「你能不能正經些說話」林若溪歎了口氣，轉過頭來，想好好與楊辰說說 「正

「你能不能正經些說話」林若溪歎了口氣，轉過頭來，想好好與楊辰說說

「正經，我一直很正經，老公給老婆削蘋果有什麼不正經的」，楊辰笑著拿過一把水果刀，銀光閃閃的水果刀在他的手掌上連續幾周漂亮的360度旋轉，彷彿是黏在了他的手心

林若溪正欲多說什麼，見到楊辰露的這一手，不由好奇地仔細觀望

楊辰拿過一個賣相不錯的蘋果，另一隻手捏住水果刀，稍微一停頓後，水果刀飛快地在蘋果表皮運作起來

楊辰的手很快，快到讓林若溪如此近距離都無法辨認清晰到底是怎樣的軌跡，只見小小的水果刀化作無數的亮光，在蘋果周圍連續好一陣子削轉

削蘋果皮彷彿成了藝術品的製作，就跟塑陶、木雕一般，不到最後一刻，你無法得知最後會是如何的成果

半分鐘不到，楊辰停下了手上的動作，將削好的蘋果遞到林若溪面前，「喏，老公給老婆的獎品」

林若溪看到眼前削好的蘋果，愣了一下，緊隨後心裡湧起一陣莫名的感覺，不自覺地癡了……

原本紅潤的蘋果，此刻被削去了絕大多的蘋果皮，但削好的蘋果上，赫然還殘留著幾條纖細的果皮，形成紅色的漂亮花體字——「祝娘子安康」

林若溪意識到眼眶有點濕，才立刻控制住自己的情緒，說道：「你就會這些旁門左道，無聊的事，削個蘋果還這麼肉麻」

「嘿嘿」，楊辰老臉一紅，「其實我也覺得有點肉麻，所以乖乖老婆你還是快點吃了，要不我餵你？」說著就將蘋果送到林若溪那瓷器般瑩潤的嘴唇邊

「我自己來」林若溪連忙從楊辰手裡奪過蘋果，可當放到眼前時，看著上面鮮紅的果皮字，又頓了頓，有些不捨得開口

楊辰故作道：「是不是不捨得咬掉這麼好看的蘋果？沒事，大不了再給咱家若溪削個，不過該說別的什麼話好呢……」

「別胡思亂想了」，林若溪立刻下一口，「我只是想你有沒有洗過手」

見到林若溪開始小口小口吃自己削的蘋果，楊辰也不再逗她，只覺得冰山女雙手捧著蘋果，默默咀嚼的模樣倒有幾分可愛

「謝謝你」林若溪突然輕聲說

楊辰懷疑自己聽錯，「什麼？」

「我說，謝謝你，謝謝你為我做的一切」林若溪抬起頭，水眸如秋泓，「我發現，我不像以前那麼討厭你了」

楊辰苦笑，「謝就不用了，等你哪天喜歡上我了，從臨時老公轉正，我就謝天謝地了」

林若溪對這樣的話也不生氣，只是思忖了會兒後，很認真地回答道，「那很難」

「……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「你能不能正經些說話」林若溪歎了口氣，轉過頭來，想好好與楊辰說說 「正經，我一直很正經，老公給老婆削蘋果有什麼不正經的」，楊辰笑著拿過一把水果刀，銀光閃閃的水果刀在他的手掌上連續幾周漂亮的360度旋轉，彷彿是黏在了他的手心 林若溪正欲多說什麼，見到楊辰露的這一手，不由好奇地仔細觀望 楊辰拿過一個賣相不錯的蘋果，另一隻手捏住水果刀，稍微一停頓後，水果刀飛快地在蘋果表皮運作起來 楊辰的手很快，快到讓林若溪如此近距離都無法辨認清晰到底是怎樣的軌跡，只見小小的水果刀化作無數的亮光，在蘋果周圍連續好一陣子削轉 削蘋果皮彷彿成了藝術品的製作，就跟塑陶、木雕一般，不到最後一刻，你無法得知最後會是如何的成果 半分鐘不到，楊辰停下了手上的動作，將削好的蘋果遞到林若溪面前，「喏，老公給老婆的獎品」 林若溪看到眼前削好的蘋果，愣了一下，緊隨後心裡湧起一陣莫名的感覺，不自覺地癡了…… 原本紅潤的蘋果，此刻被削去了絕大多的蘋果皮，但削好的蘋果上，赫然還殘留著幾條纖細的果皮，形成紅色的漂亮花體字——「祝娘子安康」 林若溪意識到眼眶有點濕，才立刻控制住自己的情緒，說道：「你就會這些旁門左道，無聊的事，削個蘋果還這麼肉麻」 "เฮ้เฮ้" Mein 楊 e เก่าหน้า, " suriel ผมคุ้มค่าบิตบด เพื่อให้คุณกินเพียงภรรยาน้อย หรือสัตว์ที่มีคุณ "เขาจะบุนอเพล Apple ส่งไปยัง Lin Ruoxi พอร์ซเลนหยิงระยะริมฝีปาก bian กล่าวว่า "อนาคตของฉันเอง Lin Ruoxi เชื่อมต่อไม่ว่างส่งเสริม楊เฉิน Duo ผ่านมือของ Apple บุนอเพลนิยม แต่เมื่อใส่หน้าเมื่อ ดูเหนือคำ มาซิโดเนียสาธารณรัฐมาซิโดเนีย ผิวแดงของนกบางไม่ไม่ปฏิเสธปากเปิด 楊 e จะ: "ไม่ปฏิเสธกัดปิดนี้บุนอเพล Apple สวยงาม อย่าไปตัดกระแสของเรา ไม่เกินนี้พูดอะไรคุณไม่ได้บอกว่า