俭训 清 李文炤俭,美德也,而流俗顾薄之.贫者见富者而羡之,富者见尤富

俭训 清 李文炤
俭,美德也,而流俗顾薄之.
贫者见富者而羡之,富者见尤富羡之.一饭十金,一衣百金,一室千金,奈何不至贫且匮也？每见闾阎之中,其父兄古朴质实,足以自给,而其子弟羞向者之为鄙陋,尽举其规模而变之,於是累世之藏,尽废於一人之手.况乎用之奢者,取之不得不贪,算及锱铢,欲深溪壑;其究也,谄求诈骗,寡廉鲜耻,无所不至;则何若量入为出,享恒足之利乎？
且吾所谓俭者,岂必一切捐之？养生送死之具,吉凶庆吊之需,人道之所不能废,称情以施焉,庶乎其不至於固耳.

节俭是一种美好的德行，而一般世俗的人却忽视它。
穷人见到富人便羡慕他，富人见到更富有的人，也羡慕他。吃一餐饭要十金，做一件衣服要百金，造一栋房子要千金，这样怎能不弄到贫穷而感到财用不足呢？每次见到乡里之中，某些子弟们的父兄正直实在，家用充足，而那些子弟却以为祖先父兄的行径太过于吝啬，见识短浅，便以此为耻辱，而改变自己的行为，全然抛弃了父兄的行为典范。于是累积了好几代的财产，全被他一人浪费光了。况且，用钱奢侈的人，求取财务便不得不贪心，常常和别人为了小小的利益斤斤计较，欲望深得好似山谷，从没有满足的时候。到最后，谄媚、欺诈，毫无廉耻的事情，没一件做不出来的。哪里比得上衡量收入再计算支出，享受永远自给自足的利益呢?
而且我说的「节俭」，难道一定要把一切的礼貌都抛弃吗？生活和死后的器用，吉凶庆吊的费用，是人生中不能免除的，都应该要斟酌情理去使用财物。这样才不至于固执吝啬。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล้างเจียนซวินชิงเหวินโฮลีเกี่ยวกับภัตตาคาร คุณธรรม และทันสมัยดูทินเนอร์Envy คนจนเห็นคนรวย รวย Iufu envy หนึ่งสิบทอง และเสื้อผ้าร้อย ทอง บุตรสาว แต่ไม่ยากจนและไม่ แต่ละดูยานลูนี่ บิดาของบริการโดยรวมอย่างแท้จริง พอที่จะพึ่งพาตัวเอง และความอัปยศของเด็กไปที่ของใน meanness ยกระดับความผันแปรของ ในรวบรวมของซ่อน เสียของมือเงื่อนไขระหว่างกับความหรูหราที่ มีการทุจริต รับใช้ของ zitan บาท ห้วยลำธารลึก คนศึกษายัง มอบช่วงการไร้ยางอาย ฉ้อโกง แสวง flatterer เป็นอะไรถ้าอยู่ภายในหมายถึง พักเท้าคงของลีระหว่างและผู้สร้างของฉันประหยัด ทั้งหมดบริจาค ตายสุขภาพ ดีฉลองความต้องยก มนุษย์ ซึ่งไม่สามารถตัดขาด ว่า Shi yan เพื่อให้มันไม่แข็งหูเกี่ยวกับภัตตาคารประเสริฐดี และคนทางโลกจะละเว้นดูรวยอิจฉาเขาคนจน คนรวยคนรวยมากกว่าเคย และชื่นชมเขา กินอาหารสิบทอง เครื่องแต่งกายที่ทำให้หลายร้อยทอง สร้างบ้านสาว อย่างไรคุณจะไม่ได้รับเงินสำหรับความยากจนมีไม่เพียงพอหรือไม่ ทุกครั้งที่เห็นหมู่บ้าน และบางบุตรของบิดาความสมบูรณ์ เพียงพอ บรรพบุรุษและเด็กเหล่านั้นคิดว่า ทำหน้าที่พ่อ stingy เกินไป asshole ภาพดอกไม้นี้ และเปลี่ยนลักษณะการทำงาน รูปแบบลักษณะการทำงานทั้งหมดละทิ้งบิดาและพี่ชาย คุณสมบัติสะสมสำหรับรุ่น ท่านหนึ่งเสียไป นอกจากนี้ หนึ่งห้องกับเงินรับเงินจะต้องโลภ มักจะเพื่อประโยชน์เล็กน้อย และคนอื่นต่อกว่าออนซ์ทุก ชนะเลย์ของความปรารถนา ตั้งแต่เมื่อไม่เป็นไปตามนั้น สิ้นสุด flattery ฉ้อโกง สิ่งที่แขก ไม่มีใครสามารถหาทางแก้ไข วัดเทียบรายได้จะถูกคำนวณในรายจ่าย ที่พักบางในดอกเบี้ยและฉันกล่าว ว่า "เกี่ยวกับภัตตาคาร" บางปฏิเสธทั้งหมดได้แม้จะทำอย่างไร ชีวิตและความตายของเครื่อง ฟอร์จูนฉลองต้นทุนยก ชีวิตยกเว้น ไม่ควรใช้คุณสมบัติ ดังนั้นจึงไม่ได้ปากแข็ง miserly

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจี้ยนซุนหลี่ชิงจ้าว
เจี้ยน, คุณธรรมและกำหนดเองที่แพร่หลาย Gu บาง.
