他一拳揮過來，打在我的腹部。 我不禁彎下腰去。 “求你……告訴我吧。”

他一拳揮過來，打在我的腹部。

我不禁彎下腰去。

“求你……告訴我吧。”

又是一拳過來。我沒站穩，但一只手隨即抓著我衣領把我拽了起來。

面前的人並有想象中的一臉怒容，反而陰冷沉靜，看到我狼狽地抬頭看他的樣子，居然還笑了起來。

來吧。還有什麼刁難嗎。前他媽都通通來吧，操。

“還要打嗎。”我抬手擦掉鼻血，喘著粗氣問他。

“還是傲氣得很啊。”吳****提著我的衣領晃了晃，“哪有半點求我的樣子。”

“那要我怎麼做，嗯？怎麼做你才滿意。”

讓我跪下我也大概毫不猶豫吧。

因為想見到那人，快要想瘋了啊。

我沒有好好保護他，沒有用心珍惜他，讓他擔驚受怕，害他顛沛流離。我的報應來了，看不到他讓我這幾日幾近瘋狂。

曾經總是安靜地待在我身邊的人。我一回首一側目便能看到的那個他啊。

究竟去了哪里呢。

身體糟糕成那樣，心頭的陰影大概也還在吧？還是害怕見到陌生人嗎。胃痛的話要該怎麼辦呢。也千萬別再做傻事了……

忽然，面前的人又一拳揮過來，打斷了我的思緒。

“怎麼做才滿意？”他冷笑了聲，“把他給我找回來。”

說著，他手上猛一用力，把我甩到了地上。

“那……告訴我吧……他在哪兒……”我撐起身，抬頭望著他。

雖然我知道我該接受懲罰，但是這懲罰由吳****來實施讓我有些不爽。

但沒辦法。他有我無法比及的能力。

——我還真是個一無是處的混蛋。

是鹿 哥去找吳****幫忙的——他們並不熟識，但是鹿 哥清楚，或許現在能夠幫忙找回伯賢的只有他一人了。

——叫樸燦烈來找我。

這是吳****原話。那時鹿 哥對我說。

“你去麼。”

他問我。

“去。”

于是我現在便被吳****揍得趴在了地上。呵，也好，臉上又掛了彩，工作又可以停一停了。

只要能找回伯賢，付出什麼代價我都甘願。

因為，他曾經為了愛我，付出了他的全部。

“我並沒有絕對的把握，”吳****扔下來一張紙，上面寫著一個地址，“邊伯賢幾乎所有的親戚都在首爾，只有一個還算近的姑媽住在嘉北市那邊的鄉下。”

那好像是他小時候常去的地方。我隱約記得他曾經提起過。

“他的朋友圈你應該比我清楚吧。不過如果是住在首爾的朋友那就不用費心了。”說著，他便要離開。

我踉蹌著站起身。

“……喂，你——”我叫住他。

“什麼。”

“你喜歡他麼。”

說話時牽動著受傷的嘴角，我疼得皺了皺眉。

他回過頭，直直地盯著我。

“我問，你喜歡伯賢麼。”

“不關你事。”

“你為什麼不親自去。”因為伯賢而這樣厭惡我的話，為什麼還要讓我去見他。

他嗤笑了一聲。

“那個傻瓜比較可能會跟你回來吧。”

我沒有說話，卻是心頭一動。

有這麼多願意為你付出的人，你卻只會望向我嗎。

“對了，忘了問你，”他重又朝我不溫不火地笑起來，“那些鬧事的狗我會處理。但始作俑者，你打算怎麼辦。”

我垂下了眼，有些無可奈何。

心中不是沒有恨，只不過——

“放過她吧。”

“這就是你的答案？”他身子又轉過來了一些。我嗅到了危險的氣息。

“那你希望我怎麼辦，”我面無表情地望向他，“像我之前對待伯賢一樣，再向她報復一遍嗎。”

他望著我，眼神似乎靜了下去。

“我現在只想找回伯賢。其他的——”我疲憊地捋了捋頭發，“她不太適合待在演藝圈。”

