587.第587章 【乱套！】 客厅中。 人头攒动，乱极了。 “茶来了

587.第587章 【乱套！】

客厅中。

人头攒动，乱极了。

“茶来了。”

“小刘，你坐这儿来。”

“那边沙发不够地方了，这里有椅子。”

“来，吃水果吃水果，都是刚买的。”

“屋里还有地方呢，太挤的话去我卧室。”

人分成了三拨，有几个妇女去了爸妈的卧室聊天去了，崔大妈等一拨岁数大的人坐的是沙发，在这边闲扯，而几个相对年轻点的中年人和青年，则坐的是椅子凳子，勉勉强强算是把十多个人塞下来了。

人说两声。

狗叫两嗓。

那个热闹劲儿啊，就不要再提了！

老妈还道：“小烨，傻站着干嘛呢啊，赶紧过来跟你叔叔阿姨们聊聊，大家都关心你着呢。”

张烨心说我哪儿有心思聊天啊，我屋里还有个没穿多少衣服的大活人呢！

崔大妈笑道：“不用陪我们聊，小烨现在也是大忙人了，又做主持人又讲课又拍广告的，让孩子忙自己的事吧。”

刘大爷道：“嘿，小烨可真有出息啊。”

“是啊，当初我看小烨，那就不是一般人。”于阿姨赞许道：“小时候就有苗头了，做事特别低调，不显山不露水的，一看就是个以后干大事的人，你们看看现在怎么样了？我说对了吧！”

老妈眉开眼笑，“可没有，这小子就是运气好蒙上了，小烨啊，你带你小严弟弟他们去你屋说说话啊，外面太挤。”

啊？

去什么我屋啊！

张烨忙道：“别，我没叠被子呢，屋里乱着呢。”

老妈咂嘴，“那怕什么的啊。”

张烨心说当然怕了，我怕开了门吓着你们！

小严也过来请教，“张烨哥，您的戒烟广告拍的真好，您是怎么想到这个点子的啊？”

小严张烨也认识，都是一小区的，小时候都一块玩过几次，就是长大了上大学了以后就没怎么一块玩了，“嗨，就是灵机一动。”

说了片刻话，老妈突然起身，“你们先聊着，我上个厕所。”

张烨也还在继续跟小严说话，等老妈都走过去的时候，他才猛然间反应过来厕所里还有章远棋脱下来的衣服呢！他当即就叫了一声，“妈！我先去我先去！”快走两步赶在了老妈前面拦住她。

老妈瞪眼，“你等会儿再说。”

“我真等不了了！”张烨故作着急状，其实这货也确实是着急呢，“您先帮我弄点早点成不成，刚起来还没吃呢。”

老妈推他，“你让我先上个厕所的！”

“我先来！”张烨已经进了卫生间一把关上门了。

气得老妈在外面直瞪眼，“这死孩子。”

……

卫生间里。

外面咋咋呼呼的说话声已经跟他没关系了。

难得喘了口气让脑子静了静，张烨就四处一找，果然跟喷头底下的一个小凳子上看到了老章脱掉扔在那儿的衣服，他走过去一拿起来，手上感觉到衣服全是潮乎乎的触感，雨淋的，拿着想给抱走，吧嗒，里面塞着的一件东西还掉地上了，仔细一看，竟是老章的内裤，黑色的，真丝的，布料很薄的那种三角裤，正面右侧还绣着一朵也是黑色的暗花儿，很成熟。

赶紧低头捡起来，内裤有一面倒是挺干的，因为穿在里面没淋上雨，不过掉在地上后的那一面则有点湿了。

这时他才想到个问题，这么多衣服他怎么带出去啊，放这里肯定不行，进来人就会被看到了，可要是拿着出去的话，这明显不是自己的衣服啊，老爸老妈看到肯定会问，所以必须要隐蔽！

怎么藏？

麻痹！藏身上吧！

张烨先把老章的那条运动裤叠好，然后找了好地方，撩开了自己衣服，将裤子别进了他后腰的位置，夹住，然后再把老章的那件长袖衫叠好，塞在了他前腰的裤子松紧带上，噎在里面，还有两条丝袜，是那种短款的肉丝袜，虽然张烨裤子没兜口，但这个好办，张烨将它们团在一起攥了攥，然后脱掉鞋子塞到了自己左脚的拖鞋里，然后脚再进去顶住，鞋子顿时有点小了，不过只能凑合了，再然后，张烨咬牙盯着她内-裤看了半天，故技重施，将内-裤攥到手里捏了捏，捏紧，好在真丝的料子比较薄，也被张烨脱掉右脚的拖鞋，放入了鞋子顶头。

末了，只剩下文胸了。

那一抹黑色绣黑花的文胸！

这东西是薄，可是因为结构的原因，不好藏啊，他捏着文胸往身上塞了半天，也都比较突兀，外面人家一眼就能看出来的。

咚咚。

“还没好啊？”老妈叫门了。

张烨飞快道：“来了来了，这就好。”

老妈道：“饭给你热上了，赶紧的。”

张烨一吸气，只好将文胸一把塞进衣服里，是贴着肚子放的，沙沙的丝质料子摩在肚皮上还有那么一点痒痒，他就一只手拧开门，另一只手捂着肚子，假装刚才拉稀肚子不舒服，“呼，好了。”

门开，老妈看他，“怎么了？”

张烨捂着衣服，“可能昨儿晚上没吃好。”

“你昨晚上吃饭了吗你？净睡觉了，行了，让开让开。”老妈也没注意什么，迫不及待地进了厕所。

张烨躲过一劫，立即踏拉着一脚踩着丝袜一脚踩着内裤的拖鞋，脚步蹒跚地往自己屋里走。

马上到了。

可是，越着急越出错！

因为拖鞋本来就不跟脚，里面再塞个东西，张烨此刻的脚后跟都是跟鞋子外面的，结果快要走到卧室门口的一刻，脚下速度太快，没落稳，右脚上的拖鞋一下子从脚面上滑出去，咣当，还翻了一个个儿，鞋子里那老章团楞在一起的内裤也滚了出来，就那么掉在了旁边。

“怎么了小烨？”

“别摔着。”

小严崔大妈等人都看了过来。

张烨脸都绿了，满头大汗地赶快把鞋子穿上，“没事儿没事儿。”

小严关心道：“张烨哥，你怎么出了这么多汗啊？是不是肚子不舒服？”忽然，目光微微一低看向地上，“咦，张烨哥你掉东西了，这是什么？”

张烨魂飞魄散，一手捂着衣服下的文-胸，一手匆忙捡起那被揉成一团的黑色内-裤，故作淡然地拿在手心中，笑着抬起手，沾了沾额头的汗水，“是啊，肚子不舒服，也是饿的，没事，吃了东西就好了。”

崔大妈望着他提醒道：“你鬓角那里也都是汗。”

“嗳，我擦擦，没关系。”张烨捏着那团黑色的布料又擦了擦鬓角和脖子上的汗水，笑道：“您大家先聊，我回趟屋。”

把黑色内-裤含在手心里，握住门把手拧开卧室门后，他迅速闪身进去，生怕屋里的光景露出来一点点，然后紧接着将门关上，他还不放心，将门从里面反锁了。喘了口气摸了摸脑门和脖子，一脸的裤衩味儿啊，他都快哭了，心说哥们儿今天招谁惹谁了啊，怎么这么点儿背啊！

屋里。

老章居然自己躺在床上钻了被窝，手里拿着一本张烨原本放在窗台上的《悟空传》，正在看呢。

张烨无语，“你干嘛？”

她道：“看书。”

“我这累死累活的，您倒是真悠闲啊。”张烨低声道：“怎么还躺被窝里了啊，这要是进来人，我就更说不清楚了啊！”

她面无表情道：“那还能怎么办？这么多人，肯定也走不了了，进来人也没办法，我站在屋里跟我躺在屋里，有区别吗？”

也是，真没什么区别。天后一身睡衣在自己卧室，这要被捅出去，得你妈多大新闻啊！他俩一个是超一线明星，一个是三线明星，如果弄出什么绯闻，他俩谁也受不了啊，况且张烨已经还是有女朋友的人了呢。

张烨将衣服撩开，鞋子脱掉，一件件地把她的衣服都给拿了出来，帮她收进了她自己的包裹里。

只听老章道：“你们家今天够热闹的。”

张烨也有些阴郁，“谁知道我爸我妈怎么一下招来这么多人啊。”

老章补充道：“还有一只狗。”

“对，还有一只狗。”张烨翻白眼道：“我都服了他们了，这是招来一个足球队还带上了替补阵容啊。”

她说道：“你想办法。”继续看书。

张烨道：“没办法了，只能先耗着了，走一步看一步吧，行了我不说了，我先出去吃早点。”

她顺嘴道：“我也没吃早餐。”

张烨沉吟，道：“知道了。”

打开门出屋，又迅雷不及掩耳地关好门。

老妈已经上完了厕所，正在厨房忙活呢，张烨过去的时候饭已经差不多好了，他顿时道：“妈，那我拿走了啊。”

老妈道：“拿走干嘛？”

“外面人太多，我回屋吃。”张烨找了个借口，“给我多拿点啊。”

“你吃的了吗？”老妈又给盘子里扔了一个鸡蛋和两块昨天烙好的发面饼，“咸菜要不要？”

“不用了。”张烨拿上就走。

依旧快速的开关门，盘子一放，张烨就把筷子递给床上的老章，悄声道：“你用筷子吧，我拿手吃。”

老章放下书，也开始吃了，蹙眉，“饼咸了。”

张烨扬下巴，“凑活吃吧，我妈做饭本来就那么回事儿，咱得先想想怎么把你送出去啊，要真让人看见了，这么多人，这么多嘴，还不知道得传成什么样呢啊，真要出点什么状况，你粉丝还不得弄死我，还有你经纪人也得拿刀砍我。”要是俩人同时出入一个酒店，这还有解释解释的余地，还有辩解辩解的作用，可如今俩人这个场面，那是根本不用解释的，傻-逼也不信啊！