น่าสงสารเห็นและอิจฉาที่อุดมไปด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อุดมไปด้วยเห็นอิจฉาคนรวย. อาหารสิบทองคำหนึ่งร้อยเสื้อผ้าทองลูกสาวของสตูดิโอ แต่เนื่องจากไม่ได้กับคนยากจน และกุยยัง? ทุกคนเห็น Lu Yan บรรพบุรุษของพวกเขาที่มีคุณภาพแปลกตาจริงพอที่จะพึ่งตัวเองในขณะที่เด็กของพวกเขาความอัปยศให้กับผู้ที่มันตื้นไม่ให้ขนาดและเปลี่ยนมันเพื่อให้อายุการใช้งานของการครอบครองทุกความพยายามของเราอยู่ในมือของคนคนหนึ่ง. เงื่อนไขฟุ่มเฟือยเกือบใช้มัน ที่ต้องใช้เวลาโลภนับและ Zi บาทต้องการ Deep Creek ห้วย; การศึกษาของพวกเขายังอี๋ที่กำลังมองหาการทุจริตไร้ยางอายไม่มีอะไรที่จะ; สิ่งที่ถ้าคุณอาศัยอยู่ในวิธีการของเราลีเฮงเกือบจะเพียงพอที่จะสนุกกับมันได้หรือไม่
และฉันเรียกว่าคนที่ประหยัดไม่ได้ทั้งหมดจะบริจาคมันได้หรือไม่ สุขภาพของตายจะเป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีของการเฉลิมฉลองที่แขวนมนุษย์ไม่สามารถใช้เวลากล่าวว่าสถานการณ์ใน Shi Yan, Shu เกือบหูแข็งมันไม่. ตระหนี่เป็นคุณธรรมที่สวยงามและคนฆราวาสทั่วไปได้ไม่สนใจมัน คนยากจนเขาเห็นอิจฉาเขาเห็นคนร่ำรวยอุดมไปด้วย แต่ยังอิจฉาเขา อาหารจะเป็นสิบทองเสื้อผ้าที่จะทำร้อยทองสร้างบ้านจะเป็นลูกสาวดังนั้นวิธีการที่เราสามารถได้รู้สึกไม่เพียงพอการคลังกับคนยากจนได้รับมันได้หรือไม่ ทุกครั้งที่ผมเห็นหมู่บ้านในหมู่ลูกหลานของบรรพบุรุษของบางเที่ยงตรงจริงๆพอที่บ้าน แต่พวกเขาเป็นบรรพบุรุษของพวกเด็ก ๆ และบรรพบุรุษทำหน้าที่ตระหนี่เกินไปประสบการณ์สายตาสั้นแล้วนี้เป็นความอัปยศ แต่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาที่ถูกทิ้งร้างอย่างสมบูรณ์ พฤติกรรมของพ่อและพี่ชายของรูปแบบ ดังนั้นหลายชั่วของทรัพย์สินที่สะสมได้สูญเสียคนที่เขาสว่าง นอกจากนี้คนที่มีเงินฟุ่มเฟือยพวกเขามีการนัดหยุดความโลภทางการเงินมักจะเพื่อประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ และคนอื่น ๆ หมกมุ่นปรารถนาได้รับรางวัลเช่นหุบเขาจากเวลาที่ไม่เป็นไปตาม ในท้ายที่สุดพูดจาหลอกลวงสิ่งที่ไร้ยางอายอย่างเต็มที่ไม่ให้มา ที่วัดเทียบเคียงของรายได้และค่าใช้จ่ายในการคำนวณแล้วเพลิดเพลินไปกับนิรันดร์ประโยชน์ของตนเอง? และผมพูดว่า "ประหยัด" เรามักจะใช้เวลาทั้งหมดของความสุภาพอยู่เบื้องหลังฉัน? สองสำหรับชีวิตและความตายที่ดีและไม่ดีฉลองค่าธรรมเนียมแขวนไม่ได้รับการยกเว้นชีวิตควรต้องการที่จะใช้ดุลยพินิจข้าวของที่เหมาะสม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ปากแข็งตระหนี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฝึกอบรม李文炤ประหยัดชิงเนอะประหยัดคุณธรรมและในปัจจุบันบางนี่กูเห็นคนรวยคนจนและอิจฉาของคนรวยรวยอิจฉาที่เห็นโดยเฉพาะของอาหาร 10 ทองร้อยทองเป็นเสื้อผ้าห้องลูกสาวแต่ไม่ถึงยากจนและขาดด้วยเหรอ เห็นในแต่ละลู่หยานยีซังมาท่านพ่อและพี่ชายของความเรียบง่ายคุณภาพจริงพอที่จะเลี้ยงตัวเองและลูกของอายให้เป็นสถุลเท่าที่ยกขนาดเปลี่ยนแปลงในความทรงจำของทิเบตเท่าที่เศษในคนที่มือสภาพใช้ฟุ่มเฟือย . . ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ต้องคำนวณ锱铢โลภและต้องการลึก溪壑ของมันยังขอศึกษาที่จะฉ้อโกงหลอกและรวมก็何若量เข้าออกคงที่สำหรับเพลิดเพลินกับประโยชน์ของเท้าฉัน * และฉันเรียกว่าประหยัดผู้จะบริจาคหรือทั้งหมดของ ของ养生送死มีสิริมงคลชิงต้องแขวนของมนุษยธรรมที่ไม่เสียเรียกว่าความรักเพื่อใช้ยันระหว่างซู่มันสำหรับของแข็งหูฮ่าๆประหยัดเป็นคุณธรรมที่ดีแต่โดยทั่วไปคนทางโลกก็ไม่สนใจมัน อิอิเห็นแล้วอิจฉาคนรวยคนจนคนรวยเห็นเขารวยกว่าคนยังอิจฉาเขา กินมื้อ 10 ทองจะทำเสื้อไป 100 ทองสร้างบ้านให้ลูกสาวทำไมไม่หายากจนและรู้สึกไม่เพียงพอเงินด้วยล่ะ ทุกครั้งที่ผมเห็นหมู่บ้านในบางเด็กที่พ่อและพี่ชายตรงก็เพียงพอในครัวเรือนและผู้ที่พวกเขาคิดว่าการกระทำของบรรพบุรุษลูกหลานบรรพบุรุษขี้เหนียวสั้นลึกเกินไปและก็ใช้เป็นอายและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขาทั้งหมดทิ้งแบบอย่างของบรรพบุรุษแล้วสะสมหลายรุ่นทรัพย์สินทั้งหมดถูกเขาคนหนึ่งเสียหมด และใช้เงินฟุ่มเฟือยการเงินจะต้องแสวงหาความโลภมักจะเล็กและคนอื่นเพื่อผลประโยชน์มากกว่าความปรารถนาลึกมากเหมือนหุบเขาไม่เคยพอใจเมื่อ ในที่สุดการฉ้อโกงและไม่มีความละอายในสิ่งที่ไม่ได้ทำออกมา ที่ไหนดีกว่าวัดแล้วคำนวณรายได้ค่าใช้จ่ายและเพลิดเพลินกับผลประโยชน์ของตนเองเสมอล่ะเนอะและฉันพูด " ประหยัด " มันต้องมีมารยาททุกอย่างทิ้งเหรอ ชีวิตและความตายของเครื่องใช้แขวนหรือชิงค่าใช้จ่ายในชีวิตคือไม่ปล่อยและทุกคนควรไปใช้พิจารณาเหตุผลข้าวของ ดังนั้นไม่เพียงแต่ดื้อขี้เหนียว