吳****點了點頭，“我知道了。”隨即轉身離開。

我望著他的背影，捏緊了手中的紙條。

我回去用這張臉面對泰信哥要求休假時他幾乎要發狂，我則輕描淡寫地說是因為惹了吳****那個大老板便被打成這樣。

隨即泰信哥緊張地問我到底惹到他什麼了事情嚴不嚴重。

我在心里冷笑。

我並不需要他“你傷成這樣不要緊吧”的關心，但是這群上司們的冷血無情讓我恨得幾乎牙癢。

我至今還記得他們扯著邊伯賢的手腕問醫生上面的紗布能不能取下的情景。

他們把已經失去所有希望的人再逼至了絕境。

邊伯賢消失後，我曾經看過他最後一次記者會的視頻。

無數個話筒對著他，無數個記者接連發問。大概是公司組織得倉促，整個場面顯得混亂嘈雜。

而在醫院練習無數次讓自己平靜應對的那人，在鏡頭前依然難掩眼神中的驚慌失措。他緊張地扯著長長的衣袖掩蓋著傷口，無措地回應著記者們各種刁鑽的問題。

他們不會照顧你的感受。他們只想從你口中拿到自己報社的獨家。

視頻中的他被扭曲著的面孔圍在中央，面色蒼白。

我當時看得不禁一拳砸在了身邊的牆壁上。

——為何這個世界待你如此苛刻。

該是有個人好好護著他，不讓他面對這些非難的啊。該是有個人緊緊擁著他，把他帶離所有是非之地的啊。

他卻自己一人孤零零地悄聲離開了。

最終我還是成功地拿到了幾天的休假時間。劇組大概要瘋了吧。不管了。我什麼都不管了。我只要我的伯賢回來。

不對，見到他就好。讓我知道他過得好就足夠。

我這個樣子也似乎不便搭乘大眾交通，于是我跟爸媽搪塞了一個借口，死皮賴臉地借走了家里的車。

傍晚，來到那名叫故安的地方之時，呈現在我眼前的是一個偏僻荒涼卻寧靜祥和的小村莊。

這就是他童年成長過的地方啊。

假如他真的在這里落腳的話，我也稍微能安心一點了。

我在一處停了車，按地址上面寫的35號找過去。我問了幾次路，才來到一家小房子門前。

房子看起來比較質樸，房前是一個小院落，里面雜亂地種著些花草。

院子的大門虛掩著，我推開門，忐忑地走到房門前，猶豫著敲了敲。

他會在這里嗎。

我是不是要見到他了。

萬一他不在怎麼辦。

我要再去哪里尋找他呢。

我按捺不住躁動的心，又抬手敲了敲門。

“來了！”里面有一個女人的聲音應著，隨後腳步聲漸近，房門被打開。

一位中年婦女站在門口，狐疑地打量著我。

“您好，”我趕忙鞠躬，“請問您是伯賢的姑媽麼？”

“嗯。怎麼。”她似乎不怎麼高興見到我，冷淡地回應。

“那請問，伯賢在這里嗎？”

我小心翼翼地問著，帶著期盼的目光望向她。

“不在。”

我瞬間感覺像是被潑了一盆冷水。

……還是不在這里啊……

說完她便要關門，被我急忙攔住。

“哎哎姑媽您等下！”

“誰是你姑媽！”她沒好氣道。

“呃不，那什麼，那他有沒有聯系過您？”

“沒有。”

“您完全不知道他在哪里嗎？”

……其實他不在這兒的話，他的姑媽也是什麼都不知道的吧。

但是唯一的希望，就這樣像個氣泡般在我眼前破碎掉了。我只能不甘心地一次又一次確認。

“我怎麼可能知道！”她說著，又要關門。此時我身後卻突然傳來了別人的聲音。

“哎喲！劉嬸！今天真是謝謝了啊！”

我回過頭去，一個大叔騎著摩托停在院門前，像是剛剛路過。

“哪兒的話呀張叔。”

“哎，這就是你那佷子吧？”被叫做張叔的人笑呵呵地看著我，“小伙子今天多虧你幫忙看店，辛苦了啊！”

佷子？！

我猛地轉頭看向伯賢的姑媽。

她臉色頗為尷尬，皺了皺眉沒說什麼。

“那我先走了啊！改天找你打麻將啊劉嬸！”張叔發動摩托離開了，只剩我和伯賢的姑媽僵持在門口。

“他他……伯賢來找您了對不對……”我激動得有點語無倫次，“他是不是就在這里？”

“說了沒有！我佷子又不只他一個。”姑媽一直想要關門，但被我死死按住。她那極力掩飾的神色讓我更加肯定了自己的想法。

“您就讓我見見他吧……求您了，讓我見見他吧！”我說得懇切，恨不得給她跪下。

“說了他沒在我這兒！”她怒極了，上前猛地撥開了我。姑媽手勁兒真不是一般的大，推開我後便砰地帶上了門。

不過這完全算不上什麼。只要知道他在這里，我便能等到見他一面的。

說好要追你的啊，伯賢。

我回身，看到他家院子側邊的石階，便坐了過去。

想著這些日子里，他大概也曾坐在這兒，靜靜地看著這一草一木，我心里便一陣按捺不住的激動。

……有這麼強勢的姑媽，大概他也被保護的不錯吧？

我這樣想著，忽然一個什麼東西猛地飛來砸中了我的頭。

“啊。”

我低頭看去，是個空的易拉罐。

“臭小子，你給我滾出去！憑什麼在我家院子里呆著！”此時姑媽正打開窗子，沖我大吼。

……這樣看來姑媽簡直是十項全能啊。搏擊與飛鏢都不是蓋的。

我急忙站起身，剛想說什麼，卻听到了屋里傳來另一個人的聲音。

“姑媽，怎麼了。”

那聲音輕輕柔柔的，像是還帶著些許朦朧的睡意。

——那是，我牽掛了好些個日夜的聲音啊。

我再也控制不住，猛地沖到窗前扒著窗口沖里面大喊︰“伯賢！伯賢吶！”

