姬千柔出现，并且刻意拦下夜星寒，对云澈而言的确是个意料之外的惊喜。 姬

姬千柔出现，并且刻意拦下夜星寒，对云澈而言的确是个意料之外的惊喜。

姬千柔言行举止之间都散着一种妖邪之气，而他的自负，则不仅仅是写在脸上，更是深深印到骨子里——这是姬千柔留给云澈的印象。

昨天云澈主动找姬千柔搭话，为他解去缠绕多年的蟾毒，既是感谢他在赛场上出言相助，更大的目的则是让他欠下自己一个人情……因为对这种自负自傲到极点的人而言，欠了人情，是无论如此都要还的。

他倒是没有想到，自己这么快就收到了姬千柔的反馈。

不过他绝不认为姬千柔会杀了夜星寒，能挡住他多久都是个未知数，所以云澈半点都没有松懈，抱着凤雪児全力奔行，洒下了一路的汗水。

时间快流过，在这个荒芜、空旷，又处处透着神秘和异样感的世界，连时间的流动都感知的有些模糊。云澈开始感觉到力竭时，他已无法确定自己这次奔行了过久，也许三四个时辰，也许七八个时辰，他的度开始慢了下来，终于摇晃着停下，然后一屁股坐到了地上，大口的喘息起来。

沧云大6那一世，成年累月的逃亡都是家常便饭，但是，让他心理压力和危机感如此沉重的，却是两世第一次。因为这里实在是太空旷了，让他练就的各种隐匿、伪装和反追踪能力全部无处施展。否则，若是这里是山岭或者丛林，就算怀中抱着一个凤雪児，他也能不太费力的将夜星寒甩开。当年，焚天门八个实力、度都胜过他的长老级人物联合追杀，都被他一个耍的团团转。

“云哥哥……你流了好多汗……”凤雪児眼神朦胧的道。

云澈拿手擦拭了一下额头，笑了笑道：“对一个男人来说，流这点汗都根本不算什么。只能怪我修为不够，这么快就没力气了。”

“才不是……云哥哥很了不起……比任何人都了不起……”凤雪児轻轻的出声：“我们现在……安全了吗？”

“不知道，应该安全了吧。”云澈安慰着道。

“看前面！”茉莉忽然出声。

云澈心神一凝，迅抬头，随之愣在了那里。

前方，空旷的荒原不见了，一道深青色的墙壁高高而立，直直没入上空灰蒙蒙的天际，左右也遥远的延伸，不知延伸到何方，以云澈的目力，无论其上端，还有左右，都根本看不到边际。

在云澈的正前方，青黑色的墙壁上是一扇打开着的石门，石门足有百丈之高，百丈之宽，其他的位置，也星罗棋布的存在着一个个数丈长宽的石窗，其中灰蒙蒙一片，看不清里面的一丝一毫。

这是……

云澈抬着头，心神出现了长久的恍惚。如此庞大，连任何一处边缘都看不到的建筑，早在百里之外就应该能清楚的现。何况这里一片空旷，别说一个如此庞大的建筑，就算小上百倍，也必然是格外扎眼，一眼就能看到才对。

但是他一路奔来，却根本没有现它的存在。视线的前方，明明始终都是一片荒原！

这个庞大的建筑，完全就像是凭空出现的一样！

“这看上去，应该是个庞大的古堡！”茉莉慎重的说道：“它的气息无比古老，应该是属于上古建筑。说不定，是和这太古玄舟同步存在，而不是后期生成。”

“我之前怎么没有看到它？”云澈惊疑道：“茉莉，你是什么时候现它的？”

“就在刚刚。”茉莉回答。

“刚刚？”云澈面露惊诧。

“你不用惊讶，”茉莉平静的道：“这个古堡虽然古老之极，但它表面的玄阵力量却并没有消散殆尽。整个古堡，都被笼罩在一个庞大的上古守护玄阵中。这个上古玄阵不但可以保护古堡免受自然之力的影响，而且还有着极强的隐匿能力！这个古堡虽然无比庞大，但不靠近到它百丈之内，将无法现它的存在。而且……”

茉莉的声音微微迟疑了一下，然后接着道：“这个上古玄阵之中，似乎还有空间力量的存在。如果我没有猜错，这个古堡，有可能会自己移动！”

会自己移动的古堡？

这听上去也太天方夜谭了一些。

“雪児，你们宗门关于太古玄舟的记载中，有没有这个古堡？”云澈向凤雪児问道。

凤雪児轻轻摇头：“从来没有听父皇他们说起过，应该是没有的。”

整个古堡青黑一片，建筑风格简单而古朴，隐约释放着一种苍茫沉重的气息。云澈观望了好一会儿，体力也恢复了一下，他开口问道：“茉莉，这个古堡到底多大？”

“你最好不要试图绕过去。”茉莉不紧不慢的道：“它的庞大，要远你的想象，连我都感知不到它的边缘所在。你想在这个世界关闭之前绕过它，是根本不可能的事。”

“这么大！！”云澈面露惊容。

“不想进去看看？”茉莉平淡的道：“这可是上古玄舟中的上古建筑，连我都对它产生了兴趣，那些家伙这些年一直想要找到的上古至宝，就在这里面也说不定。”

云澈站起身来，在确认后方没有异常气息后，半仰着头，缓步走向前方。

很快，他的脚步已踏到古堡大门的前方。此时，云澈距离大门只有几步之遥，大门足有百丈长宽，完全敞开，但云澈所能看到的只有灰蒙蒙一片，看不清里面的任何景象。他脚步停住，屏住呼吸，凝神探知了一会儿里面的气息后，终于走了进去。

就如从一个世界，一下子进入到了另外一个世界，光线、气息、氛围，甚至视觉和听觉的敏锐度都现了巨大的变化，眼前，是一个庞大，而又格外空旷的大厅，根根石柱擎天而立，脚下的石砖，周围的墙壁，顶部，以及罗列的石柱都呈同样的青黑色，释放着古老之极的味道与气息。

