你夜轻闲,只是撞了你一下,我都说过对不起了你别太过分了,我娘好歹也是你

你夜轻闲,只是撞了你一下,我都说过对不起了你别太过分了,我娘好歹也是你的长辈。”夜轻寒本来有些惭愧,但听到夜轻闲最后那句话,心里不禁怒了起来,鼓起他那双并不大的眼睛顶了起来。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาว่าง เพียงแค่คุณกด ผมบอกว่า ผมขออภัยคุณไม่ได้ไปไกล แม่น้อยเป็นผู้สูงอายุของคุณ "คืนหนาวที่แสงจะได้รับ ละอายใจ แต่ได้ยินคืนวุ่นวายครั้งสุดท้ายประโยคใจความโกรธ เป่าขึ้นตาเล็กค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณเบา ๆ คืนเพียงแค่กดคุณ แต่ฉันได้กล่าวว่าฉันขอโทษคุณไม่ได้จะมากเกินไปแม่และความชั่วร้ายของฉันยังเป็นผู้อาวุโส "คืนชิงราชวงศ์ฮั่นมีความละอายบ้าง แต่จะได้ยินคืนเบา ๆ เพื่อประโยคสุดท้ายหัวใจของฉันไม่สามารถช่วย แต่ความโกรธขึ้นมาชุมนุมคู่ของเขาดวงตาขนาดใหญ่ไม่ได้เติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะไม่แสดงในคืน , โดนคุณ , ฉันบอกแล้วไงว่าขอโทษที่คุณไม่ต้องไปไกลแล้วแม่ของฉันก็ยังเหนือกว่าเจ้า " " " " " " " . . . . . . . แสงเย็นที่ควรจะอายที่จะคืนฟรีคืนแต่เมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายรู้สึกโกรธขึ้นตาของเขานั้นไม่ได้มีขึ้น