姑媽氣急敗壞，回頭沖屋里吼了聲“你給我閉嘴”然後隨手拿出個蒼蠅拍就開始抽我。

“啊您您您別這樣！”我用手臂擋在臉前，從窗前松手的空，她就用力地把窗戶關上了。

……看來姑媽擊劍類的也很厲害吧。

臉上還掛著被吳****打出的淤青，經剛才這一通鬧騰頭發也變得亂糟糟的。我狼狽地走出了院子。

但這絲毫不會打擊我的積極性。

我反而有點愈挫愈勇的勢頭了。

也對。之前讓你受了那麼多苦，現在怎能讓我輕易把你追到手。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเจาะฮุยอนาคต ตีในกระเพาะอาหาร ผม彎ลง "กรุณา...... บอกฉันเกี่ยวกับมัน ” มีตัวหมัดอนาคต ฉันไม่หยุด穩 แต่มีคว้านำเสื้อผ้าของฉันมือดึงฉันขึ้นมา ก่อนที่บุคคลที่มีใบหน้าในความโกรธ แต่陰เย็นเก็บความรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง เห็นหมาป่าของฉัน狽ยกศีรษะของเขาเพื่อดูหลักสูตรของเขารุ่น อาจยังคงหัวเราะขึ้น ในอนาคต Creationists อะไรที่ยังคงยากใด ๆ เขาทั้งหมด媽มาก่อนเพศสัมพันธ์ "ใด ๆ ยังคงที่จะเล่น "ผมเลี้ยงเช็ดจมูก ฉีหยาบ gulping พบเขา "ยังคงเป็นภาคภูมิใจของชิ "วู *** ส่ายผู้นำเสื้อผ้าของฉัน, " ที่มีบิตครึ่งเรียนแบบ ” "ที่เป็นอย่างไรไป ฮะ วิธีการทำให้คุณเต็ม ” จับผมบนหัวเข่าของฉันคิดว่า ไม่ มีศาสนายูดาย เหอหนาน เนื่องจากต้องการเห็นคนตาย 瘋 ฉันไม่มี o ดีเขา ไม่ มีหัวใจหวงแหนเขา ด่าน驚ให้เขากลัวเขาพีอีไอ Dian ไหลบินบรัสเซลส์ ผมให้บริการเหมาะสม แล้ว เห็นเขาปล่อยทั้งสองคนใกล้ผม WWF RAM เซง經總ความรู้สึกสิ่งที่ bian คนของฉัน ผมมองย้อนกลับไปด้านหนึ่ง จะได้เห็นตัวจริงเขา เกิดอะไรขึ้นที่ไหน สนามไม่ดีลงในหลักสูตรรุ่นที่ หัวใจหัว陰เงาอาจจะยังใน ขวา เพียงความกลัวของการทำลายล้างคนแปลกหน้าใด ๆ ปวดท้องกล่าวนี้เกี่ยวกับอะไรเป็นการดำเนินการ พันชาติไม่ได้ทำอะไรโง่...... ทันใดนั้น คนที่เจาะก่อนฮุยมากกว่าในอนาคต เล่นแอร์เบรคเกอร์ผมคิด緒 "สิ่งที่ต้องทำก่อนที่จะเต็มความหมาย "เขายิ้มเยาะ sheng พบในอนาคตของเขา ” กล่าวว่า และถาโถมหนักในมือของเขา โยนฉันไปพื้นดิน "ว่า... บอกฉันมา เขาเอ้อ... "ฉันแฟ้ม มองไปที่หัวของเขา แม้ว่าฉันรู้นี้ ยอมรับ懲罰 แต่นี้罰懲วู *** ขวานะในอนาคตให้ฉันสบาย แต่ไม่ใช่ โดย Office เขามี ฉันไม่กฎหมาย และกำลังการผลิต -ผม:ยังคงหมายถึง อย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถเสร็จสิ้นการนำการ ชม luge วู *** 幫 - เขาไม่รู้จักความรู้ แต่ Luge ชัดเจน หรือบางทีตอนนี้คุณสามารถ幫ว่างกลับไปซีอาน Bo พระองค์เดียว -ผี o 燦ดุมองผมในอนาคต นี้คือวู *** เดิมกล่าวว่า กวางเวลาที่ฉันกล่าวว่า "คุณไป ” คำถามของเขาให้ฉัน "ไปก็ ” ดังนั้นตอนนี้ฉัน *** ตี ด้วยวูบนพื้นดิน โอ้ และเฉพาะสีบนใบหน้า ทำงานสามารถหยุดในขณะนี้ ตราบใดที่พวกเขาสามารถหาซีอาน Bo, Gan 願 ค่าจ้างอะไรราคาฉัน เพราะมีพระคัมภีร์เพื่อที่จะรัก ให้เขาทั้งหมด "ฉันไม่แน่นอน แน่ใจ" วู *** กระตุกจางกระดาษในอนาคต เจียไม่เคลื่อนที่อยู่ ด้านบน "bian Bo Qing Qi Dou เซียนเกือบทั้งหมดในโซล ยังคงเดียวใกล้媽อยู่ในไทเปใต้ bian เซียง ” นอกจากนี้มันมักจะเป็นชมเขาคำนวณ ผมกล่าวถึงไปหยินเกี่ยวกับพระคัมภีร์ของเขา "เขายิงวงนี้ของเพื่อนที่คุณรู้ดีกว่าผม ไม่ผ่านถ้า มันอาศัยอยู่ในโซลเพื่อนแล้วไม่มีหัวใจฟรี "พูด และเขาได้ลาบินบรัสเซลส์ ฉัน蹌构词成分。