默默吃完早饭。

老章可能困了，靠在床头闭了眼。

张烨则一个人坐在床边，听着门外一帮人咋咋呼呼的聊天声，这一刻，他蛋-疼极了！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

587.第587章 【乱套！】 客厅中。 人头攒动，乱极了。 “茶来了。” “小刘，你坐这儿来。” “那边沙发不够地方了，这里有椅子。” “来，吃水果吃水果，都是刚买的。” “屋里还有地方呢，太挤的话去我卧室。” 人分成了三拨，有几个妇女去了爸妈的卧室聊天去了，崔大妈等一拨岁数大的人坐的是沙发，在这边闲扯，而几个相对年轻点的中年人和青年，则坐的是椅子凳子，勉勉强强算是把十多个人塞下来了。 人说两声。 狗叫两嗓。 那个热闹劲儿啊，就不要再提了！ 老妈还道：“小烨，傻站着干嘛呢啊，赶紧过来跟你叔叔阿姨们聊聊，大家都关心你着呢。” 张烨心说我哪儿有心思聊天啊，我屋里还有个没穿多少衣服的大活人呢！ 崔大妈笑道：“不用陪我们聊，小烨现在也是大忙人了，又做主持人又讲课又拍广告的，让孩子忙自己的事吧。” 刘大爷道：“嘿，小烨可真有出息啊。” “是啊，当初我看小烨，那就不是一般人。”于阿姨赞许道：“小时候就有苗头了，做事特别低调，不显山不露水的，一看就是个以后干大事的人，你们看看现在怎么样了？我说对了吧！” 老妈眉开眼笑，“可没有，这小子就是运气好蒙上了，小烨啊，你带你小严弟弟他们去你屋说说话啊，外面太挤。” Ah ไปที่บ้านของฉัน จางเย่ตื่นเต้น: "ไม่ ฉันไม่ไม่นอน ยุ่งในบ้าน ” แม่ smacking "ความกลัวนั้น ” จางเย่พูดแน่นอนกลัว ผมกลัวที่จะเปิดประตูไปไล่คุณ ย่านเสี่ยวยังมาที่นี่สำหรับคำแนะนำ, "จางเย คุณออกจากโฆษณาบุหรี่จะทำให้ดี สิ่งที่คุณคิดว่า ความคิดนี้หรือไม่ ” จางเย่เสี่ยวยันรู้ ชุมชน เล่นกี่ครั้ง มีการเติบโตขึ้นไม่มีวิธีการเล่นที "เฮ้ เป็นแรงบันดาลใจ ” พูดช่วง แม่ก็ลุกขึ้นยืน "คุณพูดคุย ห้องของฉัน ” จางเย่ยังยังคง มีพูดคุยเล็ก เมื่อแม่เดินผ่าน เขาก็รู้ว่าน้ำยังไกลออกเสื้อผ้าของเขาเกม เขาทันทีให้ออกร้องไห้ "เหี้ย ไปไป "ขั้นตอนที่สองใช้ในด้านหน้าของแม่หยุดเธอ แม่จ้องมอง "คุณจะพูด ” "ฉันจริง ๆ ไม่รอ "จางเย่หลอกลวงว่าเป็นทุกข์ ความเป็นจริง นี้เป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณช่วยให้ฉันได้รับบางส่วนก่อนเข้าไม่เพียงแต่ยังไม่ ” แม่ผลักเขา "คุณให้ฉันเริ่มต้น ด้วยการลู ” ฉันแรก "จางเย่แล้วหายไปไหนเข้าห้องน้ำการตรวจสอบขน แม่โกรธจ้องตรงนอก "เด็กตาย ” …… ห้องน้ำ ซาซ่าพัดนอกเสียงไม่มีอะไรกับเขา 难得喘了口气让脑子静了静，张烨就四处一找，果然跟喷头底下的一个小凳子上看到了老章脱掉扔在那儿的衣服，他走过去一拿起来，手上感觉到衣服全是潮乎乎的触感，雨淋的，拿着想给抱走，吧嗒，里面塞着的一件东西还掉地上了，仔细一看，竟是老章的内裤，黑色的，真丝的，布料很薄的那种三角裤，正面右侧还绣着一朵也是黑色的暗花儿，很成熟。 赶紧低头捡起来，内裤有一面倒是挺干的，因为穿在里面没淋上雨，不过掉在地上后的那一面则有点湿了。 这时他才想到个问题，这么多衣服他怎么带出去啊，放这里肯定不行，进来人就会被看到了，可要是拿着出去的话，这明显不是自己的衣服啊，老爸老妈看到肯定会问，所以必须要隐蔽！ 怎么藏？ 麻痹！藏身上吧！ 张烨先把老章的那条运动裤叠好，然后找了好地方，撩开了自己衣服，将裤子别进了他后腰的位置，夹住，然后再把老章的那件长袖衫叠好，塞在了他前腰的裤子松紧带上，噎在里面，还有两条丝袜，是那种短款的肉丝袜，虽然张烨裤子没兜口，但这个好办，张烨将它们团在一起攥了攥，然后脱掉鞋子塞到了自己左脚的拖鞋里，然后脚再进去顶住，鞋子顿时有点小了，不过只能凑合了，再然后，张烨咬牙盯着她内-裤看了半天，故技重施，将内-裤攥到手里捏了捏，捏紧，好在真丝的料子比较薄，也被张烨脱掉右脚的拖鞋，放入了鞋子顶头。 末了，只剩下文胸了。 那一抹黑色绣黑花的文胸！ 这东西是薄，可是因为结构的原因，不好藏啊，他捏着文胸往身上塞了半天，也都比较突兀，外面人家一眼就能看出来的。 咚咚。 “还没好啊？”老妈叫门了。 张烨飞快道：“来了来了，这就好。” 老妈道：“饭给你热上了，赶紧的。” 张烨一吸气，只好将文胸一把塞进衣服里，是贴着肚子放的，沙沙的丝质料子摩在肚皮上还有那么一点痒痒，他就一只手拧开门，另一只手捂着肚子，假装刚才拉稀肚子不舒服，“呼，好了。” 门开，老妈看他，“怎么了？” 张烨捂着衣服，“可能昨儿晚上没吃好。” “你昨晚上吃饭了吗你？净睡觉了，行了，让开让开。”老妈也没注意什么，迫不及待地进了厕所。 张烨躲过一劫，立即踏拉着一脚踩着丝袜一脚踩着内裤的拖鞋，脚步蹒跚地往自己屋里走。 马上到了。 可是，越着急越出错！ 因为拖鞋本来就不跟脚，里面再塞个东西，张烨此刻的脚后跟都是跟鞋子外面的，结果快要走到卧室门口的一刻，脚下速度太快，没落稳，右脚上的拖鞋一下子从脚面上滑出去，咣当，还翻了一个个儿，鞋子里那老章团楞在一起的内裤也滚了出来，就那么掉在了旁边。 “怎么了小烨？” “别摔着。” 小严崔大妈等人都看了过来。 张烨脸都绿了，满头大汗地赶快把鞋子穿上，“没事儿没事儿。” 小严关心道：“张烨哥，你怎么出了这么多汗啊？是不是肚子不舒服？”忽然，目光微微一低看向地上，“咦，张烨哥你掉东西了，这是什么？” 张烨魂飞魄散，一手捂着衣服下的文-胸，一手匆忙捡起那被揉成一团的黑色内-裤，故作淡然地拿在手心中，笑着抬起手，沾了沾额头的汗水，“是啊，肚子不舒服，也是饿的，没事，吃了东西就好了。” 崔大妈望着他提醒道：“你鬓角那里也都是汗。”
“嗳，我擦擦，没关系。”张烨捏着那团黑色的布料又擦了擦鬓角和脖子上的汗水，笑道：“您大家先聊，我回趟屋。”

