封晏第一次没有哄她，眼睛直视前方，眼底是说不出的寂寥落寞。

封晏第一次没有哄她，眼睛直视前方，眼底是说不出的寂寥落寞。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นครั้งแรกที่ Feng Yan ไม่ได้เกลี้ยกล่อมเธอ เขาจ้องมองตรงไปข้างหน้า ด้วยดวงตาของเขาเหงาอย่างอธิบายไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฟิงเยี่ยนไม่ได้เกลี้ยกล่อมเธอเป็นครั้งแรก ดวงตาของเธอมองตรงไปข้างหน้า ในสายตาของเธอคือความเหงาที่อธิบายไม่ได้ลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮ ยัน เป็นครั้งแรก ไม่ได้ เกลี้ยกล่อม เธอ ตา ตรงไปข้างหน้า ตา ไม่สามารถบอก เหงา เหงา.