每当上课的时候，她的眼睛总是注视着我们每位同学，生怕我们不听课。而放学

每当上课的时候，她的眼睛总是注视着我们每位同学，生怕我们不听课。而放学的时候，她总是最后一个离开教室；无论刮风下雨还是炎日当头，她总是骑着她那辆电动车，在学校到家的路上来来回回；可是，她到学校，到教室的时间总是比我们早。她为我们操了一百个心，无论是在学校、校外，她生怕我们不听话、闹事，她就像我们的母亲一样，每当有同学犯了错，她总是耐心地教育他们

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกครั้งเมื่อเรียน นักศึกษา และตาของเธอจะดู เราเกรงว่าเราไม่ฟัง เมื่อโรงเรียน เธอเสมอคนสุดท้ายจะออกจากห้องเรียน ฝนหรือแสงแดดร้อนโอเวอร์เฮด เธอกำลังไฟฟ้ารถยนต์ และกลับบนทางบ้านไปโรงเรียน แต่เธอได้ไปโรงเรียน ห้องเรียนเวลาอยู่เสมอก่อนเรา เธอระยำหัวใจ 100 สำหรับเรา ทั้งในโรงเรียน และภายนอก เธออยู่กลัวเราไม่เชื่อฟัง ปัญหา เธอเหมือนแม่ของเรา เมื่อใดก็ ตามที่นักเรียนทำผิด เธอจะอดทนสอนให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่ชั้นดวงตาของเธอมักจะดูเรานักเรียนแต่ละคนเพราะกลัวว่าเราจะไม่บรรยาย และหลังเลิกเรียนเธอก็มักจะเป็นคนสุดท้ายที่จะออกจากห้องเรียนฝนหรือเงาหรือวันอักเสบจำนำเธอมักจะขี่จักรยานรถยนต์ไฟฟ้าของเธอบนถนนในบ้านโรงเรียนเพื่อมา แต่เธอเดินไปโรงเรียนเพื่อ เวลาห้องเรียนอยู่เสมอก่อนหน้านี้กว่าเรา เธอทำร้อยหัวใจของเราไม่ว่าจะเป็นในโรงเรียนโรงเรียนเธอกลัวว่าเราจะไม่เชื่อฟังปัญหาเธอเป็นเหมือนแม่เมื่อใดก็ตามที่มีเพื่อนร่วมชั้นทำผิดพลาดของเราเธอมักจะอดทนความรู้แก่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกครั้งที่เรียนเมื่อตาของเธอมองนักเรียนทุกคนเสมอเราเพราะกลัวเราไม่บรรยาย และเมื่อเรียนเสร็จเธอมักจะเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากห้องเรียนลมแรงหรือฝนตกหรือดวงอาทิตย์ร้อนของเธอเธอมักจะขี่รถยนต์ไฟฟ้าในโรงเรียนบ้านถนนไปมาแต่เธอมาโรงเรียนและเข้าห้องเรียนเวลาก็เร็วกว่าเรา เธอให้เราแม่งร้อยหัวใจทั้งในโรงเรียนและนอกโรงเรียนเธอกลัวเราไม่เชื่อฟังและสร้างปัญหาเธอเหมือนแม่เราเหมือนทุกครั้งที่มีนักเรียนทำผิดเธอมักจะอดทนสอนพวกเขา