把黑色内-裤含在手心里，握住门把手拧开卧室门后，他迅速闪身进去，生怕屋里的光景露出来一点点，然后紧接着将门关上，他还不放心，将门从里面反锁了。喘了口气摸了摸脑门和脖子，一脸的裤衩味儿啊，他都快哭了，心说哥们儿今天招谁惹谁了啊，怎么这么点儿背啊！

屋里。

老章居然自己躺在床上钻了被窝，手里拿着一本张烨原本放在窗台上的《悟空传》，正在看呢。

张烨无语，“你干嘛？”

她道：“看书。”

“我这累死累活的，您倒是真悠闲啊。”张烨低声道：“怎么还躺被窝里了啊，这要是进来人，我就更说不清楚了啊！”

她面无表情道：“那还能怎么办？这么多人，肯定也走不了了，进来人也没办法，我站在屋里跟我躺在屋里，有区别吗？”

也是，真没什么区别。天后一身睡衣在自己卧室，这要被捅出去，得你妈多大新闻啊！他俩一个是超一线明星，一个是三线明星，如果弄出什么绯闻，他俩谁也受不了啊，况且张烨已经还是有女朋友的人了呢。

张烨将衣服撩开，鞋子脱掉，一件件地把她的衣服都给拿了出来，帮她收进了她自己的包裹里。

只听老章道：“你们家今天够热闹的。”

张烨也有些阴郁，“谁知道我爸我妈怎么一下招来这么多人啊。”

老章补充道：“还有一只狗。”

“对，还有一只狗。”张烨翻白眼道：“我都服了他们了，这是招来一个足球队还带上了替补阵容啊。”

她说道：“你想办法。”继续看书。

张烨道：“没办法了，只能先耗着了，走一步看一步吧，行了我不说了，我先出去吃早点。”

她顺嘴道：“我也没吃早餐。”

张烨沉吟，道：“知道了。”

打开门出屋，又迅雷不及掩耳地关好门。

老妈已经上完了厕所，正在厨房忙活呢，张烨过去的时候饭已经差不多好了，他顿时道：“妈，那我拿走了啊。”

老妈道：“拿走干嘛？”

“外面人太多，我回屋吃。”张烨找了个借口，“给我多拿点啊。”

“你吃的了吗？”老妈又给盘子里扔了一个鸡蛋和两块昨天烙好的发面饼，“咸菜要不要？”

