林慧莲每月缝十便会到盛京城贩卖自己亲手编的绢花，补贴家用。白松腿脚不利

林慧莲每月缝十便会到盛京城贩卖自己亲手编的绢花，补贴家用。白松腿脚不利索，不能干重的农活，全家只能依靠她卖绢花的钱过日子。上辈子魏箩觉得这样的生活虽然清苦，但是却很幸福，她还跟林慧莲学过编绢花，编得比林慧莲好看多了。只是她从没想过，最后会是那样的结局收尾。

如今再见到这张脸，竟有种恍若隔世之感


死士法则。一看到她，最先涌入脑海的不是她对自己的好，而是她和白杨亲手把自己推进棺材的那一幕。她嘴角的那颗痣就在眼前，看了十几年，第一次觉得如此陌生。

魏箩接过她递来的粉红绢花，陷入沉思，握了半天都没有松手。林氏和宋晖都以为她喜欢，宋晖甚至准备叫身后侍从付钱，谁知道她抽冷子打了个哆嗦，把那朵绢花扔到林氏头上，紧紧搂着宋晖的脖子，“不要！宋晖哥哥，这花味道好奇怪。”

魏箩不是空口说白话，诬赖林慧莲，而是有真凭实据的。

盛京城拿自己编的绢花卖钱的人多了去了，她的手艺不精，编的花不如人家好看，生意自然也不如别人好。她为了谋生，不得不想出一个主意，往绢花里浸泡一味香草，那香草味道独特，引来不少姑娘喜欢。可是闻得多了却容易使人上瘾，从此产生依赖作用，一日不闻便觉得浑身不舒坦。

这种黑心肠的买卖，是魏箩上辈子十五岁时才发现的。

林氏从不让她戴这种绢花，只卖给远处几个村庄和盛京城几户富贵人家的小姐。因为隔得太远，居然一直没被人发现。

目下魏箩这么一说，林氏的脸色煞白。她不知道这个小姑娘是不是发现了什么，更怕别人看出端倪，若别人知道她的话有问题，那她在盛京城的生意就做不下去了。她慌慌张张地拾起地上的绢花，转身离开，再也不说要魏箩买一朵这种话。