ที่ยืนอยู่ “…… เฮ้ คุณ- "ฉันหยุดเขา "อะไรกัน ” "คุณชอบเขา เกินไป ” กล่าวว่า เมื่อ牽 ด้วยส้นของมุมปากของเขา เจ็บเหมยโจวโจว เขาผ่านหัวกลับ จ้องมองตรงเข้าฉัน "คำถาม ฉันชอบบ่อคุณเซียน ” "ไม่กิจกรรมทางการ ” "ทำไมไม่คุณไปชิง "เนื่องจากความชั่วร้ายยันหลักสูตรแบบนี้ฉันซีอาน Bo กล่าวว่า ทำไมยังคงต้องการให้ฉันไปดูเขา เขาหัวเราะเยาะการเซิ่ง "เปรียบเทียบว่าโง่หนึ่งอาจต้องวิ่งกลับมาคุณด้วย ” ฉัน:ไม่พูดว่า แต่เป็นหัวหน้าค้นหา คนนี้ทำไมคุณจ่ายมากตา-ใช่ คุณไม่ต้องการมองฉัน "ใช่ และลืมถามคุณ ยิ้มที่ฉันไม่ร้อนไม่ไฟขึ้น "สุนัขเหล่านั้นจะเสร็จสิ้นหนาว แรก คุณจะมีอะไรที่จะทำได้ ” ผมโยนลงดวงตาของเธอ ไม่สามารถทำอะไรได้ มีเกลียดไม่ไม่เท่าไม่เกิน-การ - "กว่าเธอ ” "นี้เป็นคำตอบสำหรับคุณ "ร่างกายของเขาและดอาจอนาคต ฉันได้กลิ่นอันตรายคีการ์ด "คุณต้องการให้ฉันกับสิ่งที่ต้องทำ, " ฉันไม่หน้ามองเขา "คนชอบฉันก่อนฉันซีอาน Bo รุ่นหลักสูตร การแก้แค้นของเธออีก ” เขามองฉัน ดวงตาของเธอดูเหมือนจะ กลายเป็นแย่ลง "ฉันต้องการค้นหาซีอาน Bo อื่น ๆ - "ทุน憊แบบขีดลงศีรษะของเขาเกิดขึ้น, " เธอ藝ไม่มีแทรกเข้าในวงกลม ” วู *** บิตหัวน้อย "ฉันได้รับมัน "มีดอาจเปิดบินบรัสเซลส์ ฉันมองเขากลับ บีบชิด緊กระดาษในมือของน้องโครงการ ฉันจะกลับไปกับพี่ชายนี้ Zhang หน้าหน้ามิสเตอร์ทักษิณขอให้ออกจากขณะที่เขาเกือบจะปล่อย เข้า輕ทาสีอ่อนอิงกล่าวว่า วู *** เพราะทำจริง บอสใหญ่จะบรรจุลงในหลักสูตรรูปแบบนี้ มีคำถามทักษิณมิสเตอร์ habdabs ฉันทำเขายันยันสิ่งใด ผมคิดว่า ไยไพ ฉันไม่ต้องการเขา "ให้ส้นเท้าของคุณลงในหลักสูตรนี้รุ่นไม่緊" เกี่ยวกับหัวใจ แต่นี้นายกลุ่มเลือดเย็นไม่สามารถจับฉันเกลียดยางเกือบ ฉันยังคงชื่อของผ้า bian ซีอาน Bo มือปัญหาดื่มฉลอง紗ทักส์สามารถเอาสถานการณ์ข้างต้น พวกเขาไม่หวังทั้งหมดที่คนผลักดันให้เส้นขอบแบบสัมบูรณ์ หลังจากหายไป bian ซีอาน Bo ผมเห็นพระคัมภีร์ส่วนใหญ่ล่าสุดแถลงข่าวความถี่ความคิดเห็นของเขา ใช่เขาไม่หลอดดังกล่าวจำนวนหนึ่ง ไม่ดัชนีมวลชนแต่ละปัญหาย่อยที่เชื่อมต่อ เกี่ยวกับบริษัทกลุ่มปัญหาส่งเสริมคาง 亂顯ประโยชน์หนึ่งเสียงผสม雜 ในขณะที่ในโรงพยาบาลห้องประชุม習ไม่เลขให้ ตัวเองเป็นเลวตอบคน คืน หน้ายังคงประสงค์ที่ยากจะซ่อนจม驚ตกใจตาให้พร้อม เขา tugs habdabs แขนยาวยาวครอบคลุมแกทลินเบิร์กกับส้น ไม่ เพชร cuodi Ying diao นักข่าวเราพบชนิดของปัญหานี้ พวกเขาไม่ต้องการทำเมื่อได้งาน ที่คุณรู้สึก พวกเขาเพียงต้องการให้ส่งเสริมที่พักตกแต่งในปากเพียงอย่างเดียว ความคิดเห็นในความถี่ของเขาคือ 圍ในเซ็นทรัล โดยบิดเบือนใบหน้า ใบหน้าอ่อน ฉันเมื่อเวลาพบทุบผนังกำแพง bian -ทำไมโลกนี้จริงคุณรักษายาก คือคนนี้ o ดี เขาไม่ให้ใบหน้าของเขาไม่ยาก นี้เป็นบุคคล緊緊擁 เขานำเขาน้ำหนักของสถานทั้งหมด เขาไม่ได้เป็นเจ้าของคนเดียว เฉียวเซิ่งคิงส์ฟอร์ดสมิจะออกคนเดียว 終ส่วนใหญ่ยังคงผมรับวันนั้นปิดได้ Userboxes ครับ โอเปราบาสตีย์ทีม瘋เกี่ยวกับมัน ไม่ว่าอะไร สิ่งที่ฉันไม่ ฉันเพียงแค่ต้องซีอาน Bo ของฉันกลับ ไม่ เห็นเขาได้ดี กว่าดี พอให้ฉันรู้ว่าเขาพอ ผมรุ่นนี้หลักสูตรยังดูเหมือนว่าไม่สะดวกที่จะขนส่งมวลชน ฉันพ่อ媽ใส่ข้อแก้จริง 賴ผิวที่ตายแล้วให้ยืมรถครอบครัว ตอนเย็น มาเรียกว่าชั่วโมง มีขณะนี้ในหน้าของฉัน ถูกหนึ่งแยกเย็นขาดแคลน แต่หนิงที่เราเที่ยวที่เย็น และเงียบสงบ ยาวผ่านสถานวัยเด็กของเขาอยู่ ถ้าเขาอยู่ที่นี่จริงๆ เท้ากล่าวว่า ฉันสามารถวางเล็กน้อย เสร็จสิ้นการหยุดรถ ตามอิง 35 ผ่านไปที่อยู่ด้านบน ฉันถามถนนเหล่านั้น มาที่บ้านเล็กก่อนประตู บ้านค่าเปรียบเทียบคุณภาพ Pi o หน้าบ้านเป็นลานเล็ก ๆ intortus พืชบางชนิด บิ๊กเดลคาร์เมนกังวลซ่อนลาน และกดเปิดประตู รบกวนไปห้องก่อนประตู ยูดาย มณฑลเหอหนาน และแบบเกลียว ในนี้ เขาจะทำคุณ อยากจะเห็นเขา