云澈转过身，目光落在自己刚刚通过的入口，看到的却是灰蒙蒙的一片，看不清任何外面的场景。他想了一想，迅后退。

周围的世界再次切换，云澈已回到了古堡之前的荒原地带，脚下那个之前他刻意留下的显眼脚印，证明着这就是他之前站立过的地方。

确认进入之后刻意毫无阻隔的出来，云澈放下心，再次进入古堡之中。

大厅格外庞大，比之云澈昨天所在的排位战赛场还要大的多，云澈目光扫视着周围，脚步缓慢向前，脚下落地的声音，还有刻意屏起的呼吸声，在空旷无比的大厅中格外清晰。

这到底是个什么地方？

云澈一直走了很久，才总算看到了这个大厅的边缘。周围墙壁上，每隔二十丈左右的距离便是一个石门，石门有的打开，有的闭合，打开的石门之后，都是一条条不知通往何处的通道。大厅的尽头处，是一个高高的圆状石台，石台大概有十丈高，百丈宽。

高台的右边，是一个很高的石梯，通往这个古堡的第二层。

“茉莉，有没有现什么？”云澈停下脚步问道。

“其他我不知道，但可以确定的是，这里没有任何生灵的气息，也没有除你之外的生灵到来过的气息。这里，应该是一个早已被彻底遗忘的上古之地！走走看吧，说不定会有什么奇特的现。如果能有一件上古时代留下的异宝，哪怕是最低等的，也是天大的收获。”

云澈点点头，犹豫一会儿后，走向了那个宽大的石梯，沿着石梯向上。他不知道这个古堡到底有多少层，但连茉莉都无法探知到它的高度尽头，他就更无法妄加揣测，估计就算现它有几千，甚至上万层，云澈都不会惊讶。

在石梯上缓步向上，同时云澈目光向下，从上而下观察着第一层的广阔大厅。就在他的视线落在那个圆形高台上时，眸光忽然一凝，脚步也随之停止。

因为刚才那一刹那，他隐约感觉到一点红芒闪过他的眼睛。

这个空间无比的安静，颜色也是一片青黑，因而那点红芒虽然极其微弱，但却也显得格外醒目和不同寻常。云澈想也没想，抱紧凤雪児，从石梯上一跃而下，稳稳的落在了那个高台上，目光锁定那抹红芒出现的位置。

“你现了什么？”

“……还不确定。”

