转了转手腕上的翡翠镯子，“把我库里那根百年老人参给姐姐送去，让姐姐补一

转了转手腕上的翡翠镯子，“把我库里那根百年老人参给姐姐送去，让姐姐补一补身子。”

“主子仁心，奴婢这就把您的赏赐送去。”云夕福了福身，转身去库房取东西。

大年三十太后皇后要受命妇朝拜，后妃们要等到晚上再一起给后宫三位最尊贵的人行三拜九叩大礼，所以庄络胭竟是难得睡了一个懒觉。给庄婕妤送百年人参，在别人眼中也许是做戏，但是在马婕妤眼中，只会是一种羞辱。

不过她可没有忘记刚刚来这个世界时，自己在皇后宫门外罚跪，庄婕妤看自己那种鄙夷不屑的眼神。

我落魄时，你用眼神奚落，焉知待你落魄时，我不会还当初那一眼？

女人么，总是记仇的，庄络胭从不认为自己有高风亮节。

云夕带着两个宫女到庄婕妤住处时，庄婕妤身边的大宫女斜雨正在门口做着绣活，见到云夕先是一愣，才忙起身行礼。

云夕是昭修仪身边大宫女，昭修仪比自家主子地位高，自己这个宫女自然也要比其低上几等。

“云夕姑娘怎的来了？”斜雨把云夕迎进茶厅后小心问道。

云夕微笑道：“庄婕妤可在，我家主子听闻庄婕妤身子有恙，便让奴婢送了些补身子的药来，若是庄婕妤在，烦请斜雨姑娘通报一声。”

斜雨知道自家主子与昭修仪不和，可是如今却不得不低头，“云夕姑娘请稍带。”

云夕等了一会儿，就见庄婕妤面色不好的扶着斜雨的手出来，看了眼庄婕妤身上半新不旧的衣衫，她规矩的行礼，“见过庄婕妤。”

“庄络胭叫你来做什么？”庄婕妤面无表情的看着云夕。

云夕笑着站直身，“回庄婕妤，主子听闻你身子不爽利，就让奴婢送了些东西来，望庄婕妤不要嫌弃。”

“堂堂昭修仪的东西我怎么敢嫌弃，”庄婕妤冷笑，“如若不然，我连婕妤的位置都保不住了。”

“庄婕妤言重了，”云夕仍旧笑着，“既然主子的赏赐已经送到，奴婢也该告退了。”

听到赏赐二字，庄婕妤脸色再度变了变，却咬牙道：“嫔妾谢过昭修仪赏赐。”

如今她比不过庄络胭是事实，若不是庄络胭，她怎么会被撤了牌子，怎么会连皇上的面都见不到。

云夕走出茶厅后，就听到身后传来嘭的一声，似乎是什么盒子被摔在了地上。

“云夕姑娘……”云夕身后的小宫女面色有些愤愤，似乎不满意庄婕妤的不识好歹。

云夕笑了笑，“随她去吧。”

