我喜欢家乡的山。它没有桂林山的秀美，没有泰山的挺拔，却也连绵不断。那儿

我喜欢家乡的山。它没有桂林山的秀美，没有泰山的挺拔，却也连绵不断。那儿是一个没有人文加工的天然公园：杂草丛生，杨柳稀稀疏疏地分布在山上，没有人工的刻意修剪，却呈现出一种错落有致的别样之美。在微风的抚摸下，一切都那样美丽。呦！你看那星星点点地分布在草丛中，杨柳下的不知名的小花，多么像一群婀娜多姿的美少女在翩翩起舞。好一片风景胜地！

我喜欢家乡的河。它没有桂林水的清澈，也没有长江汹涌澎湃的气势，却有流水潺潺的温情。那是一块天然水源，没有任何人工污染。小时候，那里到处洒满了我们爽朗的笑声。春天，小河刚解冻，万物复苏。我和小伙伴们结伴去河畔边才刚探出头的小草，小花还有那树上刚刚长出的嫩芽儿玩过家家的游戏。玩累了，我们就躺在河畔边，听小河流水“叮叮咚咚”的声音，感受春的气息。夏天去小河里捉鱼摸虾，冬天去小河上溜冰……小小的河啊，那儿埋藏了我童年的多少欢笑！

我喜欢家乡的生活。我嗅惯了鸡鸭畜禽的屎尿味，听惯了牛羊虫鸟的鸣叫声，看惯了炊烟的缭绕，两只脚板走在泥土上才觉得踏实和舒适。然而在这十多年的时间里，家乡发生了巨变，鸡鸭禽畜少了，牛羊虫鸟少了，炊烟的缭绕也少了，泥土小路也少了，取而代之的是栋栋楼房与平坦的水泥道路，煤气代替了火。人们的生活水平提高了，但生活环境却变差了。这一切令我生厌，我怀念以前的生活。

然而，我更喜欢家乡的人。“莫笑农家腊酒浑，丰年留客足鸡豚。”是的，这就是家乡的人——善良，淳朴的人。他们可能并不富裕，却个个很热情。漆黑的小巷里，总有一盏为你亮着的灯；离家时，总有一个在门口翘首期盼着的身影；雨中，总有一把为你撑开的雨伞。多么可爱的人们啊！

