星期五的早上，妈妈又准备了“几千年”不变的早餐---牛奶加鸡蛋。其实也

星期五的早上，妈妈又准备了“几千年”不变的早餐---牛奶加鸡蛋。其实也不差，可是因为吃得太多，都吃厌了，所以我瞧了一眼，喝了两口牛奶就背起书包上学去了。妈妈叫我再吃点儿，我不在意地回答：“没事儿，饿不了我！”
到了学校，刚开始一切都挺好，肚子也没什么异常，我不禁心想：呵呵，我的铁胃，不吃早饭照样运转！
第一节语文课平安地过去了，可是到了数学课，肚子就不配合了。我老觉得胃里空荡荡的，有点儿恶心，还有种说不出的难受。我一边摸着胃，一边痛苦地盯着正在上课的武老师，嘴里念念有词：“武老师啊，快下课吧！武老师啊......”真是屋漏偏逢连阴雨，今天由于课堂作业很多，武老师还拖了堂，我的胸几乎可以碰到小腹了，可见我有多饿了吧！终于熬到了下课，我立刻向小卖部奔去，跑到半路，我摸摸口袋，才发现没有钱！望着别人手里热腾腾的泡面，我真想扑上去抢过来吃了，也不怕到监狱里蹲几天。
第三节课，我的思想与精神处于半游离状态，老师讲的课也只能说是“大概听进去了”。楼下的小摊已经开锅，香气扑鼻，馋得我“口水直流三千尺”。我不禁想起了牛奶和鸡蛋，难吃归难吃，可我当时为什么不拼命把它们吞下肚呢？唉呀！
在强烈的等待中，学校终于放了学。我见了老爸，就像见到了救星一样，以便跑一边喊：“老爸，我要吃烧饼！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าวันศุกร์ แม่ก็พร้อมที่จะ "พันปี" ไม่เปลี่ยนแปลง---นมและไข่สำหรับอาหารเช้า จริงไม่เลวร้ายเกินไป แต่กินมากเกินไป เหนื่อย ดังนั้นผมดูที่ตา สองดื่มนมเพียงแพ็คกระเป๋าของเขา และไปเรียน แม่บอกมีบางมาก ฉันไม่สนใจจะตอบ: ",ฉันจะไม่ไปหิว ”โรงเรียน เริ่มต้นทุกอย่างสวยดี กระเพาะอาหารจะไม่มีข้อยกเว้น ฉันไม่สามารถช่วยคิด: โอ้ ฉันรีดท้อง ไม่กินอาหารเช้าจะยังคงทำงานเรียนภาษาแรกผ่านไปอย่างสงบสุข แต่ในคณิตศาสตร์ ท้องไม่ได้กับการ ผมคิดว่า ท้องของฉันว่างเปล่า และป่วยบิต พูดไม่ ฉันสัมผัสท้องของฉัน จ้องไปที่อาจารย์ที่สอนอยู่ในความเจ็บปวด ปาก mutter อ้อน: " Ah และ ใกล้จบมัน อา... "คือหลังคารั่วฝนทุกวันนี้เป็นห้องเรียนมากมายการบ้าน ครู Wu Tang อ้ะเกือบแตะท้อง เราจะเห็นว่าหิวฉัน สุดท้าย ได้รับคลา ฉันทันทีวิ่งไปร้านขายของชำ และเรียกใช้แบบที่ผมรู้สึกในกระเป๋าของเขา เพียงเพื่อค้นหาไม่มีเงิน มองที่มือร้อนของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ฉันจะกระโดดบนฉกกิน ไม่ใช้คุกกี่วันชั้นที่สาม จิตใจ และจิตวิญญาณในรัฐอิสระ การบรรยายของครูเป็นเพียง "อาจจะฟัง" ชั้นล่างมีการเดือดในขา หอม อาหารอร่อยของฉัน "ปากน้ำ 3,000 ฟุต" ฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า ของนมและไข่ น่ากลัว น่ากลัวทำไมไม่พยายามหนักมากกลืนพวกเขา โอ้ รักรอแข็งแกร่ง ในที่สุดก็ ย้ายโรงเรียน ฉันเห็นพ่อ ชอบดูพระผู้เป็นเจ้าเพื่อเรียกใช้ shouted: "พ่อ ผมอยากกินเค้ก ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันศุกร์ตอนเช้าแม่ก็เตรียม " มานานหลายปี " " " " " " " นมและไข่เป็นอาหารเช้าที่ไม่เปลี่ยนแปลง . จริงๆแล้วมันก็ไม่แย่แต่เพราะกินเยอะและกินเบื่อดังนั้นผมจึงเหลือบมองสองปากดื่มนมก็แบกกระเป๋าหนังสือไปโรงเรียน แม่เรียกให้ผมกินหน่อย , , , ผมไม่สนใจตอบ : " ไม่เป็นไรฉันก็ไม่หิว ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "ไปถึงโรงเรียนก็เริ่มทุกอย่างดีท้องก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติผมอดคิดไม่ได้ว่าผมท้องเหล็กไม่ได้กินข้าวเช้ายังใช้ได้ ! ! ! ! ! ! !บทเรียนภาษาจีนที่หนึ่งอย่างปลอดภัยผ่านทางคณิตศาสตร์ได้แต่แล้วท้องจะไม่ผูก ฉันมักจะรู้สึกว่ากระเพาะที่ว่างเปล่า , คลื่นไส้ , และวิธีที่จะทำให้อึดอัด ขณะที่ฉันลูบท้องอย่างเจ็บปวดพลางมองไปที่ครูอู๋และบ่นว่า " ครูอู๋ไปหลังเลิกเรียน ! ! ! ! ! ! ! ครูอู๋ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " มันเป็นทุกบริษัทนิคมอุตสาหกรรมที่ยังเปียกในวันนี้เนื่องจากการบ้านของนักเรียนจํานวนมากที่ครูอู๋ยังลากไปเกือบจะได้สัมผัสหน้าท้องหน้าอกของฉันดังนั้นฉันหิวจะแย่แล้ว ! ! ! ! ! ! ! ก็อยู่จนเลิกเรียนฉันไปโรงอาหารรีบวิ่งไปครึ่งทางก็พบว่าผมรู้สึกว่ากระเป๋าเงินไม่มี ! ! ! ! ! ! ! มองมือคนอื่นร้อนๆของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ฉันต้องการที่จะกระโดดไปคว้ามาได้กินก็ไม่กลัวเข้าคุกไม่กี่วันที่สามบทเรียนที่ฉันอยู่ในครึ่งบนของความคิดและจิตวิญญาณของรัฐอิสระครูยังสามารถพูดได้ว่าเป็น " อาจจะฟัง " " " " " " " ข้างล่างมีร้านต้มหอมกลิ่นโลภฉัน " รดน้ำสามพันฟุต " ผมอดไม่ได้ที่จะนึกถึงนมไข่กินไปไม่อร่อยแต่ทำไมผมไม่พยายามที่จะกลืนกินพวกเขา ? ? ? ? ? ? ? โอ้ ! ! ! ! ! ! !ในการขอที่รอคอยของโรงเรียนก็เลิกเรียน ผมเห็นเหมือนเห็นพระผู้ช่วยให้รอดของพ่อก็วิ่งตะโกน " พ่อผมจะกินเค้ก ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "