当！ 当！ 断成两截的龙阙一左一右，重重的落在云澈的两侧，再也没有了动

当！

当！

断成两截的龙阙一左一右，重重的落在云澈的两侧，再也没有了动静。剑尖部位，那个狰狞的龙缓缓失去了气息，龙目部位也彻底失去了光芒，变得死灰一片。

云澈瘫在地上，愣愣的看着前方，半天没有缓过神来。许久，他伸出手臂，像以前一样去召唤龙阙……但，龙阙断裂，其本就未成熟的灵性也随之消弭，在他的召唤之下毫无反应。

云澈起身，一言不的将两截龙阙捡起，然后坐到墙角，默默的看着断裂的龙阙愣。

四年前，他在龙神试炼之地得到龙阙，此后，它在太古苍龙残魂的力量下得以升华，成为一把王剑。这期间，它和云澈一起披荆斩棘，并肩为战，是云澈的另一只臂膀，也是云澈最为依赖的伙伴。他们彼此成就了彼此的威名。

但如今，它却断裂了，而且是在他的手上，因为他的力量而崩断。

“你现在的力量已经今非昔比，它毕竟只是一把王剑，你如今的全力状态，已经不是它所能够承受。这个石门又极硬无比，你刚才的力量几乎全部反震回来，它会崩断，再正常不过。”茉莉平淡的说道，在云澈为自己加持炼狱状态时，她便已基本料到了这个结果。

“唉……”云澈长长的叹息一声，他把龙阙小心的拿起，手掌缓缓抚过冰冷的剑身，轻轻的道：“老伙计，你跟着我一起奋战这么多年，没想到最后竟然被我亲手给毁了……也好，你也该好好的休息一下了。等离开这里之后，我会想办法把你修复。”

念叨完，云澈把龙阙收了起来，内心也很快平复，他目光落在龙阙刚才所轰击的部位。

那里，已不再是一个白点，而赫然是一个……小缺口！！

云澈精神一震，迅凑了过去。他刚才没有看错，平整的石门上，的确出现了一个很小的缺口，这个缺口小到只有半个小指指甲大小，深度上也大概只相当于一个纸片的厚度，但的的确确算的上是一个缺口。

不过云澈却是没有丝毫的惊喜，因为这个小缺口，是以龙阙断裂的代价换来，现在没有了龙阙，单以身体的话，已是根本不可能再造成这样的缺口。

“请你……找到她……”

正看着那个小缺口出神的云澈猛的抬头，看向了前方。

“怎么了？”茉莉问道。

“……又听到那个声音了，就是进入太古玄舟的第一天所听到的那个声音。”云澈站起身来道。在空间乱流袭来之后，他所有精力都在对抗空间乱流，耳边只有空间撕裂和暴.乱的声音，再无其他。而就算这个声音在这个期间也曾响起过，也必然被空间乱流的声音完全的淹没。

现在，空间乱流停止，当初那个不知来自何方，飘渺而又诡异的声音再度响起。

“你到底听到了什么？”茉莉沉下眉头道。

云澈想了想，道：“之前，那个声音一直断断续续，很久才响起来一次，似乎是让我找到一个人……然后救他……似乎还提到了天毒珠。刚才那个声音再次响起，说的内容是‘请你找到他’……依然是让我找到一个人。”

“那个声音提到了天毒珠？”茉莉眸光一动，沉吟一会儿后，道：“先不要管那个声音，你现在被困在这里面，连自己都救不了，又怎么可能去救别人。先好好想想该怎么才能离开这里吧。”

云澈点头，盘坐在了地上，苦思了小半天后，从天毒珠中拿出一直没舍得吃的炎龙之心，用凤炎烤熟，然后便开始狼吞虎咽起来。一年多没吃东西，虽然身体机能没受多大影响，但肚子里早已经是饥肠辘辘。他这两辈子，还从来没有空着肚子这么久过。

