ฉากนี้ดูในสายตาของคนทั้งหมดที่ถูกเขียนในบทกวี กวีเขียนครั้งแรกแบบไดนามิกของเด็กเลี้ยงแกะที่นั่งหลัง , วัวร้องออกมาในลักษณะอย่างไรที่ไม่มีวินัย , อิสระ ; เขียนตามแบบของเด็กเลี้ยงแกะที่กลั้นหายใจมองสีหน้าของมาเอมิเป็นวิธีการเน้น ! ! ! ! ! ! ! มันเงียบไปตามการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติแต่ก็ต้องเขียนให้แกะน้อยไร้เดียงสาและดูห้องแสดงภาพกราฟิก สำหรับขั้นตอนต่อไปการเคลื่อนไหวของเด็กและเด็กจะจับไม่จับจั๊กจั่น , กวีไม่ได้เขียนให้อ่านไปคิดไปว่า , ภวังค์ ,
การแปล กรุณารอสักครู่..