ประเทศที่เขาเป็นไม่ได้เป็นสิ่งที่จะทำ ที่อยากจะไป Perl XForms เขา ฉันไม่สามารถยับยั้ง Mania เริ่มหัวใจ และมือเคาะประตู "ในอนาคต "ได้ของผู้หญิงคนหนึ่งยิงเสียง และ Sheng เจียนหลังมีเท้าก้าวชิด ประตูห้องถูกเปิด ผู้หญิงสู่ยืนที่ประตู ดูพิรุธที่ฉัน "Hello ฉันโบว์趕ว่าง, " กรุณาถามคุณเป็นเซียนบ่อกู媽 ” "ดี วิธีทำ "เธอดูเหมือนว่าจะไม่อะไรสูงเทคนิคดูฉัน จ้างงานไปหยิง "กรุณาถาม ซีอานใด ๆ Bo ที่นี่ ” ผมคำถาม และอย่างระมัดระวังมาดูหน้าตาของเธอ "ไม่ใช่ ” ฉันกระพริบตาระหว่างน้ำเย็นรู้สึก Po …… ยัง ไม่ใช่ที่นี่...... กล่าวว่า เธอจะเกี่ยวกับกิจกรรม ฉัน攔 "Ah Ah กู媽คุณรอถัดไป ” "ที่เป็นของคุณป้า媽 "เธอเป็นถนนฉีไม่ดี "เอ้อ ไม่มี ทำไม ที่เขามีไม่ติดต่อผ่านคุณ ” "มีไม่ ” "คุณมีความคิดอย่างที่เขาเป็นคุณทำ ” …… ความจริงเขาไม่นี้เอ้อ กล่าว 媽 sister-in-law ของเขายังไม่ทราบอะไร แต่เพียงหวังว่าหลักสูตรเหล่านี้แบบอยู่ตรงหน้าเหมือนเป็น Qi Pao นฟื้นถูกทุบ ฉันสามารถเพียงปุ่มยืนยันไม่เต็มใจอีก “我怎麼可能知道！”她說著，又要關門。此時我身後卻突然傳來了別人的聲音。 “哎喲！劉嬸！今天真是謝謝了啊！” 我回過頭去，一個大叔騎著摩托停在院門前，像是剛剛路過。 “哪兒的話呀張叔。” “哎，這就是你那佷子吧？”被叫做張叔的人笑呵呵地看著我，“小伙子今天多虧你幫忙看店，辛苦了啊！” 佷子？！ 我猛地轉頭看向伯賢的姑媽。 她臉色頗為尷尬，皺了皺眉沒說什麼。 “那我先走了啊！改天找你打麻將啊劉嬸！”張叔發動摩托離開了，只剩我和伯賢的姑媽僵持在門口。 “他他……伯賢來找您了對不對……”我激動得有點語無倫次，“他是不是就在這里？” “說了沒有！我佷子又不只他一個。”姑媽一直想要關門，但被我死死按住。她那極力掩飾的神色讓我更加肯定了自己的想法。 “您就讓我見見他吧……求您了，讓我見見他吧！”我說得懇切，恨不得給她跪下。 “說了他沒在我這兒！”她怒極了，上前猛地撥開了我。姑媽手勁兒真不是一般的大，推開我後便砰地帶上了門。 不過這完全算不上什麼。只要知道他在這里，我便能等到見他一面的。 說好要追你的啊，伯賢。 我回身，看到他家院子側邊的石階，便坐了過去。 想著這些日子里，他大概也曾坐在這兒，靜靜地看著這一草一木，我心里便一陣按捺不住的激動。 ……有這麼強勢的姑媽，大概他也被保護的不錯吧？ 我這樣想著，忽然一個什麼東西猛地飛來砸中了我的頭。 “啊。” 我低頭看去，是個空的易拉罐。 “臭小子，你給我滾出去！憑什麼在我家院子里呆著！”此時姑媽正打開窗子，沖我大吼。 ……這樣看來姑媽簡直是十項全能啊。搏擊與飛鏢都不是蓋的。 我急忙站起身，剛想說什麼，卻听到了屋里傳來另一個人的聲音。 “姑媽，怎麼了。” 那聲音輕輕柔柔的，像是還帶著些許朦朧的睡意。 ——那是，我牽掛了好些個日夜的聲音啊。 我再也控制不住，猛地沖到窗前扒著窗口沖里面大喊︰“伯賢！伯賢吶！” 姑媽氣急敗壞，回頭沖屋里吼了聲“你給我閉嘴”然後隨手拿出個蒼蠅拍就開始抽我。 “啊您您您別這樣！”我用手臂擋在臉前，從窗前松手的空，她就用力地把窗戶關上了。 ……看來姑媽擊劍類的也很厲害吧。 臉上還掛著被吳****打出的淤青，經剛才這一通鬧騰頭發也變得亂糟糟的。我狼狽地走出了院子。 但這絲毫不會打擊我的積極性。 我反而有點愈挫愈勇的勢頭了。 也對。之前讓你受了那麼多苦，現在怎能讓我輕易把你追到手。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โบกกำปั้นของเขามากกว่าและตีฉันในกระเพาะอาหาร ฉันไม่สามารถช่วย แต่ก้มลง "ได้โปรดบอกฉันว่าคุณ ....... " ระเบิดอีกมากกว่า ผมไม่ได้ยืนอยู่ แต่แล้วมือคว้าคอของฉันและดึงฉันขึ้น ในด้านหน้าของผู้คนและมีจินตนาการดูโกรธ แต่เย็นและเงียบสงบผมก็อายที่จะเห็นวิธีที่เขามองที่จริงเขายังหัวเราะ มา สิ่งที่สิ่งที่ยากสำหรับคุณ ทั้งหมดมาก่อนที่แม่ของเขามีเพศสัมพันธ์ "เพื่อต่อสู้กับมัน." ฉันใส่มือของฉันจะเช็ดเลือดกำเดาหายใจหนักถามเขา "หรืออาหยิ่งมาก." อู๋กล่าวถึง **** จับคอของฉัน "ฉันจะหาทางที่น้อยที่สุด." "นั่นให้ฉันวิธีที่จะทำah? อย่างไรคุณเพียงแค่มีความพึงพอใจ." ให้ ฉันคุกเข่าลงและฉันมีความลังเลเกี่ยวกับมันไม่ เพราะคนต้องการที่จะเห็นว่าในการสั่งซื้ออย่างรวดเร็วอาบ้า ผมไม่ได้ดูแลที่ดีของเขาไม่มีความตั้งใจที่จะหวงแหนเขาให้เขากลัวเป็นอันตรายต่อเขากลับมา กรรมของฉันมาให้ฉันเห็นเขาเกือบบ้าไม่กี่วันที่ผ่านมา อยู่เสมอเงียบเมื่อคนรอบ ๆ ตัวผม ผมมองกลับไปที่คิ้วที่จะสามารถที่จะเห็นเขาอา ไปจริงเลย ร่างกายที่ไม่ดีเช่นนั้นอาจจะยังคงอยู่ในเงาของหัวใจของฉันใช่มั้ย? หรือกลัวคนแปลกหน้าทำ อาการปวดท้องแล้ววิธีการที่จะทำมัน อย่าทำอะไรโง่ยัง ...... ทันใดนั้นคนที่มาเล่นในด้านหน้าของระเบิดอีกขัดจังหวะความคิดของฉัน "วิธีที่จะทำมันพอใจ?" เขายิ้มเยาะเสียง "ฉันกำลังมองหาสำหรับเขาที่จะกลับมา." จากนั้นเขาก็มือผลักยากเคาะฉันลงไปที่พื้น "นั่นบอกฉัน ...... ...... ...... ที่เขาเป็น." ผมถือขึ้นร่างกายเธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่เขา ถึงแม้ว่าผมจะรู้ว่าผมยอมรับการลงโทษ แต่การลงโทษนี้จะดำเนินการโดยวู **** ดังนั้นผมจึงมีความสุขบางอย่าง แต่ไม่มีทางที่ เขามีความสามารถและผมก็ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบ - ผมเป็นไอ้ไร้ประโยชน์ พี่ชาย **** กวางวูไปช่วย - พวกเขาไม่คุ้นเคยกับ แต่อย่างชัดเจนกวางพี่ชายบางทีตอนนี้สามารถที่จะช่วยให้เขาเรียกหยินหลักเท่านั้นคน - เรียกว่าปู Canlie มาให้ฉัน นี่คือคำพูดของวู **** จากนั้นพี่ชายกวางบอกกับผมว่า "คุณไปที่มัน." เขาถามฉัน "ไป." ดังนั้นตอนนี้ผมจะต้องชนะวู **** นอนอยู่บนพื้น โอ้ดีใบหน้าและแขวนสีงานที่พวกเขาสามารถหยุดหยุด ตราบใดที่หลักกลับหยินพวกเขายินดีที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายในสิ่งที่ฉัน เพราะเขาจะต้องรักฉันฉันจ่ายเงินของเขาทั้งหมด "ฉันไม่ได้แน่ใจว่าอย่าง" วู **** ลดลงชิ้นส่วนของกระดาษอ่านได้ว่าอยู่ที่ "ด้านบ่อหยินเกือบทุกญาติในกรุงโซลเป็นเพียงป้าล่าสุดอย่างเป็นธรรมที่อาศัยอยู่ในเคอร์รี่ไทเป ด้านข้างของประเทศ. "ที่ดูเหมือนว่าจะหลอกหลอนวัยเด็กของเขา ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาได้กล่าวถึง "วงกลมของเขาเพื่อนของคุณควรจะรู้ดีกว่าฉัน. แต่ถ้ามันเป็นเพื่อนที่อาศัยอยู่ในกรุงโซลจะไม่รำคาญ." จากนั้นเขาก็จะต้องออกจาก ผมถูกย้ายไปที่เท้าของเขา "...... เดี๋ยวก่อนคุณ -" ผมหยุดเขา "สิ่งที่." "ทำไมคุณถึงชอบเขา." เมื่อพูดถึงอาการบาดเจ็บที่ส่งผลกระทบต่อปากผมขมวดคิ้วเจ็บปวด เขาหันไปรอบ ๆ และมองตรงมาที่ผม "ฉันถามสิ่งที่คุณชอบบ่อหยิน." "ไม่มีของธุรกิจของคุณ." "ทำไมไม่คุณเอง." เพราะหยินประถมศึกษาและรังเกียจเช่นฉันทำไมให้ฉันเห็นเขา เขาหัวเราะเสียงดัง "เปรียบเทียบที่หลอกคุณอาจจะกลับมาพร้อมกับมัน." ผมไม่ได้พูด แต่มันเป็นหัวใจของการย้ายที่ มีผู้คนจำนวนมากยินดีที่จะจ่ายให้คุณมี แต่คุณเท่านั้นที่จะมองไปที่ผม "ใช่ลืมที่จะขอให้คุณ" เขาอีกครั้งให้ฉันหัวเราะอุ่น "ที่ฉันจะจัดการกับปัญหาสุนัข แต่ยุยงวิธีการที่คุณจะไปทำ." ฉันลดลงตาของฉันทำอะไรไม่ถูกบ้าง หัวใจไม่ได้เกลียดไม่ได้ แต่ - ". ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว"? "นั่นคือคำตอบของคุณ" ร่างกายของเขาและในทางกลับเล็กน้อย ฉันได้กลิ่นบรรยากาศที่เป็นอันตราย "นั่นคือวิธีที่คุณต้องการให้ผมทำ" ผมมอง blankly กับเขาว่า "ก่อนที่ผมจะได้รับการรักษาเช่นเดียวกับปีเตอร์อิมเป็นมันอีกครั้งแก้แค้น." เขามองมาที่ผมดวงตาของเขาดูเหมือนจะเงียบลง "ผมเพียงต้องการที่จะได้รับกลับมาบ่อหยินอื่น ๆ -." ผมเบื่อหน่ายลูบผมของเขา "เธอไม่เหมาะที่จะอยู่ในวงการบันเทิง." **** วูพยักหน้าแล้ว "ฉันรู้ว่า." เขาหันไปออก ผมมองไปที่หลังของเขา clenched มือของเขาชิ้นส่วนของกระดาษ ผมกลับไปเผชิญหน้ากับความต้องการนี้เมื่อพี่ชาย Yasunobu ปล่อยให้เขาบ้าเกือบผมบอกว่าเป็นเพราะการพูดวู **** กระตุ้นเจ้านายใหญ่จะมีข้อความดังกล่าว จากนั้นพี่ชาย Yasunobu