一出机场，看着满满的都是接机的人，林隐心中一片失落，六年了，整整六年，

一出机场，看着满满的都是接机的人，林隐心中一片失落，六年了，整整六年，从没有人来等她。每次拖着一身疲惫回家都是空荡荡的家及她自己空荡荡的心。但是，她也就这么过来了。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับที่สนามบินดูจะเต็มไปด้วยผู้คนที่หัวใจของการสูญเสียที่ซ่อนอยู่ป่าหกปีเต็มหกปีที่ผ่านมาไม่มีใครมีที่จะรอให้เธอ ที่บ้านทุกคนจะถูกลากบ้านว่างเปล่าและหมดหัวใจว่างเปล่าของเธอ อย่างไรก็ตามเธอยังดังนั้นกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากสนามบิน ดูเต็มของผู้รับ ยินลินก็หายไป 6 ปี 6 ปี ไม่เคยใครรอเธอ สวมแต่ละก็บ้านว่างเปล่าและหัวใจที่ว่างเปล่าของตนเอง อย่างไรก็ตาม เธอยังเพิ่งมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนามบินที่กำลังมองหาอย่างเต็มที่ของการเดินทางมาถึงของบุคคลที่เป็นส่วนตัวในใจก็คือสูญหายไปและ 6 ปีที่ผ่านมา 6 ปีเต็มที่และไม่มีใครจะมารอให้เธอ. ในแต่ละครั้งลากและวางที่บ้านเหนื่อยที่ไม่มีข้อมูลและอยู่ในใจกลางของเธอเองไม่มีข้อมูล. แต่ถึงอย่างไรก็ตามเธอได้มากกว่า