาก โดยบังเอิญ ย่านเด็กโบว์ลิ่งลงซื่อรถจักรยาน ผมถูกตีบนพื้น ไม่รอผมตอบสนอง เด็กประตูถัดไปได้รับจักรยานไป ฉันก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่ไปด้วย แต่เมื่อฉันพยายามที่จะเริ่มต้น แต่พบว่า ตีเป็นสุภาพสตรีอายุน้อย หลายคนมา ฉันละอายใจ เพื่อฉันหัวลงไป ช่วยผู้หญิงเก่าจะรับอาหารโรยเกี่ยวกับพื้นดิน ทันใดนั้น ลึกลงไปในฝูงชน และได้พบพ่อตา เริ่มกลัว วันนี้เช่นปัญหา กลับไปเพื่ออะไร ใส่หญิงบ้าน จะพบเด็กและขาดความยำเกรง filial ของเธอ ก็ไม่โทษผู้หญิงเก่าไง เธอเพียงแค่บอกว่า เธอจะเหงามาก ดังนั้น กล่าวว่า ฉันจะมักไปดูเธอฉันไม่ต้องการให้เธอ ฉันตัดสินใจที่จะทำเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่รู้วิธีจัดการกับพ่อแม่ บ้านส่งคืนอย่างละเอียด พร้อมที่จะทำ "เด็กดี" และ รับสารภาพ สันนิษฐานว่าจะเป็นตำหนิน้อย โต๊ะข้างเตียง บรรยากาศไม่เป็นเสีย แต่นอกจากนี้สิ่งที่ผมชอบที่จะกินเค้กมื้อผมกิน และดูพ่อของเขาอย่างระมัดระวัง พ่อรสฉันอบอุ่นครั้ง ผมกำลังรอพ่อตำหนิ และพ่อทูลถามเกี่ยวกับกรณีของผู้หญิง เพียงเสนอฉันได้ใช้เวลากับเธอ ยัง จำวันที่พ่อพูดกับฉันจริง แล้ว ที่นอน: "บุตร คุณรู้ว่าความรับผิดชอบ "ฉันยอมรับฉันก็มาคิดว่า ของพ่อเติบโตขึ้น และสามารถจนเห็น โตจะไม่ได้อย่างง่ายดายชมมัธยม ไม่เป็นสิวง่ายด้วย โตหมายถึง มีความรับผิดชอบ แน่นอน ไม่เติบโตคนจะรับผิดชอบ แต่สามารถสะพายความรับผิดชอบโตแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเติบโตขึ้นมา (10 คะแนน)
เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อฉันต้องการที่จะเติบโตขึ้นเพื่อรอคอยที่จะเข้าโรงเรียนมัธยมต้นวัยผู้ใหญ่ตอนต้น
เข้ารับการรักษาในที่สุดก็ถึงอุดมคติของโรงเรียนมัธยม ด้วยความสุขให้กับพ่อแม่ของเธอกล่าวว่า "พ่อแม่ผมเติบโตขึ้นมาผมไปโรงเรียนมัธยม." พ่อแม่ยิ้ม :. "ไม่มีเด็กกลายเป็นเด็กนักเรียนมัธยมไม่ได้หมายความว่าคุณจะกลายเป็นผู้ใหญ่"
ดังนั้นฉันยังคง มากกว่า "เติบโตขึ้น" เร็ว ๆ นี้
คนแรกที่ถูกค้นพบในการเกิดสิวบนใบหน้าด้วยความหวังให้กับผู้ปกครองกล่าวว่า "พ่อแม่ผมเติบโตขึ้นมาผมก็มีสิว." พ่อแม่ยิ้ม: "ไม่มีเด็กเยาวชน ไข้ทรพิษไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณโตขึ้น. "
ค่อยๆ "เติบโตขึ้น" ในโรงเรียนยุ่งถูกลืม
ต่อมาย้ายบ้าน บ้านและมีสถานีเป็นทางยาวเพื่อให้เด็กพื้นที่ใกล้เคียงมักจะใช้เวลาส่วนพร้อมจักรยานของตัวเอง
มันเป็นตอนเช้าหมอกฝน หมอกหนาและถนนก็ลื่น บังเอิญจักรยานเด็กย่านตีคนที่
ผมได้รับการลดลงอย่างหนักกับพื้น ดังนั้นผมจึงไม่ได้ตอบสนองเด็กของเพื่อนบ้านที่ได้รับการหนุนจักรยานออกไป ในที่สุดผมก็ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งนี้ไปให้ดี แต่เมื่อฉันเริ่มต้น แต่พบว่าผลกระทบที่เป็นหญิงชราผอม
มีหลายคนที่รวมตัวกันรอบ ผมละอายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้ฉันหัวลงไปช่วยหญิงชราหยิบผักกระจัดกระจายอยู่บนพื้นดิน ทันใดนั้นฝูงชนที่จริงผมพบตาลึกของบิดาของเขา ผมเริ่มที่จะกลัวการแบ่งปัจจุบันที่ภัยพิบัตินี้ไปจะเกิดอะไรขึ้น
ฉันใส่หญิงชรากลับบ้านเพียงเพื่อจะพบลูก ๆ ของเธอไม่ได้เกี่ยวกับพันธุกรรม หญิงชราไม่ได้ตำหนิฉันหมายความว่าเธอก็บอกว่าเธอเหงา ดังนั้นฉันพูดว่าฉันมักจะเห็นเธอ