云澈脚步向前，缓缓走到了高台的尽头，这时，那抹很是微弱的红芒再次闪过他的眼睛，他迅停住脚步，目光牢牢的落在石台上那两块青黑石头的缝隙之中。

云澈身体蹲下，双目靠近，果然，就在他锁定的那两块青石之间，那道窄小的肉眼难辨的夹缝之中，一抹极淡的红色光芒微弱的射出，时隐时现。

这底下有东西！

这里是茉莉口中的上古遗地，年代必然已极其久远，但下方的东西却依然在闪烁力量光芒，可想而知必然是非同寻常的异宝。

但如果是足够强大珍奇的宝物，天毒珠应该有所感知才对，为什么天毒珠却是毫无动静？

云澈伸出手掌，猛的砸向那条缝隙，顿时“砰”的一声，他的手掌被弹起，从皮肉到骨头都隐隐作痛，但那两块青黑石头却是完好无损，连半点变化都没有。

“你想击碎它？以你的力量，那是绝对不可能的事！夏元霸是中期霸皇，都无法粉碎外面的一块普通石头，这古堡之中的壁石，比之外面的石头还要强硬的多，你就算是全力轰上个几十年，也别想造成半点损伤。”茉莉很不留情面的道。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิเชี่ยนปรากฏ อ่อน และตั้งใจหยุดคืนดาว ยุ Che ถูกแปลกใจไม่คาดคิด จิ Qianrou พฤติกรรมระหว่างปีศาจของความชั่ว ร้าย แต่เขาอาตมา แล้วเขียนแค่บนใบหน้า เป็นลึกกระดูก - นี้เป็นจิ Qianrou ยุ Che ทิ้งความประทับใจ ยุน Che เมื่อวานหาจิ Qianrou กล่าวว่า เขาบอบช้ำปีพิษคางคก ขอบคุณสำหรับคำพูดของเขาในการวิธีใช้ จุดมุ่งหมายใหญ่คือ ให้เขาหนี้เธอชอบ...... เนื่องจากนี้หยิ่งหยิ่งไปมากคน ค้างชำระหนี้ เป็นการ ไม่ได้ว่า ตัวเองดังอย่างรวดเร็วได้รับผลป้อนกลับจากจิ Qianrou แต่เขาไม่เคยคิดว่า จิ Qianrou จะฆ่าคืนหนาวดาว มีความสามารถในการบล็อกเขาตราบใดที่ป่าบัตร เพื่อ Che ยุนจะทำ ไลท์ซิวเฟิงเอ้อ กดค้างไว้เพื่อเรียกใช้ หลั่งเหงื่อบนถนน เวลาเกิดขึ้นในนี้แห้งแล้ง ว่างเปล่า และเปิดเผยโลกลึกลับและรู้สึกแปลก แม้เวลาไหลรับรู้เบลอ เมื่อยุ Che เริ่มรู้สึกเหนื่อย เขาได้รับสามารถระบุได้ว่าเขาทำงานชั่วโมงอาจจะสามหรือสี่นาน ทีเจ็ด หรือแปดชั่วโมง เริ่มช้าลง จน สั่น หยุด slumped แล้ว การหายใจปากล่าง บิ๊ก 沧云大6那一世，成年累月的逃亡都是家常便饭，但是，让他心理压力和危机感如此沉重的，却是两世第一次。因为这里实在是太空旷了，让他练就的各种隐匿、伪装和反追踪能力全部无处施展。否则，若是这里是山岭或者丛林，就算怀中抱着一个凤雪児，他也能不太费力的将夜星寒甩开。当年，焚天门八个实力、度都胜过他的长老级人物联合追杀，都被他一个耍的团团转。 “云哥哥……你流了好多汗……”凤雪児眼神朦胧的道。 云澈拿手擦拭了一下额头，笑了笑道：“对一个男人来说，流这点汗都根本不算什么。只能怪我修为不够，这么快就没力气了。” “才不是……云哥哥很了不起……比任何人都了不起……”凤雪児轻轻的出声：“我们现在……安全了吗？” “不知道，应该安全了吧。”云澈安慰着道。 “看前面！”茉莉忽然出声。 云澈心神一凝，迅抬头，随之愣在了那里。 前方，空旷的荒原不见了，一道深青色的墙壁高高而立，直直没入上空灰蒙蒙的天际，左右也遥远的延伸，不知延伸到何方，以云澈的目力，无论其上端，还有左右，都根本看不到边际。 在云澈的正前方，青黑色的墙壁上是一扇打开着的石门，石门足有百丈之高，百丈之宽，其他的位置，也星罗棋布的存在着一个个数丈长宽的石窗，其中灰蒙蒙一片，看不清里面的一丝一毫。 这是…… 云澈抬着头，心神出现了长久的恍惚。如此庞大，连任何一处边缘都看不到的建筑，早在百里之外就应该能清楚的现。何况这里一片空旷，别说一个如此庞大的建筑，就算小上百倍，也必然是格外扎眼，一眼就能看到才对。 但是他一路奔来，却根本没有现它的存在。视线的前方，明明始终都是一片荒原！ 这个庞大的建筑，完全就像是凭空出现的一样！ “这看上去，应该是个庞大的古堡！”茉莉慎重的说道：“它的气息无比古老，应该是属于上古建筑。说不定，是和这太古玄舟同步存在，而不是后期生成。” “我之前怎么没有看到它？”云澈惊疑道：“茉莉，你是什么时候现它的？” “就在刚刚。”茉莉回答。 “刚刚？”云澈面露惊诧。 “你不用惊讶，”茉莉平静的道：“这个古堡虽然古老之极，但它表面的玄阵力量却并没有消散殆尽。整个古堡，都被笼罩在一个庞大的上古守护玄阵中。这个上古玄阵不但可以保护古堡免受自然之力的影响，而且还有着极强的隐匿能力！这个古堡虽然无比庞大，但不靠近到它百丈之内，将无法现它的存在。而且……” 茉莉的声音微微迟疑了一下，然后接着道：“这个上古玄阵之中，似乎还有空间力量的存在。如果我没有猜错，这个古堡，有可能会自己移动！”
会自己移动的古堡？

这听上去也太天方夜谭了一些。

“雪児，你们宗门关于太古玄舟的记载中，有没有这个古堡？”云澈向凤雪児问道。

凤雪児轻轻摇头：“从来没有听父皇他们说起过，应该是没有的。”

整个古堡青黑一片，建筑风格简单而古朴，隐约释放着一种苍茫沉重的气息。云澈观望了好一会儿，体力也恢复了一下，他开口问道：“茉莉，这个古堡到底多大？”

“你最好不要试图绕过去。”茉莉不紧不慢的道：“它的庞大，要远你的想象，连我都感知不到它的边缘所在。你想在这个世界关闭之前绕过它，是根本不可能的事。”

“这么大！！”云澈面露惊容。

“不想进去看看？”茉莉平淡的道：“这可是上古玄舟中的上古建筑，连我都对它产生了兴趣，那些家伙这些年一直想要找到的上古至宝，就在这里面也说不定。”

云澈站起身来，在确认后方没有异常气息后，半仰着头，缓步走向前方。

很快，他的脚步已踏到古堡大门的前方。此时，云澈距离大门只有几步之遥，大门足有百丈长宽，完全敞开，但云澈所能看到的只有灰蒙蒙一片，看不清里面的任何景象。他脚步停住，屏住呼吸，凝神探知了一会儿里面的气息后，终于走了进去。

就如从一个世界，一下子进入到了另外一个世界，光线、气息、氛围，甚至视觉和听觉的敏锐度都现了巨大的变化，眼前，是一个庞大，而又格外空旷的大厅，根根石柱擎天而立，脚下的石砖，周围的墙壁，顶部，以及罗列的石柱都呈同样的青黑色，释放着古老之极的味道与气息。

云澈转过身，目光落在自己刚刚通过的入口，看到的却是灰蒙蒙的一片，看不清任何外面的场景。他想了一想，迅后退。

周围的世界再次切换，云澈已回到了古堡之前的荒原地带，脚下那个之前他刻意留下的显眼脚印，证明着这就是他之前站立过的地方。

确认进入之后刻意毫无阻隔的出来，云澈放下心，再次进入古堡之中。

大厅格外庞大，比之云澈昨天所在的排位战赛场还要大的多，云澈目光扫视着周围，脚步缓慢向前，脚下落地的声音，还有刻意屏起的呼吸声，在空旷无比的大厅中格外清晰。

这到底是个什么地方？

云澈一直走了很久，才总算看到了这个大厅的边缘。周围墙壁上，每隔二十丈左右的距离便是一个石门，石门有的打开，有的闭合，打开的石门之后，都是一条条不知通往何处的通道。大厅的尽头处，是一个高高的圆状石台，石台大概有十丈高，百丈宽。

高台的右边，是一个很高的石梯，通往这个古堡的第二层。

“茉莉，有没有现什么？”云澈停下脚步问道。

“其他我不知道，但可以确定的是，这里没有任何生灵的气息，也没有除你之外的生灵到来过的气息。这里，应该是一个早已被彻底遗忘的上古之地！走走看吧，说不定会有什么奇特的现。如果能有一件上古时代留下的异宝，哪怕是最低等的，也是天大的收获。”