“不用了。”张烨拿上就走。

依旧快速的开关门，盘子一放，张烨就把筷子递给床上的老章，悄声道：“你用筷子吧，我拿手吃。”

老章放下书，也开始吃了，蹙眉，“饼咸了。”

张烨扬下巴，“凑活吃吧，我妈做饭本来就那么回事儿，咱得先想想怎么把你送出去啊，要真让人看见了，这么多人，这么多嘴，还不知道得传成什么样呢啊，真要出点什么状况，你粉丝还不得弄死我，还有你经纪人也得拿刀砍我。”要是俩人同时出入一个酒店，这还有解释解释的余地，还有辩解辩解的作用，可如今俩人这个场面，那是根本不用解释的，傻-逼也不信啊！

默默吃完早饭。

老章可能困了，靠在床头闭了眼。

张烨则一个人坐在床边，听着门外一帮人咋咋呼呼的聊天声，这一刻，他蛋-疼极了！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

587 บทที่ 587 [นรกหลุด! ]

ห้องนั่งเล่น

แออัดวุ่นวายมาก

"ชามา."

"เสี่ยว, คุณนั่งอยู่ที่นี่."

"มีไม่ได้เป็นสถานที่โซฟาพอมีเก้าอี้."

"มากินผลไม้กินผลไม้จะซื้อ."

"มีบ้านในท้องถิ่น มันเยอะมากเกินไปแล้วไปที่ห้องนอนของฉัน. "

ถูกแบ่งออกเป็นสามกันมีผู้หญิงไม่กี่ไปพ่อแม่ 'แชทห้องนอนป้า Cui และชายร่างใหญ่อายุคลื่นอื่น ๆ นั่งอยู่บนโซฟาที่นี่พูดคุยและ หลายค่อนข้างอายุน้อยวัยกลางคนและหนุ่มสาวก็จะนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่แทบจะไม่ได้มากกว่าหนึ่งโหลบุคคลที่จะถูกยัดไส้ลง

เขากล่าวว่าเป็นครั้งที่สอง

สองสุนัขเห่าเสียง

ความแข็งแรงมีชีวิตชีวา ah, ไม่พูดถึงมัน!

แม่ยังกล่าวว่า "Yup น้อยเพียงยืนทำมันอาได้อย่างรวดเร็วและมาพูดคุยกับป้าและลุงของคุณเราดูแลทุกอย่างเกี่ยวกับคุณยัง."

หัวใจจางเจ้าที่ฉันคิดว่าที่มีการสนทนา ah, ห้องของฉันมี วิธีการมากของเสื้อผ้าที่สวมใส่ที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่เกินไป!

ป้า Cui หัวเราะ: ". ไม่ได้พูดคุยกับเราขนาดเล็กจงเป็นคนที่ยุ่ง แต่พวกเขาจะเป็นเจ้าภาพการบรรยายและการโฆษณาให้เด็กธุรกิจของตัวเองไม่ว่าง"

ลุงหลิวกล่าวว่า: "เฮ้จริงๆสามารถมีเจ้า . อาเสนอ "

." ใช่ ah, เมื่อฉันเห็น Yup ขนาดเล็กก็ไม่ได้เป็นคนธรรมดา "เพื่อสรรเสริญป้า:" สัญญาณมีเด็กและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ต่ำที่สำคัญไม่มีน้ำค้างภูเขาอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่ดูว่าเป็นเหตุการณ์ที่แห้ง คนดูที่วิธีการที่คุณตอนนี้หรือไม่ผมบอกว่ามัน! "

รอยยิ้มของแม่" แต่ไม่มีเด็กคนนี้เป็นความโชคดีที่จะโยนพวกเจ้าอาเล็ก ๆ ที่คุณจะใช้พี่ชายของคุณ Xiao Yan กล่าวว่าพวกเขาไปที่บ้านของคุณ พูด ah, นอกแออัดเกินไป. "

ah?

สิ่งที่ฉันจะบ้าน ah!

จางเจ้ายุ่ง: "ไม่ฉันไม่ได้ทำเตียงของคุณวุ่นวายห้องพักไปอีกครั้ง."

แม่ตี "แม้ว่าสิ่งที่อา."

หัวใจจางเจ้าผู้ที่กลัวแน่นอนฉันกลัวที่จะเปิดประตูที่จะหลอนคุณ!

Xiao Yan ก็มาถามว่า "พี่ชายจางเย่, โฆษณาของคุณออกจากการยิงที่ดีที่คุณคิดว่าความคิดของวิธี ah? นี้"

เสี่ยวเหวยยันเจ้ายังได้รับการยอมรับเป็นชุมชนและเด็กได้เล่นไม่กี่ครั้ง ที่ปลูกในมหาวิทยาลัยหลังจากที่ไม่มีวิธีการเล่น "Hey, เป็นแรงบันดาลใจ."

กล่าวว่าคำว่าสำหรับช่วงเวลาที่แม่ก็ลุกขึ้น "คุณได้รู้จักผมในห้องน้ำ."