很快，云澈便已吃了个大饱，又饮了一大碗龙血，他摸了摸肚皮，惬意的呼了一口气，然后忽然问道：“茉莉，我在这里面已经多久了？”

“十八个月。”

“十八个月……居然已经这么久了。”云澈面露惊讶，然后忽然转头看着茉莉：“如果已经过去了这么久的话，那你自己对自己设下的那个封印，应该已经解除了吧？”

茉莉看他一眼，冷冷的道：“怎么，你想借助我的力量离开这里？”

“如果你的力量已经恢复了的话，这当然是最好的方法。”云澈一脸的希冀：“距离你封锁力量，都已经过去三年多的时间了。按照你当初所说的时间范围，你的力量怎么也该恢复了才对。”

“如果你想依靠我的力量离开这里，那你还是死心吧。”茉莉别过脸去，毫不客气的道：“我力量恢复的时候，自然会告诉你。”

“这么说，你的力量还是没有恢复？”云澈的脸上露出郁闷和失望的神情，但这些情绪又马上消失不见，他看着茉莉，忽然笑了一笑，然后走了过去，站到茉莉的身前，在她诧然的眸光中，将她轻轻的抱住。

茉莉全然没有想到他竟然会忽然做出这样的动作，下意识的挣扎起来，但她“没有力量”的身体怎么可能挣脱云澈的臂膀，她怒中带慌的道：“你……你做什么！？”

“当然是抱抱你。”云澈微笑着道：“在送雪児离开之后，我本来以为自己已经是必死无疑了，没想到，我竟然又活了下来……这种不失去生命，不失去希望，也不失去你的感觉真好，所以忽然很想好好抱抱你。”

“……我可是你的师父！我允许你抱我了吗！”茉莉一边软弱的挣扎，一边用尽可能愤怒的声音道。

云澈很是无辜的道：“这个……抱一抱又有什么关系？当初，我还亲过你呢，你那时都没怎么生气。”

他说的亲过她，指的是当初遭遇炎龙，茉莉动用力量灭杀炎龙，自身毒，差点魂灭。云澈为了救回他，口对口喂了她大量自己的血液……

这件事，茉莉当然不会忘记。云澈忽然提起，让她身体一僵，随之羞赧成怒，身上的怒气和杀气也顿时爆，她反而不再挣扎，声音极其冰冷的道：“放开！”

只不过，虽然她极力的让自己的气息变得吓人，但她毕竟没有对云澈的真正杀心，就连怒气也是恼羞为主，所以根本不足以让云澈有半点威慑感。云澈嘴角一动，有些郁闷的低念一声“好吧”，松开了抱着茉莉的手臂。