ฉันไม่ต้องการที่จะทำลวก ๆ ของเธอฉันตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้น
แต่ผมไม่ทราบวิธีการที่จะจัดการกับผู้ปกครอง
ระมัดระวังบ้านพร้อมที่จะทำครั้งแรก "เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดี" แล้วสารภาพสันนิษฐานว่ามันจะดุน้อย
รับประทานอาหารค่ำบนโต๊ะมีบรรยากาศที่ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด แต่ยังกว่าไม่กี่บนโต๊ะอาหารที่ชื่นชอบ
เมื่อรับประทานอาหารที่ผมกินดูอย่างระมัดระวังพ่อของเขา พ่อเป็นคนใจดีมากและใช้อาหารของพวกเขากับผมเป็นครั้งคราว ฉันรอคอยตำหนิของพ่อ แต่พ่อก็ถามเพียงเกี่ยวกับหญิงชราถามฉันที่จะต้องใช้เวลามากขึ้นกับหญิงชรา
ยังจำวันที่พ่อแม่ของพวกเขาก่อนนอนอย่างจริงจังกับผมที่จะพูดว่า "ลูกของฉันคุณเข้าใจในสิ่งที่รับผิดชอบ." ในที่สุดผมก็ยอมรับว่าพ่อแม่ของฉันรู้สึกว่าการเจริญเติบโตขึ้นในที่สุดผมก็เข้าใจเติบโตขึ้นไม่เป็นที่ยอมรับในโรงเรียนมัธยมศึกษา เพื่อให้ง่าย แต่ยังไม่ง่ายเป็นสิว Grow, มันหมายถึงการมีความรับผิดชอบ
อันที่จริงไม่ทุกคนมีความสามารถที่จะเติบโตขึ้นจะต้องรับผิดชอบ แต่สามารถที่จะรับผิดชอบ แต่จะต้องมีการเติบโตขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันโตขึ้น ( 10 คะแนน ) * เด็กอยากโตขึ้นแล้วรอเข้ามัธยมก่อนหน้านี้ก่อนหน้านี้กลายเป็นผู้ใหญ่ ฮ่าในที่สุดก็เข้าในอุดมคติของโรงเรียนมัธยม กับความสุขของพ่อแม่ว่า " พ่อแม่ผมโตแล้วผมเข้าไปในโรงเรียนแล้ว " พ่อแม่ยิ้ม " ไม่เด็กและเป็นนักเรียนไม่ได้หมายความว่าคุณเป็นผู้ใหญ่ " * ฉันยังคงรอ " โต " มา ในพบสิวบนใบหน้าแรกกับส่วนที่คาดว่าพูดกับพ่อแม่ว่า " พ่อแม่ผมโตแล้วผมมีสิว " . พ่อแม่ยิ้ม " ไม่เด็กสิวไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณเติบโตขึ้น " * ค่อยๆ" โต " ที่วุ่นวายในโรงเรียนที่ถูกลืม * ต่อมาย้ายไปอยู่บ้าน บ้านและสถานีมันไกลแล้วเด็กแถวบ้านมักจะใช้จักรยานของพวกเขาส่ง มันเป็นเช้าที่หมอกละอองฝนหนักถนนลื่น ไม่ระวังเพื่อนบ้านเด็กจักรยานล้มคนผมกระแทกบนพื้นดิน และผมไม่ได้เข้ามาตอบเด็กแถวบ้านได้ยกจักรยานหลบหนี ในที่สุดฉันก็ตระหนักในสิ่งที่เกิดขึ้นมันยังเดินดีแต่เมื่อผมจะเริ่มต้นเมื่อพบว่าถูกชนเป็นหญิงแก่ร่างเล็ก ฮ่าๆมาหลายคน ฉันอายผมก้มหัวให้หญิงชราหยิบอาหารที่เกลื่อนบนพื้น ในฝูงชนผมได้พบพ่อแล้วสายตาที่ลึกซึ้ง ฉันเริ่มกลัววันนี้วิ่งเช่นปัญหากลับจะเป็นอย่างไรผมให้หญิงชรากลับบ้านก็พบว่าลูกของเธอและได้ หญิงชราไม่มีตำหนิฉันหมายถึงเธอแค่บอกว่าเธอเหงา ดังนั้นฉันกล่าวว่าฉันมักจะไปเยี่ยมเธอ ผมไม่ได้อยากเอาใจเธอและฉันตัดสินใจที่จะทำ ' แต่ฉันไม่ทราบวิธีการเผชิญหน้ากับพ่อแม่ ก็ค่อยกลับมาบ้านเตรียมทำก่อน " เด็ก " แล้วสารภาพอยากจะด่าน้อยลง ' โต๊ะทานข้าวบรรยากาศไม่ได้คิดไม่ดีและบนโต๊ะก็ไม่กี่ชนิดที่ผมชอบกินผัก * อาหารที่ฉันค่อยกินมองพ่อ พ่อเป็นคนใจดีเวลาอาหารให้ฉัน ผมรอพ่อด่าและพ่อก็ถามหญิงชราสถานการณ์กำชับฉันต้องใช้เวลากับหญิงชรา * ยังคงจำวันนั้นพ่อแม่ก่อนนอนให้ฉันตั้งแต่แรกว่า " ลูกคุณเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าความรับผิดชอบ " ในที่สุดผมก็รู้สึกว่าผมโตขึ้นพ่อแม่ฉันก็เข้าใจและไม่โตเข้ามัธยมง่ายไม่เหมือนสิวง่าย โตขึ้นหมายถึงความรับผิดชอบ ฮ่าจริงๆไม่ทั้งหมดทุกคนสามารถเติบโตรับผิดชอบแต่จะต้องรับผิดชอบก็ต้องเติบโตขึ้น *