云澈点点头，犹豫一会儿后，走向了那个宽大的石梯，沿着石梯向上。他不知道这个古堡到底有多少层，但连茉莉都无法探知到它的高度尽头，他就更无法妄加揣测，估计就算现它有几千，甚至上万层，云澈都不会惊讶。

在石梯上缓步向上，同时云澈目光向下，从上而下观察着第一层的广阔大厅。就在他的视线落在那个圆形高台上时，眸光忽然一凝，脚步也随之停止。

因为刚才那一刹那，他隐约感觉到一点红芒闪过他的眼睛。

这个空间无比的安静，颜色也是一片青黑，因而那点红芒虽然极其微弱，但却也显得格外醒目和不同寻常。云澈想也没想，抱紧凤雪児，从石梯上一跃而下，稳稳的落在了那个高台上，目光锁定那抹红芒出现的位置。

“你现了什么？”

“……还不确定。”

云澈脚步向前，缓缓走到了高台的尽头，这时，那抹很是微弱的红芒再次闪过他的眼睛，他迅停住脚步，目光牢牢的落在石台上那两块青黑石头的缝隙之中。

云澈身体蹲下，双目靠近，果然，就在他锁定的那两块青石之间，那道窄小的肉眼难辨的夹缝之中，一抹极淡的红色光芒微弱的射出，时隐时现。

这底下有东西！

这里是茉莉口中的上古遗地，年代必然已极其久远，但下方的东西却依然在闪烁力量光芒，可想而知必然是非同寻常的异宝。

但如果是足够强大珍奇的宝物，天毒珠应该有所感知才对，为什么天毒珠却是毫无动静？

云澈伸出手掌，猛的砸向那条缝隙，顿时“砰”的一声，他的手掌被弹起，从皮肉到骨头都隐隐作痛，但那两块青黑石头却是完好无损，连半点变化都没有。

“你想击碎它？以你的力量，那是绝对不可能的事！夏元霸是中期霸皇，都无法粉碎外面的一块普通石头，这古堡之中的壁石，比之外面的石头还要强硬的多，你就算是全力轰上个几十年，也别想造成半点损伤。”茉莉很不留情面的道。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีหนึ่งพันโซฟีปรากฏขึ้นและหยุดจงใจคืน Xinghan เมฆเจ๊มันเป็นความประหลาดใจที่ไม่คาดคิด จีพันคำและการกระทำจะถูกจุดด่างดำด้วย Yaoxie ก๊าซอ่อนระหว่างมารยาทและอัตตาของเขาไม่ได้เขียนเฉพาะบนใบหน้าของเขาก็จะถูกฝังลงไปในกระดูก - นี่คือเมฆนุ่มซ้ายเจ๊จีแสดงผลพันครั้ง . เมื่อวานนี้หลายพันคนของ Ji Yun ชลทักอ่อนเข้าหาสำหรับเขาที่จะได้รับแผลปีคางคกพิษทั้งความช่วยเหลือทางวาจาของเขาในเกมที่วัตถุประสงค์มากขึ้นคือการปล่อยให้เขาเป็นหนี้ตัวเองชอบ ...... เพราะหยิ่งความภาคภูมิใจนี้ คนมากเป็นหนี้ที่ระลึกเพื่อให้ไม่ต้องชำระคืน เขาไม่ได้คิดว่าเขาได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้รับหนึ่งพันจีข้อเสนอแนะที่อ่อนนุ่ม แต่เขาไม่เคยคิดว่าโซฟีจะฆ่าคืนหนึ่งพันจี Xinghan นานแค่ไหนเขาสามารถป้องกันไม่รู้จักทั้งหมดดังนั้นเมฆน้อยเจ๊ไม่ให้ขึ้นถือหิมะฟีนิกซ์เด็กเต็ม Benxing หลั่งเหงื่อทุกทาง เวลาที่รวดเร็วไหลในที่แห้งแล้งนี้ว่างเปล่าและเต็มไปด้วยความรู้สึกของความลึกลับและโลกที่แปลกประหลาดแม้การไหลของเวลามีการรับรู้ค่อนข้างคลุมเครือ ชลยุนเริ่มที่จะรู้สึกอ่อนเพลียเขาได้รับไม่สามารถที่จะตรวจสอบตัวเอง Benxing นี้นานเกินไปอาจจะสามหรือสี่ชั่วโมงอาจจะเจ็ดหมื่นแปดชั่วโมงเขาเริ่มที่จะชะลอตัวลงในระดับและในที่สุดก็หยุดสั่นแล้ว เขานั่งลงบนพื้นดินที่ปากใหญ่หายใจร่วมกัน Cang Yun 6 ที่ฉันใช้จ่ายเดือนและปีในการทำงานเป็นธรรมดา แต่ให้เขาความเครียดทางด้านจิตใจและความรู้สึกของวิกฤตหนักมาก แต่มันเป็นครั้งแรกที่สองของโลก เนื่องจากมีการเปิดมากเกินไปและปล่อยให้เขาได้รับการฝึกฝนในความหลากหลายของที่ซ่อนอยู่ปลอมตัวและไม่มีสถานที่ที่จะแสดงทั้งหมดของความสามารถในการป้องกันการติดตาม มิฉะนั้นถ้ามีภูเขาหรือป่าแม้หิมะแขนเด็กถือฟีนิกซ์เขาไม่สามารถ Xinghan ค่อนข้างลำบากสลัดคืน ในปีนั้นการเผาไหม้แปดวันความแข็งแรงประตูระดับปริญญาจะดีกว่าคนที่ร่วมกันพี่ฆ่าได้รับการโอนเขาเล่นรอบ "พี่ชายเมฆ ...... คุณหลั่งของเหงื่อมาก ...... " หิมะฟีนิกซ์ตาหมอกเด็กถนน ชลยุนดีเช็ดหน้าผากของเขาเขายิ้มและกล่าวว่า :. "สำหรับคนที่เหงื่อสตรีมมิ่งจุดนี้ผมตำหนิซ่อมแซมสบายไม่มีไม่เพียงพออย่างรวดเร็วพลังงานไม่เหลือ" "ก็ไม่ได้...... พี่ชายของเมฆที่ยอดเยี่ยม ...... น่าตื่นตาตื่นใจกว่าคนอื่น ...... "หิมะฟีนิกซ์เบา ๆ เด็กออกเสียง:". ตอนนี้เรายังปลอดภัย ...... "". ผมไม่ทราบว่ามันควรจะปลอดภัย "เจ๊สะดวกสบายถนนกล่าวว่า "ดูที่หน้า" มอลลี่จู่ ๆ ก็เงียบ ใจ Yun ชลคอนเดนเสทเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตามแช่แข็งในการมี ด้านหน้าของป่าเปิดก็หายไปเป็นผนังสีฟ้าเข้มยืนสูงตรงสู่ท้องฟ้าท้องฟ้ามืดครึ้มไม่ได้เกี่ยวกับที่ห่างไกลยังขยายขยายไปยังที่ที่ผมไม่ทราบว่าวิสัยทัศน์เมฆ Che โดยไม่คำนึงถึงปลายด้านบนของมันมีเกี่ยวกับ เห็นเป็นเพียงเล็กน้อย Che ในเมฆขวาด้านหน้าของกำแพงหนุ่มผิวดำที่มีความสำคัญที่จะเปิด Shimen, Shimen เท้าสูง Baizhang, Baizhang กว้างสถานที่อื่น ๆ ที่มีเป็นจุดที่ยังมีแง่มุมหนึ่งของหน้าต่างหิน Shu