穷学生的爱情 我是一个穷男生，我没有爱情，所以在论坛里看到这个真实的帖

穷学生的爱情


我是一个穷男生，我没有爱情，所以在论坛里看到这个真实的帖子时，我哭了。我为穷男生的爱情感到悲哀，为生活的现实感到沮丧。我把这个故事转给你，希望你能回答我，穷男生到底该不该有爱情？

跟很多普通的故事一样，我是个特困生，是村子里唯一的大学生，学校其实很一般，不过是本科，而且我的高考成绩是全县第一。爷爷说这就是状元啊，他坚持要摆酒席，要请客，我们那么穷的家，终于看到希望了，终于有人要到北京去念书了。他们不知道我在城里同学面前是多么自卑，不知道我是怎样费尽心血去学普通话，练英文，他们甚至不知道学费我是怎么一年年交上的。有次我无意间说起自己每个月家教可以赚500元的时候，父亲第一次冲我发了脾气，他觉得我赚了那么多钱还不知道孝敬老人，不知道寄钱回家给弟弟交学费，太不懂事了。我的生活可以说很黑暗，一直念书、上课、考试、赚钱。同学说我是守财奴，只要有兼职的机会都过来找我，半开玩笑地说：嘿，听说你只要能赚钱什么都肯做。我只有装做不在乎：是啊，我都肯。这样拼命赚的钱，一半给自己交学费，一半给家里，供弟弟妹妹念书。

家乡人说起我来都是很神化的：多么有出息，不但能供自己还能供弟弟妹妹。弟弟妹妹写信给我，总是会说：哥，我也要去北京念大学！他们不知道我的苦，我也不愿意让任何人看到我的苦，除了她。

她是我下一届的学妹，迎新的时候我接的她，帮着拿行李，找床位。她一定要请我吃饭，我就吃了，吃完后我付了账，又带着她在学校里走了一圈，帮她认路。后来她说，那时候就开始喜欢我了，高高瘦瘦的，特别沉默，有很多心事似的，别人都说她是小美女，可是我连多一眼都没看她。是啊，那时候我正在想，付了账后我这一周的伙食费怎么办？我没想过找女朋友，更别说像她这样时髦漂亮的城市女孩子了。结果她经常找我，到我们班上旁听，向别人打听我的事情。我特别感动的是，我生日那天，她买了蛋糕，在学校门口等我，我去做家教了，晚上10点才回来，她等了我6个小时，在冬天的冷风里。从小到大，没有人对我这么好过，我接过她手里的蛋糕，把她的手握在我的手心里，给她暖着。她说我知道你压力很大，不要怕，我们一起来分担好不好？她真是天真啊，那时的我也真是天真啊。被爱情迷住了眼睛的人，什么事情都能够做出来，什么话都能说出来。

我们在学校附近找了小房子，住在一起。我已经确定保送上研了，我给她买了很多书，让她考研。每天一起上课，听讲座，去食堂吃饭，晚上我出去工作，她就在家里等我。她买减价的水果，一个个削了皮，切成一块块给我吃，她还第一次学会用蜂窝煤炉子做饭……我知道她是那么爱我，我也是全心全意地对她。都说恋爱最花钱，但是我没有多花什么钱，还给家里多寄了三百块，她说是给我妹妹买新衣服的，我们这一个月可以吃最便宜的菜。

她跟家里说起了我，父母都要求见一见。我做好了充分的心理准备，还是被他们家吓了一跳。她家住的是那种特别高档的复式房子，装修非常豪华。她妈妈说因为她是独女，希望结婚后也住在一起。她爸爸一直都皱着眉，看着我破旧的牛仔裤和旧衬衫。我觉得这个贫富的对比太像电影或者小说里的镜头了，实在让人无法接受。我无法忘记她爸爸跟我说的一句话：我家楠楠从小没吃过一点苦，没受过一点委屈，这是我们父母的本分。小伙子，你能做到吗？我没有答，我知道我做不到。同时我也知道了她为了跟我在一起，牺牲有多大。不住好房子不住宿舍，跟着我挤小平房，好衣服不穿，长年穿运动服。过去有哪家饭店新开张，她爸爸一定开车带全家去吃，现在她跟着我吃水煮白菜。她把生活费省下来，帮我交学费。这一切就是我所能给 她的，一个贫穷的爱人所能给她的，就这么多，却要求她无休止地付出，从时间到物质。她说：爱你就不觉得苦。但是我心痛啊，是真的心痛，好像整个人都要被撕裂一样的痛。我的出身我不能选择，但是她为什么要选择我，选择这样沉重的担子。

果然，结果她家里是不同意的。她妈妈还问她与我同居是不是我使了什么卑鄙的手段。我不能不说，她父母也真是一番苦心，表面上不拆散我们，实际上却不断鼓励她出国留学。她还高高兴兴地跟我说：咱们一起申请吧，我们到国外去念书。我笑了，说好啊。我没告诉她，我弟弟高考失利了，要复读一年，我妹妹正上高三。我找了更多的工作，说服她各自搬回宿舍住，故意一天天地疏远她，又不让她觉察。因为她的个性就是那么明朗活泼的，也有点粗心，根本不知道我其实已经有了分手的念头。

我强迫她背单词，我们在一起的时间大部分都是在学英语，她说我觉得你好像对我没那么好了，我说没有，让你好好学习才是对你好，你不是要出去留学吗？一直等到她考完GRE，我帮她发简历，发资料，写申请，忙得比她自己还上心。她开始越来越犹豫，问你呢？你怎么办，我说我容易，我当过枪手替考都考得不错，你怕什么。在说这些话的时候，我不看她，因为我的眼睛会泄露真相。

终于等到OFFER了，终于我松了一口气，我打电话告诉她妈妈：阿姨，楠楠可以留学去了，你们放心吧。她妈妈很迟疑地问你不跟过去吗？我说我不会去的，我有家人需要照顾，我真心希望楠楠一生幸福，可惜我做不到，所以我也绝不连累她。她妈妈在电话那边哭了，说你是个好孩子，能体谅父母的心。我说我明白，我不怨你们，真的。

我跟她说分手吧，我配不上你，是我不够好，我不忍心让你跟我一起吃苦。我上有父母爷爷奶奶，下有弟弟妹妹还等着念书，我起码要多辛苦10年，才能让全家人过上好日子，我爱你，所以我不应该跟你在一起，我们一开始就错了，对不起，我希望你能忘记我。