我喜欢家乡的……

我喜欢我的家乡——娄烦！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชอบบ้านบนภูเขา มีภูเขาไม่ของกุ้ยหลินที่สวยงาม ของทาร์ซานไม่ตรง แต่ยังต่อเนื่อง มีการประมวลผลไม่จรจัดอุทยานธรรมชาติ: อยู่กลางป่ารกชัฏ มีวัชพืช อย่างกระจัดกระจายในวิลโลว์ฮิลล์ ไม่ตัดประดิษฐ์ตั้งใจจะมาปะติดปะต่อความงามพิเศษ ภายใต้การทาของสายลม ทุกสิ่งที่สวยงามมาก โย คุณสามารถดูบิตและชิ้นส่วนข้ามหญ้า ดอกไม้เล็ก ๆ ที่รู้จักกันของวิลโลว์ เช่นฝูงหญิงสง่างามในการฟ้อน ดีรีสอร์ท ผมชอบแม่น้ำในบ้านของฉัน กุ้ยหลินน้ำไม่ใส หรือโมเมนตัมการพล่านแม่น้ำแยงซี แต่มีกระแสของความอบอุ่น แหล่งน้ำตามธรรมชาติ ไม่ มีมลพิษใดเทียมได้ เป็นเด็ก เต็มไป ด้วยเสียงหัวเราะแสนอร่อยของเราทุก ครีสปริงเพียง thawing กู้คืนทุกสิ่ง เพื่อนของฉันไปยังขอบแม่น้ำเพียงได้ติดอยู่ในหญ้า ดอกไม้ และอาหารนกบนต้นไม้และเด็กบ้านเล่นเกม กำลังเหนื่อย เรากำลังนอนอยู่ริมแม่น้ำ ฟังแม่เล็ก "thumped" เสียง สัมผัสลมหายใจของฤดูใบไม้ผลิ ไปจับปลาและกุ้งในนั้นในฤดูร้อน ฤดูหนาวสเก็ตน้ำ...... น้ำ ฝังมีเสียงหัวเราะของวัยเด็กของฉัน ชอบอาศัยอยู่ในบ้านของฉัน ใช้ไก่ เป็ด กลิ่นปัสสาวะสัตว์ ชินวัว และแกะ นกเขา ชินดูควันเต็มไปด้วย ทั้งความรู้สึก ที่ง่าย และสะดวกสบายบนเท้าในทราย อย่างไรก็ตาม ในเวลา ดีเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในบ้านของฉัน ไก่ เป็ด สัตว์ปีกน้อยกว่า น้อยกว่าวัว และแกะ นก และควันกรอกอากาศ มี น้อยกว่า 10 ปีน้อยถนนสิ่งสกปรก ถูกแทนที่ ด้วยอาคารสูง และถนนซีเมนต์แบน ก๊าซแทนไฟ มีการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้คน แต่สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย deteriorates มันทำให้ฉันประจบประแจง คิดถึงชีวิตเก่า อย่างไรก็ตาม ฉันชอบคนกลับบ้าน "อย่าหัวเราะถ้าฟาร์มลาไวน์ฮุน เก็บเกี่ยวปลาโลมาไก่ขาเปลือยใด ๆ หนึ่ง "ใช่ นี่คือบ้านของคน ประเภทคน ซื่อสัตย์ พวกเขาอาจไม่ร่ำรวย มีความกระตือรือร้นมาก ในตรอกมืด มีโคมไฟแสงโคมไฟคุณ เมื่อคุณออกจาก มีเสมอเงาวันที่ประตู ฝน เสมอมีรบกวนคุณร่ม สิ่งดีที่มนุษย์ ชอบบ้าน...... ชอบบ้านของฉัน - พัดลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันชอบภูเขาบ้าน มันไม่ได้กุ้ยหลินภูเขาและแม่น้ำไม่ทาร์ซานตรง แต่ยังต่อเนื่อง มีกระบวนการทางธรรมชาติไม่มีมนุษยศาสตร์ Park เป็น: วัชพืช, วิลโลว์ Xixishushu กระจายในภูเขาไม่มีการตัดแต่งกิ่งเทียมเจตนาเทศน์เย็บปะติดปะต่อกันของชนิดที่แตกต่างของความงาม กอดรัดในสายลมทุกอย่างเพื่อให้สวยงาม Yo! ดูการกระจายกระจายอยู่ในหญ้าภายใต้ดอกไม้วิลโลว์ที่ไม่รู้จักมากเช่นกลุ่มของหญิงสาวที่สง่างามในการเต้นรำ ดีรีสอร์ทที่สวยงาม! ผมชอบบ้านเกิดของแม่น้ำ เป็นที่ชัดเจนไม่มีน้ำในกุ้ยหลิน, โมเมนตัมแม่น้ำแยงซีเพิ่มขึ้นไม่ได้มีความอบอุ่น gurgling มันเป็นแหล่งน้ำธรรมชาติโดยไม่ต้องมลพิษใดเทียม เด็กทุกที่ที่เราอาบน้ำในเสียงหัวเราะมากมาย สปริงครีกเพียงละลาย, การเกิดใหม่ เพื่อนตัวน้อยของผมที่จะไปด้วยกันริมแม่น้ำเพียงแค่ติดอยู่ในหัวของเขาออกมาจากหญ้าต้นไม้เพียงแค่ปลูกดอกไม้มีดอกตูมว่าเด็กเล่นเกมบ้าน เบื่อเราวางบนฝั่งแม่น้ำ, ฟังน้ำในแม่น้ำ "เคาะ" เสียงรู้สึกถึงลมหายใจของฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงฤดูร้อนที่จะแม่น้ำสายเล็กที่จะจับปลาและกุ้งในช่วงฤดูหนาวที่จะไปเล่นสเก็ตบนลำห้วยแม่น้ำสายเล็ก ...... อาเท่าใดเสียงหัวเราะมีฝังอยู่ในวัยเด็กของฉัน! ฉันรักชีวิตที่บ้าน ผมใช้ในการสูดอากาศกลิ่นปัสสาวะปศุสัตว์สัตว์ปีกวัวได้ใช้เสียงของนกร้องเจี๊ยก ๆ และแมลงได้เห็นควันปกคลุมไปด้วยสองเท้าเดินบนดินที่พวกเขาจะรู้สึกสบายใจและสะดวกสบาย อย่างไรก็ตามในเวลาสิบปีที่ผ่านบ้านที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วปศุสัตว์สัตว์ปีกน้อยวัวนกและแมลงน้อยกว่าควันปกคลุมไปน้อยถนนลูกรังน้อยและมากของอาคารที่ถูกแทนที่ด้วยแบน ถนนซีเมนต์ก๊าซแทนไฟ มาตรฐานการดำรงชีวิตของประชาชนดีขึ้น แต่สภาพแวดล้อมได้เสื่อมโทรม ทั้งหมดนี้ทำให้ฉันเบื่อฉันคิดถึงชีวิตเก่า แต่ฉันชอบคนกลับบ้าน "อย่าหัวเราะบ้านไร่ธันวาคมไวน์โคลนไก่เก็บเกี่ยวปลาโลมาพอที่จะกักตัวบุคคลทั่วไป." ใช่นี้เป็นบ้านของคนที่ - ดีคนซื่อสัตย์ พวกเขาอาจจะไม่รวย แต่ทุกความกระตือรือร้นมาก ซอยมืดคุณมักจะมีโคมไฟไฟโคมไฟเมื่อออกจากบ้านมีอยู่เสมอกระหายมองไปข้างหน้าตัวเลขที่ประตู; ฝนมีอยู่เสมอสำหรับสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวร่มของคุณ คนน่ารัก ah! ผมชอบบ้าน ...... ฉันรักบ้านเกิดของฉัน - Loufan!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมชอบภูเขาในบ้านเกิด มันไม่มีภูเขาที่สวยงามของกุ้ยหลินไม่มีภูเขาสูงและยังต่อเนื่อง ที่นั่นเป็นอุทยานธรรมชาติไม่มีมนุษย์การประมวลผลว่าวัชพืชและวิลโลว์เบาบางกระจายบนภูเขาไม่มีเทียมจงใจตัดแต่นำเสนอความงามของบล็อกอื่นๆ สายลมสัมผัสทุกอย่างสวย ไง คุณดูที่โรยลงในหญ้าวิลโลว์ไม่รู้จักดอกเท่าไหร่อย่างสง่างามในกลุ่มสาวสวยเต้น โอเคชิ้นวิวรีสอร์ท ฮ่าๆผมชอบบ้านแม่น้ำ มันไม่มีน้ำในกุ้ยหลินน้ำใสไม่มีแม่น้ำแยงซีพล่านโมเมนตัมมีน้ำอุ่น มันเป็นหนึ่งในแหล่งน้ำธรรมชาติที่ไม่มีมลพิษเทียม เด็กที่นั่นทั่วเสียงหัวเราะของเรา ฤดูใบไม้ผลิที่เพิ่งละลายแม่น้ำและกู้คืนทุกอย่าง ผมและเพื่อนเดินทางไปยังแม่น้ำเพิ่งโผล่หัวออกหญ้าดอกไม้และต้นไม้ที่เพิ่งงอกซื้อเด็กเล่นในบ้านเกม เล่นเหนื่อยเราก็นอนในแม่น้ำลำธารน้ำไหลฟัง " ลงหิน " เสียงรู้สึกลมหายใจของฤดูใบไม้ผลิ ไปจับปลาจับกุ้งในแม่น้ำฤดูร้อนฤดูหนาวไปเล่นสเก็ตบนแม่น้ำ . . . แม่น้ำเล็กๆน้อยๆอ่ามีฝังวัยเด็กของฉันเท่าไหร่หัวเราะ ฮ่าๆฉันชอบชีวิตในบ้านเกิดผมใช้กลิ่นไก่กลิ่นปัสสาวะอุจจาระของสัตว์และแมลงและเคยได้ยินนกร้องเคยเห็นควันเต็มสองเท้าเดินบนดินก็รู้สึกสบายและความสะดวกสบาย แต่ในนี้มากกว่า 10 ปีบ้านเมืองเกิดกลียุคสัตว์ปีกปศุสัตว์น้อยและฝูงนกหนอนน้อยและควันปกคลุมดินน้อยและเส้นทางก็น้อยลงและถูกแทนที่ด้วยอาคารอาคารและแบนซีเมนต์ถนนไฟแก๊สแทน ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนดีขึ้นแต่สภาพแวดล้อมก็แย่ ทั้งหมดนี้ทำให้ฉันเหนื่อยฉันคิดถึงชีวิตเก่า ฮ่าๆแต่ผมชอบคนที่บ้าน " โมยิ้มบ้านไร่ขี้ผึ้งไวน์ขุ่นและเก็บเกี่ยวอยู่เท้าโลมาไก่" ใช่มันคือบ้านเกิดของคน - คนเรียบง่ายดี พวกเขาอาจจะไม่ได้ร่ำรวยแต่ทุกคนมีความกระตือรือร้น ความมืดของตรอกสำหรับคุณรวมมีโคมไฟโคมไฟส่องสว่างเมื่อออกจากบ้านมักจะมีหนึ่งในประตูกระหายรอคอยที่จะเงาฝนมักจะมีให้สำหรับคุณร่ม น่ารักทุกคนอ่า ฮ่าๆฉันรักบ้านเกิด . . . ฮ่าๆฉันรักบ้านเกิดของฉัน - Loufan .