你总是说话很小声 我走近 你没有了声音 我看见你眼角有痛 可是你总不说

你总是说话很小声 我走近 你没有了声音 我看见你眼角有痛 可是你总不说 你总是喜欢一个人吹风 像曾经被遗忘在角落 我不会让你独自伤痛 在我们离开那以后 时间不会为我停留 就如同我抓不住你的行踪 想静静的听 你静静的说 如果我问 你怎么说 忽然间我发现你的泪 像说著一种安静的节奏 大雨后晴空出现的彩虹 你知道我会陪你的 时间不会为我停留 就如同我抓不住你的行踪 想静静的听 你静静的说 如果我问 你怎么说 时间不会为我停留 就如同我抓不住你的行踪 想静静的听 你静静的说 如果我问 你怎么说

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณมักจะคุยกันอย่างเงียบ ๆ ผมเข้าหาคุณจะไม่ได้เสียงที่ผมเห็นดวงตาของคุณมีอาการปวด แต่คุณมักจะบอกว่าคุณไม่เคยเหมือนคนเช่นผมถูกลืมในมุมของความเจ็บปวดของฉันจะไม่ยอมให้คุณคนเดียวหลังจากที่เราได้ใส่ เวลาที่ฉันจะไม่อยู่เช่นเดียวกับผมจับที่อยู่ของคุณต้องการที่จะได้ยินคุณพูดอย่างเงียบ ๆ อย่างเงียบ ๆ ถ้าฉันขอให้คุณวิธีการพูดทั้งหมดในทันทีที่ผมพบว่าท้องฟ้าน้ำตาของคุณจะปรากฏเหมือนว่าจังหวะเงียบหลังจากที่ฝนตกหนัก รุ้งคุณรู้ว่าฉันจะมากับคุณสำหรับเวลาที่ฉันจะไม่อยู่เช่นเดียวกับผมจับที่อยู่ของคุณต้องการที่จะได้ยินคุณพูดอย่างเงียบ ๆ อย่างเงียบ ๆ ถ้าผมถามว่าคุณบอกว่าเวลาที่ฉันจะไม่อยู่เช่นเดียวกับที่ผมจับ อาศัยอยู่ที่อยู่ของคุณต้องการที่จะได้ยินคุณพูดอย่างเงียบ ๆ อย่างเงียบ ๆ บอกว่าถ้าผมถามคุณว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณมักจะพูดเบาๆฉันใกล้ชิดกับคุณไม่มีเสียงผมเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของคุณมีแต่คุณไม่ได้บอกว่าคุณมักจะชอบคนที่เป่าเหมือนที่เคยถูกลืมในมุมผมจะไม่ทำให้คุณเจ็บคนเดียวที่เราทิ้งแล้วเวลาจะอยู่เพื่อฉันเหมือนที่ผมไม่จับคุณอยู่ไหนอยากฟังอย่างเงียบๆคุณบอกว่าถ้าฉันถามอย่างที่คุณพูดฉันก็ค้นพบว่าน้ำตาของคุณเป็นวิธีหนึ่งที่เงียบสงบหลังจากฝนตกหนักในจังหวะที่ท้องฟ้าสีรุ้งที่คุณก็รู้ว่าผมจะอยู่ข้างคุณจะอยู่เพื่อฉันในเวลาที่ผมไม่ได้จับของที่อยู่ของคุณอยากจะเงียบฟังเธอกล่าวว่าถ้าผมถามคุณว่าเวลาจะอยู่เพื่อฉันเหมือนที่ฉันจับของที่อยู่ของคุณอยากจะเงียบฟังเธอกล่าวว่าถ้าผมถามคุณว่า