她哭成泪人，打我，咬我，踢我，我不还手，但是也不劝她。长痛不如短痛，到国外去吧，我爱的姑娘，会有更好的人更好的爱情给你补偿，我不想让你在最美好的年华里，不能尽情享受人生，而且是因为我的缘故。我是个穷人，给你的东西，与你应该得到的，相差太远太远了。我不愿意我们变成像我的博士师兄们那样的家庭，两夫妻咬牙供养其中一方的老家，矛盾不断，吵闹不断。就这么结束吧，相信我比你更疼痛，因为我不得不伤害你，不得不离开你，我最爱的人。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

穷学生的爱情 我是一个穷男生，我没有爱情，所以在论坛里看到这个真实的帖子时，我哭了。我为穷男生的爱情感到悲哀，为生活的现实感到沮丧。我把这个故事转给你，希望你能回答我，穷男生到底该不该有爱情？ 跟很多普通的故事一样，我是个特困生，是村子里唯一的大学生，学校其实很一般，不过是本科，而且我的高考成绩是全县第一。爷爷说这就是状元啊，他坚持要摆酒席，要请客，我们那么穷的家，终于看到希望了，终于有人要到北京去念书了。他们不知道我在城里同学面前是多么自卑，不知道我是怎样费尽心血去学普通话，练英文，他们甚至不知道学费我是怎么一年年交上的。有次我无意间说起自己每个月家教可以赚500元的时候，父亲第一次冲我发了脾气，他觉得我赚了那么多钱还不知道孝敬老人，不知道寄钱回家给弟弟交学费，太不懂事了。我的生活可以说很黑暗，一直念书、上课、考试、赚钱。同学说我是守财奴，只要有兼职的机会都过来找我，半开玩笑地说：嘿，听说你只要能赚钱什么都肯做。我只有装做不在乎：是啊，我都肯。这样拼命赚的钱，一半给自己交学费，一半给家里，供弟弟妹妹念书。 หน้าแรกเกี่ยวกับฉันมีทั้งหมดมากน่าบูชา: การเดินทาง ไม่เพียงแต่สำหรับตัวเองแต่สำหรับพี่น้องของพวกเขาอายุ พี่กับน้องเขียนกับฉัน เสมอว่า: น้อง ฉันจะไปวิทยาลัยในปักกิ่ง พวกเขาไม่ทราบสิ่งที่ฉันประสบ ฉันไม่ยอมให้ใครเห็นฉันประสบ ยกเว้นเธอ เธอเป็นสาวของฉันถัดไป ยินดีต้อนรับเมื่อฉันตอบเธอ กระเป๋า หาเตียงช่วย เธอจะเชิญผมไปทานอาหารค่ำ ฉัน กิน ชำระบิลหลังจากรับประทานอาหาร และเดินในโรงเรียนกับเธอในวงการ ช่วยเธอหาทางของพวกเขา ภายหลัง เธอกล่าวว่า และจากนั้น เริ่มชอบฉัน สูง บาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงียบ มีมากมายในใจของฉัน คนอื่น ๆ บอกว่า เธอเป็นสาวสวย แต่ฉันไม่ได้มองไปที่เธอ ใช่ ในขณะที่ ผมคิด สิ่งที่เกี่ยวกับจ่ายฉันหลังอาหารประจำสัปดาห์นี้ ไม่ต้องหาแฟน ไม่พูดหญิงเมืองทันสมัยเหมือนเธอถึง เธอมักจะถามฉัน การนั่งเรียนกับคนอื่น ๆ เกี่ยวกับฉัน ฉันถูกโดยเฉพาะย้าย ในวันเกิดของฉัน เธอซื้อเค้กรอฉันที่ประตูโรงเรียน ผมทำงานเป็นครูสอนพิเศษ และไม่ได้กลับมาที่ 10 น.ในช่วงเย็น เธอรอฉันสำหรับ 6 ชั่วโมง เย็นของฤดูหนาว จากเล็กไปใหญ่ ไม่มีใครรับผมจึงยาก ผมเอาเค้กในมือของเธอ และเอามือของเธอในมือของฉัน ให้ความอบอุ่นของเธอ เธอกล่าวว่า ฉันรู้ว่า คุณอยู่ภายใต้ความกดดันมาก ไม่ต้องกลัวที่จะใช้ร่วมกันกับเรา ตกลง เธอเป็นผู้บริสุทธิ์จริง ๆ แล้วฉันจะขำน่าที่มาก เกินไป คนรักตาที่ดึงดูดใจ สามารถทำสิ่งใด และไม่สามารถบอก เราพบบ้านใกล้โรงเรียน ขนาดเล็กอาศัยอยู่ร่วมกัน ผมพยายามที่ส่งการสอบถาม ฉันซื้อเธอดีที่สุด ให้เธอบด กันทุกวันในชั้นเรียน ฟัง การบรรยาย และห้องอาหารสำหรับอาหารค่ำ และออกกำลังกายในตอนเย็น เธอไม่รอฉันที่บ้าน ผลไม้ที่เธอซื้อขาย หนึ่งปอกเปลือก และตัดเป็นชิ้นจะกิน ต้องเรียนรู้การปรุงอาหารกับรังผึ้งเตา Briquet...... ฉันรู้ว่า