两岁时，我进入了幼儿园。我勤奋好学经常被老师夸奖、学校奖励。对于我的每

两岁时，我进入了幼儿园。我勤奋好学经常被老师夸奖、学校奖励。对于我的每一个进步我的爸妈都是高兴的，而对于我受到的挫折和失败爸妈也给予了我莫大的鼓励。当我不听话的时候，爸爸会地严厉批评我，给我讲道理；当我不高兴哭闹的时候，妈妈静静地让我在她的怀里哭泣。我那时不理解爸爸为什么那么严厉，后来慢慢长大了才明白他的苦心。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมเป็นสองปีที่ผ่านมา ฉันไปโรงเรียนอนุบาล ฉันเอาใจใส่มักจะยกย่องครู โรงเรียนรางวัล สำหรับทุกล่วงหน้าในของพ่อมีความสุข ฉันโดยการพ่ายแพ้ และล้มพ่อยัง ให้กำลังใจดี เมื่อฉันฟังเมื่อพ่อจะรุนแรงวิพากษ์วิจารณ์ฉัน ให้ฉัน เหตุผลที่เมื่อฉันร้องไห้เมื่อแม่ให้ฉันร้องไห้เงียบ ๆ ในอ้อมแขนของเธอ ฉันไม่เข้าใจทำไมพ่อแก้ไขยากดังนั้น และภายหลังการรับรู้ความพยายาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองปีที่ผมเข้าโรงเรียนอนุบาล ฉันมักจะได้รับการยกย่องครูขยันและได้รับรางวัลโรงเรียน สำหรับทุกหนึ่งของความคืบหน้าของฉันพ่อแม่ของฉันมีความสุข แต่สำหรับความพ่ายแพ้และความล้มเหลวฉันพ่อแม่ยังให้กำลังใจที่ดี เมื่อฉันไม่เชื่อฟังพ่อของฉันจะได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงฉันบอกความจริงฉันไม่ได้มีความสุขเมื่อร้องไห้แม่ของฉันให้ฉันเงียบ ๆ ในอ้อมแขนของเธอร้องไห้ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อที่รุนแรงเช่นนั้นแล้วค่อย ๆ เติบโตขึ้นจะเข้าใจความเจ็บปวดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่ออายุ 2 ปีผมเข้าโรงเรียนอนุบาล ฉันมักจะถูกครูชมว่าขยันเรียนและโรงเรียนรางวัล สำหรับผมแต่ละก้าวหน้าพ่อแม่จะได้มีความสุขแต่สำหรับผมประสบความล้มเหลวและความผิดหวังที่พ่อและแม่ก็ให้ฉันมากของการให้กำลังใจ ถ้าฉันไม่เชื่อฟังคุณพ่อจะวิจารณ์อย่างมีเหตุผลและให้ฉันเมื่อฉันได้ร้องไห้เมื่อแม่แอบร้องไห้ให้ฉันอยู่ในอ้อมแขนของเธอ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงต้องจริงจังแล้วค่อยๆโตขึ้นจะเข้าใจในสิ่งที่เขาทำ