ชาวอีสานถือว่าทอผ้าการเป็นยามว่างหลังจากกิจกรรมฤดู
การทำนาว่างจากงานประจำหรืออื่น ๆ จะใต้ถุนบ้านแต่ละบ้านกางหูกแทบทุกครัวเรือนทอผ้ากันโดยผู้หญิง
ในวัยต่างๆสืบทอดกันจะผ่านมาและการจดจำปฏิบัติ จากวัยเด็กทั้งลวดลายสีสันการย้อมและการทอผ้าที่ทอด้วยมือจะนำไปใช้ตัดเย็บทำเป็นเครื่องนุ่งห่มหมอนที่นอนผ้าห่มและการทอผ้ายังเป็นการเตรียมผ้าสำหรับการออกเรือนสำหรับหญิงวัยสาวทั้งการเตรียมสำหรับตนเองและเจ้าบ่าว ทั้งยังเป็นการวัดถึงความเป็นกุลสตรีเป็นแม่เหย้าแม่เรือนของหญิงชาวอีสานอีกด้วย. เป็นที่ยอมรับว่าหลังจากที่กิจกรรมสันทนาการภาคตะวันออกเฉียงเหนือฤดูกาลการเกษตรหรือการทำงานทุกวัน ๆ ในห้องใต้ดินที่จะใช้เครื่องทอผ้าในบ้านเกือบทุกโดยผู้หญิงทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกัน มรดก ในการย้อมและการทอผ้าตลอดทรงจำวัยเด็กสีและรูปแบบการปฏิบัติ เสื้อผ้าสำเร็จรูปสำหรับหมอนที่ทำด้วยมือผ้าที่นอน, ผ้าห่ม, พวกเขาพร้อมที่เจ้าบ่าวและเป็นตัวชี้วัดของสตรีของภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นแม่บ้านผู้หญิง
การแปล กรุณารอสักครู่..