จาง ประเด็นหนึ่งสีเทาให้ดูภายในฉีก นี่คือ ...... เมฆเจ๊หัวสูงมีการมึนงงใจยาว ดังนั้นขนาดใหญ่แม้กระทั่งคนใดคนหนึ่งไม่สามารถมองเห็นขอบของอาคารที่นอกเหนือไปจากแบร์รี่ต้นเราควรจะสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนถึงตอนนี้ นอกจากนี้ที่นี่เปิดให้อยู่คนเดียวเช่นอาคารขนาดใหญ่แม้ร้อยครั้งมีขนาดเล็กถูกผูกไว้เพื่อจะดังมากใครจะเห็นปลา แต่เขามาทำงานทุกทาง แต่ตอนนี้มันไม่ได้อยู่ ด้านหน้ามองเห็นชัดเสมอถิ่นทุรกันดาร! อาคารขนาดใหญ่ว่าชอบเดียวกับที่ปรากฏออกจากอากาศบาง! "มันดูเหมือนว่าควรจะเป็นปราสาทขนาดใหญ่!" จัสมินระมัดระวังกล่าวว่า :. ". มันเป็นบรรยากาศที่โบราณมากก็ควรเป็นส่วนหนึ่งของอาคารโบราณบางทีและเป็นข้อมูลให้ตรงกันนี้เรือลึกลับปรากฏตัวในมหาสมุทรแปซิฟิกมากกว่าการโพสต์สร้าง" " ฉันไม่เห็นว่ามันมาก่อน "เจ๊ตื่นตระหนกและกล่าวว่ากล่าวว่า" จัสมินสิ่งที่คุณทำตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ "?" เพียงแค่นี้". มอลลี่ตอบ "เพียงแค่" แปลกใจ Yun ชลหน้าด้าน "คุณทำไม่แปลกใจ" สงบจัสมิน: "ปราสาทแม้ว่าจะเก่ามาก แต่มันเป็นพื้นผิวของอาเรย์ของกองกำลังลึกลับยังไม่ได้กระจายไปหมดและปราสาททั้งที่มีการห่อหุ้มในอาร์เรย์ใหญ่ของผู้ปกครองโบราณลึกลับ ปราสาทแห่งนี้อาร์เรย์โบราณลึกลับไม่เพียง แต่ปกป้องจากผลกระทบของพลังธรรมชาติ แต่มีอำนาจลึกลับที่แข็งแกร่ง! ปราสาทแม้ว่าจะมีขนาดใหญ่มาก แต่ก็ไม่ได้ใกล้กับ Baizhang ภายในก็จะไม่อยู่ในขณะนี้ และ ...... "เสียงของจัสมินเล็กน้อยลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วเพิ่ม:. " นี่อาร์เรย์ลึกลับโบราณก็ปรากฏว่ามีอำนาจในพื้นที่ถ้าฉันไม่ผิดปราสาทแห่งนี้ก็เป็นไปได้ที่จะย้ายตัวเอง "จะปราสาทย้ายตัวเอง? มันเสียงจินตนาการเกินไปเล็กน้อย "เด็กหิมะ, คุณประตู Swire เรือลึกลับในบันทึกที่ไม่มีปราสาทแห่งนี้?" ฮยุนชลขอให้กุมารหิมะ ฟินิกซ์เด็กหิมะเบา ๆ ส่ายหัว "ผมไม่เคยได้ยินพวกเขาพูด Fu Huang ควรจะไม่." Qinghei ปราสาททั้งรูปแบบสถาปัตยกรรมที่เรียบง่ายและธรรมดารางปล่อยชนิดของบรรยากาศที่หนักกว้างใหญ่ ยุนชอลรอสักครู่ แต่ยังจะเรียกคืนบิตร่างกายเขาถามว่า: "จัสมิน, ปราสาทแห่งนี้ในท้ายที่สุดเท่าไหร่." "คุณต้องการดีกว่าไม่พยายามที่จะไปรอบ" จัสมินค่อยๆกล่าวว่า ". เป็นอย่างมาก ไกลจินตนาการของคุณแม้ฉันไม่สามารถรับรู้ขอบที่คุณต้องการที่จะปิดตัวลงก่อนที่โลกรอบตัวมันเป็นไปไม่ได้. "" เพื่อให้ใหญ่!! "เมฆความอดทน Che ช็อตหน้าด้าน "ไม่ต้องการที่จะไปดู?" จัสมินธรรมดา "นี่เป็นอาคารโบราณเรือโบราณลึกลับแม้ฉันกลายเป็นที่สนใจในนั้นคนเหล่านั้นได้รับการพยายามทุกปีเหล่านี้เพื่อหาสมบัติโบราณซึ่งยังกล่าวว่าในเรื่องนี้ ความไม่แน่นอน. "เมฆเจ๊ยืนขึ้นหลังจากการยืนยันไม่มีลมหายใจที่ผิดปกติครึ่งหนึ่งมองขึ้นอย่างช้าๆ ไปทางด้านหน้า ในไม่ช้าเขาก็กำลังยืนอยู่ที่ด้านหน้าของการก้าวของประตูปราสาท ในกรณีนี้เมฆ Che เพียงไม่กี่ก้าวจากประตูความยาวเท้าประตู Baizhang และความกว้างเปิดอย่างสมบูรณ์ แต่สามารถมองเห็นเพียงเมฆสีเทาเจ๊หนึ่งไม่เห็นภาพใด ๆ ภายใน รอยเท้าของเขาหยุดกลั้นลมหายใจของคุณลมหายใจของคุณในขณะที่อยู่ภายในลมหายใจของการค้นพบที่ในที่สุดก็เข้าไปข้างใน ขณะที่จากโลกทั้งหมดในทันทีที่เข้าสู่โลกอีกแสงบรรยากาศบรรยากาศและแม้กระทั่งการมองเห็นและได้ยินในขณะนี้มีการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ด้านหน้าเป็นอย่างมาก แต่ในห้องโถงที่ว่างเปล่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเสาสตั๊ด PRAIA ยืนอยู่ที่เท้าของผนังอิฐรอบด้านบนเช่นเดียวกับรายการเดียวกันเสาสีดำหนุ่มสาวได้มีการทดสอบปล่อยของการลิ้มรสโบราณมากและรสชาติ Yun ชลหันดวงตาของเขาเข้าลดลงได้นำเพียงแค่เห็นเป็นสีเทาไม่เห็นใด ๆ ที่เกิดเหตุออกไปข้างนอก เขาคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่ถอยอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนอีกครั้งทั่วโลกเมฆ Che