普通话与广东话口语在词汇、语法方面的差异是多方面的，与其它方言相比，也

普通话与广东话口语在词汇、语法方面的差异是多方面的，与其它方言相比，也是较突出、较有特点的。其中词汇方面的差异最明显，在动词、方言词、外来词、量词、成语、熟语、语素位置、词的后缀、词义大小、语体风格、词的义项等方面都存在着差异。语法方面的差异略小一些，主要是语序、有字句、比较句及某些句式表达存在着差异。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างระหว่างภาษาจีนกลางและกวางตุ้งพูดในคำศัพท์ไวยากรณ์เป็นหลายแง่มุมเมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ แต่ยังโดดเด่นมากขึ้นเป็นลักษณะเฉพาะมากขึ้น ซึ่งคำศัพท์ที่แตกต่างที่ชัดเจนที่สุดในแง่ของคำกริยาคำภาษาถิ่นคำต่างประเทศปริมาณสำนวน, คำพูด, ตำแหน่งหน่วยต่อท้ายคำที่มีความหมายขนาด, รูปแบบ, ภาษากาย, ความหมายของคำที่มีความแตกต่าง ความแตกต่างในทางไวยากรณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนใหญ่คำสั่งมีคำประโยคและบางประโยคที่แสดงการเปรียบเทียบมีความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีนกลางและจีนกวางตุ้งภาษาต่างคำศัพท์และไวยากรณ์เป็นแผน เปรียบเทียบกับภาษาอื่น ๆ มีน้อยชัดเจน และโดดเด่นยิ่งขึ้นด้วย ความแตกต่างที่ชัดเจนที่สุดในคำศัพท์ คำกริยา คำภาษา loanwords วัดคำ สำนวน และคำต่อท้ายสำนวน ความหมายของคำหรือ morpheme ตำแหน่ง ขนาด ลักษณะ ความรู้สึกของคำมีความแตกต่างได้ ความแตกต่างเล็กในไวยากรณ์ ส่วนใหญ่คำสั่ง คำ ประโยค และนิพจน์ของบางประโยคมีความแตกต่างได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษา จีนกวางตุ้งและ ภาษา แมนดารินพูดในหลักไวยากรณ์คำศัพท์ในความแตกต่างที่มีจำนวนมากและรับฟัง ภาษาพื้นเมือง ดั้งเดิมอื่นๆยังมีความโดดเด่นพร้อมด้วยคุณลักษณะเพิ่มเติม คำศัพท์ที่เกี่ยวกับความแตกต่างกันของเห็นได้ชัดเจนที่สุดและอยู่ในถ้อยคำที่คำว่าคำต่างประเทศถ้อยคำและสำนวน ภาษา ความคุ้นเคยกับ ภาษา ของที่ตั้งที่ต่อท้ายคำที่ความหมายขนาดสไตล์แบบจีนมีความหมายและมีความแตกต่างกันโดยคำสั่งของความแตกต่างกันเล็กน้อยมีขนาดเล็กลงอย่างเป็นระเบียบเป็นหลักและมีคำและคำมากขึ้นและกลุ่มคำหรือวลีบางอย่างแสดงว่าความแตกต่างกันมีอยู่.