今天听说下雪了？所以我写了首曲子给你们我脑海中的画面：第一片雪花从窗边

今天听说下雪了？所以我写了首曲子给你们我脑海中的画面：第一片雪花从窗边落下，站在窗边的你疑惑是不是下雪了。慢慢雪越下越大，直到地面铺满了厚厚的雪层。后面半段可以是奔跑，可以是雪仗，可以是嬉笑，可以是洒脱，最终定格在在你最美的回眸（自行想象一下）（写的时候满脑子电影画面）

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันได้ยินมาว่าวันนี้หิมะตก? ดังนั้นฉันจึงเขียนเพลงเพื่อให้คุณเห็นภาพในใจของฉัน: เกล็ดหิมะแรกตกลงมาจากหน้าต่าง และคุณยืนอยู่ข้างหน้าต่างสงสัยว่าหิมะตกหรือไม่ หิมะค่อยๆ หนักขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งพื้นดินปกคลุมไปด้วยหิมะหนาทึบ ครึ่งหลังได้วิ่งได้ บอลหิมะได้ หัวเราะได้ อิสระและง่ายดาย ในที่สุดก็จะได้รับการแก้ไขในลุคที่สวยงามที่สุดของคุณ (ลองนึกภาพเอาเอง) (เมื่อฉันเขียนใจของฉัน) เต็มไปด้วยฉากหนัง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ได้ข่าวว่าหิมะตก? ผมเลยเขียนบทเพลงให้พวกคุณฟัง
ภาพในหัวของฉัน: เกล็ดหิมะก้อนแรกตกลงมาจากหน้าต่างและคุณยืนอยู่ริมหน้าต่างสงสัยว่าหิมะตกหรือไม่ หิมะค่อย ๆ ตกลงมาก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนพื้นปูด้วยชั้นหิมะหนา ครึ่งหลังสามารถเป็นการวิ่ง สงครามหิมะ หัวเราะ หกล้ม สุดท้ายก็หยุดมองย้อนกลับไปที่สวยที่สุดของคุณ (ลองจินตนาการเอง) (เวลาเขียนเต็มไปด้วยภาพภาพยนตร์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ฉันได้ยินหิมะตก? ดังนั้นฉันจึงเขียนเพลงให้คุณ
ภาพในใจของฉัน:เกล็ดหิมะตัวแรกตกลงมาจากหน้าต่างและคุณกําลังสงสัยว่าหิมะไม่ตก หิมะค่อยๆลดลงจนพื้นปกคลุมด้วยหิมะหนา ช่วงครึ่งหลังสามารถวิ่งสามารถเป็นสงครามหิมะสามารถหัวเราะคุณสามารถหลงระเริงและในที่สุดก็ตั้งอยู่ในดวงตาที่สวยงามที่สุดของคุณ(จินตนาการด้วยตัวคุณเอง) (สมองเต็มรูปแบบของภาพยนตร์เมื่อเขียน)