1、燕子去了，有再来的时候；杨柳枯了，有再青的时候；桃花谢了，有再开的

1、燕子去了，有再来的时候；杨柳枯了，有再青的时候；桃花谢了，有再开的时候。但是，聪明的，你告诉我，我们的日子为什么一去不复返呢？——是有人偷了他们罢：那是谁？又藏在何处呢？是他们自己逃走了罢：现在又到了哪里呢？ ——朱自清《匆匆》
作者情景交融，融情于景，无论是写燕子、杨柳、桃花，都与“我们的日子为什么一去不复返呢”的感叹融为一体，处处流露出作者对时光流逝感到无奈和惋惜。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 การกลืนก็มีอีกครั้งเมื่อเหี่ยววิลโลว์ สีเขียวอีกครั้งเมื่อพีช ขอบคุณอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ฉลาด บอกฉัน ทำไมควรกลับวันของเรา -คนขโมยพวกเขา: คือใคร และซ่อนอะไร พวกเขาหนีไป: ตอนนี้ไปที่ไหน -ซูของ rush เขียนฉาก หลอมหัวใจ และในมุมมองของเรา ไม่ว่ามันจะเขียนกลืน วิลโลว์ พีช และ "ทำไมควรวันของเราหายไปนาน, " รวมเครื่องหมายอัศเจรีย์ ผู้เขียนเวลาหงุดหงิดและเสียใจที่เปิดเผย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1, กลืนหายไปกลับมาอีกครั้งต้นวิลโลว์และมีสีเขียวอีกดอกพีชจางหายไปพวกเขาจะบานอีกครั้ง อย่างไรก็ตามคุณฉลาดบอกฉันทำไมวันของเราไม่เคยที่จะกลับมา? - คนที่พวกเขาได้ถูกขโมย: ใครคือ? คุณจะอยู่ที่ไหนซ่อน? พวกเขาสามารถตี: ตอนนี้ไปที่ไหน? - ชิง "วิ่ง"
ในฉากและสถานการณ์ทางการเงินในคิงกลืนไม่ว่าจะเป็นการเขียน Willow, พีช, กับ "ทำไมวันของเราจะหายไปด้วย" ถอนหายใจแบบบูรณาการทุกที่และเขียนของเวลา พ้นรู้สึกหมดหนทางและขอโทษ