韩续与扶风俱是一怔，那杨顺发却嘿嘿直笑：“早知如此，何必让老子废这么大

韩续与扶风俱是一怔，那杨顺发却嘿嘿直笑：“早知如此，何必让老子废这么大的功夫。快脱衣服，让老子看看你这身细皮嫩肉！”

香香说：“你离那么远，怎么看？凑过来呀。”

杨顺发当真凑过去，香香又说：“先把刀放放，怪吓人的。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮั่นยังคงเป็นงันเกิด Fufeng, yangshun การ แต่เฮ้ หัวเราะ: "รู้จักที่ได้ ทำไมควรฉันเสียเวลามาก ใช้ด่วนปิดผ้า ฉันเห็นคุณเป็นพอร์ซเลน ” หวานพูดว่า, "คุณไกลห่างกัน ดูอย่างไร มามากกว่า ” Yangshun พิงกว่า หวานกล่าวว่า: "มีด และคุกคาม ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮันเจิ้งเหอยี่อย่างต่อเนื่องและ Fufeng ทั้งหมด แต่เดี๋ยวก่อนว่าหยางชุนผมรอยยิ้มตรง :. "ถ้าฉันได้รู้จักทำไมฉันควรเสียมากดังนั้นความพยายามที่ได้อย่างรวดเร็วเปลื้องผ้าเพื่อให้ฉันมองไปที่ร่างกายนี้คุณ Xipinenrou"

เผ็ดกล่าวว่า : "คุณจากการเพื่อให้ห่างไกลมาเพื่อดูว่ามัน"

ผมชุนจริงๆไปกว่าเผ็ดกล่าว :. "ครั้งแรกวางมีดที่น่ากลัว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อด้วยฮันและช่วยยุติการเกิดเป็น杨顺อิอิกลัวมันส่งได้ตรงหัวเราะ " ถ้าฉันรู้ทำไมคุณถึงปล่อยให้ผมเสียขนาดนี้ . . ถอดเร็วขอฉันดูคุณมีหมด ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "เธอกล่าวว่า : " คุณจะจากไกลแล้วดูยังไง ? ? ? ? ? ? ? มา " " " " " " " . . . . . . .หยางชุนเซียงเซียงเลยย้ายไปและกล่าวว่า " ก่อนจะวางมีดลงและน่ากลัว . . . . . . .