เธอรักฉัน ฉันฉันทุ่มเทกับเธอ กล่าวว่า จะแพงที่สุด แต่ฉันไม่ได้ใช้เงิน ยัง ส่งบ้าน $ 300 เธอบอก ซื้อเสื้อผ้าใหม่สำหรับน้องสาวของฉัน เราสามารถกินอาหารที่ถูกที่สุดเดือนนี้ เธอบอกว่า ครอบครัวเกี่ยวกับฉัน ผู้ปกครองจะต้องตอบสนอง กำลังเตรียมการดี หรือจะถูกข้ามไป เธออยู่เป็นชนิดพิเศษคุณภาพสูงหน้าบ้าน ตกแต่งหรูหรามากขึ้น เพราะเธอเป็นเด็กเท่านั้น กล่าวว่า แม่ของเธอ ฉันหวังว่า แต่งงานอยู่ด้วยกัน พ่อของเธอคือ frowning สวมใส่กางเกงยีนส์และเสื้อเก่าของฉัน ผมคิดว่า ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนเกินไปเช่นฉากในนิยายหรือภาพยนตร์ เป็นต้น ฉันไม่สามารถลืมพ่อพูดคำกับฉัน: Nancy และเติบโตในครอบครัวของฉันไม่เคยลิ้มรสขมเล็กน้อย ไม่อบรมแค้นจนเล็กน้อย เป็นพ่อแม่ของเราส่วนหนึ่งได้ หนุ่ม คุณสามารถทำอย่างไร ตอบไม่มี ฉันรู้ว่า ไม่สามารถทำเช่นนั้น และฉันรู้ว่าเธอกับฉัน วิธีใหญ่คือเสียสละ ไม่ดีไม่บ้านหอพัก ฉันคั้นบังกะโลของฉัน ไม่สวมใส่เสื้อผ้าดี ยาวสวมใส่ชุดกีฬา โรงแรมที่เพิ่งเปิดให้บริการในอดีต ขับรถพ่อเธอครอบครัวดื่ม และตอน นี้เธอดังต่อไปนี้ฉันกินต้มกะหล่ำปลี เธอบันทึกค่าใช้จ่าย ช่วยฉันจ่ายค่าเล่าเรียน นี่คือสิ่งที่ฉันจะให้เธอ ให้เธอเป็นคนรักไม่สามารถ เพียงเพื่อมาก แต่ขอให้เธอจ่ายเงินไม่รู้จบจากเวลานั้น เธอบอกว่า รักคุณไม่รู้สึกว่าปราศจาก แต่หัวใจของฉันถูกจริง ๆ heartbreaking เหมือนกับว่าคนจะถูกฉีกขาดปวดทั้งหมด ที่มา จาก ฉันไม่สามารถเลือก แต่ทำไมต้องเธอเลือกฉัน เลือกภาระหนัก นั่นเอง ครอบครัวของเธอไม่เห็นด้วยกับผลการ ถามแม่ของเธอที่เธอมีกับฉันถ้าฉันทำแบบหมายถึงการ ฉันต้องพูด แม่ของเธอพยายามรอบคอบ ไม่ฉีกขาดเราห่างกันบนพื้นผิว แต่เขาตลอดเวลาให้กำลังใจเธอศึกษาต่อต่างประเทศ เธอบอกอย่างมีความสุขฉัน: เราถามมัน เราไปต่างประเทศเพื่อศึกษา ฉันหัวเราะ และกล่าวว่า ใช่ ไม่ได้บอกเธอ พี่ชายไม่สามารถสอบเข้าวิทยาลัย จะต้องทำปี น้องสาวของฉันเป็นเกรด ฉันได้แล้วมองขึ้นไปทำงาน และเกลี้ยกล่อมเธอย้ายกลับไปพัก โดยเจตนา alienated เธอตลอดวัน โดยไม่มีการรับรู้ของเธอ เนื่องจากบุคลิกของเธอจะมีชีวิตชีวามาก ค่อนข้างสะเพร่า ไม่ทราบแล้วมีความคิดในการแบ่งค่า บังคับให้เธอสาธยายคำ ส่วนใหญ่เวลาเราเข้าด้วยกันจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ เธอบอกว่า ฉันคิดว่า คุณดูเหมือนจะไม่ดีกับฉัน และฉันว่าไม่ และให้คุณเรียนรู้ได้สำหรับคุณ คุณจะไม่ไปศึกษาต่อต่างประเทศ จนเธอเสร็จ GRE ฉันช่วยเธอสมัครงาน ส่งข้อมูล เขียนโปรแกรม ว่างเกินไปกว่าใจของเธอเอง เธอเริ่มต้นรับบว่า ขอให้คุณ คุณทำได้ พูดได้ง่าย ผมทำงานเป็นมือปืนในการทดสอบได้งานที่ดี สิ่งคุณกลัว เมื่อฉันพูดเหล่านี้ ฉันไม่เห็นเธอ เพราะตาของฉันจะเปิดเผยความจริง 终于等到OFFER了，终于我松了一口气，我打电话告诉她妈妈：阿姨，楠楠可以留学去了，你们放心吧。