茉莉迅退后，盯着云澈，一脸的恼怒：“你以后若是再敢不经我同意乱碰我，信不信我恢复力量后打烂你的手！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ ! ! ! ! ! ! !เมื่อ ! ! ! ! ! ! !การแบ่งออกเป็นสองส่วน阙一มังกรด้านซ้ายและขวาอย่างหนักในเมฆที่ทั้งสองด้านของฮีชอลที่ไม่มีการเคลื่อนไหว ส่วนปลายดาบมังกรที่ดุร้ายค่อยๆสูญเสียลมหายใจลอมสถานที่ยังสูญเสียแสงที่กลายเป็นเถ้าถ่านยุนชอลเขาล้มลงกับพื้นและมองไปข้างหน้าในเวลาที่ไม่มีพระเจ้ามาช้า เป็นเวลานานและพระกรที่เหยียดออกของพระองค์เหมือนที่เคยเรียกมังกรหนองจอก . . . . . . . . . . . . . . แต่มังกรคลองสามวาแตกของจิตวิญญาณนี้จะอ่อนก็จะเก่าตามเสียงเรียกของเขาโดยไม่มีการตอบสนองฮีชอลลุกขึ้นยืนเมฆและไม่มีคำจะหยิบสองมังกรจตุจักรแล้วนั่งมองในมุมเงียบๆของมังกรจึงไม่แตกสี่ปีที่ผ่านมาเขาได้รับการทดสอบในมังกรของมังกรคือ , จากนั้นก็残魂ขึ้นในความแข็งแกร่งของมังกรได้เป็นอย่างดีทำให้หวังเจี้ยน ในช่วงเวลานี้จะผ่านและเมฆกับฮีชอลและต่อสู้เคียงข้างซอลเป็นเมฆเมฆเป็นอีกหนึ่งแขนฮีชอลไว้ใจมากที่สุดคู่ค้า พวกเขาได้รู้จักกันแต่ตอนนี้มันแตกและบนมือของเขาเพราะเขามีอำนาจและหัก" ตอนนี้คุณกำลังอยู่ในตำแหน่งที่ดีหลังจากทั้งหมดมันเป็นเพียงหวังเพื่อให้คุณที่ตอนนี้สภาพไม่สิ่งที่มันสามารถทนได้ นี้ประตูหนักมากและคุณกำลังต่อต้านแผ่นดินไหวเกือบทั้งหมดมันก็จะหักกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง " " " " " " " แต่ . . . . . . . จัสมินบอกว่าอ๋อในเมฆสำหรับตัวเองสถานะพรซอยนรกที่เธอได้คาดหวังว่าผลนี้พื้นฐาน" เอ่อ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ยุนซอลถอนหายใจเขาเอามังกรหนองจอกระวังรับฝ่ามือเย็นค่อยๆลูบดาบเบาๆว่า " เพื่อนนายตามฉันต่อสู้กับมานานหลายปีและผมเองไม่คิดว่าจะบังเอิญถูกทำลาย . . . . . . . . . . . . . . หรือคุณควรที่จะมีเวลาพักผ่อน และออกไปจากที่นี่ก่อนที่ผมจะลองให้คุณแก้ไข " " " " " " " . . . . . . .พูดจบฮีชอลให้ลุกขึ้น阙收เมฆมังกรก็จะหายในไม่ช้าเขาก็มองอยู่ใน阙刚才โดยตรงไปยังส่วนของมังกรนั้นก็ไม่ได้เป็นจุดสีขาวที่เห็นเป็น . . . . . . . . . . . . . . ช่องว่างเล็กๆน้อยๆ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !เมฆแผ่นดินไหวในจิตวิญญาณของฮีชอลอย่างรวดเร็วถึงในอดีต เขาก็ไม่ได้อ่านผิด , แบน , หินประตูมีขนาดเล็กมากช่องว่างช่องว่างนี้จะลงแค่ครึ่งเล็บนิ้วก้อยขนาด , ความลึกหรืออาจจะเทียบเท่ากับที่ของกระดาษความหนาแต่ก็เป็นหนึ่งในช่องว่างแต่ยุนชอลก็ไม่มีเซอร์ไพรส์เพราะมันบิ่นเล็กน้อยในราคาที่จตุจักรมังกรหักมังกรจึงไม่ได้ในตอนนี้เพียงอย่างเดียวว่าร่างกายก็ไม่อาจจะทำให้เกิดช่องว่าง" ได้โปรด . . . . . . . . . . . . . . หาเธอให้พบ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "กำลังดูที่ช่องว่างเล็กๆของพระเจ้า云澈猛เงยหน้าขึ้นมองตรงไปข้างหน้า" เกิดอะไรขึ้น ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " จัสมินถาม" " " " " " . . . . . . . . . . . . . . และได้ยินเสียงนั้นคือการเข้าไปในสถานที่ลึกลับและเรือในวันแรกที่ได้ยินเสียงนั้น . . . . . . . ฮีชอลลุกขึ้นยืนกล่าวว่าเมฆ ความวุ่นวายเกิดขึ้นในพื้นที่หลังจากทั้งหมดที่เขาจะจดจ่อกับการต่อสู้กับพื้นที่กันหูฉีกและความรุนแรง . . . . . . . . มีเพียงพื้นที่อื่นไม่มีเสียง และถ้าเสียงนี้ในช่วงระยะเวลานี้เคยดังมาก่อนก็ต้องถูกน้ำท่วมเต็มพื้นที่เสียงของความวุ่นวายตอนนี้หยุดป่วนพื้นที่เดิมที่ไม่รู้มาจากไหนไหลและเสียงประหลาดดังขึ้นอีกครั้ง" ไม่ว่าคุณจะได้ยินเสียงอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " จัสมินหน้างอลงอบต.ยุนชอลคิดว่า : " ก่อนที่เสียงนั้นจะดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นระยะๆนานครั้งจะให้ผมหาคนคนนึง . . . . . . . . . . . . . . งั้นก็ช่วยเขา . . . . . . . . . . . . . . ดูเหมือนจะยังกล่าวถึงวันพิษจู เสียงเมื่อกี้มันก็ดังขึ้นอีกครั้งและกล่าวว่า ' คุณจะพบเค้า . . . . . . . . . . . . . . . . . จะให้ผมหาคน . . . . . . ." เสียงที่กล่าวถึงวันพิษจู ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " 眸光มะลิขยับครุ่นคิดสักพักก่อนกล่าวว่า " อย่าไปสนใจเสียงที่คุณกำลังติดอยู่ในนี้อยู่ข้างในไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องตัวเองและวิธีการที่อาจจะต้องไปช่วยคนอื่น ก่อนจะคิดหาวิธีที่จะออกไปจากที่นี่ " " " " " " " . . . . . . .ยุนชอลพยักหน้าแล้วนั่งบนพื้นและต่อสู้ได้ไม่ถึงครึ่งวันตั้งแต่วันที่เอาพิษจูก็ไม่ได้เต็มใจที่จะกิน炎龙หัวใจอักเสบด้วย Phoenix อบสุกและเริ่มโลภขึ้น ไม่ได้กินอะไรมาเป็นปีแต่ร่างกายไม่ได้รับผลกระทบมากนักแต่ในท้องก็หิวมาก สองชีวิตนี้เขายังไม่เคยท้องยังว่างนานขนาดนี้มาก่อนแล้วยุนชอลจะกินจนเต็มอิ่มและดื่มชามเลือดมังกรที่เขาจับลมหายใจสบายท้องแล้วก็ถามว่า " มอลลี่ฉันอยู่ในนั้นได้นานแค่ไหนแล้ว ? "" 18 เดือน . . . . . . ." 18 เดือน . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ก็มันนานขนาดนั้น . . . . . . . เมฆหน้าฮีชอลแปลกใจและก็หันกลับไปมองจัสมิน : " ถ้าผ่านมานานขนาดนี้แล้วคุณจะให้ตัวเองตั้งที่ผนึกและควรได้รับการแก้ไข ?มะลิเห็นเขาพูดอย่างเย็นชา " อะไรที่คุณต้องการจะใช้พลังของข้าออกไปจากที่นี่ได้มั้ย ? "" ถ้าคุณกำลังกู้คืนมาได้มันก็เป็นวิธีที่ดีที่สุด . . . . . . . หน้ายุนชอลต้องการ : " ระยะทางที่คุณปิดผนึกพลังมันผ่านมากว่าสามปีของเวลา ตามที่คุณได้กล่าวว่าช่วงที่พลังของเจ้าจะต้องกลับมาก่อน . . . . . . ." ถ้าคุณต้องการที่จะใช้พลังของข้าไปจากที่นี่แล้วคุณอาจจะลืม . . . . . . . จัสมินหันหน้าหนีไม่สุภาพและกล่าวว่า : " ผมกำลังกลับมาจะบอกคุณ . . . . . . ." พลังของนายยังไม่หาย ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เมฆที่ปรากฏบนใบหน้าของฮีชอลดูเศร้าและผิดหวังแต่ความรู้สึกนั้นก็หายไปและเขาก็มองมะลิ