云澈一边回忆着当初的情形，一边缓缓的为凤雪児讲述着，刚开始声音还算平淡

云澈一边回忆着当初的情形，一边缓缓的为凤雪児讲述着，刚开始声音还算平淡，逐渐的，他的每一句话中，都不由自主的带上了深深的情感。毕竟，那是他和苍月无法忘却的一段经历，他们之间的情感，也是在那场患难之中升华。同样，那也是他命运的一个重大转折点，没有那一段经历，就不会有后面一连串的风云，不会有凤凰炎带来的一系列恩怨，也就不会有现在的自己。

云澈讲述了很久，从如何进入万兽山脉，一直讲述到了离开那个凤凰试炼之地。在他终于讲完时，垂下头来，却看到凤雪児香唇轻抿，呼吸轻缓如兰，已经睡了过去。

沉重的打击，长时间的逃亡与惊吓，再加上全身无力，凤雪児虽然一直被云澈抱着怀中，但无论精神还是身体，都早已是疲惫不堪。在云澈的声音中，她的精神才真正的一点点松弛，然后无法控制倦意，不知不觉的睡了过去。

云澈放轻自己的呼吸，默默的看着凤雪児浅睡的样子，一时间竟看的呆滞了过去。逐渐的，倦意袭来，他头靠在冰凉的墙壁上，不知不觉也跟着睡了过去。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun Chol ในขณะที่ความทรงจำของสถานการณ์เดิมในขณะที่หิมะ Phoenix ช้ากุมารบอกจุดเริ่มต้นที่น่าเบื่อเสียงสวยค่อยๆทุกประโยคของเขามีความตั้งใจนำอารมณ์ลึก หลังจากนั้นเขาและ Cang ไม่ลืมประสบการณ์อารมณ์ระหว่างพวกเขา แต่ยังอยู่ในความทุกข์ยากที่ระเหิด อีกครั้งที่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในโชคชะตาของเขาไม่ว่าประสบการณ์จะมีเบื้องหลังชุดของพายุจะไม่มีการอักเสบที่เกิดจากฟีนิกซ์ชุดของความคับข้องใจที่มีในขณะนี้จะตัวเอง ยุนชอลเกี่ยวกับการเป็นเวลานาน, วิธีการป้อนสัตว์ป่าจากภูเขาได้รับการบอกให้ออกไปจากการทดลองของนกฟีนิกซ์ ในที่สุดเมื่อเขาเสร็จแล้วแขวนขึ้น แต่เพื่อดูฮวงเซียงจุนแสงหิมะจิบกุมารเบา ๆ หายใจเช่นสีฟ้านอนหลับแล้วในอดีต ระเบิดหนัก, การหลบหนีด้วยความตกใจยาวควบคู่กับความอ่อนแอทั่วไปกุมารหิมะ Phoenix แม้ว่าเมฆ Che ได้รับการถือครองอาวุธ แต่ไม่ว่าจะทางจิตหรือทางกายภาพมีความยาวได้หมด Che เสียงเมฆจิตวิญญาณของเธอเป็นจริงเล็กน้อยของความหย่อนเหนื่อยและไม่สามารถที่จะควบคุมการนอนหลับโดยไม่รู้ตัว ยุนชอลของตัวเองหายใจเบา ๆ เงียบ ๆ ดูนกฟีนิกซ์หิมะเช่นการนอนหลับแสงกุมารเป็นเวลาจริงการมองซบเซาในอดีตที่ผ่านมา ค่อยๆเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตีหัวของเขากับผนังเย็นโดยไม่เจตนาตามการนอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านยุนชอลจำได้เมื่อสถานการณ์ด้าน児ฟินิกซ์หิมะค่อยๆบอกเล่าเป็นเสียงที่ค่อนข้างน่าเบื่อในตอนแรกค่อยๆทุกๆคำพูดของเขาที่เผลอเอาอารมณ์ลึก มันเป็น , หลังจากทั้งหมด , เขาและไม่อาจจะลืมได้苍月เป็นประสบการณ์ทางอารมณ์ของพวกเขาและยังเป็นปัญหาที่ระเหิด และมันก็เป็นโชคชะตาที่กำหนดให้เป็นจุดเปลี่ยนมันไม่ได้เป็นประสบการณ์ที่ไม่มีด้านหลังชุดของสถานการณ์ที่ไม่ได้มีการอักเสบของ Phoenix สร้างชุดของความแค้นจะไม่มีตัวเองในตอนนี้ฮีชอลบอกเมฆมานานจากวิธีการเข้าถึงล้านของสัตว์ภูเขาจากที่ได้บอกไปในการทดลองของฟีนิกซ์ ในที่สุดเขาก็เสร็จในเวลาก้มลงเห็นหงส์หิมะกัดริมฝีปากเบา児หายใจเบาๆแล้วหลับไปเหมือนกล้วยไม้ระเบิดหนักนานกลัวหลบหนีและบวกกับร่างกายอ่อนแอก็ถูกเมฆหิมะ児ฟงกอดฮีชอลอยู่แต่ไม่ว่าจะเป็นจิตใจหรือร่างกายได้อ่อนล้า เสียงของฮีชอลในเมฆในจิตวิญญาณของเธอเล็กน้อยผ่อนคลายอย่างแท้จริงและไม่สามารถควบคุมเหนื่อยเพลียหลับไปโดยไม่รู้ตัวยุนซอลเบาลมหายใจของตนเองเงียบฟินิกซ์หิมะ児หลับตื้นเหมือนเวลาเห็นความโง่ของอดีต ค่อยๆตื่นเต้นก่อนที่เขาหัวพิงผนังเย็นก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว