春节和年的概念，最初的含意来自农业，古时人们把谷的生长周期称为“年”，

春节和年的概念，最初的含意来自农业，古时人们把谷的生长周期称为“年”，《说文。禾部》：“年，谷熟也：。在夏商时代产生了夏历，以月亮圆缺的周期为月，一年划分为十二个月，每月以不见月亮的那天为朔，正月朔日的子时称为岁首，即一年的开始，也叫年，年的名称是从周朝开始的，至了西汉才正式固定下来，一直延续到今天。但古时的正月初一被称为“元旦”，直到中国近代辛亥革命胜利后，南京临时政府为了顺应农时和便于统计，规定在民间使用夏历，在政府机关、厂矿、学校和团体中实行公历，以公历的元月一日为元旦，农历的正月初一称春节。
1949年9月27日，新中国成立，在中国人民政治协商会议第一届全体会议上，通过了使用世界上通用的公历纪元，把公历的元月一日定为元旦，俗称阳历年；农历正月初一通常都在立春前后，因而把农历正月初一定为“春节”，俗称阴历年。
传统意义上的春节是指从腊月初八的腊祭或腊月二十三的祭灶，一直到正月十五，其中以除夕和正月初一为高潮。在春节这一传统节日期间，我国的汉族和大多数少数民族都有要举行各种庆祝活动，这些活动大多以祭祀神佛、祭奠祖先、除旧布新、迎禧接福、祈求丰年为主要内容。活动形式丰富多彩，带有浓郁的民族特色。

春节传说之一：熬年守岁

守岁，就是在旧年的最后一天夜里不睡觉，熬夜迎接新一年的到来的习俗，也叫除夕守岁，俗名“熬年”。探究这个习俗的来历，在民间流传着一个有趣的故事：

太古时期，有一种凶猛的怪兽，散居在深山密林中，人们管它们叫“年”。它的形貌狰狞，生性凶残，专食飞禽走兽、鳞介虫豸，一天换一种口味，从磕头虫一直吃到大活人，让人谈“年”色变。后来，人们慢慢掌握了“年”的活动规律，它是每隔三百六十五天窜到人群聚居的地方尝一次口鲜，而且出没的时间都是在天黑以后，等到鸡鸣破晓，它们便返回山林中去了。

算准了“年”肆虐的日期，百姓们便把这可怕的一夜视为关口来煞，称作“年关”，并且想出了一整套过年关的办法：每到这一天晚上，每家每户都提前做好晚饭，熄火净灶，再把鸡圈牛栏全部拴牢，把宅院的前后门都封住，躲在屋里吃“年夜饭”，由于这顿晚餐具有凶吉未卜的意味，所以置办得很丰盛，除了要全家老小围在一起用餐表示和睦团圆外，还须在吃饭前先供祭祖先，祈求祖先的神灵保佑，平安地度过这一夜，吃过晚饭后，谁都不敢睡觉，挤坐在一起闲聊壮胆。就逐渐形成了除夕熬年守岁的习惯。

守岁习俗兴起于南北朝，梁朝的不少文人都有守岁的诗文。“一夜连双岁，五更分二年。”人们点起蜡烛或油灯，通宵守夜，象征着把一切邪瘟 病疫照跑驱走，期待着新的一年吉祥如意。这种风俗被人们流传至今。

春节传说之二：万年创建历法说

相传，在古时候，有个名叫万年的青年，看到当时节令很乱，就有了想把节令定准的打算。但是苦于找不到计算时间的方法，一天，他上山砍柴累了，坐在树阴下休息，树影的移动启发了他，他设计了一个测日影计天时的晷仪，测定一天的时间，后来，山崖上的滴泉启发了他的灵感，他又动手做了一个五层漏壶，来计算时间。天长日久，他发现每隔三百六十多天，四季就轮回一次，天时的长短就重复一遍。


当时的国君叫祖乙，也常为天气风云的不测感到苦恼。万年知道后，就带着日晷和漏壶去见皇上，对祖乙讲清了日月运行的道理。祖乙听后龙颜大悦，感到有道理。于是把万年留下，在天坛前修建日月阁，筑起日晷台和漏壶亭。并希望能测准日月规律，推算出准确的晨夕时间，创建历法，为天下的黎民百姓造福。

有一次，祖乙去了解万年测试历法的进展情况。当他登上日月坛时，看见天坛边的石壁上刻着一首诗：

日出日落三百六，周而复始从头来。
草木枯荣分四时，一岁月有十二圆。

知道万年创建历法已成，亲自登上日月阁看望万年。万年指着天象，对祖乙说：“现在正是十二个月满，旧岁已完，新春复始，祈请国君定个节吧”。祖乙说：“春为岁首，就叫春节吧”。据说这就是春节的来历。
冬去春来，年复一年，万年经过长期观察，精心推算，制定出了准确的太阳历，当他把太阳历呈奉给继任的国君时，已是满面银须。国君深为感动，为纪念万年的功绩，便将太阳历命名为“万年历”，封万年为日月寿星。以后，人们在过年时挂上寿星图，据说就是为了纪念德高望重的万年。