ดี..." "อย่า亂ข้างหู" Lin Ruoxi ถัดไปทันที, "ฉันต้องการคุณได้ไม่จำกัดผ่านมือ" ดูเริ่ม SIP บุนอเพล Apple นเลยเล็กตัวเองตัด Chen XI Lin 楊ไม่ทำให้มือของเธอผู้หญิงเพียงคนเดียวถือมูลค่าภูเขาน้ำแข็งบุนอเพล Apple เงียบ ๆ เคี้ยวโหมดรุ่นหลักสูตรมีทั้งความน่ารัก "謝謝คุณ" Ruoxi หลินก็ NG Qingsheng กล่าวว่า 楊 e ความสงสัยของเขาติ๊งผิด "อะไร 」 "ฉันพูด 謝謝謝謝คุณทุกอย่างฉัน, " Lin Ruoxi ยกศีรษะของเขา น้ำตาเช่นวัง "ผมปล่อยตอนนี้ ฉันไม่หารือยันที่เป็นก่อน" 楊 e ยิ้ม wry, "謝ไม่ รอคุณอยู่ในวันที่ค่ะ ส่งเสริมสามีหลินเวลาต้นกล้า ฉัน謝謝วัน" ฉีหลิน Ruoxi ใช่หลักสูตรรุ่นนี้กล่าวว่า ไม่มีนักเรียน เฉพาะเมื่อคิดว่า คลับเมดเอ้อ 認 ตอบ "มันเป็นเรื่องยาก" 「……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณสามารถพูดคุยบางอย่าง" หลิน Ruo แม่น้ำถอนหายใจหันหัวของเขาเช่นเดียวกับการพูดคุยที่ดีกับเฉินหยาง"ร้ายแรงฉันได้รับร้ายแรงมากสามีกับภรรยาเสี่ยวผิง Guo อะไรไม่ร้ายแรง" หยางเฉินยิ้มและเอา มีดผลไม้, สีเงินเงามีดผลไม้ในมือของเขาเป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่สวยงามหมุน 360 องศาเหมือนติดอยู่ในมือของเขาสิ่งที่เขาพยายามจะบอกว่าหลิน Ruo แม่น้ำเพื่อดูหยางเฉิน Lu มือที่ไม่ได้ด้วยความอยากรู้ อย่างรอบคอบดูหยางเฉินเอาขายแอปเปิ้ลที่ดีในมือข้างหนึ่งและหยิกมีดผลไม้หลังจากหยุดเล็กน้อยมีดผลไม้ในผิวของแอปเปิ้ลได้อย่างรวดเร็วขึ้นและทำงานมือหยางเฉินได้อย่างรวดเร็วเพื่อที่ว่าถ้าป่าจะมาอยู่ใกล้กับแม่น้ำ ไม่สามารถระบุชัดเจนที่สุดคือวิธีการติดตามผมเห็นมีดผลไม้ขนาดเล็กเป็นแสงหลายแอปเปิ้ลตัดหันไปรอบ ๆ สำหรับค่อนข้างขณะที่ต่อเนื่องปอกเปลือกการผลิตแอปเปิ้ลดูเหมือนจะกลายเป็นผลงานศิลปะเช่นเดียวกับเครื่องปั้นดินเผาพลาสติก, ไม้แกะสลักโดยทั่วไป จนกว่าจะถึงช่วงเวลาสุดท้ายที่คุณจะไม่ทราบว่าผลสุดท้ายของครึ่งนาทีน้อยหยางเฉินหยุดการเคลื่อนไหวของมือที่จะตัดแอปเปิ้ลที่ดีมอบให้หลิน Ruo แม่น้ำ "ดีสามีกับภรรยาของรางวัล" หลิน Ruo แม่น้ำ แอปเปิ้ลกำลังมองหาที่ตัดแช่แข็งสักครู่ทันทีหลังจากที่หัวใจของฉันเต็มไปด้วยระเบิดของความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้บ้าไม่รู้ตัว ...... แอปเปิ้ลสีแดงเดิมขณะที่ถูกปลดออกจากส่วนใหญ่ของแอปเปิ้ล แต่รุนแรงขึ้น แอปเปิ้ลยังคงอยู่ไม่กี่เปลือกบาง ๆ ที่น่าประทับใจไว้ Squiggle สีแดงที่สวยงาม - "ฉันต้องการผู้หญิงที่เป็นอยู่ที่ดี" ฉันรู้ว่าถ้าตาจินเล็ก ๆ น้อย ๆ เปียกทันทีก่อนที่จะควบคุมอารมณ์ของพวกเขากล่าวว่า "นอกคอกคุณจะเหล่านี้ สิ่งที่น่าเบื่อสะอิดสะเอียนจึงยังตัดแอปเปิ้ล " " เฮ้ "เฉินยางเก่าเขิน" ผมยังรู้สึกบิตอ่อนดังนั้นคุณควรที่จะได้รับภรรยาของเขาเชื่อฟังกินหรือฉันอาหารคุณ? "แล้วมัน แอปเปิ้ลห้วยป่าว่าริมฝีปากของพอร์ซเลนเหมือนเงา"ตัวผมเอง" หลิน Ruo Xi หยางเฉินได้อย่างรวดเร็วกระชากจากมือของแอปเปิ้ล แต่เมื่ออยู่ในหน้าของเรามองไปที่คำว่าเปลือกสีแดงและหยุดชั่วคราวบาง ไม่เต็มใจที่จะเปิดหยางเฉินทำท่ากล่าวว่า "ไม่เต็มใจที่จะกัดออกเช่นแอปเปิ้ลมีความสุขทั้งหมดที่ถูกต้องให้ครอบครัวของเราเป็นเรื่องใหญ่ถ้าตัดลำห้วย แต่ไม่มีอะไรดีที่จะพูด ...... ?" "อย่าบ้าๆบอ ๆ ". หลิน Ruo แม่น้ำภายใต้หนึ่งทันที "ฉันแค่คิดว่าคุณยังไม่ได้ล้างมือ" เพื่อดูว่าป่าลำห้วยเริ่มฉลุเป็นเจ้าของแอปเปิ้ลตัดหยางเฉินเป็นไม่หยอกล้อเธอฉันเพียงแค่รู้สึกว่าปลายของมือหญิงถือแอปเปิ้ลปรากฏตัวเงียบ ๆ เคี้ยว ลงเล็กน้อยน่ารัก"ขอบคุณ" หลิน Ruo แม่น้ำกระซิบกึกหยางเฉินต้องสงสัยเลยว่าเขาได้รับมันไม่ถูกต้อง "คืออะไร" "ฉันพูดขอขอบคุณขอขอบคุณสำหรับผมที่จะทำทุกอย่าง" หลิน Ruo แม่น้ำมอง Shuimou เป็นฤดูใบไม้ร่วงวัง " ฉันพบว่าฉันไม่ได้เกลียดคุณ " หยางเฉินรอยยิ้ม" แฟรงก์จะไม่ได้มีเพื่อให้คุณสักวันหนึ่งเช่นฉันจากสามีชั่วคราวบวกฉันจะดี " หลิน Ruo แม่น้ำในกรณีนี้คือไม่ได้โกรธเพียง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตอบอย่างจริงจังว่า "นั่นเป็นเรื่องยากมาก." " ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" " " " " " " " " " " " " " คุณจะจริงจังกับ林若溪ถอนหายใจและหันกลับมาและพยายามจะพูดกับ杨辰" " " " " " " " ฉันก็กำลังปอกแอปเปิ้ลให้ภรรยา , สามีมีอะไรที่ไม่ถูกต้อง " " " " " " " 杨辰หัวเราะเอามีดผลไม้ผลไม้มีดสีเงินเงาบนฝ่ามือของเขาเป็นเวลาหลายสัปดาห์ 360 องศาการหมุนที่สวยงามเป็นเหมือนกาวในมือของเขา林若溪พยายามบอกอะไรมากกว่าที่เห็น杨辰露มือสงสัยดูอย่างระมัดระวัง杨辰มีดูดี : แอปเปิ้ลในมืออีกข้างหนึ่งถือมีดผลไม้ , มีดผลไม้เล็กน้อยหลังจากหยุดทำงานผิวหนังอย่างรวดเร็วในแอปเปิ้ล杨辰มือโดยเร็วเพื่อให้林若溪ใกล้ขนาดนี้จะไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่าตนเห็นมีดผลไม้เล็กๆน้อยๆที่ Apple