“哦？”封谨翻了一页手里的书，头也不抬的问道，“是什么东西。”  

  “哦？”封谨翻了一页手里的书，头也不抬的问道，“是什么东西。”

    “是一个带着竹香的香囊。『雅*文*言*情*首*发』”高德忠小声回答。

    “嗯？”封谨翻书的手一顿，挑起眼皮瞥了一眼高德忠，高德忠立刻意会的向前走了几步。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ จริง ๆ "อยากเปิดหน้าหนังสือ ไม่เคยถาม อะไรได้ ” "เป็นสูตรธูปเป็นไม้ไผ่ "ยา * ไป * ว่า * การ * แรก * " "เกา Dezhong ตอบในเสียงต่ำ "ฮะ "ย้ายหนังสือมือ provoking ตา glanced ที่ Dezhong เกา เกา Dezhong เทียบกับทันทีเอากี่ก้าวไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

  "โอ้?" ผมอยากที่จะทำให้มือข้างหนึ่งประทับตราหนังสือนั้นโดยไม่ได้มองขึ้นและถามว่า "อะไรคือสิ่งที่."     "เป็นซองมีกลิ่นหอมด้วยไม้ไผ่. "Ya * * * * * * * * ข้อความบทนำ * รัก * หน้าแรก * ไขมัน "," สูง Dezhong กระซิบ     "แอมป์?" Seal อาหารมือเกียรติ flipbook กวนขึ้นเปลือกตาชำเลืองมองที่สูง Dezhong ความสูงของ Dezhong ทันทีเอาไม่กี่ขั้นตอนไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

   " โอ้ " จดหมายขอเปิดหน้าของหนังสือในมือโดยไม่เงยหน้าถาม " อะไร " ฮ่า     " เป็นเอาไม้ไผ่หอมถุงหอม " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำแรก * ส่ง " ความรัก " 高德忠กระซิบตอบ ฮ่า     " งั้นหรอ " ปิดหนังสือในมือลงและกระตุ้นเปลือกตาเหลือบมอง高德忠และ高德忠ทันทีเข้าใจไปไม่กี่ก้าว