三姨的家住在一个巨大的沙坑边，我们可以整天待在沙土里捉“沙猴儿”，我还

三姨的家住在一个巨大的沙坑边，我们可以整天待在沙土里捉“沙猴儿”，我还把小表弟，小表妹放在沙坑上岩儿，然而扯着他们的腿快速的拉下来，惹得他们咯咯的笑个不停。只有在这时候，我才会忘记家里的爸爸妈妈，姐姐。
可是如果他们哭闹，任我怎么哄都不能使他破涕为笑，我心里也是焦躁愤怒的。有一天午后，就遇见了俩人儿不乖，按到床上又爬起来，根本不听我的指挥，看看午休无望，我一头的汗水不能休息，简直气极了，吼道:“闹吧你们，我不管你们了!”平时我或许虚张声势惯了，二人不理睬，只是眯着眼睛看我一眼，继续张开大嘴巴哭。我一跺脚，甩门而去。
天气热浪翻滚，空气中都是燃烧的节奏。树枝上，知了的鸣声此起彼伏，一条胡同里面没有一个人，谁家的大黄狗伏在树荫下呼哧呼哧伸着舌头喘气。去哪里呢，那时候根本忘记了家里还有两个小孩子，径自跑去晒谷坪去，因为我突然想来一个绝好的去处。姨姨的邻居逸飞哥哥家的晒谷坪上搭了一间草棚在一溜儿树下面，里头放了光溜溜的床板，摆满了书籍，《水浒传》，《草房子》，《白轮船》，《简爱》，《红楼梦》……，我知道都是些好书，逸飞哥哥曾经邀请我去看，可是我被两个小鬼缠得焦头烂额，哪里有机会。嘿嘿，今儿你就是翻天我也不管了。我钻进了小草庵，哇，里面别有一番洞天，也不觉得热，席地一坐捧起一本《草房子》津津有味的读起来。曹文轩叔叔写的，特别喜欢桑桑，还有蒋一轮老师，很快沉浸在那如泣如诉的故事情节里面去。
等到迷迷糊糊看不见书里面的字，探头一看，天边一轮红西沉，才想起来什么，呀，妈呀。我脑海里浮现出两张调皮的笑脸，坏了，我丢下书拔腿就跑。一脚踏进姨姨家门，就看见院子里洗衣服的大盆里放着两个小孩，他们脸上像个小丑涂抹的乱七八糟，姨姨抬头看见我，假愠的撇嘴问道:“咦，你还知道回家吗?你弟弟妹妹把桌子上你的水彩全抹到身上去了。”我怔怔的了，幸亏没有发生更可怕的事。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sanyi ที่อาศัยอยู่ในขอบบังเกอร์ขนาดใหญ่เราสามารถอยู่ได้ตลอดทั้งวันที่จะจับทราย "ลิงทราย" ผมยังญาติของเล็ก ๆ น้อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับญาติของเด็กหินทราย แต่ดึงขาของพวกเขา ได้อย่างรวดเร็วดึงลงกระตุ้นให้พวกเขาหัวเราะคิกคักอย่างไม่หยุดหย่อน เวลาเท่านั้นที่นี้ผมจะลืมที่บ้านแม่และพ่อของน้องสาว
แต่ถ้าพวกเขาจะร้องไห้วิธีการชักชวนตลอดเวลาผมไม่ได้ทำให้เขายิ้มผ่านน้ำตาหัวใจของฉันเป็นกังวลโกรธ บ่ายวันหนึ่งวันที่ผมได้พบกับเด็กทั้งสองประพฤติตามเตียง Youpaqilai ที่ไม่ฟังคำสั่งของฉันมองไปที่อาหารกลางวันทำลายสิ้นหวังฉันไม่สามารถทำลายเหงื่อเพียงในความโกรธตะโกน: "บาร์เมือง คุณฉันไม่สนใจคุณ! "ปกติผมอาจจะตรงไปตรงมาใช้เพื่อไม่สนใจทั้งสอง แต่สายตาของเขามองมาที่ฉันและยังคงเปิดร้องไห้ปากใหญ่ ฉันย่ำกระแทกประตูออกไป
คลื่นความร้อนอากาศไม้ลอยในอากาศคือการเผาไหม้จังหวะ สาขาเพลงจั๊กจั่นหลังจากที่อื่นซอยไม่มีคนคนหนึ่งคนสุนัขสีน้ำตาลขนาดใหญ่นอนอยู่บนสี wheezes ลิ้นห้อยออกหอบ ที่มันเป็นไปแล้วก็ลืมมีลูกสองคนที่บ้านผมก็จะไปพื้นหุบเขาอาทิตย์เพราะผมก็อยากให้เป็นสถานที่ที่ดีที่จะไป พี่ชาย Yifei ป้าเพื่อนบ้านที่บ้านท่าเรือแหลมหุบเขาอาทิตย์กระท่อมในเด็กที่หลงทางใต้ต้นไม้ใส่ภายในที่นอนเปลือยเต็มไปด้วยหนังสือ "ริมน้ำ", "บ้านหญ้า", "เรือสีขาว "" Jane Eyre "" ความฝันของ Red แมนชั่น "...... ฉันรู้ว่ามีบางหนังสือที่ดีพี่ชาย Yifei ได้เชิญฉันไปดู แต่ผมกำลังต่อสู้กับสองปีศาจน้อย Chande ที่มีโอกาส เฮ้วันนี้คุณมี earthshaking และฉันดูแล ฉันได้เข้าอาศรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ว้าวซึ่งไม่ได้มีถ้ำไม่รู้สึกถึงความร้อนที่จะนั่งบนพื้นฐานของ "บ้านหญ้า" อ่านออกรส ลุงโจ Wenxuan เขียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่น Sang Sang ยังครูเจียงที่แช่ในเร็ว ๆ นี้เรื่องคร่ำครวญว่าภายใน
สะดุดจนมองไม่เห็นหนังสือที่คำว่าการสอบสวนเห็นท้องฟ้าสีแดงจะหายไปสิ่งที่จะคิดว่ามันใช่ OMG ฉันคิดโผล่ออกมาจากรอยยิ้มซุกซนสองที่ไม่ดีผมลดลงหนังสือวิ่ง ป้าก้าวเข้าไปในบ้านพวกเขาเห็นลานชามขนาดใหญ่ยืนอยู่ซักรีดเด็กสองใบหน้าของพวกเขาเหมือนตัวตลก smear ระเบียบป้าเงยหน้าขึ้นและเห็นฉันและปล่อยให้ริมฝีปากของขดหนึ่งไม่พอใจและถามว่า "Hey, นอกจากนี้คุณยังรู้ว่าบ้านที่พี่ชายและน้องสาวของคุณวางบนโต๊ะเช็ดสีน้ำร่างกายของคุณหายไป. "ผมจ้องและโชคดีที่ไม่ได้เกิดขึ้นสิ่งที่น่ากลัวมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 บ้านขอบบังเกอร์ขนาดใหญ่ที่เราสามารถอยู่ในทราย " ทรายจับลิง " " " " " " " ผมก็พาญาติ , ญาติอยู่ในบ่อทรายหินมันยังดึงขาของพวกเขาดึงลงอย่างรวดเร็วทำให้พวกเขาหัวเราะไม่หยุด แต่ในเวลานี้ผมจะลืมบ้านพ่อแม่น้องสาว

