“是了，这个孩子够狠，”太后放下扶在额际的手，起身推开窗，外面的

   “是了，这个孩子够狠，”太后放下扶在额际的手，起身推开窗，外面的雨似乎下得更大了。

    “夏嫔死的那日，也是在下雨吧，”太后望着桃玉阁的方向，即便隔着宫墙与黑夜什么也看不见，“先皇当年可是心疼了好一阵子呢，结果来了韦氏，这夏氏便成了昨日黄花，谁还记得呢。『雅*文*言*情*首*发』”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

   "ใช่เด็กที่โหดร้าย" คุณหญิงช่วยเหลือใส่ลงมือหน้าผากเปิดหน้าต่างเพื่อลุกขึ้นออกไปจากฝนที่ดูเหมือนจะอยู่ภายใต้มากขึ้น     "เซี่ยถังเสียชีวิตในวันนั้นและมีฝนตกตอนนี้" คุณหญิงหยกศาลมองที่ทิศทางของลูกพีชแม้ในผนังของพระราชวังและกลางคืนไม่สามารถมองเห็นอะไร "Xianhuang ความสุขในขณะที่ แต่แล้วมันมีผลมา เว็บสเตอร์ซึ่งได้กลายเป็นสิ่งที่ชาร์ปีที่จำได้. "Ya * * * * * * * * ข้อความบทนำ * love * * * * * * * * ครั้งแรกผม ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    " ใช่เด็กโหดร้าย " ราชินีช่วยลงในหน้าผากมือและลุกขึ้นผลักหน้าต่างฝนข้างนอกดูใหญ่ขึ้น ฮ่า     " 夏嫔ตายวันนั้นก็ฝนตกเถอะ " เธอมองทิศทางของพีช玉阁แม้ผ่านกำแพงวังและกลางคืนมองไม่เห็นอะไรเลย " จักรพรรดิแต่เป็นทุกข์เมื่อสักพักแล้วผลที่ออกมาเว็บสเตอร์นี่ฮาได้กลายเป็นเมื่อวานนี้ใครยังจำได้เลย " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำพูดความรู้สึกแรก * " ส่ง "