当“我”自认为对寒冷有了足够的知识以后，为什么又“心里感到莫大的挫折”

当“我”自认为对寒冷有了足够的知识以后，为什么又“心里感到莫大的挫折”？

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ "ฉัน" คิดว่าพวกเขามีความรู้พอที่จะหนาวเย็นต่อมาทำไม "หัวใจรู้สึกปางแห้ว"?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ "ฉัน" คิดว่าพวกเขามีความรู้เพียงพอของความหนาวเย็นทําไม "หัวใจรู้สึกแห้วมาก"?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันคิดว่าฉันมีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับความเย็นทำไมฉันถึงรู้สึกหงุดหงิดมาก