「你能不能正經些說話」林若溪歎了口氣，轉過頭來，想好好與楊辰說說 「正

「你能不能正經些說話」林若溪歎了口氣，轉過頭來，想好好與楊辰說說

「正經，我一直很正經，老公給老婆削蘋果有什麼不正經的」，楊辰笑著拿過一把水果刀，銀光閃閃的水果刀在他的手掌上連續幾周漂亮的360度旋轉，彷彿是黏在了他的手心

林若溪正欲多說什麼，見到楊辰露的這一手，不由好奇地仔細觀望

楊辰拿過一個賣相不錯的蘋果，另一隻手捏住水果刀，稍微一停頓後，水果刀飛快地在蘋果表皮運作起來

楊辰的手很快，快到讓林若溪如此近距離都無法辨認清晰到底是怎樣的軌跡，只見小小的水果刀化作無數的亮光，在蘋果周圍連續好一陣子削轉

削蘋果皮彷彿成了藝術品的製作，就跟塑陶、木雕一般，不到最後一刻，你無法得知最後會是如何的成果

半分鐘不到，楊辰停下了手上的動作，將削好的蘋果遞到林若溪面前，「喏，老公給老婆的獎品」

林若溪看到眼前削好的蘋果，愣了一下，緊隨後心裡湧起一陣莫名的感覺，不自覺地癡了……

原本紅潤的蘋果，此刻被削去了絕大多的蘋果皮，但削好的蘋果上，赫然還殘留著幾條纖細的果皮，形成紅色的漂亮花體字——「祝娘子安康」

林若溪意識到眼眶有點濕，才立刻控制住自己的情緒，說道：「你就會這些旁門左道，無聊的事，削個蘋果還這麼肉麻」

「嘿嘿」，楊辰老臉一紅，「其實我也覺得有點肉麻，所以乖乖老婆你還是快點吃了，要不我餵你？」說著就將蘋果送到林若溪那瓷器般瑩潤的嘴唇邊

「我自己來」林若溪連忙從楊辰手裡奪過蘋果，可當放到眼前時，看著上面鮮紅的果皮字，又頓了頓，有些不捨得開口

楊辰故作道：「是不是不捨得咬掉這麼好看的蘋果？沒事，大不了再給咱家若溪削個，不過該說別的什麼話好呢……」

「別胡思亂想了」，林若溪立刻下一口，「我只是想你有沒有洗過手」

見到林若溪開始小口小口吃自己削的蘋果，楊辰也不再逗她，只覺得冰山女雙手捧著蘋果，默默咀嚼的模樣倒有幾分可愛

「謝謝你」林若溪突然輕聲說

楊辰懷疑自己聽錯，「什麼？」

「我說，謝謝你，謝謝你為我做的一切」林若溪抬起頭，水眸如秋泓，「我發現，我不像以前那麼討厭你了」

楊辰苦笑，「謝就不用了，等你哪天喜歡上我了，從臨時老公轉正，我就謝天謝地了」

林若溪對這樣的話也不生氣，只是思忖了會兒後，很認真地回答道，「那很難」

「……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณพระคัมภีร์กล่าวว่า " 歎 Lin Ruoxi Qi ต้นกล้าเหนือศีรษะตก มอง โครง楊เฉินกล่าวว่า กล่าวว่า "คัมภีร์ มีคัมภีร์ สามีกับภรรยาตัดบุนอเพล Apple คือคัมภีร์" 楊เฉินยิ้ม และเอาผ่านมีดผลไม้ เงินแสง Shem บน Shem ของผลไม้มีดในมือของเขาประจำพินสวย 360 องศาหมุนในสาม ทั้งสองสัปดาห์ ดูเหมือนว่าจะติดอยู่กับปาล์มของเขา Ruoxi หลินจะพูดทำไม ดูอี楊กับนี้มือแรก ไม่ใช่จากซอกแซกมอง วิว細 เฉินมาจากเชียงใหม่นิ่ง楊บุนอเพล Apple ที่ไม่ถูกต้อง ไม่ใช่มือถือมีดผลไม้ น้อยหยุดหลังมาซิโดเนีย Apple บุนอเพลผิวผลไม้มีดบินการใช้งานสูงสุด 楊-เฉินมืออย่างรวดเร็ว เร็วพอที่จะจับหลิน Ruoxi เพื่อปิดซิดนีย์ไม่สามารถแยก認ล้าง jayc: วงโคจรของว่าจะดูมีดผลไม้เล็กเข้าไม่หมายเลขแสง Apple บุนอเพลสัปดาห์圍พินอนุกรม陣ที่ตัดในสามวิธี ตัดเปลือกดูเหมือน ผลิตผลิตภัณฑ์ศิลปะ藝เฟิร์นโคล เครื่องปั้นดินเผาพลาสติก