杜甫律诗的最高成就，可以说就是在把这种体式写得浑融流转，无迹可寻，写来

杜甫律诗的最高成就，可以说就是在把这种体式写得浑融流转，无迹可寻，写来若不经意，使人忘其为律诗。如《春夜喜雨》：“好雨知时节，当春乃发生。随风潜入夜，润物细无声。野径云俱黑，江船火独明，晓看红湿处，花重锦官城。”上四句用流水对，把春雨神韵一气写下，无声无息不期然而来，末联写一种骤然回首的惊喜，格律严谨而浑然一气。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำเร็จสูงสุดของบทกวีดูฟู มันสามารถถูกว่า นี้ก่อให้เกิดเป็นการผสมผสานหมุนเวียนเขียน ไม่มีร่องรอยการพบ เขียนถ้าไม่ได้ ตั้งใจทำหนึ่งลืมบทกวีของ เป็นฝนกลางคืนฤดูใบไม้ผลิ ": " ฝนดีรู้ฤดูกาล เมื่อฤดูใบไม้ผลิอยู่ที่นี่ มีลมในเวลากลางคืน moisten สิ่งที่อยู่เบื้องหลัง เส้นทางป่าเมฆสีดำ แม่น้ำเรือไฟออกคนเดียว เสี่ยวดูแดงเปียกแผนก ดอกไม้น้ำหนัก jinguancheng "สี่ประโยคกับ streamy เสน่ห์เขียนฤดูใบไม้ผลิ เงียบอย่างไรก็ตาม ไม่สามารถ เขียนคมชัดมองกลับท้ายน่าประหลาดใจ กฎ และเข้มงวด และไม่รู้ตัวทั้งนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โองการ Du ความสำเร็จสูงสุดที่เราสามารถพูดได้ว่ารูปแบบนี้ถูกเขียนขึ้นในการไหลเวียนละลายโคลนไร้ร่องรอย, เขียนไปโดยไม่ได้ตั้งใจถ้าคนลืมว่ามันเป็นโองการ เช่น "ฝนตกในฤดูใบไม้ผลิกลางคืน": "ฝนที่ดีรู้ว่าฤดูกาลเมื่อฤดูใบไม้ผลิเป็นลมแอบเข้ามาในคืนที่หล่อเลี้ยงสิ่งเงียบป่าเส้นทางไปตลอดสีดำเรือแม่น้ำเพื่อที่จะเห็นสีแดงและชื้นในยามเช้าเอา Jinguancheng หนัก . "สี่กับการทำงานที่เหมาะสมน้ำฝนเสน่ห์ยืดเขียนเงียบโดยไม่คาดคิดกลับมาในตอนท้ายของหนึ่งที่เขียนร่วมกันชนิดของความประหลาดใจอย่างฉับพลันที่วัดอย่างเข้มงวดและยืดโดยสิ้นเชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" . . . . . . . อาจจะเรียกได้ว่าเป็นสุดยอดวิชาในลักษณะนี้ให้เขียนเหมือนโคลนละลายไหลไม่มีถ้าตั้งใจเขียนเพื่อให้คนลืมของ . . . . . . . เช่น " ฝน " : " ในคืนที่ฝนดีรู้จักฤดูเมื่อฤดูใบไม้ผลิ แผ่นดินของความเงียบ ป่าแม่น้ำเรือเมฆขนาดทั้งหมดเป็นสีดำมีเพียงแสงของหมิงเสี่ยวดูแดงเปียก , ยกเมืองจะเต็มไปด้วยดอกไม้ " " " " " " " . . . . . . . สี่คำที่ใช้สำหรับใส่น้ำและฝนจึงตั้งใจเขียนอย่างไม่คาดคิดแต่ปลายมาร่วมเขียนหนึ่งก็หันกลับไปมองเซอร์ไพรส์แบบเข้มงวดและลบเลือนมาก