她妈妈很迟疑地问你不跟过去吗？我说我不会去的，我有家人需要照顾，我真心希望楠楠一生幸福，可惜我做不到，所以我也绝不连累她。她妈妈在电话那边哭了，说你是个好孩子，能体谅父母的心。我说我明白，我不怨你们，真的。 我跟她说分手吧，我配不上你，是我不够好，我不忍心让你跟我一起吃苦。我上有父母爷爷奶奶，下有弟弟妹妹还等着念书，我起码要多辛苦10年，才能让全家人过上好日子，我爱你，所以我不应该跟你在一起，我们一开始就错了，对不起，我希望你能忘记我。 她哭成泪人，打我，咬我，踢我，我不还手，但是也不劝她。长痛不如短痛，到国外去吧，我爱的姑娘，会有更好的人更好的爱情给你补偿，我不想让你在最美好的年华里，不能尽情享受人生，而且是因为我的缘故。我是个穷人，给你的东西，与你应该得到的，相差太远太远了。我不愿意我们变成像我的博士师兄们那样的家庭，两夫妻咬牙供养其中一方的老家，矛盾不断，吵闹不断。就这么结束吧，相信我比你更疼痛，因为我不得不伤害你，不得不离开你，我最爱的人。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนยากจนรักผมเป็นเด็กไม่ดีฉันไม่ได้รักเพื่อที่จะเห็นข้อความที่แท้จริงในฟอรั่มที่ผมร้องไห้ ผมรู้สึกเศร้าสำหรับความรักของชายที่น่าสงสารคือความยุ่งยากในชีวิตจริง ฉันใส่เรื่องนี้ส่งต่อไปยังคุณฉันหวังว่าคุณจะตอบฉันเด็กยากจนไม่ควรมีความรักในที่สุด? เช่นเดียวกับเรื่องที่ธรรมดามากผมเป็นนักเรียนยากจนเป็นหมู่บ้านของนักศึกษาเพียงโรงเรียนทั่วไปมาก แต่ระดับปริญญาตรีและคะแนนสอบ SAT ของฉันคือเขตแรก คุณปู่บอกว่านี่เป็นแชมป์ ah, เขายืนยันฉลองการรักษาครอบครัวของเราให้ดีและในที่สุดก็เห็นความหวังในที่สุดคนที่จะไปปักกิ่งเพื่อการศึกษาขึ้น พวกเขาไม่ทราบวิธีการที่ฉันรู้สึกด้อยกว่าในด้านหน้าของนักเรียนในเมืองที่ผมไม่ทราบว่ามีความพยายามที่จะเรียนรู้ภาษาจีนกลาง, การฝึกอบรมภาษาอังกฤษที่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าฉันมือการเรียนการสอนในปี มีบางครั้งที่ผมไม่ได้ตั้งใจพูดคุยเกี่ยวกับครูสอนพิเศษของเขาจะได้รับ 500 หยวนต่อเดือนเป็นพ่อของฉันครั้งแรกที่ทำอารมณ์ที่ผมเขาคิดว่าฉันได้รับเงินมากไม่ทราบว่าการดูแลผู้สูงอายุที่ผมไม่ทราบว่าจะส่งเงินกลับบ้านไป พี่ชายของการเรียนการสอนการจ่ายเงินที่เหมาะสมเกินไป ชีวิตของฉันอาจจะมืดมากได้รับการศึกษาการเรียนการสอบเงิน นักเรียนบอกว่าผมขี้เหนียวตราบใดที่มีโอกาสที่จะมาหาฉันเป็นส่วนหนึ่งเวลาครึ่งติดตลกกล่าวว่า: เฮ้ผมได้ยินมาว่าคุณยินดีที่จะทำอะไรตราบใดที่เงิน ฉันแกล้งดูแล: ใช่ ah, ฉันมีเคน ดังนั้นเงินยาก, ครึ่งหนึ่งของมันที่จะจ่ายค่าเล่าเรียนของตัวเองครึ่งหนึ่งให้กับครอบครัวสำหรับน้องไปโรงเรียน ฉันมาที่บ้านเพื่อคนพูดเกี่ยวกับการเป็นถวายพระเกียรติมาก: วิธีการที่มีแนวโน้มไม่เพียง แต่สำหรับตัวเอง แต่ยังสำหรับน้องสาว พี่ชายและน้องสาวเขียนถึงฉันเสมอกล่าวว่า: บราเดอร์ผมจะไปยังกรุงปักกิ่งเพื่อไปยังมหาวิทยาลัย! พวกเขาไม่ทราบความเจ็บปวดของฉันฉันไม่ต้องการให้ใครเห็นความเจ็บปวดของฉันที่นอกเหนือไปจากเธอ เธอเป็นหญิงสาวที่โรงเรียนต่อไปของฉันฉันได้รับการต้อนรับเมื่อเธอช่วยด้วยกระเป๋าหาเตียง