เปิดให้มากมายของแสงรอบๆสักพักก็จะตัดรอบต่อเนื่องปอกแอปเปิ้ลได้กลายเป็นงานที่ทำจะเป็นเหมือนพลาสติกเซรามิกและไม้ทั่วไปไม่ได้วินาทีสุดท้ายที่คุณไม่อาจบอกได้ว่าสุดท้ายผลจะเป็นอย่างไรครึ่งนาทีไปไม่杨辰หยุดการเคลื่อนไหวของมือจะปอกแอปเปิ้ลที่ดีให้กับ林若溪ต่อหน้าสามีกับภรรยา " " " " " " " อืม " " " " " " " รางวัลเห็น林若溪ปอกเปลือกแอปเปิ้ลที่กำลังมึนงงอยู่ในใจหลังจากรู้สึกรู้สึกหลงทางโดยไม่รู้ตัว . . . . . . . . . . . . . .แดงแอปเปิ้ลเดิมตอนนี้ถูกตัดส่วนใหญ่ของเปลือกแอปเปิ้ลปอกแอปเปิ้ลที่ดีแต่ในพื้นที่ยังตกค้างอยู่ไม่กี่รูปแบบสีแดงผอมผิวสวยสุขภาพดีขอให้ squiggles - " ผู้หญิง "林若溪ตระหนักว่าตาเปียกเล็กน้อยก่อนที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ทันทีและกล่าวว่า " คุณจะได้รับนอกเหนือจากการเหล่านี้ , สิ่งที่น่าเบื่อ , แอปเปิ้ลยังมันน่าขยะแขยง "" " " " " " " " " " " " " " เฮ้ , 杨辰เค้าหน้าแดง " ที่จริงแล้วฉันก็รู้สึกว่ามันก็เชื่อฟังภรรยาคุณยังรีบกินไม่งั้นฉันไปให้อาหารคุณ ? ? ? ? ? ? ? " เธอจะ林若溪พอร์ซเลนใสเหมือนแอปเปิ้ลไปที่ริมฝีปาก" " " " " " " " " " " " " " ผมเอง林若溪รีบแย่งจาก杨辰แอปเปิ้ลแต่เมื่อสายตามองไปที่ด้านบนและเปลือกสีแดงคำหยุดและไม่ทำให้ปากบาง杨辰แกล้งทำเป็นว่า " มันไม่กัดไม่ทำให้มันดูดีจากแอปเปิ้ล ? ไม่เป็นไรหรอกถ้าจะให้เราปอกลำธารแต่มันบอกอะไรอย่างอื่นจะพูด . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" " " " " " " " " " " " " " 林若溪หยุดคิดไปเองและพูดต่อไปทันที " ผมแค่อยากให้คุณไม่ล้างมือ "เห็น林若溪เริ่มกัดแทะเอง杨辰ปอกแอปเปิ้ลจะไม่ทำให้เธอรู้สึกว่าน้ำแข็งในมือหญิงแอปเปิ้ลเคี้ยวดูเงียบๆแต่น่ารัก" " " " " " " " " " " " " " ขอบคุณ林若溪ก็กระซิบ杨辰สงสัยว่าตัวเองฟังผิด " อะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" " " " " " " ฉันกล่าวขอบคุณคุณ , ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้ฉัน " " " " " " " 林若溪เงยหน้าขึ้นมองดวงตาของน้ำเช่นฤดูใบไม้ร่วงลึก " ผมพบว่าผมไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว " " " " " " " เกลียดคุณ杨辰ยิ้มแหยๆ " ขอบคุณที่ไม่ต้องรอสักวันคุณจะชอบฉันชั่วคราวประจำจากสามีฉันเป็นพอ "林若溪ต่อแบบนี้ไม่ได้โกรธแค่คิดสักครู่แล้วตอบอย่างจริงจังและ " " " " " " " " " " " " " " มันเป็นเรื่องยาก" " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "