“我手上是不干净，可是你这次陷害我有没有想过叶家，残害皇嗣的罪

    “我手上是不干净，可是你这次陷害我有没有想过叶家，残害皇嗣的罪名你也敢往我身上推，若是皇上一怒之下牵连叶家怎么办？”叶贵人指着叶容华，“自小你便任性妄为，进宫这么些年还是死刑不敢。”

    “你陷害我的时候就没有想过叶家，”叶容华嗤笑，“我们不过彼此彼此罢了，你嫉妒我陷害又能怎么办呢，这场戏终究是我赢了。”

    叶贵人被叶容华蔑视的眼神刺激，举手便要打过来，却被叶容华推倒在一边，她俯身在叶贵人耳边轻声道：“你说我任性妄为，恨我利用穆月与小菊的关系陷害于你，可是你知道穆月为什么认下这事吗？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " มือของฉันไม่สะอาดแต่เวลานี้คุณใส่ร้ายผมเคยคิดว่าใบบ้านหลวงข้อหาทารุณโดยคุณกล้าในตักของฉันและถ้าเกี่ยวข้องกับจักรพรรดิในใบบ้านทำอย่างไร " ขุนนาง叶容华ใบชี้ " จากคุณจะหยาบคายและเข้าวังหลายปีไม่กล้าหรือประหารชีวิต " ฮ่า     " คุณใส่ร้ายผมเมื่อไม่คิดว่าใบบ้าน " 叶容华เย้ยหยัน " เราแต่ก็เหมือนกันแค่คุณอิจฉาผมใส่ร้ายทำยังไงมันก็เป็นฉากที่ฉันชนะ " ฮ่า    ใบถูกดูถูกในสายตาของขุนนาง叶容华กระตุ้นยกมือขึ้นจะตีมาแต่ถูก叶容华ลงข้างๆเธอก้มลงกระซิบที่ใบหูขุนนาง " คุณว่าผมหยาบคายและเกลียดผมใช้穆月และดอกเล็กๆใส่ร้ายในความสัมพันธ์ของคุณแต่คุณรู้穆月ทำไมยอมรับในเรื่องนี้ "