ประหม่าถามผมในท้ายที่สุดกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้นที่จะกระตุ้นอย่างจริงจังไม่ร้ายแรง ฉันหัวเราะเยาะในหัวใจของฉัน ผมไม่ต้องการให้เขา "คุณเจ็บเช่นนี้มันไม่สำคัญว่า" ความกังวล แต่เจ้านายเลือดเย็นหินที่ทำให้ผมเกือบเกลียดคันฟัน ผมยังจำได้พวกเขาดึงข้อมือด้านบ่อหยินถามแพทย์สามารถเอาตาข่ายข้างต้นที่เกิดเหตุ พวกเขาได้สูญเสียความหวังทั้งหมดของผู้คนและอับจนรุนแรงแล้ว หลังจากที่ขอบบ่อหยินหายไปผมเคยเห็นครั้งสุดท้ายของเขากดวิดีโอการประชุม ไมโครโฟนนับไม่ถ้วนเขาคำถามผู้สื่อข่าวจำนวนมากหลังจากที่อื่น น่าจะเป็น บริษัท ที่จัดขึ้นอย่างเร่งรีบทั้งฉากดูเหมือนวุ่นวายที่มีเสียงดัง ในขณะที่อยู่ในโรงพยาบาลหลายครั้งหลายคราปฏิบัติเพื่อความสงบการตอบสนองของคนในด้านหน้าของกล้องยังคงปกปิดดวงตาของเขาในความหวาดกลัว เขาประหม่าดึงแขนยาวที่จะครอบคลุมถึงแผลที่สมบูรณ์แบบตอบสนองกับความหลากหลายของคำถามหากินผู้สื่อข่าว พวกเขาไม่สนใจว่าคุณรู้สึกอย่างไร พวกเขาเพียงต้องการที่จะได้รับหนังสือพิมพ์พิเศษของพวกเขาออกมาจากปากของคุณ วิดีโอของใบหน้าของเขาถูกบิดรอบกลางอ่อน ฉันไม่สามารถช่วย แต่ตีเป่าที่เห็นบนผนังรอบตัวพวกเขา - ทำไมโลกนี้จึงรุนแรงที่จะเป็นคุณ นี้เป็นคนดีดูแลเขาให้เขาต้องเผชิญกับความไม่พอใจของอา นี่คือคนที่กอดเขาแน่นใส่เขาออกไปจากสถานที่ที่อันตรายทุกอา เขาเป็นคนที่ตัวเองเหลืออยู่คนเดียวเงียบ ๆ ในที่สุดผมก็จัดการเพื่อให้ได้ไม่กี่วันของเวลาวันหยุด ลูกเรืออาจจะบ้า ไม่ว่า ฉันไม่สนใจ ฉันเพิ่งกลับมาที่อิมหลักของฉัน ไม่เห็นเขาได้ดี แจ้งให้เราทราบว่าเขาชีวิตที่ดีขึ้นก็พอ ผมชอบแบบนี้ดูเหมือนว่าไม่สะดวกที่จะใช้ขนส่งสาธารณะดังนั้นผมจึงบอกพ่อแม่ของฉันข้ออ้างที่จะแผงลอย, Sipilailian ยืมรถครอบครัว ในตอนเย็นเมื่อมันมาถึงที่เรียกว่าสถานที่ที่ปลอดภัยที่แสดงให้เห็นในหน้าของฉันมันเป็นหมู่บ้านห่างไกลและรกร้าง แต่เงียบสงบ นี่คือวัยเด็กของเขาที่กำลังเติบโตทั่วสถานที่อา ถ้าเขาตั้งรกรากอยู่ที่นี่จริงๆผมมีความสงบสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมจอดรถในสถานที่หนึ่งไปยังที่อยู่ตามที่เขียนข้างต้น 35 พบว่าในอดีตที่ผ่านมา ผมถามหลายครั้งทางที่เดินเข้ามาในด้านหน้าของบ้านหลังเล็ก ๆ บ้านดูเรียบง่ายค่อนข้างหน้าบ้านเป็นลานขนาดเล็กซึ่งส่งเดชปลูกดอกไม้ แง้มประตูระเบียงผมเปิดประตูเดินเข้ามาในด้านหน้าของบ้านรบกวนลังเลเคาะ เขาจะอยู่ที่นี่ที่เหมาะสม ผมไม่ได้ไปที่จะเห็นเขา ถ้าเขาไม่ได้วิธีการทำ ผมอยากจะไปที่จะมองหาเขา ฉันไม่สามารถปราบปรามหัวใจกระสับกระส่ายและเคาะประตูยกมือของเขา "มา!" ภายในเสียงของผู้หญิงที่จะมีแล้วเสียงฝีเท้าใกล้ประตูถูกเปิดออก หญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ในทางเข้าประตู, มองที่ผมมีพิรุธ "ฮัลโหล" ฉันรีบเร่งที่จะน้อม "ผมขอให้คุณเป็นป้าหยินหลักทำไม?" "อา. ว่า." เธอดูมีความสุขมากที่จะเห็นฉัน dryly ตอบ "แล้วฉันถามบ่อหยินที่นี่?" ผมถามด้วยความระมัดระวังด้วยความหวังในสายตาของพวกเขาและมองไปที่เธอ "ไม่." ฉันทันทีรู้สึกเหมือนถูกเทน้ำเย็น ...... หรือไม่ได้ที่นี่อา ...... จากนั้นเธอก็จะต้องปิดประตูเราก็หยุดอย่างเร่งรีบ "ไอไอป้าคุณรอ!" "ใครเป็นป้าของคุณ!" เธอกล่าวว่า snappily "เอ่อไม่ว่าเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ติดต่อที่คุณ?" "ไม่ใช่" "คุณไม่ได้รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนใช่มั้ย?" ...... ในความเป็นจริงเขาไม่ได้อยู่ที่นี่เขาป้ายังรู้อะไรจากมัน