Peking opera or Beijing opera (simp

Peking opera or Beijing opera (simplified Chinese: 京剧; traditional Chinese: 京劇; pinyin: Jīngjù) is a form of traditional Chinese theatre which combines music, vocal performance, mime, dance, and acrobatics. It arose in the late 18th century and became fully developed and recognized by the mid-19th century.[1] The form was extremely popular in the Qing dynasty court and has come to be regarded as one of the cultural treasures of China.[2] Major performance troupes are based in Beijing and Tianjin in the north, and Shanghai in the south.[3] The art form is also preserved in Taiwan, where it is known as Guoju (國劇; pinyin: Guójù). It has also spread to other countries such as the United States and Japan.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอเปร่าปักกิ่งหรือโอเปร่าปักกิ่ง (ภาษาจีน: ปักกิ่งโอเปร่า ภาษาจีนดั้งเดิม: บาสทิลเลโอเปร่าปักกิ่ง pinyin:J ī ngj ù) เป็นรูปแบบของละครจีนโบราณซึ่งรวมเพลง vocal ประสิทธิภาพ MIME เต้น และกายกรรม มันเกิดขึ้นในปลายพุทธศตวรรษที่กลายเป็นเต็มพัฒนา และรู้จักกลาง 19 ศตวรรษ [1] แบบนิยมมากในศาลราชวงศ์ชิง และได้มาถือเป็นหนึ่งในสมบัติทางวัฒนธรรมของจีน [2] troupes หลักประสิทธิภาพงานในปักกิ่งและเทียนจินในทางเหนือ และเซี่ยงไฮ้ในภาคใต้ [3] แบบศิลปะยังได้เก็บรักษาไว้ในไต้หวัน ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น Guoju (ภาพ: บาสทิลเลโอเปร่า pinyin:Gu óเจù) นอกจากนี้ก็ได้แพร่ไปยังประเทศอื่น ๆ เช่นสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอเปร่าปักกิ่งปักกิ่งโอเปร่า (จีนจีน: โอเปร่า; ประเพณีจีน: โอเปร่า; พินอิน: Jīngjù) เป็นรูปแบบของโรงละครจีนโบราณซึ่งรวมเพลง, ฟังเพลง, ละครใบ้, การเต้นรำและการแสดงผาดโผนมันเกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และกลายเป็น การพัฒนาอย่างเต็มที่และได้รับการยอมรับโดยช่วงกลางศตวรรษที่ 19. [1] รูปแบบที่ได้รับความนิยมอย่างมากในศาลราชวงศ์ชิงและได้มาถึงได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในสมบัติทางวัฒนธรรมของจีน. [2] เร่ร่อนประสิทธิภาพการทำงานที่สำคัญจะขึ้นอยู่ในกรุงปักกิ่งและ . เทียนจินในภาคเหนือและเซี่ยงไฮ้ในภาคใต้ [3] รูปแบบศิลปะการเก็บรักษาไว้ยังอยู่ในไต้หวันที่เป็นที่รู้จักกัน Guoju (โอเปร่าแห่งชาติพินอิน: Guójù) นอกจากนี้ยังมีการแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ เช่นประเทศสหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่น. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปักกิ่งปักกิ่ง Opera Opera หรือง่ายภาษาอังกฤษ 1 งิ้ว ) งิ้วจีนแบบดั้งเดิมแล้ว . pinyin 1 J ī ngj ù ) คือรูปแบบของภาษาอังกฤษที่ combines โรงละครดนตรีแบบดั้งเดิมและ vocal MIME และการแสดงและเต้นรำและ acrobatics มัน arose ในสาย 18 ศตวรรษและได้ became อย่างเต็มที่และได้รับโดย mid-19th ที่สุด .[ 1 ] มันคือ ' ' รูปแบบนิยมในชิงและมี dynasty ส่วนมาจะเป็น one of the cultural treasures ทางเศรษฐกิจที่จีน [ 2 ] สาขาการแสดง troupes กำลังตามในปักกิ่งและแรงในเหนือและเซี่ยงไฮ้ในประโยค 3 ] ~ [ ศิลปะรูปแบบ is ยัง preserved ในไต้หวันซึ่งมันคือรู้จักเป็น Guoju ( งิ้ว ) pinyin โมงกูó j ù )มันได้กระจายไปยังประเทศอื่นๆเช่นสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นที่ 4 ] [