จางเจ้ายังเป็น ยังคงพูดคุยกับ Xiao Yan และเพื่อให้แม่ของฉันเดินไปเขาก็ตอบสนองในห้องน้ำมีจางหยวนเสื้อผ้าหมากรุกหลุดออกมามัน! ทันทีที่เขาเรียกว่าร้องไห้ "แม่ฉันไปฉันไป!" เดินเร็วสองขั้นตอนในด้านหน้าของแม่ของฉันหยุดที่จะจับเธอ

แม่จ้องมอง "คุณรอในขณะที่จะบอกว่า."

"ฉันไม่สามารถรอ!" จางเจ้าเหมือนทำท่าจะกังวลในความเป็นจริงว่าสินค้าที่เป็นจริงต้องกังวลเกี่ยวกับมัน "หลังจากที่คุณช่วยฉันได้รับอาหารเช้าบางอย่างที่จะล้มเหลวเพียงแค่ขึ้นต่อไป ฉันไม่ได้มีมัน. "

แม่ผลักเขา" คุณให้ฉันเป็นครั้งแรกในห้องสุขา! ""

ฉันอยู่ที่นี่ที่แรก! "จางเจ้าได้เข้าห้องน้ำและปิดประตูหนึ่ง

แม่โกรธจ้องมองตรงออกมา "เขาเป็นเด็กตาย."

......

ห้องน้ำ

Za Za หึ่งเสียงภายนอกได้รับโอเคกับเขา

หายากที่จะจับลมหายใจของเขาและผ่อนคลายจิตใจสงบเงียบของเขาจางเจ้าโยนรอบหาและเธอเห็นหัวบทเก่ากับอุจจาระขนาดเล็กภายใต้โยนออกเสื้อผ้าในการมีเขาเดินไปหยิบมันขึ้นมารู้สึกว่ามือของเสื้อผ้า ทุกชื้นไปสัมผัสฝนต้องการที่จะเดินไปด้วยโฮลดิ้ง, Bata, อัดแน่นไปด้วยสิ่งที่ออกจากพื้นดินยังมองใกล้เป็นจริงชุดชั้นในบทเก่า, สีดำ, ผ้าไหม, ผ้า ชนิดบางของกางเกงด้านขวาด้านหน้ายังปักดอกไม้สีเข้มสีดำผู้ใหญ่มาก

รีบลงไปหยิบมันขึ้นมามีชุดชั้นในด้านเดียวจะแห้งมากเพราะการสวมใส่ในภายในไม่ได้เทฝน แต่ข้างเคียงที่เป็นเพียงเล็กน้อยที่เปียกออกมาบนพื้นดินหลังจากที่

จากนั้นเขาก็คิดว่าปัญหาเสื้อผ้าจำนวนมากและวิธีการที่เขาเอาออก ah, ไม่แน่นอนขึ้นที่นี่คนจะมามองเห็นได้ แต่ถ้ายื่นออกมาแล้วมันไม่ชัดเสื้อผ้าของพวกเขา ah, ดูแม่และพ่อ ถามให้แน่ใจว่าดังนั้นจึงต้องถูกซ่อนไว้!

วิธีทิเบต?

อัมพาต! หลบซ่อนตัวอยู่กับมัน!

จางเจ้ากางเกงชิ้นแรกพับบทเก่าแล้วหาสถานที่ที่ดีที่จะใส่กันเสื้อผ้าของพวกเขา, กางเกงไม่เข้ากลับลดลงตำแหน่งของเขาจับแล้วใส่บทเก่าที่แขนยาว เสื้อเชิ้ตพับยัดในกางเกงเอวด้านหน้าของเขาเข็มขัดยางยืดรัดภายในมีสองถุงน่องถุงน่องที่มีการส่วนสั้น ๆ ของเนื้อแม้ว่าจางเจ้าปากกระเป๋ากางเกง แต่นี้เป็นเรื่องง่ายที่จะจัดการพวกเจ้าจะจาง พวกเขากลุ่มร่วมกันเพื่อจับจับแล้วเอาออกรองเท้าของเขาและซุกรองเท้าแตะเท้าซ้ายของเขาและจากนั้นเดินเท้าแล้วไปยืนขึ้นก็รองเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่สามารถทำอะไรแล้วจ้องมองที่ของเธอในฟันจางเจ้า - กางเกงมองเป็นเวลานานเคล็ดลับจะอยู่ใน - กางเกงขายาวและบีบมือของเขาที่จะจับหยิกและวัสดุผ้าไหมที่ดีคือค่อนข้างบางจางเจ้ายังจะปิดรองเท้าแตะเท้าขวา, รองเท้าเข้ามาในหัว

สุดท้ายเพียงชุดชั้นใน

สัมผัสของดอกไม้สีดำที่ปักชุดชั้นในสีดำ!

สิ่งนี้เป็นบาง แต่เพราะเหตุผลโครงสร้างไม่ได้ครอบครองอาเขาถือกับชุดชั้นในร่างกายยัดเป็นเวลานาน แต่ยังมีอย่างกระทันหันมากขึ้นคนที่อยู่นอกหนึ่งสามารถดูออก

ปอนด์

"ไม่ดี?" แม่ Mengen ขึ้น

จางเจ้าได้อย่างรวดเร็วและกล่าวว่า "มาที่นี่ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี."