ได้กลับไปยังพื้นที่ป่าก่อนที่ปราสาทก่อนที่จะเดินเท้าว่าเขาจงใจทิ้งรอยเท้าที่เห็นได้ชัดเจนเพื่อพิสูจน์นี้เป็นสถานที่ที่เขายืนอยู่ตรงหน้า หลังจากยืนยันมีอุปสรรคไม่มีเจตนาที่จะใส่ออกเมฆ Che สงบลงไปเข้าไปในปราสาทอีกครั้ง ฮอลล์ที่มีขนาดใหญ่เป็นพิเศษขนาดใหญ่กว่าเมฆ Che เวทีการต่อสู้ที่มีคุณสมบัติของเมื่อวานนี้ที่ตาเมฆเจ๊หลายชำเลืองมองไปรอบ ๆ ก้าวช้าไปข้างหน้าเสียงเชื่อมโยงไปถึงการเดินเท้าเช่นเดียวกับหน้าจอโดยเจตนาจากการหายใจในการเปิดมาก ล็อบบี้มีความชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซึ่งในท้ายที่สุดคืออะไร? Yun ชลได้มาเพื่อให้ห่างไกลเพียงไปจนเห็นขอบของห้องโถง บนผนังโดยรอบระยะทางที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับทุกสองฟุต Shimen, Shimen เปิดบางปิดบางส่วนแล้วเปิด Shimen จะนำไปสู่ส่วนของช่องทางที่ผมไม่ทราบ ในตอนท้ายของฮอลล์ก็เป็นหินกลมสูงหินประมาณสิบฟุตสูง Baizhang กว้าง ด้านขวาของรายละเอียดสูงเป็นบันไดหินสูงที่นำไปสู่ปราสาทของชั้นที่สอง "จัสมินสิ่งที่มีในขณะนี้?" เมฆถามเจ๊หยุด "คนอื่นผมไม่ทราบ แต่มันเป็นบางอย่างที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีลมหายใจหรือสิ่งมีชีวิตที่ยกเว้นคุณมาผ่านทางอากาศ. ที่นี่ก็ควรจะยาวได้ลืมสมบูรณ์ดินแดนโบราณ! มองไปรอบ ๆ อาจจะมีอะไรแปลก ๆ ในขณะนี้. ถ้าคุณสามารถมีหนึ่งเหลือ Yi Bao สมัยโบราณแม้ต่ำสุดและอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการเก็บเกี่ยวใหญ่. "เมฆChe พยักหน้าลังเลสักครู่เพื่อหินขนาดใหญ่ที่ บันไดพร้อมบันไดหินขึ้น ปราสาทในท้ายที่สุดนี้เขาไม่ทราบวิธีการหลายชั้น แต่ไม่สามารถที่จะตรวจสอบให้แน่ใจแม้มะลิกับความสูงที่ท้ายที่สุดเขาไม่สามารถที่จะคาดเดาแม้ตอนนี้มันเป็นที่คาดว่ามีหลายพันแม้นับหมื่นของชั้นเมฆเจ๊จะไม่แปลกใจ . บนบันไดหินค่อยๆปรับตัวสูงขึ้นในขณะที่เมฆเจ๊มองลงมาจากด้านบนลงมาดูในห้องโถงใหญ่ของชั้นแรก เพียงเมื่อสายตาของเขาลงบนยกพื้นสูงวงกลม Mouguang กึกคอนเดนเสทที่ก้าวก็จะหยุด เพราะเพียงแค่ช่วงเวลาที่เขา glimpses Hongmang ประกายเล็ก ๆ น้อย ๆ ผ่านสายตาของ พื้นที่นี้เป็นที่เงียบสงบมากเป็นสี Qinghei ดังนั้นจุด Hongmang ว่าแม้อ่อนแอมาก แต่ยังโดดเด่นเป็นพิเศษและผิดปกติ Yun ชลโดยไม่คิดถือหิมะเด็กฟีนิกซ์กระโดดลงมาจากบันไดหินที่ลดลงอย่างต่อเนื่องบนแพลตฟอร์มสูงตาตำแหน่งล็อค Nama Hongmang เกิดขึ้น "ตอนนี้คุณอะไร?" "...... ยังไม่แน่ใจ." ก้าวไปข้างหน้าเจ๊เมฆค่อยๆเดินไปที่ท้ายของตารางสูงแล้วก็จะอ่อนแอ Hongmang Nama ประกายอีกครั้งผ่านดวงตาของเขาหยุดเขาได้อย่างรวดเร็ว ก้าวสดตามั่นลดลงแพลตฟอร์มหินว่าทั้งสองช่องว่างในหมู่หิน Qinghei Yun ชลร่างกายหมอบตาใกล้จริงๆระหว่างสอง bluestone ว่าเขาถูกขังมันยากที่จะแยกแยะความแตกต่างถนนแคบสายตาเข้าไปในรอยแตกที่คำใบ้เบามากของแสงสีแดงจาง ๆ ที่ปล่อยออกมาเมื่อซ่อน ตอนนี้ บางสิ่งบางอย่างที่อยู่ภายใต้นี้! นี่คือปากของมรดกโบราณของดอกมะลิเป็นปีที่ได้รับอย่างหลีกเลี่ยงไม่นานมาก แต่สิ่งที่ยังคงต่ำกว่าไฟกระพริบจินตนาการสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ธรรมดายี่เบ้า แต่ถ้ามันมีความแข็งแรงสมบัติที่หายากพอวันที่ควรจะรับรู้ปลาลูกปัดพิษทำไมลูกปัดพิษท้องฟ้าคือการเคลื่อนไหวหรือไม่? Yun ชลออกจากมือและช่องว่างชิ้นปอนด์ผลักก็ "ปัง" มือของเขาถูกเด้งจากเนื้อกับกระดูกที่มีน่าปวดหัว แต่สองหิน Qinghei เป็นเหมือนเดิมแม้เพียงน้อยนิด ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย "คุณต้องการที่จะชนหรือไม่ในความแข็งแรงของคุณก็เป็นอย่างที่เป็นไปไม่ได้! เซี่ยหยวนบากลางมีอำนาจยิ่งใหญ่ไม่สามารถสนใจออกหินธรรมดานอกกำแพงของปราสาทนี้เป็นหินที่กว่า หินแม้ยากลำบากมากขึ้นแม้ว่าคุณจะเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดเต็มไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาทำให้เกิดความเสียหายน้อยที่สุดที่จะได้คิดเกี่ยวกับ. "จัสมินถนนเข้มงวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

