叶宜分辨，“我不小了。” “嗯嗯。”叶东海含笑点头，趣道：“不小了，再

叶宜分辨，“我不小了。”

“嗯嗯。”叶东海含笑点头，趣道：“不小了，再过几年就该嫁人了。”

叶宜又羞又臊，一时间说不出话来。

“二叔你真是的。”叶大奶奶嗔道：“明知道宜姐儿脸皮薄，还臊她。”一面握了女儿的手，一面笑道：“你才多大一点儿，你二叔这是逗你玩儿呢。”

“谁跟他玩儿了?”叶宜回头瞪了一眼，扶着母亲，“我们走。”一边走，一边放缓了脚步，“哼……，想来那顾家小姐颜色不错。”

叶大奶奶笑道：“你又没有见过，如何知道?”

“若不是顾家小姐颜色好……”叶宜拉长了声调，悠悠道：“二叔怎么会这般着急?巴巴的，还要我和娘亲自去相看。”抿了嘴，回头得意的看了一眼。

哪知道叶东海依旧一脸含笑，既不害臊，也不着急，更没有丝毫打算辩解之意。

叶宜一拳打在了棉花上，闷闷不乐。

叶大奶奶蹙眉，嗔道：“你一个姑娘家家的，也不害臊?”又叮嘱，“隔墙有耳，别回头传出什么流短蜚长来。”

“知道了，知道了。”叶宜陪着笑脸，搀扶母亲出了门。

客栈的布局并不大，拐了个弯，便是楼梯口。

小伙计笑眯眯迎了上来。

叶东海开口介绍，“这是我家大嫂和侄女儿，楼下的客人是女眷，我就不下去了。”

叶宜扶着母亲，跟着那小伙计下了楼。

来到雅间，小伙计隔门报了名号，便有一个丫头笑着出来相迎，“叶大奶奶、大小姐，快请里面坐下说话。”

果然是一屋子的女眷，上席坐了一个十三、四岁的绿衫少女。

叶宜微微一讶，----原本是跟叔叔开玩笑的话，没想到，那顾家小姐竟然真的十分出挑，明眸皓齿、肤白如玉，有如碧叶连天里的一支白莲花。

还未等她仔细打量，身边的母亲忽地晃了一下。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

叶宜บอก " ผมไม่เล็ก " . ฮ่าๆ " อืม . . . " 叶东海ยิ้มพยักหน้าและน่าสนใจว่า " ไม่เล็กไปไม่กี่ปีจะแต่งงาน " ฮ่า叶宜อายเขินเวลาที่พูดไม่ได้ ฮ่าๆ " คุณลุงจริงๆ . . . " ถนนใบยาย " รู้ว่าควรรู้จักบางผิวและยังเขินอายเธอ " ด้านจับมือของลูกสาวแล้วหัวเราะว่า " คุณไม่ได้มากนิดหน่อยคุณลุงเป็นคุณ " ฮ่าๆ " ใครเล่นกับเขา " 叶宜หันไปถลึงตาใส่และกอดแม่ " ไปกัน " ขณะที่เขาเดินลงฝีเท้า " อืม . . . . . . ต้องการที่มิสกูสีดี " ฮ่าๆใบยายยิ้ม " คุณก็ไม่เคยเห็นแล้วรู้มั้ย " ฮ่าๆ " ถ้าไม่คิดถึงกูสี . . . " 叶宜ยืดเสียง YY " ลุงทำไมมันเร่งด่วนบาและฉันและแม่ไปตรวจเอง " กัดปากและหันไปมองที่ภูมิใจ ฮ่าๆที่รู้ว่า叶东海ใบหน้ายังคงยิ้มไม่ละอายใจไม่กังวลมากขึ้นไม่ได้จะแก้ตัวของอิตาลี ฮ่า叶宜ชกในฝ้ายและไม่มีความสุข ฮ่าๆยายถนนใบขมวดคิ้ว " คุณสาวของครอบครัวอาจจะไม่เจออีกเหรอ " ตักเตือน " หน้าต่างมีหูประตูมีช่องอย่าหันกลับมาสิ่งที่ไหลยาวสั้นวิ่งหนีมา " ฮ่าๆ" รู้รู้ " 叶宜พร้อมกับยิ้มให้แม่ออกจากประตู ฮ่าเค้าโครงของโรงแรมไม่ใหญ่เปิดมุมและเป็นบันได ฮ่ายิ้มหนุ่มน้อยเข้ามา ฮ่า叶东海เปิดแนะนำ " บ้านพี่สะใภ้และหลานสาวและแขกข้างล่างเป็นผู้หญิงฉันก็ไม่ไป " ฮ่า叶宜กอดแม่แล้วหนุ่มน้อยลงมาชั้นล่าง ฮ่าๆมากั้นประตูห้องวีไอพีหนุ่มน้อยรายงานชื่อก็มีสาวหัวเราะออกมาลื่น " คุณยายและใบใหญ่ข้างในคุณผู้หญิงกรุณานั่งลงพูด " ฮ่าๆมันเป็นห้องของผู้หญิงนั่งบนเสื่อที่ 13 หรือ 14 ปีสีเขียวเสื้อยืดวัยรุ่น ฮ่าๆ叶宜แปลกใจเล็กน้อย ---- แต่เดิมกับลุงพูดเล่นไม่คิดว่ามันบังเอิญมากมิสกูเลือกฟันและผิวขาวราวกับหยกและทับทิมใบหนึ่งดอกบัวสีขาวในท้องฟ้า ฮ่าๆยังไม่ได้มองรอบตัวเธอและแม่ก็หมุนตัว