我从小就喜欢听鬼故事，看侦探书，有一天，我去图书馆借了一本书，名字叫《

我从小就喜欢听鬼故事，看侦探书，有一天，我去图书馆借了一本书，名字叫《一张失踪的邮票》，看完了这本书，我晚上开始做起梦来……
爸爸带我去了英国伦敦，一天晚上，在一个很美丽的城堡里跳舞，突然，大厅里暗了下来，爸爸说：“可能停电了，我去检查一下，你在这好好呆着”。说完就走了，我从小就怕黑，在无人的大厅里更是怕，就跑到看门人那，可是我的脚像一根木头，动也动不了，我朝下一看，原来许多蛇在我的脚上，我吓得发抖，过了好一会儿，蛇走了，脚也能动了，我就赶快跑起来，结果我的脚不听使唤，却向一个房间跑去，等我跑进那个房间，啪一声，门被锁上了，我朝房间里一看，“啊―”你猜我看到了什么，我看见一个死人骨头架子和一个木乃伊朝我走来，我用头拼命撞着门……。

“唉哟”。我惊醒了，原来是我的头在撞床。

那真是一个离奇的梦。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมนิสัยฟังเรื่องผี ๆ นักบัญชี วันหนึ่ง ผมไปห้องสมุดเพื่อยืมหนังสือ แสตมป์ หายไปที่เรียกว่าหลังจากอ่านหนังสือ ผมเริ่มฝัน...... พ่อก็พาผมไปลอนดอน กลางคืน เต้นในปราสาทสวยงาม และก็มืดลงฮอลล์ บิดาของเขากล่าวว่า: "อำนาจออกไป ผมไปตรวจสอบได้ คุณอยู่ที่นี่" กล่าวว่า สำเร็จไปได้ ฉันเติบโตบนความกลัวดำ ในหอเตือนภัยของห้องโถงขึ้นเป็นความหวาดกลัว บนวิ่งไปยกกระเป๋าคนที่ แต่ของเท้าเช่นรากไม้ ย้ายย้ายยัง ไม่ ฉันต่อเซียะดู ต้นฉบับหลายงูในฉันเท้าชาง แผลมีสั่น มีได้ดีขณะ งูไปได้ มีเท้ายังใช้งานอยู่ ฉันบนวิ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ผลลัพธ์ที่ฉันไม่ได้ยินเท้า สั่ง เป็นห้องวิ่งไป ฉันวิ่งมาที่ห้อง PA เป็นเสียง ประตูถูกล็อคได้ ฉันต่อห้องดู "Ah –" คุณคิดว่า เห็นว่ามีอะไร เห็นโครงกระดูกคนตายและมัมมี่เดินทางฉัน และพยายามที่จะตีหัวของเขา...... "Uh-โอ้" ฉันตื่นขึ้น ให้ หัวของฉันตีนอน มันเป็นความฝันดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมักจะชอบที่จะฟังเรื่องผีหนังสือนักสืบวันหนึ่งผมไปห้องสมุดเพื่อยืมหนังสือที่เรียกว่า "แสตมป์ขาดหายไป" อ่านหนังสือผมเริ่มที่จะฝันเริ่มเย็น ......
พ่อพาผมไปลอนดอนในคืนหนึ่งในการเต้นปราสาทสวยงามมากห้องโถงมืดจู่ ๆ พ่อกล่าวว่า "บางทีไฟฟ้าดับผมไปตรวจสอบคุณต้องเข้าพักที่ดีในการนี้". หลังจากที่ออกจากผมเติบโตขึ้นมากลัวความมืดในกรณีที่ไม่มีห้องโถงกลัวพวกเขาไปภารโรง แต่เท้าของฉันเป็นเหมือนชิ้นส่วนของไม้ที่ไม่สามารถย้ายผมมองลงไปดูต้นฉบับ งูจำนวนมากในเท้าของฉันฉันสั่นเอาในขณะที่งูจะหายไปเท้าที่ใช้งานได้อย่างรวดเร็วและฉันวิ่งขึ้นผลที่ได้จากเท้าของฉันสูญเสียการควบคุมพวกเขาวิ่งไปที่ห้องพักเพื่อให้ฉัน วิ่งเข้ามาในห้อง popping เสียงประตูถูกล็อคและผมมองในห้องที่จะมอง "อา -" คาดเดาสิ่งที่ผมเห็นผมเห็นโครงกระดูกที่ตายแล้วและแม่เดินมาหาผมหัวของฉันหมด ชนประตู ....... "Aigo." ผมตื่นขึ้นมาหันหัวของฉันตีเตียง มันเป็นความฝันที่แปลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ฉันยังเด็กฉันชอบฟังเรื่องผีอ่านหนังสือนักสืบวันหนึ่งฉันไปห้องสมุดยืมหนังสือที่ชื่อ " จางหายไปแสตมป์ " อ่านเล่มนี้ฉันเริ่มฝันคืนมา . . . ' พ่อพาฉันไปลอนดอนคืนหนึ่งสวยเป็นปราสาทเต้นทันใดนั้นห้องโถงมืดพ่อกล่าวว่า " บางทีไฟดับฉันไปตรวจสอบคุณในนี้ดีอยู่ " พูดจบก็จากไปผมมักกลัวดำในไม่มีใครฮอลล์ยังกลัววิ่งไปภารโรงนั่นแต่เท้าของฉันเหมือนไม้และไม่สามารถย้ายผมมองลงไปเป็นงูเดิมหลายในเท้าของฉันฉันตัวสั่นด้วยความกลัวสักพักงูไปเท้าก็ขยับได้ผมก็วิ่งขึ้นผลที่ได้ไม่สามารถหยุดเท้าของฉันแต่ให้ห้องหนึ่งวิ่งไปรอฉันวิ่งเข้าห้องนั้นไปตบประตูถูกล็อคในห้องฉันไปดู " " อ่า . . . คุณคิดว่าผมเห็นอะไรผมเห็นคนตายกระดูกและมัมมี่มาหาผมผมใช้หัวไปชนประตู . . . ฮ่าๆ " โอ๊ย " ผมปลุกมันเป็นหัวชนเตียง ฮ่าๆมันเป็นฝันที่แปลก