姬千柔ปรากฏขึ้นและพยายามหยุดคืนที่ดาวเย็น , เมฆกับฮีชอลมันเป็นเซอร์ไพรส์ที่ไม่คาดคิด

姬千柔ระหว่างคำพูดและการกระทำที่เป็นปีศาจมีการกระจายของก๊าซและเพิ่มอัตตาของเขาและที่ไม่ได้เป็นเพียงที่เขียนบนใบหน้าลึกลงไปถึงกระดูก . . . พิมพ์นี้เป็น姬千柔ทิ้งยุนชอลประทับใจ

เมื่อวานยุนชอลไปทักเขาไป姬千柔สำหรับรอบปีของคางคกพิษทั้งขอบคุณเขาในเกมสามารถช่วยให้เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่คือการปล่อยให้เขาเป็นหนี้คุณครั้งนึง . . . . . . . . . . . . . . เพราะความหยิ่งภูมิใจมากสำหรับคนที่เป็นหนี้โปรดปรานและไม่ว่ามันจะยัง

เขาจะไม่คิดว่าตัวเองเร็วๆนี้ได้รับการตอบรับ姬千柔

แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะฆ่าคืนที่ดาว姬千柔เย็นสามารถหยุดนานแค่ไหนแล้วที่เขาจะไม่รู้จักและไม่มีเมฆแม้แต่ฮีชอลคลายกอด児ฟินิกซ์หิมะเต็มไปด้วยเหงื่อที่ถนน

เวลาจะไหลผ่านในที่แห้งแล้งและว่างเปล่าและมักจะดูลึกลับและแปลกในความรู้สึกของโลกและการไหลของเวลาแม้มีการรับรู้ที่คลุมเครือ ยุนชอลเริ่มรู้สึกหมดแรงเมื่อเขาได้ไม่แน่ใจว่าตัวเองเวลาที่วิ่งได้นานๆบางทีอาจจะสามหรือสี่ชั่วโมงและเจ็ดหรือแปดชั่วโมงและในระดับของเขาเริ่มชะลอตัวลงและในที่สุดก็หยุดสั่นแล้วนั่งลงไปบนพื้น ,ปากที่อ้าปากค้าง

