“因为……她是我的人，你算计我的事情，我早就知道了。你以为我不

    “因为……她是我的人，你算计我的事情，我早就知道了。你以为我不知道皇上已经不喜我们姐妹了么，我不过借你的手以退为进罢了，所以到了今天，我是五品容华，你只个七品贵人，你的地位还是低于我。”

    “你！”叶贵人眼睛蓦地睁大，似乎是第一次认识这个人。

    “至始至终看不清的人是你不是我，”叶容华站直身，扶了扶发间的银钗，“时辰不早了，妹妹就告辞了，姐姐。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " เพราะ . . . เธอเป็นคนของฉันคุณคิดว่าผมในสิ่งที่ผมรู้อยู่แล้ว คุณคิดว่าฉันไม่รู้ว่าจักรพรรดิได้ไม่ชอบเราพี่น้องกันอะไรผมแต่ขอยืมมือคุณถอยเท่านั้นดังนั้นวันนี้ผมเป็น 5 容华คุณแค่เจ็ดขุนนางตำแหน่งของคุณหรือต่ำกว่าผม " ฮ่า     " คุณ " ดวงตาเบิกกว้างใบคนใหญ่คนโตก็ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่รู้จัก ฮ่า     " มาตลอดไม่เห็นคนเป็นคุณไม่ใช่ผม " 叶容华ยืนตรงตัวจับส่งปิ่นปักผมเงินระหว่าง " เวลาไม่เร็วและพี่สาวน้องสาวออกไป