แต่ถ้าจะร้องไห้ให้ฉันวิธีที่จะทำให้สามารถทำให้เขายิ้มได้ก็ทำให้ผมโกรธ วันหนึ่งช่วงบ่ายสองก็เจอคนไม่ดีไปที่เตียงแล้วลุกขึ้นยืนโดยไม่ฟังผมสั่งดูกลางวันไม่มีความหวังในหัวของฉันเป็นเหงื่อที่พักไม่ได้ก็โกรธและตะโกนว่า :" เสียงดังแล้วคุณและผมไม่สนใจว่าคุณ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ปกติฉันอาจจะหลอกคุณ 2 คนไม่สนใจก็หรี่ตามองฉันและยังคงเปิดปากร้อง ฉันเดินไปปิดประตูและออกไป คลื่นความร้อนในอากาศ

อากาศไปเผาไหม้เป็นจังหวะ กิ่งของจั๊กจั่นร้องขึ้นซอยไม่มีคนที่บ้านสุนัขโวลต์ในร่มเงาของต้นไม้ด้วยลิ้นยื่นออกมา . . . . . . . และ . . . . . . และ . . . . . . ไปที่ไหน ? ในเวลาที่ไม่มีลืมที่บ้านมีเด็กสองคนวิ่งตรงไปผึ่งแดด谷坪ไปเพราะผมก็ต้องการที่จะมีสถานที่ที่ดีเพื่อนบ้านของป้าอี้เฟยอยู่บ้านพี่ชายของดวงอาทิตย์谷坪ขึ้นที่กระท่อมในใต้ต้นไม้แถวนั้นใส่เปลือยด้านบนของเตียงที่เต็มไปด้วยหนังสือ " 108 " , " บ้านสมุนไพร " , " เรือขาว " , " เจน " " ฝันของหอการค้าแดง " . . . . . . . . . . . . . . ฉันรู้ว่ามันเป็นหนังสือที่ดีที่พี่อี้เฟยเคยชวนฉันไปดูแต่ผมโดนเด็กสองคนผูกหางมันยังมีโอกาสที่ วันนี้คือวันของคุณ : ฉันไม่สนหรอก ผมได้เข้าไปมุงกระท่อมเล็กๆน้อยๆ , ว้าว , มันไม่ได้มีโลกอีกโลกที่ยังไม่เคยรู้สึกร้อนและทุกคนนั่งเลือกหนังสือที่สนใจอ่านหญ้าบ้าน " ลุงชอบเคา Wenxuan sangsang , เขียน ,มี蒋一轮ครูกำลังแช่อยู่ในเรื่องราวที่ร้องไห้อยู่ข้างใน

รอเบลอมองไม่เห็นในหนังสือคำที่เซ็นเซอร์ดูท้องฟ้าสีแดงล้อชุดนี้มันอะไร ! ! ! หัวของฉันโผล่ออกมาจากสองซนรอยยิ้มร้ายก็ทิ้งหนังสือก็เริ่มวิ่ง เท้าก้าวเข้ามาในบ้านป้าก็เห็นลานซักผ้าในอ่างที่ใส่เด็กสองคนบนใบหน้าของพวกเขาเหมือนตัวตลกที่ใช้ความเท็จโกรธป้าเงยหน้าขึ้นเห็นผมด้านข้างถาม : " ทำไมคุณยังรู้ว่ากลับบ้านเหรอคุณน้องที่วางไว้บนโต๊ะเต็มไปถึงร่างกายของคุณด้วยสีน้ำ " " " " " " " " . . . . . . . ฉันนั่งได้ ,โชคดีที่ไม่เกิดอะไรที่น่ากลัวกว่า