庄婕妤的好日子还在后头呢。

作者有话要说：晚安 ［本章结束］

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยกสะสมของเธอข้อมือสร้อยข้อมือ "นั้นหนึ่งร้อยปีในไลบรารีให้อาหารเขาทำน้องสาว น้องสาวขึ้นร่างกาย ” "เมล็ดพันธุ์ maidservant ที่ส่งของรางวัลให้ "ยุน XI Fu Fu หันไปรอบ ๆ ดึงบางอย่างจากเงินกองทุนสาธารณะ จักรพรรดินีเสี้ยวจักรพรรดินีวันปีใหม่สั่งภรรยาเคารพบูชา กับภรรยาของเขาจะรอจนกว่าในภายหลังในช่วงเย็นเพื่อเป็นฮาเร็มของสามคนมากที่สุดทั้งสามครั้งของขวัญ 9 เพื่อยานลูหายากได้พักหลับ จ้วงนำเครื่องดื่มไปศตวรรษของโสม ในสายตาของผู้อื่นอาจแสดง แต่ในสายตาของม้านำเครื่องดื่ม จะไม่มีความอัปยศ แต่เธอไม่ลืมที่จะมาโลกนี้ นักโทษที่นั่งนอกราชินีของพาเลซ นำเครื่องดื่มไปดูสายตาของเขา scornful เมื่อฉันล้มลง คุณมองลงของ ที่ทราบเมื่อคุณกำลังลง ไม่เคยมีตานั้นหรือไม่ ผู้หญิง เสมอไว้ ลูยันไม่รู้สึกความคมชัด เมฆนำเครื่องดื่ม และค้างคืนกับแม่บ้านที่สองไปจ้วงเรสซิเดนซ์ นำเครื่องดื่ม และทำความสะอาดรอบ ๆ slanting ฝนที่ประตูทำเย็บปักถักร้อย dumbfounded ที่เห็นยุน XI ว่างขึ้นยืนแยบคาย เจียวสิยืนแก้มือรอบใหญ่ผู้หญิง เจียวเมตรสูงกว่าที่นายของเขา ตัวเองบนนี้ทำความสะอาดเป็นธรรมชาติกว่าสิ่งของและ "เมฆเย็นหญิงวิธีการ "ฝน oblique chating ระมัดระวังถามหลังจากเย็นเมฆ ยุนสิยิ้ม, "จ้วงนำเครื่องดื่ม แบบฉันได้ยินที่นำเครื่องดื่มและป่วย ให้ทาสส่งร่างกายของแพทย์ นำเครื่องดื่ม กรุณาแจ้งเสียงสาวฝนเอียงไป ” Oblique ฝนรู้ว่านาย at odds with มือเจียว แต่ตอนนี้มีโบว์หัวของพวกเขา "ยุน XI สาวสัก ครู่ ” ยุน XI ครู่ เอา oblique ฝนนำเครื่องดื่ม และซีดมาก ด้วยมือ นำเครื่องดื่มและร่างกายสำคัญ hand-me-down ผ้า เธอกฎการทำพิธีกรรม "ดูจ้วง นำเครื่องดื่ม ” "ย่านสวนจ้วงถามคุณจะทำอย่างไร "จ้วงนำเครื่องดื่มและเมฆตายตาค้างคืน ยุนสิยิ้ม และลุกขึ้น ยืน "จ้วงนำสดชื่น ร่างกายของคุณได้ยินแบบลีสุข ให้ทาสส่งให้ จ้วงวังนำเครื่องดื่มและ retarded จิตใจ ” "เจียวตั้งอะไรกล้าคิด ช่วงนำเครื่องดื่มและ sneer, " มิฉะนั้น ฉันไม่ได้สูญเสียนำเครื่องดื่มและสถาน ” "จ้วงนำเครื่องดื่ม และ ปฏิเสธ, " ยุน XI ยังยิ้ม "ตั้งแต่เริ่มต้นแบบรางวัล ส่ง ทาสควรมีสิทธิ์ของคุณ ” ได้ยินรางวัลคำ นำเครื่องดื่ม และใบหน้าเปลี่ยนแปลงอีกครั้งของเขา ฟัน: "นางสนมสนมเจียวขอบคุณรางวัลเมตร ” เธอตอนนี้รับมือกับยานลูจ้วงคือ ความจริงที่ว่าถ้าลูยานจ้วง ว่าเธอได้ลบเครื่องหมาย วิธีสามารถแม้แต่จักรพรรดิหน้าดู เมฆเย็นออกหลัง chating คุณได้ยินเสียงบางเสียงหลัง น่าจะ เป็นกล่องได้อัปปางไปพื้นดิน "เมฆเย็นสาว......" เมฆเย็นหลังแม่บ้านขนาดเล็กที่ดูค่อนข้าง indignantly ไม่ได้ดูเหมือนไม่พอใจกับการจ้วงนำเครื่องดื่ม และกล้า ยุนสิยิ้ม "ปล่อยให้เธอไป ” จ้วงนำเครื่องดื่มและโกหกวันที่สุดก่อนมัน ผู้เขียนได้ให้พูดว่า: สวัสดี [ตอนท้ายของบทนี้]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอบข้อมือสร้อยข้อมือมรกต " เอาแกงที่รากโสม 100 ปีผู้สูงอายุให้พี่สาวส่งไปให้พี่ซ่อมร่างกาย " ฮ่าๆ " เจ้านายความทาสนี้จะให้คุณส่งของขวัญ " เมฆซีฟูฟูร่างกายหันไปเก็บของใช้อะไร ฮ่าๆวันปีใหม่ราชินีราชินีราชินีจะได้รับ命妇นมัสการและพวกเขาต้องรอตอนเย็นให้ฮาเร็มกับอีกสามคนที่โดดเด่นที่สุดแถวสามขอบคุณเก้าเรียกใหญ่ดังนั้นหมู่บ้านเครือข่าย胭กลับกลายเป็นนอนดึกไม่ค่อยเป็น ให้จ้วงต้นโสมส่งร้อยปีในสายตาคนอื่นอาจจะทำแต่ในม้าตาต้นจะเป็นการดูถูก ฮ่าๆแต่เธอไม่ได้ลืมเพิ่งมาโลกนี้เมื่อตัวเองในการลงโทษคุกเข่าราชินีนอกวังจวงต้นดูที่ตาการดูถูกตัวเอง ฮ่าๆผมอยู่ที่คุณด้วยสายตาเยาะเย้ยยันอยู่คุณรู้ลงเมื่อผมไม่ยังเริ่มแรกที่ตา ฮ่าๆผู้หญิงก็แค้นจวงเครือข่าย胭ไม่เคยคิดว่าตัวเองมีคุณ ฮ่าๆยุนยูกิกับสองนางกำนัลต้นเมื่อถึงหมู่บ้านพักจวงต้นใหญ่ข้างๆนางกำนัลเอียงฝนกำลังทำปักอยู่ที่ประตูและเห็นเมฆซีแข็งแรงก่อนจะรีบลุกขึ้นไปคำนับ ฮ่าๆยุนยูกิเป็นจ้าวซ่อมเครื่องมือซ่อมอุปกรณ์รอบตัวจ้าวใหญ่แม่บ้านกว่าเจ้านายของตัวเองตำแหน่งสูงเองแม่บ้านนี้ธรรมชาติจะต่ำกว่าหลายๆ ฮ่าๆ " ยูกิสาวเมฆทำไมมา" เมฆฝนให้เอียงหน้าเข้าไปถามอย่างระมัดระวังหลังจากคืนห้องชา ฮ่าๆยุนยูกิยิ้ม " จวงต้นในบ้านอาจารย์จวงต้นได้ยินร่างกายมีปัญหาแล้วให้ข้าน้อยส่งซ่อมของกายยาถ้าต้นจวงในกรุณาเอียงฝนสาวประกาศ " ฮ่าๆเอียงฝนรู้ว่าเจ้านายของตัวเองกับจ้าวไม่ซ่อมเครื่องแต่ตอนนี้ต้องก้มลง " เมฆยูกิสาวโปรดดู " ฮ่าๆยุนซีรอสักครู่จะเห็นต้นจวงสีหน้าไม่ดีเอามืออ้อมฝนออกมาเห็นตาต้นจวงร่างกายครึ่งใหม่เสื้อผ้าเธอกฎคำนับ " เห็นต้นจวง " ฮ่าๆ " จวงเครือข่าย胭เรียกคุณมาทำอะไร" ต้นจวงหน้าตาเฉยมองเมฆเย็น ฮ่าๆยุนยูกิยิ้มยืนตรงตัว " กลับต้นจวงเจ้านายได้ยินคุณรู้สึกไม่ค่อยสดชื่นให้ข้าน้อยได้ส่งอะไรมาอย่าทิ้งต้นมองจวง " ฮ่าๆ " เปิดซ่อมเครื่องมือจ้าวสิ่งที่ผมกล้าทิ้งจวงยิ้มเยาะ " ต้น " ไม่งั้นผมจะสูญเสียตำแหน่งแม้แต่ต้น " ฮ่าๆ " ต้นจ้วงหนัก " เมฆซียังคงยิ้ม " ถ้าอาจารย์ได้รางวัลส่งข้าน้อยต้องขอลาออก " ฮ่าๆได้ยินคำว่ารางวัลต้นจวงใบหน้าอีกครั้งเปลี่ยนแต่กัดฟันพูดว่า " บินเมียน้อยขอบคุณจ้าวซ่อมเครื่องมือรางวัล " ฮ่าๆตอนนี้เธอมากกว่าแต่จวงเครือข่าย胭คือความจริงถ้าไม่ใช่หลักประกัน胭จ้วงเธอจะปลดออกยี่ห้อทำไมแม้แต่จักรพรรดิอยู่ ฮ่าๆยุนซีออกจากห้องชาเมื่อได้ยินจากด้านหลังของตัวปั้มดูเหมือนจะมีกล่องที่ถูกโยนลงพื้น ฮ่าๆ " ยูกิสาวเมฆ . . . " เมฆซีข้างหลังแม่บ้านผิวบางคนไม่พอใจที่ดูเหมือนจะไม่พอใจกับต้นของหมู่บ้านดี ฮ่าๆยุนยูกิยิ้ม " ปล่อยเธอ " . ฮ่าดีวันต้นจวงของยังมาไม่ถึง ฮ่าๆผู้เขียนมีอะไรจะกล่าวราตรีสวัสดิ์ [ บทนี้จบ ]