แม่กล่าวว่า ". ให้อาหารร้อนบนรีบร้อน"

จางเจ้าหายใจต้องเป็นชุดชั้นในยัดเสื้อผ้าถูกโพสต์ ใส่กระเพาะอาหารทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของวัสดุผ้าไหมแรงเสียดทานในท้องมีคันเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาจะบิดมือเปิดประตูมือข้างหนึ่งกำท้องของเขาเพียงแค่หลอกปัญหาโรคท้องร่วงกระเพาะอาหาร "ต๊าย, ดี."

ประตูเปิดเพื่อที่จะเห็นแม่ของเขา "อย่างไร?"

จางเจ้ากำเสื้อผ้าของเขา "อาจจะกินดีคืนที่ผ่านมา."

"คุณทำคุณกินคืนที่ผ่านมา? สุทธิที่จะนอนหลับ, OK, ได้รับการออกได้รับการออก . "แม่ไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่ไม่สามารถรอเข้าห้องน้ำ

จางเจ้าหนีอันตรายทันทีเอาดอกยางเหยียบเหยียบชุดชั้นในถุงน่องรองเท้าแตะเดินโซเซไปที่ห้องของเขาไป

มาถึงทันที

อย่างไรก็ตามความกังวลมากขึ้นผิดปกติอื่น ๆ !

เพราะรองเท้าแตะไม่ควร Genjiao ยัดแล้วภายในบางสิ่งบางอย่างจางเจ้าในขณะนี้คือกับด้านนอกของส้นของรองเท้าที่ผลที่จะมาถึงประตูห้องนอนของช่วงเวลา, ความเร็วการเดินเท้าเป็นไปอย่างรวดเร็วมากเกินไปลดลงอย่างต่อเนื่องทั้งหมดในทันทีในรองเท้าแตะเท้าขวา ใบออกจากพื้นผิวของเท้าแบมก็หันมีความสูง, รองเท้าที่บทเก่ากลุ่มด้วยกันพรชุดชั้นในรีดออกเป็นแล้วออกมาในครั้งต่อไป

"เจ้าว่าขนาดเล็ก?"

"ไม่ได้เจ็บมากเกินไป."

Xiao Yan Cui ป้าที่ได้ดูมากกว่า

จางเยใบหน้าสีเขียว, เหงื่อออกนำอย่างรวดเร็วบนรองเท้าของเขา "สิทธิทั้งหมดสิทธิทั้งหมด."

Xiao Yan กังวลกล่าวว่า: อา "พี่ชายจางเยวิธีการที่คุณจะให้ออกมาจากท้องของฉันไม่ได้เหงื่อออก ?? ? "ทันใดนั้นสายตาของเขาเล็กน้อยที่จะมองต่ำลงไปที่พื้น" Hey, คุณลดลงสิ่งที่พี่ชายของจางเจ้านี้เป็นสิ่งที่ "

ปัญญาจางเยมอบเสื้อผ้าของเขาภายใต้ข้อความ - หน้าอกมือข้างหนึ่งก็หยิบรีบขึ้นยู่ยี่ สีดำด้านใน - กางเกงทำท่าจะไม่แยแสที่จะถือไว้ในมือของฉันยิ้มและยกมือจุ่มติดเหงื่อของเขาจากหน้าผากของเขา "ใช่ ah, ท้องของฉันหิวขวาทั้งหมดเช่นบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน."

ป้า Cui มองไปที่เขาเตือน :. "นอกจากนี้ยังมีวัดที่คุณเหงื่อ"

. "ดู ผมเช็ดมันไม่สำคัญ" จางเจ้าถือได้ว่ามวลของผ้าสีดำและเช็ดเหงื่อจอนและลำคอหัวเราะ : "คุณพูดคุยกับทุกคนผม Huitang บ้าน."

สีดำด้านใน - รวมทั้งกางเกงในมือของเธอคลายเกลียวประตูห้องนอนหลังจากที่จับประตูจับเขาได้อย่างรวดเร็วไปข้างเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุบ้านสัมผัสนิด ๆ หน่อย ๆ แล้วกระชับ แล้วปิดประตูเขาไม่มั่นใจเขาล็อคประตูจากด้านใน จับลมหายใจของเขาสัมผัสหน้าผากและลำคอของเขาลักษณะของกางเกงกลิ่นอาเขาเกือบจะร้องไห้หัวใจเด็กผู้ชายคนนั้นรบกวนใครอ่าวันนี้กลับมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ah!

บ้าน

เก่า Zhang จริงเป็นเจ้าของเตียงเตียงเจาะถือจางเจ้าเดิมที่วางไว้ใน "Wukong ชวน" บนขอบหน้าต่างที่กำลังมองหาที่มัน

จางเยเงียบ "ทำไมคุณ?"

เธอกล่าวว่า :. "การอ่าน"

. "ผม กำลังทำงานอย่างหนักเพื่อที่คุณต้องการจริงๆวางกลับอา" จางเจ้ากระซิบ: "วิธียังคงนอนอยู่บนเตียง ah, ซึ่งถ้า ! มาผมยังไม่ทราบ ah, "

เธอ deadpanned:" ยังวิธีการทำที่ผู้คนจำนวนมากอย่างแน่นอนไม่สามารถเดินมีวิธีที่ผู้คนมาไม่มีที่ยืนอยู่ในห้องกับฉันฉันโกหก? ในบ้านที่มีความแตกต่าง? "

มันไม่แตกต่างกัน วันชุดนอนในห้องนอนของเธอซึ่งจะให้ออกไปให้แม่ของคุณเท่าไหร่ข่าว ah! พวกเขาเป็นซุปเปอร์สตาร์กองหลัง, ดาวสามบรรทัดถ้าคุณมากับเรื่องอื้อฉาวใด ๆ พวกเขาที่ไม่สามารถยืน Ah นอกจากนี้จางเจ้ามีแฟนหรือคนเลย

Zhang Ye ใส่กันเสื้อผ้า, รองเท้าออกทีละชิ้นให้เสื้อผ้าของเธอเอาออกจะช่วยให้รายได้ของเธอเข้าไปในพัสดุของเธอเอง

เพียงแค่ฟังเก่าจางกล่าวว่า :. "ที่มีชีวิตชีวาพอสำหรับคุณในวันนี้"

จางเจ้ายังมีบางส่วนที่มืดมน "ใครจะรู้ว่าพ่อแม่ของฉันสิ่งที่ดึงดูดผู้คนจำนวนมาก ah."

เก่า Zhang เพิ่ม :. "มีสุนัขเป็น."

" ใช่มีสุนัข "จางเจ้ากลิ้งดวงตาของเขาและกล่าวว่า" .. ผมได้ทำหน้าที่ของพวกเขาและนี่คือกระตุ้นทีมฟุตบอล แต่ยังจะนำผู้เล่นตัวจริง ah, "

เธอกล่าวว่า" คุณหาวิธี "เพื่อดำเนินการต่อการอ่าน

จางเจ้ากล่าวว่า: "ไม่มีทางแรกเท่านั้น Hao Zhao และนำขั้นตอนโดยขั้นตอนสายผมไม่ได้พูดว่าผมออกไปกินอาหารเช้า."

เธอ Shunzui กล่าว :. "ฉันยังไม่ได้มีอาหารเช้า,"

จางเจ้า เขาครุ่นคิดและกล่าวว่า ". ฉันรู้"

เปิดประตูออกจากบ้านปิดประตูและฟ้าผ่า

แม่ได้เสร็จสิ้นในห้องน้ำก็คือในห้องครัวยุ่งจางเจ้าที่ผ่านมาเมื่อข้าวเป็นสิ่งที่ดีเกือบทันใดนั้นเขาก็กล่าวว่า "แม่ครับผมเอาอา."

แม่กล่าวว่า: "ใช้ทำไม?"

" คนจำนวนมากเกินไปนอกผมกลับไปที่บ้านเพื่อกิน. "Zhang ท่านทั้งหลายได้มีข้ออ้างในการ" ให้ฉันได้รับคะแนนมากขึ้น ah. "" มี

คุณกินหรือยัง "แม่ให้โยนจานของไข่และสองเมื่อวานนี้อบ ดีทำขนมปัง "ผักดองหรือไม่?"

"ไม่มีอะไร." จางเจ้าใช้เวลาในการเดินทาง

ยังคงเป็นประตูการเปลี่ยนอย่างรวดเร็วใส่จานวางตะเกียบและส่งมอบเตียงเก่าเหวยเหวยเจ้ากระซิบ: ". คุณใช้ตะเกียบฉันกินดี"

เก่า Zhang วางหนังสือเล่มนี้ลงและเริ่มที่จะกินมันขมวดคิ้ว " เค้กรสเค็ม. "

จางเยยางคาง" มินาโตะอยู่เพื่อกินแม่ของฉันจะมีการปรุงอาหารเพื่อให้เด็กไปเราจะต้องคิดเกี่ยวกับวิธีที่คุณส่งออก ah, อยากที่จะเห็นผู้คนจำนวนมาก เพื่อให้เงียบและไม่ได้รู้ว่ามันก็ผ่านไปได้เป็นสิ่งที่อาผมอยากจะชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์ที่คุณไม่สามารถฆ่าฉันยังแฟน ๆ และคุณจะต้องโบรกเกอร์สับฉัน. "ถ้าคนสองคนในเวลาเดียวกันออกจากโรงแรมให้ มันก็ยังคงที่จะอธิบายห้องพักสำหรับการตีความเช่นเดียวกับข้ออ้างที่จะแสดงให้เห็นถึงบทบาท แต่ตอนนี้สองของฉากนี้ไม่ได้มีการอธิบายว่าโง่ - เพื่อบังคับไม่เชื่อ ah!

เงียบ ๆ กินอาหารเช้า

บทเก่าอาจจะง่วงนอนพิงเตียงน้ำดียัน

จางเจ้าเป็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเตียง, ฟังแก๊งนอก Za Za หึ่งพูดพล่อยขณะนี้เขาไข่ - เจ็บปวดมาก!