生活就像一个万花筒，有喜有悲，有酸甜苦辣，还有许多往事，可是有些事已经

生活就像一个万花筒，有喜有悲，有酸甜苦辣，还有许多往事，可是有些事已经淡忘了，但是有一件事我还记忆犹新。一直烙印在我的脑海中。
在一年的元旦，家里要包饺子，大人们都敢去包饺子，只有我是闲人一个。我也凑去包饺子，爸爸说：“你，就你还能包饺子。”我生气地说：“什么，包饺子对我来说还不是小菜一碟吗？”
然后，我把面团夺来，拿起擀面杖就擀，擀得不是缺一块多一块。我有点不耐烦了，把擀面杖扔到一旁，拿起擀好的面皮包起来。“哎呀，这怎么这么粘呀！”大人们哈哈大笑，原来馅放多了，挤破了。我不服气，接着包，可是又捏不好。妈妈看我“浪费极了”，就教我。我看着妈妈包的每一个步骤，这一仔细看才知道包饺子的学问也大着呢！首先不能着急，要有耐心，要认真 …… 我也照妈妈的样子也包起来，我包了一个饺子竟然用了5分钟，但包的还不错，我很满意，可时间用得太长，等包完了黄瓜菜也凉了，所以我尽力节省时间。
等煮好时，我吃着自己包的饺子美滋滋的，心里比吃了蜜还甜。那次，我不但学会了一种本领，还知道了一个道理，我受益匪浅。这件事深深地印在我的脑海里，我一生难忘！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตก็เหมือนลานตา, ตั้งครรภ์ที่มีความเศร้าโศกมีอัพและดาวน์มีความทรงจำมากมาย แต่สิ่งที่ถูกลืม แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมยังจำได้ มันได้รับการตราตรึงในใจของฉัน
ในปีวันปีใหม่บ้านเกี๊ยวคนใหญ่กล้าเกี๊ยวเดียวที่ฉันเป็นคนขี้เกียจ ผมก็มาถึงเกี๊ยวพ่อของฉันกล่าวว่า "คุณคุณคุณสามารถทำให้เกี๊ยว." ผมพูดด้วยความโกรธ: ". สิ่งเกี๊ยวสำหรับฉันมันไม่ได้เป็นชิ้นส่วนของเค้ก"
จากนั้นผมเอาในแป้ง หยิบขึ้นมา pin กลิ้งไปกลิ้งม้วนไม่ได้ขาดมากกว่าหนึ่ง ผมใจร้อนเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาโยนกัน pin กลิ้งม้วนออกด้านข้างไปรับถุงขึ้น "โอ้วิธีการเพื่อให้ติดมัน!" คนใหญ่หัวเราะบรรจุเดิมคั้นใส่มากขึ้น ฉันกำลังไม่เชื่อว่าแพคเกจแล้ว แต่พวกเขาบีบไม่ดี แม่มองมาที่ผม "สิ้นเปลืองมาก" สอนให้ฉัน ผมมองไปที่แม่แพ็คทุกขั้นตอนเกี๊ยวดูอย่างระมัดระวังก่อนที่เราจะรู้ว่าการเรียนรู้นอกจากนี้ยังมีการจัดการที่ดี! ครั้งแรกไม่ต้องกังวลจะเป็นผู้ป่วยต้องระวัง ...... ฉันยังต้องการแม่ของฉันเกินไปห่อขึ้นผมแพ็คเกี๊ยวจริงเอาห้านาที แต่แพคเกจยังดีผมพอใจมากกับเวลาที่มีอยู่เป็นเวลานานเกินไป และกระเป๋าอื่น ๆ ผ่านทางจานแตงกวาเย็นดังนั้นฉันพยายามที่จะประหยัดเวลา
เมื่อสุก ฯลฯ ฉันกินเกี๊ยวห่อยกยอตัวเองและหัวใจของฉันกว่าน้ำผึ้งกินหวาน ที่ผมไม่ได้เรียนรู้ทักษะเพียง แต่ยังไม่ทราบความจริงที่ผมได้เรียนรู้มาก ตราตรึงอยู่ในใจของฉันชีวิตของฉันน่าจดจำ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตก็เหมือนกับกล้องคาเลโดสโคปที่มีความสุขและความเศร้ามี ups และดาวน์และมีหลายเรื่องแต่บางเรื่องที่ถูกลืม , แต่สิ่งหนึ่งที่ผมจำได้ ยังคงตราตรึงในจิตใจของฉัน ในเดือนมกราคมของปีในบ้านจะทำขนมผู้ใหญ่จะกล้าไปทำเกี๊ยวมีแค่ฉันเป็นผู้หญิงว่าง ฉันยังเก็บไปกินเกี๊ยวกับพ่อของเขากล่าวว่า : " คุณจะคุณสามารถทำเกี๊ยว . . . . . . . ฉันพูดอย่างโกรธๆว่า " อะไรที่ทำขนมจะเป็นชิ้นส่วนของเค้กสำหรับฉัน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

แล้วฉันใส่แป้งที่เขายึดมาและหยิบม้วน pin กลิ้งไปกลิ้งได้ไม่ขาดอีกชิ้นหนึ่งชิ้น ฉันค่อนข้างใจร้อนใส่ pin กลิ้งลงข้างทาง ,หยิบม้วนถุงขึ้นของพื้นผิวที่ดี " ทำไมมันเหนียวจัง ! ! ! ! ! ! ! คนตัวใหญ่หัวเราะใส่อีกว่าไส้บีบแตก , ผมไม่มั่นใจแล้วแพคเกจแต่ก็หยิกไม่ดี แม่เห็นฉัน " เสียมาก " สอนฉัน ฉันมองหน้าแม่ถุงทุกขั้นตอนนี้ดูก็รู้ว่าทำเกี๊ยวยังได้เรียนรู้มาก ! ! ! ! ! ! ! ก่อนจะต้องมีความอดทนและจริงจัง . . . . . . . . . . . . . . ผมก็ทำตามสิ่งที่แม่จะห่อผมห่อเกี๊ยวหนึ่งจะใช้ 5 นาทีแต่แพคเกจสวยดีผมพอใจกับเวลาที่ใช้อาจจะยาวเกินไปและแพ็คแตงกวาเสร็จก็เย็นแล้วและดังนั้นฉันพยายามที่จะบันทึกเวลา รอให้เดือดดี

,ฉันกินขนมของปลื้มเองรู้สึกว่าหวานชอบกินผึ้ง ผมไม่เพียงแต่เรียนรู้เทคนิคและรู้เหตุผลที่ฉันได้รับประโยชน์จาก มันฝังลึกอยู่ในจิตใจของฉันที่น่าจดจำในชีวิต ! ! ! ! ! ! !