记得一次英语书法大赛，妈妈为了让我获奖，牺牲了自己看韩剧的时间，和我一

记得一次英语书法大赛，妈妈为了让我获奖，牺牲了自己看韩剧的时间，和我一起查找资料，修改文章。经过我们三番五次地修改，文章终于被确定了。但妈妈并未就此离开，而是身先士卒地书写了几遍。妈妈见字数足够，便让我开始书写。我一开始很是紧张，生怕写错一个单词，妈妈也一个单词一个单词地帮我校对。时间一分一秒地从我身边流过，只听爸爸大喊一声：“二位辛苦啦！今天中午吃鸡汤！”“耶！”而这时我也刚刚全部写完。最后我还是取得了一等奖的好成绩。

我妈妈是一个既认真又勤快的人。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดจำการเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษประกวด คุณแม่ผมรางวัล ให้เวลาดูละครเกาหลี และพบข้อมูล ปรับเปลี่ยนบทความ หลังจากที่เราเปลี่ยนแปลงซ้ำๆ บทความได้ในที่สุดได้ระบุว่า ไม่ได้ทิ้งแม่ แต่จะเป็นผู้นำในการเขียนกี่ครั้ง แม่เห็นพอคำ ผมเริ่มเขียน ผมประสาทมากที่ต้น ตัว fear ที่สะกดคำ แม่ของฉันได้ยังคำคำจะช่วยให้ฉันอ่านตรวจทาน ครั้งสองไหลผ่านฉัน ฟังพ่อตะโกน: "สองเพื่อนยาก กินซุปไก่สำหรับมื้อกลางวันวันนี้ "" ใช่ "แล้ว ผมเพียงแค่เขียนพวกเขาทั้งหมด ฉันสุดท้ายได้รับรางวัลแรกของเกรดดีแม่ของฉันเป็นคนจริงจังและทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ว่าการประกวดการประดิษฐ์ตัวอักษรภาษาอังกฤษแม่จะให้ฉันชนะพวกเขาเสียสละเวลาของพวกเขาดูเกาหลี, และฉันพบข้อมูลแก้ไขบทความ หลังจากที่เราปรับเปลี่ยนซ้ำบทความที่ถูกกำหนดในที่สุด แต่นี้ไม่ได้ออกจากแม่ของเธอ แต่นำเอาไม่กี่ครั้งที่จะเขียน แม่เห็นคำพอให้ฉันเริ่มต้นการเขียน ผมเริ่มประสาทมากเพราะกลัวคำผิดคำคำแม่ของเธอจะช่วยให้ฉันพิสูจน์อักษร เวลาไหลจากฉันเพียงแค่ฟังพ่อของฉันตะโกน: "ทั้งสอง Headshake วันนี้เวลาเที่ยงวันถึงกินไก่ !!" "ใช่" แล้วผมก็เพิ่งเสร็จสิ้นทั้งหมด !. . สุดท้ายฉันก็ยังจะได้รับรางวัลชนะเลิศผลดี แม่ของฉันเป็นทั้งคนที่จริงจังและขยัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำได้ว่าเคยประกวดคัดลายมือภาษาอังกฤษแม่เพื่อให้ฉันได้รับรางวัลยังเสียสละเวลาดูละครเกาหลีกับผมหาข้อมูลแก้ไขบทความ หลังจากที่เราได้อีกครั้งในการแก้ไขบทความก็ถูกกำหนด แต่แม่ไม่ได้ทิ้งแต่เป็นคนแรกที่เขียนไม่กี่ครั้ง พอแม่เห็นเราแล้วให้ผมเริ่มที่จะเขียน ผมเริ่มเป็นกังวลกลัวว่าแม่ยังสะกดผิดอยู่คำหนึ่งคำช่วยผมตรวจทาน นาทีจากที่ไหลอยู่รอบๆฉันได้ยินเสียงพ่อตะโกนว่า " สองยาก ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " วันนี้เที่ยงกินซุปไก่ ! ! ! ! ! ! ! " เย้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " และจากนั้นฉันก็เพิ่งเขียนทั้งหมดสุดท้ายฉันก็ต้องได้รับรางวัล

แม่ฉันเป็นคนรอบคอบและขยัน