เธอจะต้องเชิญผมไปทานอาหารเย็นฉันกินแล้วผมได้เรียกเก็บเงินหลังจากกินเธอเดินไปรอบ ๆ กับเธอที่โรงเรียนช่วยให้เส้นทางของเธอ หลังจากนั้นเธอกล่าวว่าเธอก็เริ่มที่จะชอบฉันสูงและบางเงียบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นมีจำนวนมากของจิตใจของคนอื่น ๆ บอกว่าเธอเป็นความงามที่เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ผมไม่ได้เห็นเธอมากยิ่งขึ้นกว่าหนึ่ง อาใช่แล้วผมคิดว่าหลังจากที่ผมจ่ายบิลสำหรับมื้ออาหารในสัปดาห์นี้ว่าจะทำอย่างไร? ฉันไม่เคยคิดว่าจะหาแฟนให้อยู่คนเดียวเหมือนสาวที่มีสไตล์ของเธอในเมืองที่สวย และเธอมักจะมากับผมจะนั่งอยู่ในชั้นเรียนของเรากับคนอื่น ๆ เกี่ยวกับธุรกิจของฉัน ผมประทับใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่วันเกิดของฉันที่เธอซื้อเค้กที่ประตูโรงเรียนการรอคอยสำหรับฉันฉันจะต้องสอนและ 22:00 กลับมาที่เธอรอคอยสำหรับฉัน 6 ชั่วโมงในช่วงฤดูหนาวที่หนาวเย็นระเบิด ตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงขนาดใหญ่ที่ไม่ดีกับผมผมเอาเค้กมือของเธอใส่มือของเธอในมือและหัวใจของฉันของฉันกับเธออย่างอบอุ่น เธอบอกว่าฉันรู้ว่าคุณอยู่ภายใต้ความกดดันไม่ต้องกลัวที่เราร่วมกัน OK? อาเธอไร้เดียงสาจริงๆผมเป็นอาไร้เดียงสาจริงๆ โดยคนหลงรักตาสิ่งที่สามารถทำสิ่งที่สามารถพูดคำ เราพบว่าบ้านหลังเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้โรงเรียนที่จะอยู่ด้วยกัน ฉันเดินเกี่ยวกับการวิจัยได้รับการระบุและฉันซื้อหนังสือจำนวนมากให้การศึกษาโรงเรียนของเธอ โรงเรียนด้วยกันทุกวันฟังบรรยายการโรงอาหารที่จะกินในตอนเย็นผมไปทำงานที่เธออยู่ที่บ้านรอให้ฉัน เธอซื้อการลดลงของผลไม้หนึ่งปอกเปลือกหั่นเป็นชิ้นสำหรับผมครั้งแรกที่เธอเรียนรู้ที่จะปรุงอาหารด้วยเตา briquettes ถ่านหิน ...... ฉันรู้ว่าเธอเป็นดังนั้นในความรักกับฉันและฉันยังบริสุทธิ์ใจกับเธอ รักกล่าวว่าเงินมากที่สุด แต่ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินใด ๆ กลับบ้านส่งสามร้อยมากขึ้นเธอบอกว่าเป็นน้องสาวของฉันไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ที่เราสามารถที่จะกินอาหารในเดือนนี้ที่ถูกที่สุด ฉันบอกเธอเกี่ยวกับบ้านพ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องมีความสุขในการมองเห็น ฉันจะเตรียมการอย่างเต็มที่หรือจะตกใจไปที่บ้านของพวกเขา เธออาศัยอยู่ในชนิดของการตกแต่งบ้านเพล็กซ์คุณภาพสูงเป็นพิเศษที่หรูหรามาก แม่ของเธอเพราะเธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวต้องการที่จะอยู่ด้วยกันหลังจากแต่งงาน พ่อของเธอได้เสมอขมวดคิ้วมองที่กางเกงยีนส์เก่าของฉันและเสื้อเก่า