6 กางสหรัฐเป็นอายุและเป็นเที่ยวบินธรรมดาแต่เขาอาจจะได้รับความกดดันทางด้านจิตใจและความรู้สึกของวิกฤตหนักสองโลกเป็นครั้งแรก เพราะที่นี่มีพื้นที่กว้างใหญ่และให้เขาได้มาปกปิดอำพรางและความหลากหลายของความสามารถในการติดตามทั้งหมดไม่มีสถานที่แสดงการต่อต้าน ไม่งั้นถ้าที่นี่เป็นภูเขาหรือในป่าแม้ในอ้อมแขนที่児ฟินิกซ์หิมะและเขาจะไม่ใช้แรงมากเกินไปจะผ่านคืนที่ดาวเย็น เมื่อเผาในวันแปดของความแข็งแรงและความเหนือระดับแห่งหัวหน้าของเขาฆ่าเขาได้เล่นรอบหนึ่ง

" พี่เมฆ . . . . . . . . . . . . . . เหงื่อแตกพลั่กเชียว " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . สายตาพร่ามัว児ฟินิกซ์หิมะ "

ยุนชอลเช็ดจากหน้าผากของเขายิ้มและกล่าวว่า : " สำหรับผู้ชายเหงื่อไหลมันก็ไม่มีความหมายอะไร โทษฉันฝึกไม่เพียงพอมากแล้ว " " " " " " " ไม่ได้มีความพยายาม . . . . . . .

" ไม่ . . . . . . . . . . . . . . เมฆสุดยอดมากพี่ . . . . . . . . . . . . . . โดดเด่นกว่าใคร " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . หงส์หิมะ児เบาๆเสียง : " ตอนนี้เรา . . . . . . . . . . . . . . ปลอดภัยใช่ไหม ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

" ไม่รู้จะปลอดภัย . . . . . . . " " " " " " " ฮีชอลปลอบว่าเมฆ

" เห็นหน้า ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ทันใดนั้นเสียงมะลิ

ยุนชอลทำให้หัวใจอย่างรวดเร็วแล้วหยุดตรงนั้น

หน้าเปิดป่าหายไปกับผนังสีฟ้าเข้มสูงและยืนตรงเข้าไปในท้องฟ้าเป็นสีเทาฟ้ายังไกลประมาณยืดขยายไปที่ไหนไม่รู้กับยุนซอลตาทั้งด้านบนของพวกเขามีหรือจะมองไม่เห็นขอบ

ยุนชอลในด้านหน้าของสีดำบนผนังที่เป็นประตูเปิดประตูประตูเต็มร้อยฟุตสูง 100 ฟุตและกว้างในตำแหน่งที่แตกต่างกันไปแต่ละคนก็มีหลายสิบฟุตความยาวและความกว้างของหน้าต่างหินซึ่งเป็นแผ่นสีเทามองไม่เห็นข้างในเลยสักนิด

มันคือ . . . . . . . . . . . . . .

ยุนซอลแบกหัวใจเกิดความมึนงงที่ยาวนาน ใหญ่มาก ,แม้แต่ส่วนหนึ่งส่วนใดจะเห็นขอบของอาคารเก่าแก่เป็นร้อยๆไมล์ก็น่าจะสามารถทำให้เรา แต่นี่เปิดสนามไม่ใหญ่มากเป็นร้อยเท่าถ้าเป็นอาคารขนาดเล็กที่ยังไม่ได้เป็นโคตรดังและสามารถเห็นมัน

แต่เขาตลอดทางที่วิ่งมาก็ไม่ได้แสดงมัน มุมมองด้านหน้าของพวกเขามักจะเป็นหนึ่งในป่า ! ! ! ! ! ! !





ขนาดนี้เป็นเหมือนอาคารที่ปรากฏในอากาศได้เหมือนกัน ! ! ! ! ! ! !

" มันดูเหมือนจะเป็นปราสาทที่ใหญ่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " จัสมินกล่าวว่า : " มันรอบคอบมากควรจะอยู่ในบรรยากาศโบราณสถาปัตยกรรมโบราณ บางทีมันอาจเป็นเรือโบราณนี้และประสานฮุนอยู่" " " " " " " ที่สร้างขึ้นแทนหลัง . . . . . . .

" " " " " " ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นมัน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เขากล่าวว่า : " มะลิยุนชอลเมื่อเธอค้นพบว่ามัน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

" " " " " " ก็แค่ . . . . . . . มะลิตอบ

" " " " " " เพิ่ง " ? เมฆหน้าฮีชอลแปลกใจ " คุณไม่ต้องแปลกใจ

" " " " " " " ความสงบ " มะลิปราสาทเก่าแต่โบราณมากแต่มันมีพื้นผิวที่ฮุนเรย์ไม่ได้กระจายพลัง ทั้งหมดจะถูกปกคลุมไปด้วยปราสาทโบราณขนาดใหญ่ปกป้องฮุนเรย์ นี้ไม่เพียงแต่ปกป้องปราสาทโบราณฮุนเรย์จากอิทธิพลของพลังแห่งธรรมชาติและมีความสามารถที่แข็งแกร่งของซ่อนอยู่ ! ! ! ! ! ! ! แม้ว่านี้เป็นปราสาทขนาดใหญ่มาก ,แต่ไม่ใกล้ถึงมัน Baizhang ภายในจะไม่สามารถแสดงได้ และ " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .

เสียงของมอลลี่ลังเลเล็กน้อยแล้วจึงกล่าวว่า " นี้เป็นฮุนเรย์ในสมัยโบราณมีดูเหมือนจะบังคับพื้นที่ของตน ถ้าผมไม่คิดว่าเป็นความผิดของปราสาทนี้อาจจะเคลื่อนไหวเอง ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

จะย้ายปราสาท ? ? ? ? ? ? ?

เสียงมันบางเกินไป .

" หิมะ児คุณรายวิชาสไวร์ฮุนในบันทึกของเรือมีปราสาทโบราณนี้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ฮีชอลถามขึ้น児หงษ์เมฆหิมะ หงส์หิมะเบาๆ

児ส่ายหน้า " ไม่เคยได้ยินพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อของเขาเพราะเขาก็ไม่ควร . . . . . . .

ปราสาทสีดำทั้งชิ้น