魏箩目送她远去，绷着小脸，一副晦暗不明的模样。

宋晖被她严肃的表情逗笑，把她抱上马车，捏捏她嫩呼呼的小脸问：“那花的味道究竟有多奇怪？瞧把阿箩妹妹熏得。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่องรายเดือน Ms prananto 10 จะต้องเก็บเงินทุนของตนเองทำมือดอกไม้ผ้าไหม และสนับสนุนครอบครัว ไม้สนขาวเดินไม่สะอาด ไม่ทำงานเกษตรหนัก ครอบครัวมีการพึ่งพาเงินของเธอขายดอกไม้ผ้าไหม บน Luo เว่ยคิดว่า ชีวิตยากในชีวิตของฉัน แต่มีความสุขมาก เธอบอก Ms prananto ทำดอกไม้ผ้าไหม จัดกำลังมากดีกว่า MS prananto แต่เธอไม่เคยคิดว่า ผลลัพธ์สุดท้ายที่ใกล้ ตอนนี้ เห็นหน้านี้ ชนิดของเหมือน geshizhiganกฎหมายของสังหาร ที่สายตาของเธอ ครั้งแรก คิดไม่ดีสำหรับ เธอ แต่เธอ และป๊อป coffin เองเข้าฉากด้วยมือ ตุ่นอยู่หน้าริมฝีปากของเธอ ดูมากกว่า 10 ปี เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกแปลกมาก Luo เว่ยเอาดอกไม้ผ้าไหมของเธอสีชมพู ลึกในความคิด ค้างไว้สำหรับไม่ได้ให้ไปเป็นเวลานาน หลิงและเพลงหุยคิดว่า เธอชอบ ฮุยเพลงจะได้เตรียมการชำระหลังแชมเบอร์เลน ที่รู้ choulengzi เธอเป็น cringing หลินโยนดอกไม้ผ้าไหมดอกไม้หัว กำคอซองฮุย "อย่า พี่น้องเพลงฮุย กลิ่นดอกไม้นี้แปลก ” Luo เว่ยไม่พูดเปล่า ค่าธรรมเนียม Ms prananto แต่การตั้งค่า Shengjing ตัวเองได้รับเงิน ตามที่ผู้ใช้เพิ่มเติมไปจากดอกไม้ไหม ศิลปะของเธอไม่ดี เป็นคน ถักดอกไม้ดู ดี ธุรกิจเช่นเดียว กับผู้อื่น เธอทำมาหากิน มีมากับไอเดีย แช่เป็นวานิลลาดอกไม้ผ้าไหม วานิลลารสชาติไม่ซ้ำกัน ดึงดูดสาว ๆ มากมายเช่นนั้น แต่กลิ่นมาก แต่ง่ายที่จะได้รับการติดยาเสพติด ขึ้น ไม่กลิ่นจะรู้สึกอึดอัด หัวใจสีดำขาย พบชีวิตเว่ยหล่ออายุ 15 เขาไม่เคยปล่อยให้เธอสวมใส่ดอกไม้ผ้าไหมที่จำหน่ายเฉพาะ หมู่บ้านกี่นางสาว shengjing และระยะทางของของ rich เพราะฉะนี้ มันไม่พบ ตอนนี้เว่ย Luo กล่าว เขาลวก สิ่งที่เธอไม่รู้ถ้าสาวน้อยพบ กลัวการเห็น ถ้าท่านรู้ว่า เธอมีปัญหาในธุรกิจ shengjing ว่า เธอไม่สามารถทำได้อีกต่อไป เธอเดินไปหยิบดอกไม้ผ้าไหม helter-skelter และหันไปทิ้ง ไม่เคยกล่าวถึงเว่ย Luo เพื่อซื้อสิ่ง Wei Luo ดูเธอไป กับใบหน้าตรง คู่ของลักษณะทึบแสง เพลงฮุยขบขัน ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม จัดเกวียนเธอ คั้นเธอเงียนุ่มของหน้าถาม "วิธีแปลกที่เป็นกลิ่นของดอกไม้ ดูตะกร้าพี่รมควัน ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดือน Hwee การเย็บสิบจะเป็นเมืองหลวงของการค้ามนุษย์ในมือของตัวเอง Sheng ชุดดอกไม้ผ้าไหมของพวกเขาให้การสนับสนุนครอบครัวของพวกเขา ขาไม้สนขาวไม่ได้คล่องตัวไม่สามารถทำผลงานในฟาร์มหนักทั้งครอบครัวสามารถพึ่งพาเงินที่เธอขายดอกไม้ผ้าไหมมีชีวิตอยู่ รุ่นสุดท้าย Wei ทองหล่อคิดว่าชีวิตที่แม้จะยาก แต่มีความสุขมากเธอยังบอก Hwee เรียนรู้ชุดดอกไม้ผ้าไหม, รวบรวม Hwee กว่าสวยมาก แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าจะเป็นผลสุดท้ายของการสิ้นสุด ตอนนี้จะเห็นใบหน้านี้มากที่สุดเท่าที่ความรู้สึกของชนิดครุ่นคิดของกฎหมายที่ถูกฆ่า เห็นเธอเธอก็ไม่ใช่คนแรกที่มาพร้อมกับจิตใจที่ดีของตัวเอง แต่มือของเธอเองและโลงศพล่วงหน้าต้นไม้ชนิดหนึ่งที่เกิดเหตุ ริมฝีปากของเธอจมไฝในด้านหน้ามองสิบปีเป็นครั้งแรกรู้สึกแปลก ๆ Lo Wei รับส่งเธอไปที่ดอกไม้ผ้าไหมสีชมพูลึกลงไปในความคิดถือเป็นเวลานานไม่ได้ปล่อยให้ไป เพลงฮุ่ยหลินและคิดว่าเธอชอบเพลงฮุยแม้จะเตรียมที่จะจ่ายพนักงานที่เรียกว่าอยู่เบื้องหลังใครจะรู้ว่าสิ่งที่เธอสั่นสูบน้ำเย็นลูกชายหลินโยนหัวดอกไม้ผ้าไหมดอกไม้กำคอเพลงฮุย " ทำไม่ได้! พี่ชายเพลงฮุย, ดอกไม้ชนิดนี้มีรสชาติอร่อยแปลก. " Wei ทองหล่อไม่พูดเปล่าโกง Hwee แต่มีหลักฐานยาก Sheng ปักกิ่งที่จะใช้ชุดของตัวเองของดอกไม้ผ้าไหมทำเงินได้มากกว่าคนไปงานฝีมือของเธอไม่ได้กลั่นกว่าคนอื่น ๆ ของดอกไม้และน่าสนใจนักธุรกิจตามธรรมชาติไม่ดี ของเธอที่จะทำให้ชีวิตผมต้องมาพร้อมกับความคิดที่จะแช่ดอกไม้ผ้าไหมสุ่มสี่สุ่มห้าวานิลลารสวานิลลาเป็นเอกลักษณ์ดึงดูดมากของสาว ๆ ชอบมัน แต่กลิ่นได้มากขึ้นเสพติด, การกระทำจากการพึ่งพานี้เป็นวันที่ไม่ได้กลิ่นจะไม่รู้สึกสะดวกสบาย การซื้อขายดังกล่าวสีดำใจ Lo Wei เป็นรุ่นสุดท้ายก่อนที่จะอายุสิบห้าที่พบ หลินไม่เคยปล่อยให้เธอสวมใส่ผ้าไหมนี้ขายเพียงไม่กี่หมู่บ้านที่ห่างไกลและทุน Sheng นางสาวไม่กี่ครอบครัวคนร่ำรวย เพราะมันแยกออกจากกันไกลเกินไป แต่ก็ยังไม่ได้รับการค้นพบ หัวเหว่ย Lo พูดแบบนี้หลินซีด เธอไม่เคยรู้นี้สาวน้อยไม่ได้ที่จะพบสิ่งที่ยิ่งกลัวว่าจะถูกมองเห็นถ้าคนรู้ว่าเธอนั้นมีปัญหาแล้วเต็มไปด้วยธุรกิจของเธอในเมืองหลวงจะได้ไปเกี่ยวกับ เธอหยิบขึ้นมาเมามันดอกไม้ผ้าไหมและหันออกไปแล้วไม่ว่าคุณต้องการที่จะซื้อตะกร้า Wei สิ่งดังกล่าว Wei ทองหล่อดูเธอไป Bengzhuo ใบหน้าลักษณะปิดบัง เพลงฮุยถูกขบขันแสดงออกที่รุนแรงของเธอเอาสายการบินของเธอบีบนุ่มใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอหึ่งถาม: "กลิ่นของดอกไม้ที่เพียงวิธีการที่แปลกมองไปที่อาหรับกับอิสราเอลตะกร้าน้องสาว Xunde"