春节传说之三：贴春联和门神

据说贴春联的习俗，大约始于一千多年前的后蜀时期，这是有史为证的。此外根据《玉烛宝典》，《燕京岁时记》等著作记载，春联的原始形式就是人们所说的“桃符”。

在中国古代神话中，相传有一个鬼域的世界，当中有座山，山上有一棵覆盖三千里的大桃树，树梢上有一只金鸡。每当清晨金鸡长鸣的时候，夜晚出去游荡的鬼魂必赶回鬼域。鬼域的大门坐落在桃树的东北，门边站着两个神人，名叫神荼、郁垒。如果鬼魂在夜间干了伤天害理的事情，神荼、郁垒就会立即发现并将它捉住，用芒苇做的绳子把它捆起来，送去喂虎。因而天下的鬼都畏惧神荼、郁垒。于是民间就用桃木刻成他们的模样，放在自家门口，以避邪防害。后来，人们干脆在桃木板上刻上神荼、郁垒的名字，认为这样做同样可以镇邪去恶。这种桃木板后来就被叫做“桃符”。

到了宋代，人们便开始在桃木板上写对联，一则不失桃木镇邪的意义，二则表达自己美好心愿，三则装饰门户，以求美观。又在象征喜气吉祥的红纸上写对联，新春之际贴在门窗两边，用以表达人们祈求来年福运的美好心愿。

为了祈求一家的福寿康宁，一些地方的人们还保留着贴门神的习惯。据说，大门上贴上两位门神，一切妖魔鬼怪都会望而生畏。在民间，门神是正气和武力的象征，古人认为，相貌出奇的人往往具有神奇的禀性和不凡的本领。他们心地正直善良，捉鬼擒魔是他们的天性和责任，人们所仰慕的捉鬼天师钟馗，即是此种奇形怪相。所以民间的门神永远都怒目圆睁，相貌狰狞，手里拿着各种传统的武器，随时准备同敢于上门来的鬼魅战斗。由于我国民居的大门，通常都是两扇对开，所以门神总是成双成对。

唐朝以后，除了以往的神荼、郁垒二将以外，人们又把秦叔宝和尉迟恭两位唐代武将当作门神。相传，唐太宗生病，听见门外鬼魅呼号，彻夜不得安宁。于是他让这两位将军手持武器立于门旁镇守，第二天夜里就再也没有鬼魅搔扰了。其后，唐太宗让人把这两位将军的形象画下来贴在门上，这一习俗开始在民间广为流传

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทศกาลฤดูใบไม้ผลิและแนวคิดของปีความหมายแรกที่มาจากการเกษตรในสมัยโบราณใช้ระยะเวลาในการเจริญเติบโตของหุบเขาที่เรียกว่า " ปี " , " ข้อความ " กระทรวง " " " " " " " : : : : : : : : : : : : หุบเขายังคุ้นเคย สร้างปฏิทินในยุคราชวงศ์ซางโดยรอบของดวงจันทร์เป็นเดือนในหนึ่งปีจะแบ่งเป็น 12 เดือนทุกเดือนในวันที่ไม่มีดวงจันทร์เป็นดวงจันทร์ใหม่ในเดือนแรกของปีเมื่อฮัทสึมิเรียกว่าที่จุดเริ่มต้นของปีหรือที่เรียกเป็นชื่อของปีเริ่มจากราชวงศ์โจวจนถึงราชวงศ์ฮั่นอย่างเป็นทางการคงที่ลงมาจนถึงวันนี้ แต่ในวันแรกที่ถูกเรียกว่า " วันปีใหม่ " จนกระทั่ง 1911 จีนสมัยใหม่หลังการปฏิวัติของรัฐบาลนานกิงเพื่อให้สอดคล้องกับเวลาและความสะดวกในทางสถิติที่ระบุไว้ในปฏิทินทางจันทรคติใช้พื้นบ้านในหน่วยงานราชการ , โรงงาน , เหมือง , โรงเรียนและองค์กรที่ดำเนินการในปฏิทินในปฏิทินในวันที่ 1 มกราคมของปีใหม่ทางจันทรคติของวันแรกเรียกว่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
วันที่ 27 กันยายนพ.ศ. 2492 ใหม่จีนก่อตั้งขึ้นในที่ประชุมปรึกษาทางการเมืองแห่งประชาชนจีนเป็นครั้งแรกในการประชุมสภาและผ่านการใช้ในโลกยุคปฏิทินปฏิทินทั่วไปได้กำหนดให้วันที่ 1 มกราคมวันขึ้นปีใหม่หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าปฏิทินปีวันแรกของเดือนจันทรคติแรกมักจะเริ่มต้นในวันแรกของเดือนจันทรคติแรกก่อนและหลังจึงทำให้ตัดสินใจเป็น " เทศกาล " หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าปีจันทรคติ
ในความหมายดั้งเดิมของเทศกาลฤดูใบไม้ผลิเป็นจุดจากแปดเดือนสี่ของขี้ผึ้งหรือครัวของบูชาวันที่ 23 ธันวาคมจนถึงวันที่สิบห้า