ผมคิดว่าความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนมีมากเกินไปเช่นภาพยนตร์หรือยิงในนิยายและเป็นที่ยอมรับไม่ได้ ฉันไม่สามารถลืมพ่อของเธอบอกฉันจะพูดว่า: ผมไม่ได้กินที่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวัยเด็กขม Nannan คนที่ทำผิดไม่มันเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ของเรา ชายหนุ่มคนหนึ่งที่คุณสามารถทำมันได้หรือไม่ ฉันไม่ได้ตอบฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถ ฉันยังรู้ว่าเธอจะอยู่กับฉันว่าเสียสละมาก ไม่สามารถที่จะอยู่ในสี่บ้านที่ดีตามฉันบีบคอทเทจขนาดเล็กไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าที่ดีกีฬาสวมใส่เป็นเวลานาน ซึ่งที่ผ่านมาร้านอาหารที่เพิ่งเปิดใหม่พ่อของเธอขับรถครอบครัวที่จะกินและตอนนี้เธอตามฉันไปกินกะหล่ำปลีต้ม เธอบันทึกค่าใช้จ่ายของการใช้ชีวิตที่ช่วยให้ผมจ่ายค่าเล่าเรียน ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ฉันจะให้เธอเป็นคนรักที่ดีสามารถให้เธอมาก แต่ขอให้เธอจ่ายเงินที่ไม่มีที่สิ้นสุดเป็นครั้งสำคัญ เธอกล่าวว่ารักคุณไม่รู้สึกขม แต่ผมเสียใจอาเศร้าจริงๆเช่นถ้าคนทั้งจะต้องมีการฉีกขาดอาการปวดเดียวกัน ผมเกิดมาผมไม่สามารถเลือก แต่ทำไมเธอเลือกฉันเลือกดังกล่าวเป็นภาระหนัก พอแน่ใจว่าผลลัพธ์ที่ไม่เห็นด้วยกับครอบครัวของเธอ แม่ของเธอถามว่าการอยู่ร่วมกันของเธอกับฉันเพื่อให้ฉันไม่ได้หมายถึงสิ่งที่น่ารังเกียจ ต้องบอกว่าพ่อแม่ของเธอเป็นจริงมากคิดว่าพื้นผิวที่ไม่ได้แยกเราในความเป็นจริงได้อย่างต่อเนื่องที่จะส่งเสริมให้เธอไปเรียนต่อต่างประเทศ อย่างมีความสุขเธอบอกกับผมว่าเราไปใช้สำหรับการนั้นเราเดินทางไปต่างประเทศเพื่อการศึกษา ฉันหัวเราะและกล่าวว่าดี ผมไม่ได้บอกเธอว่าพี่ชายของฉันหายไปสอบเข้าวิทยาลัยที่จะทำซ้ำปีน้องสาวของฉันเป็นปีที่สาม ฉันกำลังมองหางานที่ต้องโน้มน้าวให้เธอย้ายกลับไปที่หอพักของพวกเขาและแปลกจงใจวันของเธอโดยวัน แต่เธอไม่ได้สังเกตเห็น เพราะเธอเป็นบุคลิกที่สดใสและมีชีวิตชีวา แต่ยังน้อยประมาทผมไม่ทราบว่าผมมีความคิดของการทำลายขึ้น ผมบังคับให้เธอกลับคำมากที่สุดของเวลาของเราร่วมกันเรียนรู้ภาษาอังกฤษที่เธอบอกว่าผมรู้สึกว่าคุณจะไม่ให้ที่ดีสำหรับผมผมว่าไม่ดังนั้นที่คุณเรียนรู้ที่เหมาะสมสวัสดีคุณไม่ได้ออกไปศึกษาในต่างประเทศ มันได้หรือไม่ รอจนกว่าเธอเสร็จสิ้นการสอบ GRE ผมช่วยให้เธอกลับมาส่งข้อมูลที่เขียนแอพลิเคชันเธอยังมีความคิดมากกว่าที่วุ่นวาย เธอเริ่มได้รับความลังเลที่จะถามวิธีการเกี่ยวกับคุณ? คุณจะทำอย่างไรผมบอกว่าผมง่ายฉันได้รับมือปืนออกมาสวยดีสิ่งที่คุณกลัว ในคำพูดนี้ผมไม่เห็นเธอเพราะตาของฉันจะเปิดเผยความจริง ข้อเสนอจนในที่สุดในที่สุดฉันก็รู้สึกโล่งใจผมโทรมาบอกแม่ของเธอ: ป้า Nannan สามารถเดินทางไปต่างประเทศคุณต้องกังวล แม่ของเธอยังลังเลที่จะถามคุณไม่ปฏิบัติตามผ่าน? ผมบอกว่าผมจะไม่ไปผมมีครอบครัวที่จะดูแลผมหวังว่าชีวิต Nannan มีความสุข แต่ฉันไม่สามารถดังนั้นฉันจะไม่ทำร้ายเธอ แม่ของเธอร้องไห้ในโทรศัพท์ที่นั่นว่าคุณเป็นเด็กดีที่จะชื่นชมหัวใจพ่อแม่ของพวกเขา ผมบอกว่าผมรู้ว่าผมไม่โทษคุณจริงๆ ฉันบอกเธอเลิกผมไม่สมควรได้รับคุณเป็นสิ่งที่ดีพอสำหรับฉันฉันไม่สามารถทนที่จะช่วยให้คุณประสบกับฉัน ผมมีพ่อแม่ปู่ย่าตายายพี่ชายและน้องสาวยังคงรออยู่ภายใต้การศึกษาวิธีการที่ยากผมอย่างน้อย 10 ปีจะได้รับทั้งครอบครัวมีชีวิตที่ดีผมรักคุณผมจึงไม่ควรจะเป็นกับคุณเราเริ่มแรก ผิดฉันขอโทษฉันหวังว่าคุณจะลืมฉัน เธอละลายในน้ำตาตีฉันกัดฉันเตะฉันฉันไม่ได้กลับมาต่อสู้ แต่ไม่ได้เกลี้ยกล่อมให้เธอ เจ็บปวดกับอาการปวดยาวระยะสั้นที่จะเดินทางไปต่างประเทศผมรักผู้หญิงคนนั้นจะมีคนที่ดีขึ้นและความรักดีกว่าที่จะชดเชยคุณผมไม่ต้องการให้คุณในปีที่ดีที่สุดในการไม่สามารถสนุกกับชีวิต แต่ยังเพราะผม ประโยชน์ ฉันกำลังยากจนบางสิ่งบางอย่างให้คุณและคุณควรจะได้รับที่เลวร้ายยิ่งไกล ฉันไม่ต้องการให้เราเป็นเหมือนครอบครัวของฉันเช่นดรนักเรียนเก่าสองคู่กัดการสนับสนุนของหนึ่งของพวกเขาที่บ้านขัดแย้งเสียงอย่างต่อเนื่อง นี่คือจุดจบของมันฉันเชื่อว่าอาการปวดมากขึ้นกว่าที่คุณเพราะผมต้องทำร้ายคุณต้องออกจากคุณผมรักคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนยากจนความรักฮ่าๆผมเป็นเด็กยากจนผมไม่มีความรักดังนั้นในฟอรั่มนี้โพสต์จริงเมื่อเห็นฉันร้องไห้ ฉันเป็นเด็กยากจนความรักเศร้าผิดหวังสำหรับความเป็นจริงของชีวิต ฉันทำเรื่องนี้ให้คุณหวังว่าคุณจะตอบผมเด็กยากจนหรือไม่มีความรัก ฮ่ามากธรรมดากับเรื่องราวเหมือนฉันเป็นนักเรียนยากจนเป็นหมู่บ้านเดียวของนักศึกษาโรงเรียนเป็นเรื่องทั่วไปแต่เป็นปริญญาตรีและฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยเป็นมณฑลแรก ปู่บอกว่านี่คือแชมป์อ่าเค้าจะเลี้ยงต้องเลี้ยงเรายากจนมากบ้านก็เห็นความหวังและในที่สุดก็มีคนต้องไปปักกิ่งไปเรียน พวกเขาไม่รู้ว่าฉันอยู่ในเมืองเป็นปมด้อยต่อหน้าเพื่อนแล้วไม่รู้ว่าฉันในความพยายามที่จะเรียนรู้ภาษาจีนกลางฝึกภาษาอังกฤษพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะจ่ายค่าเล่าเรียนทุกปีใน มีหลายครั้งที่ผมตั้งใจพูดถึงตัวเองในแต่ละเดือนสามารถมีรายได้สอนพิเศษ 500 หยวนเมื่อพ่อของฉันแรกวิ่งฉันอารมณ์เสียเขาคิดว่าฉันได้รับเงินมากไม่รู้ว่าให้เกียรติผู้สูงอายุไม่รู้ส่งเงินกลับบ้านให้พี่จ่ายค่าเล่าเรียนก็ไม่ฉลาด ชีวิตฉันมันมืดได้เรียนและเรียนและการสอบและทำเงิน