泰语（ภาษาไทย），旧称暹罗语(Siamese)，泰国的官方语言。

泰语（ภาษาไทย），旧称暹罗语(Siamese)，泰国的官方语言。属汉藏语系壮侗语族壮傣语支。使用人口约5000万。有中部、北部、东北部和南部等4个方言区。曼谷话是泰语的标准语。泰语是一种分析型、孤立型语言，基本词汇以单音节词居多，不同的声调有区分词汇和语法的作用。构词中广泛使用合成和重叠等手段。泰语中吸收了大量的梵语、巴利语和相当数量的孟语、高棉语、汉语、马来语和英语词汇。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Thai (ภาษาไทย) ชื่อเดิมสยาม (สยาม), ภาษาราชการของประเทศไทย เป็นตระกูลภาษาจีนทิเบตกลุ่มกวางสีจ้วงและดงได ใช้ประชากรประมาณ 50 ล้าน มีสี่อำเภอภาษากลาง, ภาคเหนือ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคใต้มี ภาษาไทยกรุงเทพฯเป็นภาษามาตรฐาน ไทยวิเคราะห์ภาษาแยกคำศัพท์ขั้นพื้นฐานที่มีคำพยางค์เดียวส่วนใหญ่มีโทนสีที่แตกต่างกันที่จะแยกแยะระหว่างบทบาทของคำศัพท์และไวยากรณ์ ใช้กันอย่างแพร่หลายในการสังเคราะห์และก้านเหลื่อมวิธีอื่น ไทยดูดซับมากสันสกฤต, ภาษาบาลีและจำนวนมากของ Mon, เขมร, จีน, คำศัพท์ภาษามลายูและภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาไทย (ไทย), เดิม เรียกว่าสยาม (สยาม), ภาษาราชการของประเทศไทย ภาษาจ้วงจ้วงไดดองในตระกูลภาษาตระกูล ใช้ประชากรประมาณ 50 ล้านคน 4 ในกลาง เหนือ เฉียง และตั้งภาษาใต้ กรุงเทพฯ เป็นภาษาไทย ไทยคือ การวิเคราะห์ แยกภาษา คำศัพท์พื้นฐานที่คำหนึ่งพยางค์ และโทนสีที่แตกต่างแยกแยะบทบาทเกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์ หมายถึงการสังเคราะห์และทับซ้อนเหคำก่อ ไทยมีการดูดซึมของสันสกฤต บาลี และของภาษา เขมร จีน คำภาษามลายูและภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทย( ภ าษาไทย)ซึ่งเมื่อก่อนนี้รู้จักกันในชื่อสยาม(สยาม) ภาษา อย่างเป็นทางการของประเทศไทย. เป็นการสนับสนุนกว่างซีจ้วง Tai ภาษา ทางชาติพันธุ์หัว - ระดับพระนจากจีนก¯ S , ภาษา ประชากรประมาณ 50 ล้านบาท. บริเวณด้านทิศเหนือและทางด้านเหนือ - ตะวันออกและ ภาค ใต้ 4 ภาษา ส่วนกลาง. กรุงเทพฯคือประเทศไทย ภาษา แบบมาตรฐาน ไทยเป็นหนึ่งใน ประเภท การวิเคราะห์ที่มีการขจัด ภาษา และคำศัพท์พื้นฐานในพยางค์เดียวคำส่วนใหญ่มีเสียงแตกต่างกันไปพร้อมด้วยความแตกต่างระหว่างคำและไวยากรณ์ สร้างคำที่ใช้งานที่หลากหลายของสองส่วนทับซ้อนกันพอดีและผ้าใยสังเคราะห์และวิธีอื่นๆ ไทยจำนวนมากที่ถูกดูดซึมของมหาอารบิกและมีจำนวนมากที่ชาวเขมรในวันจันทร์จีนมาเลย์และคำศัพท์ ภาษาอังกฤษ