ไม้แกะ สลัก ไม่ได้จนถึงนาทีสุดท้าย คุณไม่ทราบว่าภาพล่าสุด: วิธีผลการ ครึ่งนาทีน้อยกว่า 楊 e หยุดมือเริ่ม แนะนำให้รุนแรงขึ้นก่อนดิลิ Ruoxi บุนอเพล Apple "ดี สามีกับภรรยา獎ผลิตภัณฑ์" Ruoxi หลินเห็นรุนแรงขึ้นบุนอเพลแอปเปิล สะดุด 陣ย่าน緊ได้มาที่นี่หลังจากที่มีความรู้สึกที่แปลก เที่ยว癡...... ระยะสีแดงบุนอเพล Apple โคลเฟิร์นปล้นแน่นอนที่สุดของเปลือก แต่รุนแรงบนแอปเปิ้ลบุนอเพล น่าประทับใจยังคง殘ให้ผิวทั้งสองเงื่อนไขเจียน ขึ้นรูปสวยงามดอก bi-สนามกีฬา - คำ "Zhu Niangzi อยู่ดี" หลิน Ruoxi สติโคจรบิตผมจัดการ ควบคุมอารมณ์ของคุณขณะนี้ กล่าวว่า: "คุณจะที่นี่ถนนบางซ้ายข้างบ้าน ไม่สามารถพูด คุย ตัดแต่ละบุนอเพล Apple ยังคงนี้น่าขยะแขยง" "เฮ้เฮ้" Mein 楊 e เก่าหน้า, " suriel ผมคุ้มค่าบิตบด เพื่อให้คุณกินเพียงภรรยาน้อย หรือสัตว์ที่มีคุณ "เขาจะบุนอเพล Apple ส่งไปยัง Lin Ruoxi พอร์ซเลนหยิงระยะริมฝีปาก bian กล่าวว่า "อนาคตของฉันเอง Lin Ruoxi เชื่อมต่อไม่ว่างส่งเสริม楊เฉิน Duo ผ่านมือของ Apple บุนอเพลนิยม แต่เมื่อใส่หน้าเมื่อ ดูเหนือคำ มาซิโดเนียสาธารณรัฐมาซิโดเนีย ผิวแดงของนกบางไม่ไม่ปฏิเสธปากเปิด 楊 e จะ: "ไม่ปฏิเสธกัดปิดนี้บุนอเพล Apple สวยงาม อย่าไปตัดกระแสของเรา ไม่เกินนี้พูดอะไรคุณไม่ได้บอกว่า ดี..." "อย่า亂ข้างหู" Lin Ruoxi ถัดไปทันที, "ฉันต้องการคุณได้ไม่จำกัดผ่านมือ" ดูเริ่ม SIP บุนอเพล Apple นเลยเล็กตัวเองตัด Chen XI Lin 楊ไม่ทำให้มือของเธอผู้หญิงเพียงคนเดียวถือมูลค่าภูเขาน้ำแข็งบุนอเพล Apple เงียบ ๆ เคี้ยวโหมดรุ่นหลักสูตรมีทั้งความน่ารัก "謝謝คุณ" Ruoxi หลินก็ NG Qingsheng กล่าวว่า 楊 e ความสงสัยของเขาติ๊งผิด "อะไร 」 "ฉันพูด 謝謝謝謝คุณทุกอย่างฉัน, " Lin Ruoxi ยกศีรษะของเขา น้ำตาเช่นวัง "ผมปล่อยตอนนี้ ฉันไม่หารือยันที่เป็นก่อน" 楊 e ยิ้ม wry, "謝ไม่ รอคุณอยู่ในวันที่ค่ะ ส่งเสริมสามีหลินเวลาต้นกล้า ฉัน謝謝วัน" ฉีหลิน Ruoxi ใช่หลักสูตรรุ่นนี้กล่าวว่า ไม่มีนักเรียน เฉพาะเมื่อคิดว่า คลับเมดเอ้อ 認 ตอบ "มันเป็นเรื่องยาก" 「……」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณสามารถพูดคุยบางอย่าง" หลิน