ว่าฉันเป็นคนขี้เหนียวตราบใดที่มีงานพิเศษโอกาสจะมาหาฉันครึ่งติดตลกว่าเฮ้ได้ยินว่าถ้าคุณสามารถทำให้เงินทำได้ทุกอย่าง ฉันแค่แกล้งทำเป็นไม่สนใจว่าใช่ฉันก็จะ ดังนั้นพยายามทำให้เงินครึ่งหนึ่งให้ตัวเองจ่ายค่าเล่าเรียนครึ่งหนึ่งให้กับบ้านให้น้องเรียน ฮ่าๆคนบ้านเกิดที่กล่าวถึงผมก็บูชาว่ามีสัญญาจะไม่เพียงแต่สำหรับตัวเองยังให้น้องชายและน้องสาว น้องเขียนให้ฉันก็จะบอกว่าพี่ผมจะไปปักกิ่งวิทยาลัย . พวกเขาไม่รู้หรอกว่าผมทุกข์ผมก็ไม่อยากให้ใครเห็นฉันขมยกเว้นเธอ ฮ่าๆเธอฉันต่อไปเพื่อนต้อนรับเมื่อฉันเจอเธอช่วยถือสัมภาระหาเตียงเธอจะให้ฉันกินฉันกินและเมื่อกินเสร็จฉันจ่ายเงินและพาเธอเดินไปในโรงเรียนช่วยเธอหาทาง ต่อมาเธอบอกว่าตอนนั้นก็เริ่มชอบฉันและสูงพิเศษเงียบมากในใจของทุกคนว่าเธอเป็นสาวแต่ฉันยังไม่เคยเห็นเธอตามากขึ้น ใช่ตอนนั้นฉันกำลังคิดว่าฉันจ่ายบิลนี้หลังจากสัปดาห์ของต้นทุนอาหารทำอย่างไร ผมไม่ได้คิดจะหาแฟนคนเดียวเหมือนเธอสวยสาวเมืองแฟชั่น เธอมักจะมาหาผมถึงห้องเราฟังและถามผู้อื่นเกี่ยวกับฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมสัมผัสได้คือวันเกิดของฉันเธอซื้อเค้กรอฉันอยู่ที่ประตูโรงเรียนผมทำติวเตอร์ 10 โมงตอนเย็นกลับมาเธอรอฉัน 6 ชั่วโมงในฤดูหนาวเย็นใน โตขึ้นไม่มีใครทำอะไรดีสำหรับฉันฉันเอาเธอเค้กในมือของเธอถือบนมือของฉันทำให้เธออบอุ่น เธอว่าผมรู้ว่าคุณเครียดไม่ต้องกลัวเรามาร่วมกันได้ไหม เธอช่างไร้เดียงสาอ่ะตอนนั้นผมยังไร้เดียงสาจริงๆอ่า ถูกรักหลงรักตาทุกอย่างสามารถทำอะไรได้พูดออกมา ฮ่าๆเราเจอบ้านหลังเล็กในบริเวณโรงเรียนและอาศัยอยู่ด้วยกัน ฉันตัดสินใจเดินบดฉันให้เธอซื้อหนังสือหลายเล่มทำให้เธอสอบ เรียนด้วยกันทุกวันฟังการบรรยายไปโรงอาหารตอนเย็นผมจะออกไปทำงานเธอรอฉันอยู่ที่บ้าน เธอซื้อขายผลไม้หนึ่งที่ปอกเปลือกและหั่นให้ผมกินครั้งแรกเธอยังเรียนรู้การใช้รังผึ้งเตาทำอาหาร . . . ผมรู้ว่าเธอชอบผมผมก็มีความสุขกับเธอ จะบอกว่าความรักที่สุดแต่ผมไม่ได้ใช้จ่ายอะไรใช้จ่ายเงินกลับมาให้ที่บ้านส่งมากกว่า 300 ชิ้นเธอบอกว่าให้น้องสาวผมซื้อเสื้อผ้าใหม่และเราสามารถกินเป็นเดือนราคาถูกที่สุดจาน ฮ่าๆเธอพูดกับที่บ้านผมพ่อแม่ทุกคนต้องเจอ ผมได้ทำเตรียมหรือถูกพวกเขาที่บ้านตกใจ เธออาศัยอยู่ที่พิเศษของบ้านหรูเพล็กซ์ตกแต่งหรูหรามาก แม่บอกว่าเพราะเธอเป็นลูกสาวคนเดียวหวังว่าหลังจากแต่งงานได้อยู่ด้วยกัน พ่อของเธอกำลังขมวดคิ้วมองฉันกางเกงยีนส์และเสื้อเก่า ฉันคิดว่านี้คนรวยกับคนจนเปรียบเทียบเหมือนในหนังหรือนิยายในเลนส์มาก็รับไม่ได้ ผมไม่สามารถลืมเธอพ่อฉันพูดประโยคที่แนนซี่เป็นเด็กที่บ้านไม่กินหน่อยไม่ได้มีขมเล็กน้อยความนี้เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ของเรา พ่อหนุ่มคุณทำได้มั้ย ผมไม่ตอบผมก็ไม่ทำ