叶贵人面色终于变了，她看着叶容华满脸的嘲讽，眼中多了几分怒意：

    叶贵人面色终于变了，她看着叶容华满脸的嘲讽，眼中多了几分怒意：“是，我自小便懂事乖巧，可是即便如此，父亲母亲仍旧偏爱你。后来进了宫，你还要跟我争宠，就连皇上也更偏爱你，我德容并不逊色于你，凭什么我便要屈居你之下？！”

    “所以你便利用流产算计我，你不仅嫉妒我，还嫉妒后宫其他受宠的妃嫔，可惜你再爱皇上，皇上也看不上你，”叶贵人抬高下巴嘲讽道，“你拿什么和别人比，永远一副木头人的模样，我是男人也不想多瞧你一眼。就算你陷害我，让我降位为容华，可惜你现在仍旧低于我，叶贵人！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

   ขุนนาง ใบผิวก็เปลี่ยนไปเธอมองใบหน้าของ叶容华สายตาเยาะเย้ยมากกว่าบิตความไม่พอใจ " คือผมตั้งแต่วัยเด็กน่ารักอ่อนไหวแต่แม้พ่อแม่ยังชอบคุณ แล้วเข้าไปในบ้านคุณจะแข่งขันกับผมแม้แต่จักรพรรดิยังชอบคุณผมเดอยองไม่ด้อยกว่าคุณอะไรผมก็จะมาภายใต้คุณเหรอ " ฮ่า     " ดังนั้นคุณสะดวกใช้แท้งคำนวณผมอิจฉาคุณแต่ฉันยังอิจฉาฮาเร็มนางสนมที่ชื่นชอบอื่นๆแต่คุณจะรักฝ่าบาทฝ่าบาทยังไม่ได้ดูคุณ " 叶贵คนเชิดคางเยาะเย้ยว่า " คุณใช้อะไรและคนอื่นมากกว่าจะเป็นรองไม้ลักษณะบุคคลและผมเป็นผู้ชายก็ไม่อยากเหลือบของคุณ ถ้าคุณใส่ร้ายผมให้ผมลงเป็น容华แต่ตอนนี้คุณยังต่ำกว่าผมใบคนใหญ่คนโต "