Ruo แม่น้ำถอนหายใจหันหัวของเขาเช่นเดียวกับการพูดคุยที่ดีกับเฉินหยาง"ร้ายแรงฉันได้รับร้ายแรงมากสามีกับภรรยาเสี่ยวผิง Guo อะไรไม่ร้ายแรง" หยางเฉินยิ้มและเอา มีดผลไม้, สีเงินเงามีดผลไม้ในมือของเขาเป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่สวยงามหมุน 360 องศาเหมือนติดอยู่ในมือของเขาสิ่งที่เขาพยายามจะบอกว่าหลิน Ruo แม่น้ำเพื่อดูหยางเฉิน Lu มือที่ไม่ได้ด้วยความอยากรู้ อย่างรอบคอบดูหยางเฉินเอาขายแอปเปิ้ลที่ดีในมือข้างหนึ่งและหยิกมีดผลไม้หลังจากหยุดเล็กน้อยมีดผลไม้ในผิวของแอปเปิ้ลได้อย่างรวดเร็วขึ้นและทำงานมือหยางเฉินได้อย่างรวดเร็วเพื่อที่ว่าถ้าป่าจะมาอยู่ใกล้กับแม่น้ำ ไม่สามารถระบุชัดเจนที่สุดคือวิธีการติดตามผมเห็นมีดผลไม้ขนาดเล็กเป็นแสงหลายแอปเปิ้ลตัดหันไปรอบ ๆ สำหรับค่อนข้างขณะที่ต่อเนื่องปอกเปลือกการผลิตแอปเปิ้ลดูเหมือนจะกลายเป็นผลงานศิลปะเช่นเดียวกับเครื่องปั้นดินเผาพลาสติก, ไม้แกะสลักโดยทั่วไป จนกว่าจะถึงช่วงเวลาสุดท้ายที่คุณจะไม่ทราบว่าผลสุดท้ายของครึ่งนาทีน้อยหยางเฉินหยุดการเคลื่อนไหวของมือที่จะตัดแอปเปิ้ลที่ดีมอบให้หลิน Ruo แม่น้ำ "ดีสามีกับภรรยาของรางวัล" หลิน Ruo แม่น้ำ แอปเปิ้ลกำลังมองหาที่ตัดแช่แข็งสักครู่ทันทีหลังจากที่หัวใจของฉันเต็มไปด้วยระเบิดของความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้บ้าไม่รู้ตัว ...... แอปเปิ้ลสีแดงเดิมขณะที่ถูกปลดออกจากส่วนใหญ่ของแอปเปิ้ล แต่รุนแรงขึ้น แอปเปิ้ลยังคงอยู่ไม่กี่เปลือกบาง ๆ ที่น่าประทับใจไว้ Squiggle สีแดงที่สวยงาม - "ฉันต้องการผู้หญิงที่เป็นอยู่ที่ดี" ฉันรู้ว่าถ้าตาจินเล็ก ๆ น้อย ๆ เปียกทันทีก่อนที่จะควบคุมอารมณ์ของพวกเขากล่าวว่า "นอกคอกคุณจะเหล่านี้ สิ่งที่น่าเบื่อสะอิดสะเอียนจึงยังตัดแอปเปิ้ล " " เฮ้ "เฉินยางเก่าเขิน" ผมยังรู้สึกบิตอ่อนดังนั้นคุณควรที่จะได้รับภรรยาของเขาเชื่อฟังกินหรือฉันอาหารคุณ? "แล้วมัน แอปเปิ้ลห้วยป่าว่าริมฝีปากของพอร์ซเลนเหมือนเงา"ตัวผมเอง" หลิน Ruo Xi หยางเฉินได้อย่างรวดเร็วกระชากจากมือของแอปเปิ้ล แต่เมื่ออยู่ในหน้าของเรามองไปที่คำว่าเปลือกสีแดงและหยุดชั่วคราวบาง ไม่เต็มใจที่จะเปิดหยางเฉินทำท่ากล่าวว่า "ไม่เต็มใจที่จะกัดออกเช่นแอปเปิ้ลมีความสุขทั้งหมดที่ถูกต้องให้ครอบครัวของเราเป็นเรื่องใหญ่ถ้าตัดลำห้วย แต่ไม่มีอะไรดีที่จะพูด ...... ?" "อย่าบ้าๆบอ ๆ ". หลิน Ruo แม่น้ำภายใต้หนึ่งทันที "ฉันแค่คิดว่าคุณยังไม่ได้ล้างมือ" เพื่อดูว่าป่าลำห้วยเริ่มฉลุเป็นเจ้าของแอปเปิ้ลตัดหยางเฉินเป็นไม่หยอกล้อเธอฉันเพียงแค่รู้สึกว่าปลายของมือหญิงถือแอปเปิ้ลปรากฏตัวเงียบ ๆ เคี้ยว ลงเล็กน้อยน่ารัก"ขอบคุณ" หลิน Ruo แม่น้ำกระซิบกึกหยางเฉินต้องสงสัยเลยว่าเขาได้รับมันไม่ถูกต้อง "คืออะไร" "ฉันพูดขอขอบคุณขอขอบคุณสำหรับผมที่จะทำทุกอย่าง" หลิน Ruo แม่น้ำมอง Shuimou เป็นฤดูใบไม้ร่วงวัง " ฉันพบว่าฉันไม่ได้เกลียดคุณ " หยางเฉินรอยยิ้ม" แฟรงก์จะไม่ได้มีเพื่อให้คุณสักวันหนึ่งเช่นฉันจากสามีชั่วคราวบวกฉันจะดี " หลิน Ruo แม่น้ำในกรณีนี้คือไม่ได้โกรธเพียง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตอบอย่างจริงจังว่า "นั่นเป็นเรื่องยากมาก." " ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" " " " " " " " " " " " " " คุณจะจริงจังกับ林若溪ถอนหายใจและหันกลับมาและพยายามจะพูดกับ杨辰" " " " " " " " ฉันก็กำลังปอกแอปเปิ้ลให้ภรรยา , สามีมีอะไรที่ไม่ถูกต้อง " " " " " " " 杨辰หัวเราะเอามีดผลไม้ผลไม้มีดสีเงินเงาบนฝ่ามือของเขาเป็นเวลาหลายสัปดาห์ 360 องศาการหมุนที่สวยงามเป็นเหมือนกาวในมือของเขา林若溪พยายามบอกอะไรมากกว่าที่เห็น杨辰露มือสงสัยดูอย่างระมัดระวัง杨辰มีดูดี : แอปเปิ้ลในมืออีกข้างหนึ่งถือมีดผลไม้ , มีดผลไม้เล็กน้อยหลังจากหยุดทำงานผิวหนังอย่างรวดเร็วในแอปเปิ้ล杨辰มือโดยเร็วเพื่อให้林若溪ใกล้ขนาดนี้จะไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่าตนเห็นมีดผลไม้เล็กๆน้อยๆที่ Apple เปิดให้มากมายของแสงรอบๆสักพักก็จะตัดรอบต่อเนื่องปอกแอปเปิ้ลได้กลายเป็นงานที่ทำจะเป็นเหมือนพลาสติกเซรามิกและไม้ทั่วไปไม่ได้วินาทีสุดท้ายที่คุณไม่อาจบอกได้ว่าสุดท้ายผลจะเป็นอย่างไรครึ่งนาทีไปไม่杨辰หยุดการเคลื่อนไหวของมือจะปอกแอปเปิ้ลที่ดีให้กับ林若溪ต่อหน้าสามีกับภรรยา " " " " " " " อืม " " " " " " " รางวัลเห็น林若溪ปอกเปลือกแอปเปิ้ลที่กำลังมึนงงอยู่ในใจหลังจากรู้สึกรู้สึกหลงทางโดยไม่รู้ตัว . . . . . . . . . . . . . .