แต่ความหวังเดียวดังนั้นในสายตาของฉันเหมือนฟองเหมือนหักออก ฉันไม่สามารถคืนดีอีกครั้งและอีกครั้งเพื่อยืนยัน "ฉันจะรู้!" เธอกล่าว แต่ยังปิด ณ จุดนี้ผมก็ได้ยินเสียงที่อยู่เบื้องหลังของคนอื่น "โอ้! ป้าหลิววันนี้จริงๆขอขอบคุณอา!" ฉันกลับไปและจอดอยู่หน้าโรงพยาบาลลุง Qizhuomotuo, เช่นเดียวกับที่ผ่านมา "ที่ไหนแล้วอาจางเอส." "เดี๋ยวก่อนนี้เป็นบุตรชายที่ไก่ใช่มั้ย?" คนที่เรียกว่าเอส Zhang มองมาที่ผมยิ้ม "คนหนุ่มสาวในวันนี้ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของคุณ Kandian ยาก ah!" ลูกชายไก่? ! ผมก็หันไปรอบ ๆ จะเห็นป้าบ่อหยิน ใบหน้าของเธอค่อนข้างน่าอายขมวดคิ้วและกล่าวว่าไม่มีอะไร "แล้วฉันจะไปก่อน ah! อีกวันหนึ่งเพื่อหาคุณเล่นไพ่นกกระจอกป้าอาหลิว" เปิดตัวรถจักรยานยนต์จาง ​​Shu ซ้ายออกจากป้าและยันบ่อหยินของฉันอยู่ที่ประตู "เขาเขา ...... บ่อหยินมาให้คุณที่เหมาะสม ...... " ผมถูกย้ายไปยังไม่ต่อเนื่องกันเล็ก ๆ น้อย ๆ "เขาเป็นไม่ได้ที่นี่? '' กล่าวว่าไม่มีฉันลูกชายไก่ไม่เพียง แต่เขา." ป้าอยากปิด แต่ผมหัวชนฝาถือ เธอได้รับการพยายามที่จะซ่อนดูทำให้ผมแน่ใจมากขึ้นของความคิดของตนเอง "คุณให้ฉันเห็นเขา ...... โปรดให้ฉันเห็นเขา!" ฉันพูดด้วยความจริงใจไม่สามารถรอให้เธอคุกเข่า "เขาไม่ได้พูดในสถานที่ของฉัน!" เธอ Nuji และจู่ ๆ ก็โผล่มาให้ฉัน มือป้าจริงๆไม่ได้โดยทั่วไปเป็นความพยายามที่ใหญ่ผลักดันให้ฉันหลังจากที่โซนกระแทกประตู แต่นี้เป็นสิ่งที่ไม่ได้โดยสิ้นเชิง เพียงแค่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ผมจะสามารถรอที่จะเห็นเขาด้าน เขากล่าวว่าเราต้องการไล่ล่าคุณอาหยินหลัก ผมหันไปรอบ ๆ และเห็นด้านข้างของบันไดหินลานบ้านของเขาที่เธอนั่งอยู่ในอดีตที่ผ่านมา คิดว่าวันนี้เขาอาจจะมีการนั่งอยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ ดูพืชนี้หัวใจของฉันจะระเบิดล่อลวงตื่นเต้น ...... มีป้าที่มีประสิทธิภาพดังนั้นเขาอาจจะได้รับการป้องกันที่ดีใช่มั้ย? ผมคิดว่าสิ่งที่จู่ ๆ ก็บินอยู่ ๆ ก็ตีหัวของฉัน "อา." ผมมองลงและกระป๋องที่ว่างเปล่า "เด็กเหลือขอคุณจะได้รับออกมาทำไมอยู่ในบ้านของฉัน!" ณ จุดนี้ป้าจะเปิดหน้าต่างตะโกนมาที่ผม ...... ดังนั้นป้าเพียง Decathlon อา ต่อสู้กับลูกดอกจะไม่ครอบคลุม ผมรีบลุกขึ้นและเป็นเรื่องที่จะพูด แต่จะได้ยินห้องพักมาอีกเสียงหนึ่ง "ป้าวิธี." เสียงที่เบา ๆ เบา ๆ เช่นถ้ามีอาการง่วงนอนหมอกเล็ก ๆ น้อย ๆ - นั่นคือค่อนข้างไม่กี่วันและคืนที่ฉันเป็นห่วงเกี่ยวกับอาเสียง ฉันไม่สามารถยับยั้งก็รีบไปที่หน้าต่างและรีบวิ่งภายในตะโกน︰ยึดติดกับหน้าต่าง "หยินบ่อ! บ่อหยิน-na!" ป้าโกรธบ้าน Huitouchong ตะโกนออกมาว่า "คุณให้ฉันจะปิดขึ้น" แล้วหยิบขึ้นมา ออกจากผู้ตบแมลงวันที่จะเริ่มต้นสูบน้ำฉัน "อาคุณคุณคุณไม่ทำเช่นนี้!" ผมยืนอยู่ในด้านหน้าของใบหน้าด้วยแขนของเขาปล่อยให้ไปของอากาศจากหน้าต่างเธอถูกบังคับให้ใส่หน้าต่างปิด ...... ดูเหมือนว่าระดับรั้วป้ายังมีประสิทธิภาพมากขวา ใบหน้าของเขายังคงแขวนอยู่โดยวู **** ช้ำเล่นโดยเพียงแค่นี้ผ่านผมซนได้กลายเป็นระเบียบ ผมก็อายที่จะออกไปจากบ้าน แต่นี้ไม่ได้ระเบิดความกระตือรือร้นของฉัน ฉันเป็นบิตปลูกสร้างโมเมนตัมขึ้น นอกจากนี้ทางด้านขวา ก่อนที่จะช่วยให้คุณได้รับความเจ็บปวดมากดังนั้นวิธีการที่คุณสามารถให้ฉันได้อย่างง่ายดายเกิดขึ้นไม่ว่า