แดงแอปเปิ้ลเดิมตอนนี้ถูกตัดส่วนใหญ่ของเปลือกแอปเปิ้ลปอกแอปเปิ้ลที่ดีแต่ในพื้นที่ยังตกค้างอยู่ไม่กี่รูปแบบสีแดงผอมผิวสวยสุขภาพดีขอให้ squiggles - " ผู้หญิง "林若溪ตระหนักว่าตาเปียกเล็กน้อยก่อนที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ทันทีและกล่าวว่า " คุณจะได้รับนอกเหนือจากการเหล่านี้ , สิ่งที่น่าเบื่อ , แอปเปิ้ลยังมันน่าขยะแขยง "" " " " " " " " " " " " " " เฮ้ , 杨辰เค้าหน้าแดง " ที่จริงแล้วฉันก็รู้สึกว่ามันก็เชื่อฟังภรรยาคุณยังรีบกินไม่งั้นฉันไปให้อาหารคุณ ? ? ? ? ? ? ? " เธอจะ林若溪พอร์ซเลนใสเหมือนแอปเปิ้ลไปที่ริมฝีปาก" " " " " " " " " " " " " " ผมเอง林若溪รีบแย่งจาก杨辰แอปเปิ้ลแต่เมื่อสายตามองไปที่ด้านบนและเปลือกสีแดงคำหยุดและไม่ทำให้ปากบาง杨辰แกล้งทำเป็นว่า " มันไม่กัดไม่ทำให้มันดูดีจากแอปเปิ้ล ? ไม่เป็นไรหรอกถ้าจะให้เราปอกลำธารแต่มันบอกอะไรอย่างอื่นจะพูด . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" " " " " " " " " " " " " " 林若溪หยุดคิดไปเองและพูดต่อไปทันที " ผมแค่อยากให้คุณไม่ล้างมือ "เห็น林若溪เริ่มกัดแทะเอง杨辰ปอกแอปเปิ้ลจะไม่ทำให้เธอรู้สึกว่าน้ำแข็งในมือหญิงแอปเปิ้ลเคี้ยวดูเงียบๆแต่น่ารัก" " " " " " " " " " " " " " ขอบคุณ林若溪ก็กระซิบ杨辰สงสัยว่าตัวเองฟังผิด " อะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" " " " " " " ฉันกล่าวขอบคุณคุณ , ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้ฉัน " " " " " " " 林若溪เงยหน้าขึ้นมองดวงตาของน้ำเช่นฤดูใบไม้ร่วงลึก " ผมพบว่าผมไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว " " " " " " " เกลียดคุณ杨辰ยิ้มแหยๆ " ขอบคุณที่ไม่ต้องรอสักวันคุณจะชอบฉันชั่วคราวประจำจากสามีฉันเป็นพอ "林若溪ต่อแบบนี้ไม่ได้โกรธแค่คิดสักครู่แล้วตอบอย่างจริงจังและ " " " " " " " " " " " " " " มันเป็นเรื่องยาก" " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "